ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Friend 1
ผมชื่อ ลี ฮยอกแจ ผมเรียนอยู่ที่ โรงเรียนคังนัม โรงเรียนไฮโซซึ่งเต็มไปด้วยลูกคุณหญิงคุณนาย ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน เพราะบ้านผมเปิดบริษัทส่งออกรถยนต์ ซึ่งใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของประเทศเกาหลี โรงเรียนของผมกว่าจะเข้ามาได้ เลือดตาแทบกระเด็น ทำไมน่ะหรอ? ก็เพราะโรงเรียนของผมรวยอย่างเดียวเข้าไม่ได้น่ะสิ ต้องมีสมองด้วย โรงเรียนของเราจะคัดแต่เด็กหัวกระทิ เวลาสอบเข้าเราจะใช้ข้อสอบที่ มหาลัยฮาววาส เป็นผู้ออกให้ และเป็นที่แน่นอน เด็กโรงเรียนของเราก็ต้องเป็นที่หมายปองของสาวๆและหนุ่มๆโดยทั่วไปอยู่แล้ว เพราะพวกเรามีทั้งเงินมีทั้งสมองใครก็อยากได้ไปเป็นแฟนทั้งนั้น โดยเฉพาะผม.....ผมไม่ได้อวดนะแต่มันเป็นเรื่องจริง อ้อ!! ลืมบอกไปผมเป็นประธานนักเรียน และชีวิตผมตอนนี้ก็วุ่นวายสุดๆๆ
ณ ห้องประธานนักเรียน
“ดงแฮ!! เรารู้จักกันมานานเท่าไหร่แล้วอ่ะ?” ฮยอกแจนั่งเท้าคางมองหน้ารองประธานคนสวยที่กำลังนั่งเคลียร์งานบนโต๊ะอย่างวุ่นวาย
“รวมวันนี้ด้วยก็ 15 ปี 23 วัน 7 ช.ม.” ก้มมองนาฬิกาเรือนหรูที่ข้อมือ “และ 45 วินาที” ดงแฮยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปโดยไม่สนใจฮยอกแจที่นั่งมองหน้าเค้าอยู่ด้วยท่าทางที่แสนจะอึ้งกับคำตอบที่เพื่อนรักตอบมา
“ใกล้เสร็จยังอ่ะ!! ไปกินข้าวกันเหอะหิวแล้ววววว” ดงแฮละสายตาจากงานแล้วมองหน้าฮยอกแจ
“มันจะใกล้เสร็จแน่!! ถ้านายเลิกพูดเรื่องไร้สาระแล้วมาช่วยฉันเคลียร์งาน”
“คร้าบบ~ ช่วยก็ช่วยแต่ถ้าเสร็จแล้วไปกินข้าวกันนะ” ฮยอกแจมองด้วยสายตาอ้อนวอนเหมือนลูกหมาที่ขออาหารจากเจ้านาย
“อืม” ดงแฮยิ้มหวานให้ มีหรอดงแฮคนนี้จะปฏิเสธเพื่อนรักอย่าง ลี ฮยอกแจ
.
.
.
“ดงแฮนายอยากกินอะไรอ่ะ เดี๋ยวชั้นไปซื้อให้” ฮยอกแจดันหลังดงแฮให้นั่งลงไปกับเก้าอี้
“ฮยอกแจ!! นายไม่สบายรึเปล่าเนี่ย?.....วันนี้นายทำตัวแปลกๆนะ” ดงแฮหันมามองหน้าฮยอกแจที่ยิ้มและส่ายหน้าให้
“เปล่า!! ชั้นแค่มีเรื่องให้นายช่วยน่ะ เล็กๆน้อยๆเอง..เดี๋ยวมาบอก กินอะไรล่ะ?เหมือนเดิมใช่มั้ย?....ไปล่ะ” ยังไม่ทันที่ดงแฮจะเอ่ยปากถามอะไร ฮยอกแจก็รีบวิ่งไปซะแล้ว
“เฮ้ยยย...ชั้นแค่จะถามว่าจะให้ช่วยอะไร” ดงแฮถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดขึ้นมาลอยๆเมื่อมองไปยังแผ่นหลังของเพื่อนรักที่รีบวิ่งไป
~~10 นาทีผ่านไป~~
“มาแล้ว มาแล้ว นี่ข้าวของนาย อันนี้ข้าวของชั้น” ฮยอกแจวางข้าวที่โป๊ะหน้าด้วยเนื้อไก่ชั้นดีคัดพิเศษ ราดด้วยน้ำซอสจากอิตาลี ให้ดงแฮก่อนจะนั่งลง
“ขอบใจ!!” ดงแฮค่อยๆตัดชิ้นไก่ออกเป็นชิ้นเล็ก ก่อนจะเอาส้อมจิ้มชิ้นไก่ที่มีควันหอมฉุยเข้าปาก
“นี่!! ดงแฮเราเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย?” ฮยอกแจมองหน้าดงแฮที่กำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่สนใจคนรอบข้าง
“อืม”
“ถ้าชั้นมีปัญหานายจะช่วยชั้นมั๊ย?”
“อืม” ดงแฮยังคงเคี้ยวอาหารต่อไปโดยไม่สนใจเรื่องที่ฮยอกแจพูด
“แม่จะหาคู่หมั้นให้ฉันอ่ะ....แต่ชั้นไม่ชอบยัยปลากระโฮ่ที่แม่หามาให้”
“แล้วไง” พลางเอาช้อนตักข้าวที่เต็มไปด้วยข้าวและเนื้อไก่เข้าปาก
“นายปลอมตัวเป็นผู้หญิง แล้วเป็นแฟนชั้นให้หน่อยสิ!!ดงแฮ” พอฮยอกแจพูดจบ ข้าวในปากดงแฮก็อันตธานมาอยู่บนหน้าฮยอกแจซะงั้นมีทั้งข้าวทั้งไก่
“ห๊ะ!! นายจะบ้าหรอชั้นเป็นผู้ชายนะ ชั้นไม่พิสวาสผู้ชายด้วยกันหรอก ชั้นชอบผู้หญิงแล้วชั้นก็มีคนที่แอบชอบอยู่แล้วด้วย” ดงแฮทำตาโตใส่ฮยอกแจที่ค่อยๆเอาเมล็ดข้าวแล้วเนื้อไก่ที่ติดอยู่บนหน้าออก
“พูดดีๆๆก็ได้ไม่เห็นต้องเอาข้าวปาหน้ากันเลย....ชั้นมีข้อเสนอ”
“ข้อเสนออะไร....ถ้าข้อเสนอบ้าๆชั้นชกหน้านายแน่ฮยอกแจ!!”
“ใจร้ายยยย~....นายชอบน้องมินนี่ที่อยู่ข้างบ้านชั้นใช่มั้ย? ถ้านายช่วยชั้น ชั้นจะช่วยนายจีบน้องมินนี่....ว่าไงข้อเสนอนี้ตรงใจม๊ะ”
“จริงดิ!!....ข้อเสนอนี้น่าสนใจดีนะ แล้วนายจะให้ชั้นช่วยอย่างไงอ่ะ” ดงแฮถามอย่างกระตือรือร้น เพราะดงแฮแอบหลงรักนางฟ้าข้างบ้านฮยอกแจ ที่ชอบแต่งชุดสีชมพูแล้วออกมานั่งอ่านหนังสือที่สวนหย่อมข้างบ้านเธอ เธอมีใบหน้าที่งดงาม มีริมฝีปากที่น่าลิ้มลองชวนค้นหา มีทรงผมที่รับกับใบหน้าหวาน ยิ่งมองยิ่งน่ารัก ถึงแม้ดงแฮจะยังไม่เคยคุยกับเธอเลยด้วยซ้ำ แต่เธอก็เข้ามาอยู่ในหัวใจของ ลี ดงแฮคนนี้เรียบร้อยแล้ว....
.
.
.
.(โทษจ้าสั้นไปหน่อย!!)
..
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น