fic KHR x La Flora ft.KanColle : History of Vongola

ลำดับตอนที่ #1 : Vongola IX - X : How the stories begin...

ณ เมืองนามิโมริ

     เช้าอันสงบสุขหลังจากจบการต่อสู้กับวินดีเช่  รีบอร์นที่แม้ตัวเองจะคลายคำสาปอัลโกบาเลโน่แล้ว ก็ไม่ได้ล้มเลิกความตั้งใจที่จะทำให้สึนะเป็นวองโก่เล่รุ่นที่ 10 แต่อย่างใด ในทางกลับกัน กลับเข้มกับลูกศิษย์ของตัวเองมากขึ้นกว่าแต่ก่อนอีก เช่นเรื่องการตื่นนอนเป็นต้น....

     พลั่ก!!

     สหบาทาหรือเท้าของอดีตอัลโกบาเลโน่อรุณ'รีบอร์น'ถีบเข้าที่ตัวของว่าที่วองโกเล่รุ่นที่10อย่างแรง จนทำให้เจ้าตัวที่นอนฝันหวานถึงเคียวโกะกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงในตอนสายเกือบเที่ยงของปิดเทอมฤดูร้อนวันแรก

     "โอ้ย....ปลุกดีๆแบบคนธรรมดาไม่เป็นหรือยังไงเนี่ยรีบอร์น แถมนี่มันก็ปิดเทอมวันแรกนะ ขอให้ฉันได้นอนสบายๆหน่อยไม่ได้หรือไงเล่า!"

     "คนที่จะเป็นบอสของวองโกเล่รุ่นที่ 10 ได้น่ะ เขาจะไม่นอนจนตะวันขึ้นตรงหัวหรอก นี่ฉันใจดีมากแล้วนะ"

     "ห้ะ...นี่มันเที่ยงแล้วเรอะ" หลังจากใช้สมองประมวลผลไปสักพัก ก็เหลือบหน้าไปมองนาฬิกา พบว่ามันเป็นตอนเที่ยงอย่างที่รีบอร์นว่าจริงๆจึงยอมลุกจากที่นอน คว้าเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำเพื่อทำกิจวัตรประจำวันของตน

     .

     .

     .

     โดยไม่ได้สังเกตถึงจดหมายในมือของครูพิเศษของตนที่มีไฟดับเครื่องชนธาตุนภาหรือเรียกอีกชื่อได้ว่า "ตราเพลิงมรณะ" บ่งบอกได้ถึงที่มาของจดหมายฉบับนั้นได้อย่างชัดเจน..

      ศูนย์บัญชาการใหญ่ของ CEDEF,อิตาลี

     "คุณท่านคะ รุ่นที่เก้าฝากจดหมายมาให้ค่ะ เห็นว่าเกี่ยวกับเรื่องว่าที่'ที่ปรึกษานอกแก๊งคนต่อไป'น่ะค่ะ" หลังจากกล่าวจบก็วางจดหมายที่ตนพูดถึงบนโต๊ะทำงานของอีกฝ่ายและออกจากห้องไป

     "ขอบคุณนะ ออริกาโน่" ชายผมสีเหลือง วัยกลางคนตะโกนไล่หลังเพื่อนร่วมงานพลางหันไปคุยกับคนที่นั่งตรงข้ามตนต่อ

     

     "เธอแน่ใจเรื่องนี้แล้วนะ ไอริณ เธอน่าจะรู้ดีนะ ว่าคนที่ก้าวมาที่โลกเบื้องหลังน่ะ จะกลับไปยากมากนะ ไม่สิ มันเป็นไปไม่ได้เลยต่างหาก"

     ซาวาดะ อิเอมิสึ หรือที่รู้จักในตำแหน่งหน้าที่คือ ที่ปรึกษานอกแก๊งคนปัจจุบันของวองโกเล่แฟมิลี่ ตอนนี้กำลังนั่งคุยว่าด้วยเรื่องคนที่จะขึ้นมารับตำแหน่งของตนในวองโกเลรุ่นที่ 10 

     ซึ่งตอนนี้เขาเกิดความลำบากใจอย่างมาก เพราะคนที่ว่านั้นเป็นเพียงเด็กผู้หญิงอายุราวสิบสี่สิบห้าผู้ซึ่งไม่เคยข้องเกี่ยวกับมาเฟีย ยกเว้นที่มีเพื่อนเป็นมาเฟียนั่นล่ะนะ แต่รุ่นที่เก้าสั่งลงมาว่า

     'เอาน่า ไหนๆนายก็เป็นคนเลือกบอสแล้ว ฉันก็ขอเลือกคนที่ฉันเห็นว่าเหมาะสมมารับตำแหน่งที่ปรึกษานอกแก๊งบ้างก็แล้วกัน' แถมยังยิ้มเย็นเป็นเชิงว่าไม่ให้ขัด ว่าง่ายๆก็เป็นคำสั่งนั่นแหละ ใครจะไปกล้าขัดบอสของตัวเองกันล่ะ

     ถ้าไม่นับตอนศึกชิงแหวนล่ะก็นะ ตอนที่เขาให้ครึ่งของแหวนไปกับบาจิลแล้วยัดเยียดให้สึนะเป็นบอสอีก 

     เชื่อมั้ยว่าเขายังไม่ลำบากใจขนาดนี้เลย ให้ตายเถอะ 

     "ก็รุ่นที่เก้าเป็นคนสั่งลงมาเลยนี่นะ ฉันเองก็ไม่ขัดอะไรหรอก เพียงแต่คงต้องไปบอกพ่อก่อนน่ะนะ แล้วก็ค่อยจัดการเรื่องโรงเรียน ถ้าเป็นไปได้ฉันเองก็อยากให้เขาได้อยู่มีชีวิตอย่างคนปกติจนกว่าจะเรียนจบด้วยซ้ำ แต่ก็คงไม่ได้แล้วล่ะ..."ว่าแล้ว ไอริณ พุดพิชญา ก็ถอนหายใจแล้วเอามือก่ายหน้าผาก

     ออกจากองค์กรลับเวอร์ชั่นตำรวจสากลโลกพร้อมน้องสาวมาเพราะถูกเจ้าพวกแก๊งฟักทองหมายหัว แถมยังดูเหมือนว่าจะมีหนอนบ่อไส้อยู่ข้างใน ความปลอดภัยเลยเป็นศูนย์ ไปๆมาๆก็ถูกเบื้องบนส่งตัวมาทำงานที่องค์กรลับอีกแห่ง คราวนี้เป็นเวอร์ชั่นมาเฟียแทน

     แถมสาเหตุก็คือลูกสาวที่ถูกบอสของแฟมิลี่หมายตาให้เป็นที่ปรึกษานอกแก๊งของวองโกเล่รุ่นต่อไป

     ปวดหัวแท้....

     "เอาเป็นว่า ยังไงก็เปิดดูจดหมายก่อนแล้วกันนะ" อิเอมิสึเมื่อระลึกได้ถึงจดหมายที่ส่งมาหาเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว พร้อมฉีกซองจดหมายและกางออก

     และสิ่งที่สองคนพบเมื่อก้มหน้าดูจดหมายพร้อมกันก็คือ...

     "ฉันส่งคนไปรับหนูทิวาที่เกาะลาฟลอร่าแล้วนะ ส่วนเรื่องเรียนฉันคุยกับผอ.แล้ว 

ปล.ทำเรื่องลาออกให้แล้ว และสามารถกลับเข้าเรียนได้ทุกเมื่อแต่ต้องสอบเทียบน่ะนะ"

     ชิบหาย...

     นี่คือสิ่งที่ทั้งสองคนคิดขึ้นมาพร้อมกัน 

     ไอริณนิ่งไปสักพักแล้วก็ลุกพรวดพราดไปทางประตูห้องพร้อมกับกดโทรศัพท์ในมือไปด้วยแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงเรียกไล่หลัง

     "ถ้าเธอจะไปด้วยเฮลิคอปเตอร์ล่ะก็ตอนนี้ไม่มีหรอก ดูเหมือนว่ารุ่นที่เก้าจะไปกับเฮลิคอปเตอร์ ทำให้ลำที่เหลือต้องตามไปคุ้มกันน่ะ"

     ...ขอชกหน้าบอสสักทีจะโดนยิงไส้ทะลุมั้ยนะ..

     หลังจากฟังจบไอริณก็ยังวิ่งไปที่ประตูทางออกของอาคารต่อไป โดยวิ่งต่อไปยังท่าเรือที่อยู่ข้างหลังเกาะ จนมาถึงตึกอีกตึกหนึ่งซึ่งมีน้องของเธอทำงานอยู่ในนั้น

     ปึง!!!

     ประตูห้องผู้การของท่าเรือประจำแฟมิลี่วองโกเล่ถูกเปิดออกอย่างแรง แต่ไอริณก็ไม่ได้ใส่ใจมันว่ามันจะพังหรือไม่ แน่นอนแหละ

     ก็มันไม่ใช่เงินฉันอ่ะนะ--

     "แอริณ! พี่ขอยืมตัวชิมะคาเสะหน่อยนะ พี่ต้องไปเกาะลาฟลอร่าด่วนมากเลย"

     "เกิดเรื่องยุ่งสินะคะพี่..เอาไปเถอะค่ะ ว่าแต่ทำไมไม่ใช้เฮลิคอปเตอร์ล่ะ"

     "ถ้าพี่ใช้ได้ก็คงไม่ต้องลำบากเธอหรอกนะแอริณ...ก็คุณบอสน่ะสิ เอาฮ.ไปทุกลำ ยกพลไปเป็นโขยงที่เกาะลาฟลอร่าน่ะสิ เห็นบอกว่าจะไปรับตัวทิวาเพื่อให้มาเป็นที่ปรึกษานอกแก๊งคนต่อไปของวองโกเล่ แถมยังทำเรื่องลาออกแล้วด้วย พี่ยังไม่ได้คุยกับทิวาเลยนะ" 

     ว่าแล้วไอริณก็ทำท่ากรีดร้องเหมือนอยากตายซะให้ได้ พร้อมกันกับ ชิมะคาเซะที่เข้ามารายงานตัวพอดี ทั้งสองคนจึงออกเดินทางไปยังเกาะลาฟลอร่าอย่างรวดเร็ว

     โดยไม่ได้รู้เลยว่า เรื่องที่รออยู่ข้างหน้าอาจจะวุ่นวายกว่านี้อีก...

____________________________________________________

Talk With Writer

     สวัสดีค่ะ ต้องชี้แจงก่อนว่าเราอาจจะมี AU คังโคเระเข้ามาแจมด้วยเล็กๆ(หรือเปล่านะ..)

คังโคเระ คือ เกมที่นำเรือในสงครามโลกครั้งที่สองมาสร้างเป็นตัวละครค่ะ ส่วนคนเล่นก็เป็นผู้การบริหารกองเรือ ชิมะคาเสะก็เป็นเรือลำหนึ่งค่ะ

ด้วยความที่บุคลิกในเกมชอบบอกว่าตัวเองเร็วที่สุด ก็เลยให้ช่วยพาคุณไอริณไปส่งซะเลยค่ะ555+

     เรื่องที่จะชี้แจงก็มีประมาณนี้แหละค่ะ แหะๆ ใครมีข้อติชมอะไรคอมเม้นมาคุยกันได้เน้อ ไว้เจอกันตอนหน้าค่ะ