คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 6. Black Heart 50%
เสียงน้ำกระทบกระเบื่องทำให้เปื่อกตาคู่สวยค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆสติที่เคยเลื่อนรางเริ่มกลับเข้าที่ ร่างเปลือยเปล่าของแรมโบ้ค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้น สองตากวาดมองไปรอบๆก่อนที่คิ้วจะขมวดขึ้นอย่างใช้ความคิดนี้ 'ฉันอยู่ที่ไหน' ร่างบางหวนคิดกลับไป...เขาเดินอยู่บนถนนจากนั้นก็เจอรีบอร์นแล้ว.....ภาพต่างๆฉายเข้ามาในหัวทีล่ะภาพๆดวงน้ำตาเริ่มเอ่อล้นดวงคู่สวยเมื่อภาพความป่าเถื่อนที่รีบอร์นทำกับเขา
"ฮึ..ฟื้นแล้วหรอ...อย่ามาทำสำออยนักเลยเมื่อวานนายเป็นคนขอให้ฉันช่วยเองนะ" ดวงตาสีดำรัตติกาลมองรอยรักสีกุหลาบอย่างพึงพอใจ
".................."
แรมโบ้ไม่พูดอะไรออกมานอกจากปล่อยให้น้ำตาไหลรินอย่างห้ามไม่ได้ เขาทั้งเจ็บใจ ทั้งเจ็บปวด ตอนนี้เค้าแปดเปื้อน
"ฮะๆ...ทำไมนายจะทำอะไรฉันได้..." เป็นอีกครั้งที่รีบอร์นเสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ
แรมโบ้คลานไปเอาเสื้อผ้าที่อยู่ตรงมุงห้องมาใส่ ก่อนจะรีบออกไปให้พ้นสายตาของเขา
สองขาก้าวไปอย่างไร้จุดหมายดวงตาสีมรกตแดงก่ำ ผู้คนที่เดินไปมาต่างมองกันเป็นตาเดียว ใครกันนะที่ทิ้งคนสวยๆอย่างนี้
"กลับมาแล้ว....." ประตูห้องถูกเปิดออกช้าๆ ก่อนที่ร่างบางจะเซ่ถอยหลัง อ้อมกอดของโคโรเนโร่กระชับแน่นขึ้นเหมื่อนจะไม่ให้คนตรงหน้าหายไป นายไปไหนมา เสียงกระซิบที่แสนเบาแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกที่เป็นห่วง น้ำตาที่เหลื่อดแห้งเริ่มไหลรินอีกครัง
"ฉันขอโทด…ฉันขอโทด"
"นายไม่เป็นไรใช่ไหม..แล้วนี้รอยอะไร..นายไปโดนอะไรมา ตอบฉันมาซิ!!!"
".................." แรมโบ้เลื่อกที่จะไม่พูดอะไรและตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำไป
ตลอดทั้งวันแรมโบ้เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องเอาแต่นั่งอยู่ตรงหน้าต่างคิดถึงสิ่งที่ผ่านมามันเหมือนคลื่นที่ซัดเข้ามาแล้วจางหายไป ฉันจะต้องทำยังไงในเวลาแบบนี้
................................................................................................................................................
ขอโทดอย่างยิ่งค่ะที่อัพช้า
ติดสอบค่ะ
อิอิ อันนี้มาอัพแค่ 50% นะค่ะ
อีก 50% ค่อยมาต่อที่หลัง
ขอบคุนนะค่ะที่คอยติดตามใครอ่านแล้วงงก็บอกได้นะค่ะ
ผิดพลาดก็ขออภัยด้วยค่ะ
เพราะตอนแต่งฟิคยังโดนเพื่อนว่าให้ไปเรียนภาษาไทยใหม่แล้วค่อยมาแต่ง
เจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ
ความคิดเห็น