ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลูกคุณหนู แล้วผิดตรงไหน
แสงแดดจ้าส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานหนึ่งของห้อง พิณฟ้า หญิงสาวผู้อ่อนต่อโลก แล้วมีเสียงคนเคาะประตู
ป้านิ่ม : คุณหนูขา ตื่นได้แล้วคะ เดี๋ยวไปมหาลัยไม่ทันน่ะค่ะ (ป้านิ่มคือแม่บ้านของที่บ้านแห่งนี้คอยดูแลพิณฟ้าแทนพ่อแม่ของเค้าที่ประสบอุบัติเหตุทางเครื่องบิน)
พิณฟ้า : ยังไม่อยากตื่นเลยคะ ป้านิ่ม ฟ้ายังอยากนอนอยู่เลยคะ ขอนอนอีกแป๊ปนึงน่ะค่ะ
ป้านิ่ม : ไม่ได้คะคุณหนู สายแล้วคะ
แล้วพิณฟ้าก็ลุกไปห้องน้ำโดยมีพี่เลี้ยงคอยดูแลอยู่ในห้องแล้ว ว่าง่ายๆฟ้าไม่ต้องอาบน้ำเองเลย มีพี่เลี้ยงคอยขัดตัวให้อยู่แล้ว แล้วคนรถก็นำรถมารับพิณฟ้าไปมหาวิทยาลัย ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่พ่อและแม่ของพิณฟ้าเสียชีวิตลงก็มีป้านิ่มและคนที่บ้านที่เปรียบเสมือนคนในครอบครัวคอยอยู่ดูแลพิณฟ้ามาโดยตลอด แล้วก็ถึงมหาลัย
แจน : หวัดดีจะฟ้า...! (แจนคือเพื่อนที่คบกับฟ้ามานานแล้ว)
พิณฟ้า : หวัดดีจะ แจน ...!
ณ มหาวิทยาลัย
โอ๊ต : น้องๆทุกคนที่อยู่คณะนี้ให้มารวมตัวกันที่นี้ครับ (โอ๊ตคือรุ่นพี่ที่คณะพิณฟ้าและแจน เป็นประธานคณะนี้ เป็นสุภาพบุรุษมาก)
แล้วระหว่างที่พิณฟ้ากับแจนเดินไป พิณฟ้าได้ทำกระเป๋าสตางค์หล่น แต่เจ้าตัวนั้นไม่รู้ มีชายมาดแมนคนนึงชื่อต๊อด เป็นดาวมหาลัย อยู่คณะนี้เป็นรุ่นพี่เหมือนกัน เป็นที่โปรดปรานของสาวๆมาก แต่ต๊อดนั้นเป็นคนที่ขรึม เจ้าอารมณ์ ไม่เคยที่จะพูดคำว่าขอโทษกับใคร และก็ไม่ชอบผู้หญิงที่ทำอะไรไม่เป็นเลย เค้านั้นเก็บกระเป๋าสตางค์ได้ แล้วก็เดินไปที่เค้านัดประชุมกัน
ต๊อด : น้องครับ ใครทำกระเป๋าสตางค์หายบ้างครับ..?
แต่ก็ไม่มีใครพูด
ต๊อด : ตกลงไม่มีของใครใช่มั้ยครับ..? งั้นพี่จะเปิดกระเป๋าดูน่ะ .... เอ่อ น.ส. พิณฟ้า ครับ ใคร ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้...!
พิณฟ้า : ของฟ้าเองคะ.
ต๊อด : เธอชื่ออะไร...?
พิณฟ้า : ชื่อ พิณฟ้าคะ.
ต๊อด : ทำไมเธอชอบทำตัววุ่นวายแบบนี้ ทำตัวอย่างกับลูกคุณหนู ขนาดแค่วันแรกน่ะเนี่ยคิดดู ยังก่อปัญหาเลย สงสัยก็คงก่อปัญหาได้ทุกวันสิน่ะ....!
ในขณะนั้น ส้ม รุ่นเดียวกับ ต๊อดที่ชอบบอกใครต่อใครว่าต๊อดเป็นแฟนตัวเองนั้น และก็คอยวุ่นวายอยู่กับตัวของต๊อด แถมยังเป็นดาวมหาลัยเหมือนต๊อด ส้มเห็นต๊อดกำลัง ว่าผู้หญิงคนนึงอยู่ก็เลยจะเค้าไปช่วย เพื่ออยากจะเอาใจต๊อด
ส้ม : นี้เธอ! มาวันแรกก็ทำให้ต๊อดปวดหัวเลยน่ะ เธอมันแย่จริงๆ พ่อกับแม่เธอสั่งสอนบ้างมั้ยเนี่ย..?
โอ๊ต : แล้วเธอเป็นใครถึงไปว่าน้องเค้าแบบนั้น แล้วที่สำคัญมันไม่เห็นจะเดือดร้อนใครเลย โดยเฉพาะคนอย่างเธอยายส้ม
พิณฟ้า : ไม่เป็นไรคะ พี่เค้าพูดถูกแล้ว แล้วฟ้าก็ไม่มีใครดูแลด้วย พ่อกับแม่เสียไปนานแล้วคะ ก็เลยไม่มีใครคอยสั่งสอน
ส้ม : ถึงว่า ทำตัวเหมือนเด็กใจแตก ที่แท้ก็เด็กใจแตกนี่เอง
พิณฟ้า : ฟ้าไม่สนน่ะค่ะว่าพวกพี่จะว่าฟ้ายังไงแต่อย่ามาว่าพ่อกับแม่ของฟ้า ทำไมหรอค่ะ พ่อกับแม่ของฟ้าเสียไปมันผิดหรอค่ะ ฟ้าแค่ทำกระเป๋าสตางค์หล่น มันถึงขนาดที่ต้องเล่นพ่อกับแม่ด้วยหรอค่ะ
จากนั้นพิณฟ้าก็เดินออกไปโดยไม่แคร์ความรู้สึกของใคร เมื่อถึงบ้านพิณฟ้าวิ่งตรงเข้าไปกอดป้านิ่มที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว แล้วเธอก็ร้องไห้ออกมา
ป้านิ่ม : คุณหนูเป็นอะไรไปค่ะ ใครทำให้คุณหนูต้องร้องไห้...?
ติดตามตอนต่อไป
ป้านิ่ม : คุณหนูขา ตื่นได้แล้วคะ เดี๋ยวไปมหาลัยไม่ทันน่ะค่ะ (ป้านิ่มคือแม่บ้านของที่บ้านแห่งนี้คอยดูแลพิณฟ้าแทนพ่อแม่ของเค้าที่ประสบอุบัติเหตุทางเครื่องบิน)
พิณฟ้า : ยังไม่อยากตื่นเลยคะ ป้านิ่ม ฟ้ายังอยากนอนอยู่เลยคะ ขอนอนอีกแป๊ปนึงน่ะค่ะ
ป้านิ่ม : ไม่ได้คะคุณหนู สายแล้วคะ
แล้วพิณฟ้าก็ลุกไปห้องน้ำโดยมีพี่เลี้ยงคอยดูแลอยู่ในห้องแล้ว ว่าง่ายๆฟ้าไม่ต้องอาบน้ำเองเลย มีพี่เลี้ยงคอยขัดตัวให้อยู่แล้ว แล้วคนรถก็นำรถมารับพิณฟ้าไปมหาวิทยาลัย ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่พ่อและแม่ของพิณฟ้าเสียชีวิตลงก็มีป้านิ่มและคนที่บ้านที่เปรียบเสมือนคนในครอบครัวคอยอยู่ดูแลพิณฟ้ามาโดยตลอด แล้วก็ถึงมหาลัย
แจน : หวัดดีจะฟ้า...! (แจนคือเพื่อนที่คบกับฟ้ามานานแล้ว)
พิณฟ้า : หวัดดีจะ แจน ...!
ณ มหาวิทยาลัย
โอ๊ต : น้องๆทุกคนที่อยู่คณะนี้ให้มารวมตัวกันที่นี้ครับ (โอ๊ตคือรุ่นพี่ที่คณะพิณฟ้าและแจน เป็นประธานคณะนี้ เป็นสุภาพบุรุษมาก)
แล้วระหว่างที่พิณฟ้ากับแจนเดินไป พิณฟ้าได้ทำกระเป๋าสตางค์หล่น แต่เจ้าตัวนั้นไม่รู้ มีชายมาดแมนคนนึงชื่อต๊อด เป็นดาวมหาลัย อยู่คณะนี้เป็นรุ่นพี่เหมือนกัน เป็นที่โปรดปรานของสาวๆมาก แต่ต๊อดนั้นเป็นคนที่ขรึม เจ้าอารมณ์ ไม่เคยที่จะพูดคำว่าขอโทษกับใคร และก็ไม่ชอบผู้หญิงที่ทำอะไรไม่เป็นเลย เค้านั้นเก็บกระเป๋าสตางค์ได้ แล้วก็เดินไปที่เค้านัดประชุมกัน
ต๊อด : น้องครับ ใครทำกระเป๋าสตางค์หายบ้างครับ..?
แต่ก็ไม่มีใครพูด
ต๊อด : ตกลงไม่มีของใครใช่มั้ยครับ..? งั้นพี่จะเปิดกระเป๋าดูน่ะ .... เอ่อ น.ส. พิณฟ้า ครับ ใคร ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้...!
พิณฟ้า : ของฟ้าเองคะ.
ต๊อด : เธอชื่ออะไร...?
พิณฟ้า : ชื่อ พิณฟ้าคะ.
ต๊อด : ทำไมเธอชอบทำตัววุ่นวายแบบนี้ ทำตัวอย่างกับลูกคุณหนู ขนาดแค่วันแรกน่ะเนี่ยคิดดู ยังก่อปัญหาเลย สงสัยก็คงก่อปัญหาได้ทุกวันสิน่ะ....!
ในขณะนั้น ส้ม รุ่นเดียวกับ ต๊อดที่ชอบบอกใครต่อใครว่าต๊อดเป็นแฟนตัวเองนั้น และก็คอยวุ่นวายอยู่กับตัวของต๊อด แถมยังเป็นดาวมหาลัยเหมือนต๊อด ส้มเห็นต๊อดกำลัง ว่าผู้หญิงคนนึงอยู่ก็เลยจะเค้าไปช่วย เพื่ออยากจะเอาใจต๊อด
ส้ม : นี้เธอ! มาวันแรกก็ทำให้ต๊อดปวดหัวเลยน่ะ เธอมันแย่จริงๆ พ่อกับแม่เธอสั่งสอนบ้างมั้ยเนี่ย..?
โอ๊ต : แล้วเธอเป็นใครถึงไปว่าน้องเค้าแบบนั้น แล้วที่สำคัญมันไม่เห็นจะเดือดร้อนใครเลย โดยเฉพาะคนอย่างเธอยายส้ม
พิณฟ้า : ไม่เป็นไรคะ พี่เค้าพูดถูกแล้ว แล้วฟ้าก็ไม่มีใครดูแลด้วย พ่อกับแม่เสียไปนานแล้วคะ ก็เลยไม่มีใครคอยสั่งสอน
ส้ม : ถึงว่า ทำตัวเหมือนเด็กใจแตก ที่แท้ก็เด็กใจแตกนี่เอง
พิณฟ้า : ฟ้าไม่สนน่ะค่ะว่าพวกพี่จะว่าฟ้ายังไงแต่อย่ามาว่าพ่อกับแม่ของฟ้า ทำไมหรอค่ะ พ่อกับแม่ของฟ้าเสียไปมันผิดหรอค่ะ ฟ้าแค่ทำกระเป๋าสตางค์หล่น มันถึงขนาดที่ต้องเล่นพ่อกับแม่ด้วยหรอค่ะ
จากนั้นพิณฟ้าก็เดินออกไปโดยไม่แคร์ความรู้สึกของใคร เมื่อถึงบ้านพิณฟ้าวิ่งตรงเข้าไปกอดป้านิ่มที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว แล้วเธอก็ร้องไห้ออกมา
ป้านิ่ม : คุณหนูเป็นอะไรไปค่ะ ใครทำให้คุณหนูต้องร้องไห้...?
ติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น