ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic kagerou project รักนายไอ้คนแสนดี yaoi

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2 แผนการ

    • อัปเดตล่าสุด 19 มี.ค. 57


    <Shintarou >

    “แดดแสบตาชะมัดเลยแหะ”ผมคิดในใจหลังจากตื่นจากภวังค์ที่ยาวนาน อาจจะมั้ง แต่รู้สึกหนักๆยังไงไม่รู้สิ จึงลองมองบนตัวเองดูก็พบกับแขนที่ดูจะมีแรงมากกว่าผมมาก พระเจ้าแกล้งผมแน่ๆที่ให้มีร่างกายที่บางแบบนี้ แต่ชั่งเรื่องที่พูดไปก่อนเถอะต้องลองนึกดูว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น จำได้แล้วเมื่อคืนเซโตะมากอดเรานิ งั้นแขนนี้ก็เซโตะเองสินะ

    “ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี่ย”ผมหันไปที่นาฬิกาที่ติดตรงผนังห้องที่ไม่ต้องลุกมานั่งก็มองเห็นได้

    7:00”นั้นคือตัวเลขที่ปรากฏบนนาฬิกาเรือนนั้น แล้วลองหันไปทางเตียงอื่นๆ ยังไม่ตื่นกันเลยพวกนี้ปกติสงสัยต้องให้คิโดะมาเรียกสินะถึงจะตื่นกัน

    “ต้องปลุกก่อนสินะ”ผมพูดกับตัวเอง ลองยกแขนออกก็ไม่ได้คนอะไรแรงเยอะมาก อย่างนั้นคงต้องปลุกให้ตื่นอย่างเดียว

    “นี้เซโตะ ตื่นได้แล้ว”ผมเรียกเซโตะพร้อมยื่ดมือไปจับตรงไหล่แล้วขยับแบบเบาๆแต่ดูเหมือนจะไร้ประโยนช์

    “นี้!เซโตะตื่นได้แล้วน่า ถ้านายไม่ตื่นฉันก็ลุกออกไม่ได้นะสิ”ทำไมหลับลึกรึไงกันเนี่ย

    “ถ้านายไม่ตื่นฉันแตะตกเตียงแน่”จะลองขู่ดูว่าจะตื่นไหม ถ้าทำจริงๆไม่รู้จะมีแรงพอแตะได้ไหมแรงนิดเดียว

    “ยอมแล้วครับ ยอมแล้ว ตื่นก็ได้”เซโตะลุกขึ้นนั่งตรงกลางของเตียงพร้อมเกาหัวไปมา แต่เมื่อกี้ที่พูดดูมันน่าสงสัยนิดๆนะ

    “ที่บอกว่า ตื่นก็ได้ เนี่ยที่จริงตื่นนานแล้วใช่ไหม”ผมก็ลุกขึ้นมานั่งโดยนั่งหั่นมาทางประตู ก่อนจะหันมามองเพื่อเอาคำตอบ

    “ดูออกด้วยเหรอครับ”เซโตะอมยิ้มเหมือนเด็กที่ถูกจับได้ยังงั้น

    “มันแน่อยู่ แล้วตื่นอยู่แล้วทำไมไม่ลุกออกล่ะ”จะให้ผมเรียกทำไมให้เสียเวลา

    “ก็อยากอยู่กับชินทาโร่นานๆนะครับ”เซโตะหัวเราะเบาๆ

    “นายพูดว่ายังไง”ยังพูดยังไม่ทันจบประโยด ก็มีนิ้วชี้ของเซโตะมาปิดริมฝีปากไว้

    “จะบอกต่อที่คาโนะมาขัดไว้นะครับ”จู่ๆบรรยากาศรอบๆก็ดูจริงจังขึ้นมา

    “ที่จริงผมคิดกับชินทาโร่แบบคนรักนะครับ พูดตรงๆคือผมชอบนายนะครับชินทาโร่”ตอนนี้เซโตะยื่ดมือมาคว้ามือผมไว้ ตอนนี้ผมนะเหรอนิ่งไปแล้ว อึ้งไปเลยใครจะไปดูว่าคนที่แอบรักจะมาใจตรงกับเราได้นะ

    “ถึงชินทาโร่ไม่บอกว่ารักผมรึป่าว ผมก็รู้คำตอบอยู่แล้ว”จะรู้ได้ไงฟะ

    “ก็ตอนที่เดินมาฐาน ผมแอบอ่านความคิดนะครับ”ลืมไปเลยว่าเซโตะสามารถอ่านความคิดได้

     เซโตะปล่อยมือที่ปิดปากผมออก

    “แทนคำตอบ ผมขอจูบนะ”เมื่อกี้ฟังผิดรึเปล่า

    “ไม่ผิดหรอกครับ”ยังอ่านความคิดผมอีก อายจนไม่กล้าจะพูดเลย จึงแค่พยักหน้าเท่านั้นจะบอกว่าผมนั้นยัไม่เลยจูบใครตอนนี้ครั้งแรกเลย

    “อืม”เซโตะตอบกลับก่อนจะเชยคางผมขึ้นแล้วก็ค่อยๆขยัดเข้ามาใกล้ขึ้นเริ่มๆ

    ปัง!!!

    “พี่ค่ะ พี่คือมีเรื่องอยากให้ช่วย”ได้ยินเสียงโมโมะผมก็เผลอถีบเซโตะตกเตียงไปเสียงดังจนคนในห้องสะดุ้งตื่นกันหมด

    “รู้สึกว่าฉันจะมาขัดจังหวะจนได้นะ”โมโมะทำหน้าเหมือนแผนที่ทำมาพังด้วยมือตัวเองยังไงยังงั้น

    “มะไม่ได้ขัดอะไรทั้งนั้นแหละ จะว่าไปเธอมีเรื่องอะไร”พูดไปก็ยื่ดมือไปให้เซโตะให้ลุก ขอโทษทีนะ ผมคิดในใจยังไงเซโตะก็น่าจะรู้

    “ไม่เป็นไรหรอกครับ”ก่อนจะจับมือผมแล้วลุกขึ้นมา เห็นไหมว่าได้ยิน

    “คือว่าพี่ช่วยไปรร.วันนี้กับฉันได้ไหม จะไปกันหมดก็ได้นะ”โรงเรียนเหรอ ไม่ได้ไปนานเลยนะ ถึงไปก็ไม่ได้อะไรเพิ่มอยู่แล้วไม่ไปดีกว่านี้อาจเป็นเหตุที่ทำให้ผมไม่ไป รร.ก็ได้ ประโยคหลังโมโมะบอกกับคนในห้องนี้

    “คาโนะนายไปบอกพวกหัวหน้าที่”โมโมะยังหันไปบอกกับคาโนะที่เหมือนกำลังจะเข้าไปนอนต่อที่เตียง

    “แล้วจะให้ฉันไปทำไมล่ะ”ปกติผมเป็นคนอยู่แต่ในบ้านไม่อยากออกเลยนะ หรือเพราะแบบนี้รึเปล่าถึงผิวขาวจนเกินผู้หญิงบางคน

    “มีงานรร.นะ”โมโมะมองจ้องมาทางผมเหมือนจะบอกว่า ไปเถอะนะ

    “แล้วจะให้ฉันไปทำอะไรในงานรร.ล่ะ”โมโมะเหมือนสะดุ้งเมื้อได้ยินคำถามที่ผมพึ่งถามไปเมื้อกี้

    “คือช่วยงานนะเขาให้คนนอกช่วยงานได้ พี่ช่วยงานนี้เถอะนะถ้าไม่มีพี่คงไม่ได้แน่ๆขอร้องเถอะ”โมโมะพูดเสียงต่ำแล้วมองพื้นเห็นอย่างงี้คงปฏิเสธไม่ลงแล้วนะสิ

    “ไปก็ได้”พี่น้องกันก็แบบนี้ล่ะมั้ง

    “จริงเหรอ!ขอบคุณมากนะพี่”โมโมะร้องเสียงดีใจ

    “ไปกินข้าวที่รร.นะ หัวหน้าก็จะได้ไม่เหนื่อยด้วย”โมโมะหันไปบอกพวกคิโดะที่คาโนะพามา

    “ตามนั้นแล้วกัน”คิโดะตอบกลับมา แล้วเหมือนจะมองที่นาฬิกา

    “โมโมะจะว่าไปมันไม่สายแล้วเหรอ”คิโดะบอกกับโมโมะ ผมลองไปมองที่นาฬิกา จริงด้วยเหมือนจะสายไปนิดนะ

    “อ่ะแย่แล้ว แย่แล้ว สายแล้วงั้นทุกคนไปกันเถอะ”

    “เดี๋ยวก่อน! จะไปทั้งๆที่ไม่ได้แอบน้ำทำอะไรเลยเหรอ”ผมพูดขึ้นมา เพื่อหยุดไม่ให้โมโมะพุ้งไปก่อน

    “จริงด้วยให้เวลาทุกคน2นาทีเท่านั้นไปได้”โออะไรนะ2นาทีไม่สั้นไปรึไงทุกคนถึงกับสตั้น

    10วินาทีผ่าน”จับเวลาด้วย!แบบนี้ไปก่อนล่ะ ผมวิ่งไปห้องอาบน้ำคนแรกคนอื่นก็กระจายตามมาเหมือนกันพวกผู้ก็เริ่มวิ่งไปอาบฝั่งตัวเองบางแล้ว

    “โมโมะซังค่ะ”ฮิโยริ(ที่บทหายไปนาน)มายื่นทางด้านหลังจนต้องทำให้โมโมะหันไปมอง

    “ฮิโยริจัง ทำไมไม่รีบไปอาบน้ำทำอะไรเหมือนคนอื่นล่ะ”โมโมะถามกับฮิโยริที่ไม่ได้ไปแบบคนอื่น

    “หนูทำเรียบร้อยแล้วนะค่ะ แต่โมโมะซังมีแผนเกี่ยวกับความรักของเซโตะซัง กับชินทาโร่ซังใช่ไหมค่ะ”ฮิโยริบอกกับโมโมะด้วยรอยยิ้มที่บอกว่าเธอกำลังสนุกอยู่

    “ฮิโยริจังเนี่ยเก่งจังนะ”ไม่มีความจำเป็นที่ต้องปิดอะไรอยู่แล้วนิ

    “ไม่เก่งเท่าโมโมะซังหรอก แต่ว่าโมโมะซังหนูอยากช่วยด้วยได้ไหมค่ะ”

    “แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะ”

    “งั้นขอฟังแผนของโมโมะซังหน่อยได้ไหมค่ะ”

    “เอาหูมาใกล้ๆสิ”โมโมะบอกพร้อมนั่งกับพื้นให้ตัวเล็กลงไปเพื่มจะให้เท่ากับฮิโยริ

    “เป็นแบบนั้นก็น่าสนใจนะค่ะ”

    “ที่โรงเรียนจะได้เริ่มแผนได้เลย”

    …………………………………………………………………………………………...............

    ไรต์มาต่อแล้วนะ ยังมีคนเป็นกำลังใจให้ไรต์บ้างรึเปล่า ยอมรับคนแต่งรั่วจะพยายามส่วนที่บางคนอ่านแต่แสดงไม่ได้นะ ใครจะทักมาทางเฟสก็ได้นะเราไม่กัดใส่ยาแล้ว อย่สลืม เรารั่ว แผนการ ที่โมโมะกับฮิโยริคุยกันนั้นจะมีสาระหรือไม่ติดตามด้วยนะ เอาก..15ให้คนที่ปูเสื้อจะแต่งให้ดีที่สุดนะ ลงลิงค์ ขอให้ไม่โดนแบน https://www.facebook.com/profile.php?id=100003891962290&ref=tn_tnmn

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×