คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : MAGI: ขอแต่งงาน (Alibaba x Haku)
Warning: แฟนฟิคมีเนื้อหา กาว หลุดคาร์และอื่นๆอีกมากมาย
Rate: PG
Title: ขอแต่งงาน
Pairing: Alibaba x Hakuryuu
Summary:
พวกเขาต่างก็เมากันทั้งคู่
Note:
-เหตุการ์ณขอแต่งงานเกิดหลังเรื่องทั้งหมดจบแล้ว
-มีข้อมูลผิดพลาดเยอะเพราะเราอ่านข้ามไปข้ามมา
-------------------------------------
เรื่องราวทุกอย่างกำลังจะจบลง
อาลีบาบา ซารูจารวบรวมความกล้ามากกว่าการต่อสู้ครั้งไหนๆเพื่อการกระทำนี้
“ได้โปรดแต่งงานกับฉันเถอะนะ!”
สีหน้าของหญิงสาวชาวเฟอนาริสคลี่ยิ้มบางก่อนเอ่ยประโยคที่จะทำให้พ่อค้าของบริษัทการค้าอาลีบาบาหน้าชา
พอๆกับคนที่อุตส่าห์โห่ลุ้นการขอแต่งงานกลางบาร์เหล้า
“ขอโทษค่ะ…” ทุกคนในบาร์พร้อมที่จะเดินมาโอบไหล่เขาที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่รอมร่อ
“อุ๊บ…” เขาหันขวับตามเสียง อดีตจักรพรรดิ์กำลังปิดปากทำหน้าเห็นใจเขาเหมือนคนอื่นๆทั้งที่มือปิดปากที่กำลังกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่
“ทำไม๊! ทำไมล่ะโมลเซียน่า!” เจ้าของผมสีแดงสดหลบตาเขา ก่อนเอ่ยประโยคหนึ่งออกมาด้วยสีหน้านิ่งสนิท
“ฉันคิดกับคุณอาลีบาบาแค่ผู้มีพระคุณค่ะ
ต้องขอโทษด้วย”
เธอโค้งตัวลงอย่างสง่างามราวการส่งท้ายความรู้สึกทั้งหมดที่เขามอบให้
“อืม ฉันเข้าใจเธอโมลเซียน่า ฉันเข้าใจ
ฉันเข้าใจ…” เขาพูดราวกับไร้วิญญาณ
เหมือนจะเริ่มมีน้ำเอ่ยล้นขึ้นมาที่ขอบตา ภาพเลือนรางนั้นเขาได้ยินเสียงอาลาดินพาเธอออกไปจากบาร์และตะโกนกลับมา
“ปลอบผู้ร่วมชะตาหน่อยสิคุณฮาคุริว! หยุดหัวเราะด้วย คุณก็แห้วแท้ๆ!”
คนทั้งบาร์เดินมาตบบ่าเขาในขณะที่คนที่เคยฆ่าเขาไปครั้งนึงยังหัวเราะไม่หยุดเปลี่ยนที่นั่งมาข้างเขาแทน
“ผมเข้าใจคุณอาลีบาบานะ!” การตบบ่าที่ทำแบบงั้นๆไปของฮาคุริวทำให้เขาหงุดหงิด
อันที่จริงเขาหงุดหงิดทุกเรื่องเลยต่างหาก
เหล้าบนโต๊ะถูกกรอกใส่ปากเขาเหมือนน้ำเปล่า
“งั้นนายก็หยุดหัวเราะสักทีเซ่!” เจ้าของผมสีน้ำเงินประจำตระกูลเร็นหยิบแก้วเหล้าที่ถูกวางทิ้งไว้ของตัวเองขึ้นมาจะดื่มบ้าง
แต่เขาก็ยกมือห้ามไว้
“โมลเซียน่าบอกนายดื่มแล้วร้องไห้
อย่าดื่มเลยวันนี้ฉันไม่พร้อมโดนด่าซ้ำ” คนข้างตัวหน้าขึ้นสีแดงจัด
ก่อนจะเอามือเขาออกแล้วกระดกรวดเดียวหมด
โอเค
ห้ามไม่ได้งั้นเขาก็ดื่มด้วยแล้วกัน…
หนึ่งอดีตจักรพรรดิอันโหดร้ายกับพ่อค้าที่เคยเป็นถึงจักรพรรดิ์และตำแหน่งสำคัญๆของโลกอีกมากมายกำลังเมาเละเทะอยู่ที่บาร์เหล้าและกอดคอกันร้องไห้เพราะถูกหักอกจากผู้หญิงคนเดียวกัน
หากบอกว่าสองคนนี้คือใครทุกคนคงจะพากันหัวเราะไม่เชื่อแน่ๆ
“อะไร! นายเคยได้จูบกับเธอด้วยเรอะ!?”
“ไม่สิ คุณต่างหาก ได้ใกล้ชิดขนาดไหนเนี่ย!?”
จนเมื่อถึงเวลาปิดสถานบันเทิง
พวกเขาก็พากันไปจบที่โรงแรมราคาถูกเท่าที่จะมีติดตัวกันเพื่อดื่มต่อจนกว่าเลือดในร่างกายจะกลายเป็นเหล้าไปด้วย
บรรยากาศในโรงแรมราคาถูก เหล้าและชายหนุ่มสองคนที่ต่างก็ถูกหักอกเหมือนกันจบลงที่เตียง
-------------------------------------
แสงจากอาทิตย์อัสดงส่องผ่านม่านหน้าต่างที่มีรอยขาดบ้างจนแยงตาให้เจ้าของผมสีน้ำเงินจำต้องลุกจากที่นอนก่อนจะล้มลงไปใหม่เมื่อความเจ็บปวดที่ท่อนล่างแล่นปราดไปทั้งตัว
จำไม่ได้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้นี่นา
ฮาคุริวขยับตัวไปมาใต้ผ้าห่ม เขาไม่รู้จักสถานที่นี้
ยิ่งกว่านั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทำอะไรถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้
สัมผัสประหลาดทำให้เขารู้สึกตัวว่าร่างกายของตัวเองเปลือยเปล่าและมีเพียงผ้าห่มที่คลุมร่างกายนี้เอาไว้
“อะไรเนี่ย…” ก่อนจะได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น
เขาก็พบว่าตัวเองไม่ได้นอนอยู่ในที่แปลกตานี้เพียงลำพังเมื่อขยับไปโดนก้อนผมสีเหลืองตั้งที่แสนจะคุ้นตา
เมื่อวานไปดื่มกับพวกคุณอาลีบาบามานี่เอง
โล่งใจจัง---
ไม่สิ ร่างโปร่งเกิดความรู้สึกขัดแย้งในใจขึ้นมา
นี่เขาไม่ควรมาโล่งใจกับอะไรแบบนี้ เอาจริงๆสถานการ์ณในตอนนี้มันประหลาดสุดๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะอาการเมาค้างที่ทำให้เขาแทบจะอ้วกนี้ล่ะก็คงคิดจนหัวแตกไปแล้วด้วยซ้ำ
“คุณอาลีบาบา…” เขาลองเอ่ยเรียกคนที่นอนข้างตัวเบาๆ
อาการล้าบวกเมาค้างทำให้เขาไม่มีแรงแม้แต่จะปลุกอีกฝ่ายขึ้นมาพูดคุยด้วยซ้ำ
เหมือนโชคร้ายของเขายังไม่จบ
พ่อค้าเจ้าของบริษัทอาลีบาบายังนอนด้วยท่าทางสบายเสียจนไม่มีวี่แววจะตื่น
เขาถอนหายใจหนักพยายามตั้งสติ
ถ้าเป็นตัวเขาเมื่อก่อนคงร้องเสียงดังโวยวายปลุกอีกฝ่ายอย่างเอาเป็นเอาตายขึ้นมารับผิดชอบเหมือนคดีของโคเกียคุและราชาซินแบด
แต่ตัวเขาในตอนนี้ผ่านอะไรมามากกว่าเด็กหนุ่มที่เต็มไปด้วยความแค้นเพียงอย่างเดียวคนนั้น
“อือ…”
ฮาคุริวเขยิบตัวมามองใบหน้าที่เหมือนจะตื่นขึ้นมาของหนึ่งในเพื่อนคนสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา
มองดวงตาสีทองที่ค่อยๆกระพริบตื่นขึ้นพร้อมกับนึกคำพูดทักทายอีกฝ่ายในตอนเช้าไปด้วย
“อรุณสวัสดิ์ครับ คุณอาลีบาบา”
เจ้าของชื่อมองเขาด้วยสายตาที่งัวเงียเหมือนยังไม่ตื่นดี
ก่อนจะลุกขึ้นมองไปรอบๆสลับกับตัวเองและเขา
“อ่า อรุณสวัสดิ์ฮาคุริว--- เหวอ!?” เจ้าของบริษัทการค้าที่ปรึกษาทั่วโลกกลิ้งลงจากเตียงแคบๆมาอยู่ที่พื้น
ชี้คนร่วมเตียงเหมือนกำลังเห็นผี
---------------------------------------------
อาลีบาบา
ซารูจาเครียดยิ่งกว่าตอนอยู่ทวีปดำ…
เขาตื่นขึ้นมาและพบว่ากำลังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าบนเตียงเก่าๆพร้อมกับเพื่อนที่เคยฆ่ากันนอนยิ้มบอกอรุณสวัสดิ์อยู่ข้างๆ
ร่างหนาตกใจถึงขนาดที่กลิ้งลงจากเตียงด้วยสภาพน่าอนาถ
ก่อนจะคุกเข่าขอโทษอยู่ที่ปลายเตียง
“ฉะ ฉันขอโทษ! ฮาคุริว คือ คือมัน---”
ถึงจะไม่ต้องมีพยานหรือใครมาทดสอบความจริง ความทรงจำสุดท้ายของเขาก็เป็นหลักฐานชั้นดีที่บอกว่ามันเกิดอะไรขึ้นเกี่ยวกับเรื่องระหว่างพวกเขา
“ตั้งสติหน่วยสิครับคุณอาลีบาบา”
ฮาคุริวที่เริ่มลุกขึ้นมานั่งบนเตียงมองเขาด้วยสีหน้าหน่ายๆ
“คุณไม่มีสติ ผมก็ไม่มีสติ
พวกเราต่างก็เมากันทั้งคู่ แค่คุณไม่พูดถึงเรื่องนี้ก็ไม่เป็น---”
“ไม่ได้สิ! ฉันทำนายแปดเปื้อนนะฮาคุริว! นายจะทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นแล้วปล่อยผ่านเรอะ!?”
เจ้าของร่างโปร่งบนเตียงเริ่มหน้าซีดเหมือนรู้ว่าเขาจะพูดอะไรออกมาที่ทำให้เรื่องคืนเดียวกลายเป็นเรื่องยิ่งใหญ่
“เดี๋ยวสิครับ---”
“ฉันจะรับผิดชอบด้วยการแต่งงานเอง!”
END OR TBC?
----------------------------------
TALK
ไม่รู้ว่ายังมีใครอ่านอยู่มั้ย5555 ตอนนี้เราอยู่มอ 5 และการ์ตูนเรื่องนี้ก็จบไปสักพักใหญ่ๆแล้วด้วย
ถ้ายังมีคนอ่านอาจอัพต่อนะคะ
ความคิดเห็น