นิทานอีสป-เด็กเลี้ยงแกะ

ข้อมูลเบื้องต้น

.....กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว..........
มีเด็กชายคนหนึ่ง อาศัยที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในหุบเขา ทุกๆวัน เขาจะปล่อยฝูงแกะไปกินหญ้า
งานของเขาคือ เลี้ยงแกะ
.....และแล้ววันหนึ่ง....เด็กคนนี้นึกสนุกขึ้นมา จึงตะโกนว่า
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย หมาป่ามา ๆ ข้าไม่โกหก ช่วยด้วย"
ชาวบ้านก็แตกตื่นกันใหญ่ พากันแบกอาวุธมาที่ทุ่งหญ้าเพื่อช่วยเด็กคนนี้ แต่พวกเขาก็ไม่เห็นหมาป่า โดยที่เด็กชายคนนั้นไปหลบชาวบ้านบนต้นไม้

วันต่อมา เด็กชายก็คิดสนุกขึ้นมาอีก จึงร้องตะโกนว่า
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย หมาป่ามา ๆ"
ชาวบ้านก็ยังแตกตื่นตกใจมาช่วยเด็กชาย แต่พอมาถึงทุ่งหญ้า กลับไม่มีหมาป่า และได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กชาย ชาวบ้านก็กลับบ้านอย่าอารมณ์เสีย

วันที่สาม เด็กชายก็ปล่อยฝูงแกะไปกินหญ้า และแล้ว......เขาก็เห็นหมาป่ามากินแกะ
เด็กชายก็ร้องตะโกน
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย หมาป่ามาจริงๆแล้ว หมาป่ามากินแกะข้าจะหมดแล้ว ช่วยด้วย ๆ"
แต่กลับไม่มีใครสนใจคำร้องของเด็กชาย เพราะพวกเขาคิดว่า เด็กชายโกหกอีก
เด็กชายก็พูดกับตนด้วยความกลัวและสำนึกผิด
"ข้าผิดไปแล้วที่โกหกพวกผู้ใหญ่ ข้าทำอันตรายแก่ตน"

.......ข้อคิดของเรื่อง........
การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี ซึ่ง คำว่า เด็กเลี้ยงแกะ ก็มาจากนิทานเรื่องนี้ที่เเปลว่า คนโกหก นั่นเอง ไม่ควรเอาเป็นแบบอย่าง