SF super junior [SiHan]

ลำดับตอนที่ #6 : (แก้คำผิด)[Si x Han] Cat or Lion P.2

 SHORT FICTION

Title : Cat or Lion
Paring : Siwon x Hankyung

Author : แพนด้า 103

Part: 2

“ฮันคยอง อันนี้เรียกว่าอะไรเหรอ”แมวน้อยในคราบเทพบุตรสุดหล่อนามว่าชีวอนถามฮันคยองอย่างสงสัยดั่งเด็กตัวเล็กๆ แต่ในกรณีนี้ยกให้เป็นเด็กโข่งดีกว่านะ = =

“ช็อกโกแล็ต อยากกินไหม”ชีวอนพยักหน้าเล็กน้อย ฮันคยองจึงหยิบช็อคโกแล็ตมาแกะและส่งให้

“ฮันคยองป้อนฉันไม่ได้เหรอ”ชีวอนมองช็อคโกแล็ตทีฮันคยองส่งมาให้อย่างเซ็งๆ ก็ปกติมีแต่คนป้อนนิ= =

“เอ? ทำไมล่ะ”ร่างบางเอียงคอถามอย่างน่ารัก

“ก็.... ฉันป้อนเองไม่เป็นอ่ะ ปกติมีแต่คนป้อนให้”ชีวอนก้มหน้าตอบ ฮันคยองอมยิ้มกับท่าทางที่ชีวอนทำ มือบางยื่นช็อคโกแล็ตไปให้

“อ้าปากสิ”ฮันคยองเอ่ยปากพูด ชีวอนก็ทำตามอย่างว่าง่าย ช็อกโกแล็ตก้อนเล็ก ถูกส่งเข้าไปในปากของชีวอน เจ้าแมวน้อยในคราบคนค่อยๆอมรอเจ้าช็อคโกแล็ตละลายอย่างช้าๆ

มือแกร่งรีบคว้าฮันคยองเข้ามาในอ้อมกอดบรรจงมอบริมฝีปากให้อย่างนุ่มนวล

ส่วนฮันคยองได้ทำอึ้งกับการกระทำของชีวอน ที่ทำโดยไม่ทันตั้งตัวรสชาติขมๆของช็อคโกแล็ตถูกส่งเข้ามาในโพรงปากอย่างรวดเร็ว และค่อยๆจางหายไปในที่สุด

“เอ่อ..”ฮันคยองถึงกับพูดไม่ออก ส่วนชีวอนก็ยิ้มแบบอ้อนๆมาให้

“แฮะๆ เห็นว่ามันมีอันเดียว กลัวว่าฮันคยองจะไม่ได้กินน่ะ ก็เลยแบ่งให้”ชีวอนบอกและยิ้มให้อย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าคำพูดแบบนั้นทำให้ฮันคยองหน้าแดงได้ง่ายๆเลยนะ

“เอ? ฮันคยองเป็นอะไรอ่า ทำไมหน้าแดง”เอาอีกแล้ว ชีวอนถามแบบนี้อีกแล้ว ชอบถามแบบไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยนะ

“ป่าวหรอก ตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้ว ฉันไปทำอาหารก่อนนะ” ฮันคยองชิ่งเดินหนีไปในครัว โดยที่มีชีวอนตามไปติดๆ

>>ด้านซินฮยอก&ฮยอกซิน<<

“หน็อยแน่!! นายจะมาบอกว่าขอโทษหรือไง!! รู้ไหมว่าฉันเสียค่าไฟไปเดือนละเท่าไร!!!!”เสียงแหลมๆของฮีชอลดังไม่หยุดเมื่อพาฮยอกแจมาถึงที่บ้าน

“เอ่อ.... ก็ผมไม่รู้นิว่ามันต้องเสียค่าไฟ”ฮยอกแจตอบไปตามความคิดของตัวเอง ยิ่งทำให้ฮีชอลโกรธยิ่งขึ้นกว่าเดิม

“ไม่รู้งั้นเหรอ!! “ฮีชอลตวาดเสียงดัง ทำให้ฮยอกแจน้ำตาคลอเบ้าด้วยความกลัว

“ผมขอร้องล่ะ ฮึก อย่าโกรธผมเลยนะ ฮือๆ”น้ำตาที่คลอเบ้าอยู่นั้นไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย จนฮีชอลเองถึงกับตกใจ

“เป็นอะไร”ฮีชอลถามเรียบๆ แต่แฝงด้วยความเป็นห่วง

“ฮึก...จะให้...ผะ...ผม ฮึก ทำอะไรกะ..ก็ได้ แต่ยะ..อย่าโกรธผม ฮึกๆๆ”จากใบหน้าที่ตกใจกลับกลายเป็นใบน้าที่เจ้าเล่ห์ชั่วพริบตาและฮยอกแจก็ไม่ทันที่จะสังเกตเห็น

“งั้นก็........”

หลังจากมื้อเย็นของฮันคยองและชีวอนผ่านไป ฮันคยองต้องเผชิญกับปัญหาใหญ่ ก็แมวน้อยตัวนี้มันดั๊น ดัน ดันอาบน้ำไม่เป็น!!!

แถมยังอ้อนให้เขาอาบน้ำให้อีกต่างหาก แม่เจ้า!!! เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย บอกอย่างนี้จะเหลือเหรอ เหอะๆ ก็ตอนนี้กำลังอาบน้ำให้ชีวอนอยู่นั้นแหละ จะบอกว่าอาบให้ก็ไม่ได้ เพราะชีวอนน่ะเล่นสาดน้ำใส่เขาจนตัวเปียกเป็นลูกหมา แถมดันอ้อนให้มาอาบด้วยกันอีก ขัดใจก็เล่นเป็นจ๋อย บอกตรงๆ ว่าเห็นชีวอนทำแบบนั้นแล้วรู้สึกแปลกๆ

 “ฮันคยอง ให้ฉันถูหลังให้นายบ้างนะ”น้ำเสียงอ้อนๆถูกส่งมาให้ฮันคยองได้รับฟังอีกครั้ง เจ้าของชื่อ ทำท่าทางอึกอัก แต่เพราะทนสายตาอ้อนๆไม่ไหว จึงจำตองพยักหน้าเชิงอนุญาตให้ถูหลังได้

“หลังของฮันคยองขาวจังเนอะ”ฮันคยองไม่รู้ว่าชีวอนนั้นพูดให้เค้าอายหรือว่าไม่รู้สึกรู้สากันแน่ ตั้งแต่กลายร่างเป็นคนมาน่ะ ฮันคยองรู้สึกว่าเหมือนโดนลวนลามยังไงอย่างงั้น

ตั้งแต่ฮีชอลกลับไป ชีวอนก็หอมแก้มเขา แล้วบอกว่าหน้าไปโดน ไม่ได้ตั้งใจ  ตอนที่ชีวอนกินช็อคโกแล็ตแล้วมาจูบเขาชีวอนก็บอกว่ากลัวว่าฮันคยองจะไม่ได้กิน ตอนที่ทำอาหารเย็น ก็มาสวมกอดเขาโดยอ้างว่าหนาว

“อ๊ะ ชีวอนทำอะไรน่ะ”เสียงหวานๆร้องอย่างตกใจ เมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรมากัดเบาๆหลังของตน

“ขอโทษนะฮันคยอง ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่จู่ๆมันก็เป็นเองอ่ะ”ชีวอนบอกด้วยน้ำเสียงหงอยๆ ถ้าฮันคยองหันมามองชีวอนสักนิดจะเห็นว่า.....

ชีวอนน้อยกำลังตื่นตัว!!!

“ฉันว่า ฉันออกไปเตรียมเสื้อผ้าให้นายใส่ดีกว่านะ”ร่างบางทำท่าจะเดินออกมาถ้าไม่ติดว่ามือแกร่งของชีวอนคว้าไว้ซะก่อน

“อะไรหรอ”ฮันคยองค่อยๆหันหน้ามาถามชีวอนอย่างช้าๆ ดวงตาเรียวมองใบหน้าของชีวอนที่เต็มไปด้วยเหงื่อ

“ช่วยทำให้มันหายหน่อยได้ไหม”ชีวอนกลั้นใจ และพูดออกมารวดเดียวจบ ฮันคยองอ้าปากค้างกับสิ่งที่ชีวอนพูด สายตามองตามนิ้วที่ชี้ลงมายังชีวอนน้อยที่กำลังพองอย่างเต็มที่

“เอ่อ...”ฮันคยองมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่ต้องทำก็ได้ แค่บอกวิธีมาก็พอ”ชีวอนหาวิธีที่ฮันคยองสามารถทำได้ให้รับรู้

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันทำให้” เมื่อพูดจบ ฮันคยองก็อยากจะตบปากตัวเองไปหลายๆรอบ กะว่าจะปฏิเสธแท้ๆ แต่ปากนี้ดันตงลงซะงั้น

“เร็วๆสิ”ชีวอนไม่ว่าอะไร ได้แต่ส่งเสียงเร่งเพื่อให้ร่างบางรับรู้

ฮันคยองค่อยๆคุกเข่าตรงหน้าชีวอน มือเรียวค่อยๆจับแกนกายขึ้นมาจากนั้นลิ้นเล็กๆค่อยๆสัมผัสที่จุดยอด และไล่ลงมาจนถึงโคน

ชีวอนก้มลงมองเจ้านายที่กำลังเลียแกนกายของตนประดุจว่าของหวานที่แสนอร่อย  ร่างบางจะรู้ไหมนะ ว่าเรื่องแบบนี้เค้าก็ทำเป็น แต่แค่อยากให้ร่างบางทำให้เท่านั้น!!!

หลังจากที่ทำอะไรในห้องน้ำเสร็จแล้ว ฮันคยองก็นั่งดูโทรทัศน์อยู่เงียบๆ ในขณะที่ชีวอนนอนอยู่ที่ห้องคนเดียว

ฮันคยองเปลี่ยนช่องไปเรื่อยเปื่อยเพราะไม่มีอะไรที่สนใจ จนร่างบางปิดโทรทัศน์และวางรีโมตไว้ข้างตัว แล้วเดินไปที่ห้องอย่างเงียบๆ

เมื่อเดินมาถึงที่นอนของตน สายตาของฮันคยองก็จ้องมองชีวอนอย่างเงียบๆ  ใบหน้าของชีวอนยามหลับใหลที่หลับเหมือนเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสา ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้นมาน้อยๆแล้วก้มลงหอมแก้มอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ล้มตัวนอนข้างๆพร้อมเข้าผู้ห่วงนิทราตามไป

ขณะที่ร่างบางกำลังหลับอยู่นั้นชีวอนได้กระตุกยิ้มพอเป็นพิธี ร่างสูงค่อยๆยันตัวนั่ง และลอบมองร่างบางที่หลับใหลอย่างเงียบๆ ในหัวสมองนั่งคิดถึงเหตุการณ์ที่เขาแกล้งทำเพื่อจะได้แทะโลมร่างบาง จากนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจ ก่อนที่จะหันมาจุมพิตที่หน้าผากมนต์ของร่างบาง และล้มตัวนอนดั่งเดิม ไม่ลืมที่จะคว้าคนตัวบางมากอดเพื่อให้ความอบอุ่น

เช้าวันนี้ฮันคยองตื่นเช้าเป็นพิเศษ เพราะเมื่อคืนนอนฝันดีน่ะสิ ฝันว่ามีสาวสวย(?)มาจูบหน้าผากและกอดไม่ปล่อย ทำให้อารมณ์ดีกว่าทุกวัน

แต่พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าชีวอนยังนอนอยู่ มือเรียวขยี้ผมของสัตว์เลี้ยงในคราบมนุษย์อย่างไม่ยั้ง ตั้งใจว่าจะปลุกให้ตื่น แต่ชีวอนกลับไม่มีที่ท่าว่าจะตื่นเลยสักนิด

ฮันคยองหน้ายู่นิดๆ แต่ก็ไปทำธุระส่วนตัวตามปกติ ก่อนที่จะมาปลุกเจ้าแมวน้อยนี่ ยังดีนะ ที่วันนี้เค้ามีเรียนบ่าย ถ้ามีเรียนเช้าได้วุ่นกว่านี้แน่ๆ

เสียงที่ดัาจากภายนอกพร้อมกลิ่นอาหารที่หอมน่ากินจนน้ำลายแทบหก ได้ปลุกแม้วน้อยอย่างเชวชีวอนได้ง่ายดาย ร่างสูงไม่รีรออะไร เดินตามกลิ่นออกไปอย่างรวดเร็ว

“ตื่นแล้วเหรอ”ฮันคยองถามอย่างอารมณ์ดีอย่างเห็นได้ชัด จนชีวอนเองยังแปลกใจ

“ทำไมวันนี้ดูร่าเริ่งจังล่ะ”ชีวอนถามขณะที่ฮันคยองฮัมเพลงอย่างมีความสุข

“อิอิ เมื่อคืนฝันดี๊ดี พลอยให้ฉันอารมณ์ดีไปด้วยไง^^”ตอบไปก็ยิ้มไป ยิ่งแสดงการกระทำอย่างนั้น ทำให้ชีวอนอยากรู้มากขึ้นว่าฮันคยองเป็นอะไรไปหรือป่าว แค่ฝันดียังเป็นตั้งขนาดนี้เลย - -

“ฝันว่าอะไรเหรอ”ชีวอนถามด้วยความอยากรู้

“อยากรู้จริงๆเหรอ”ชีวอนพยักหน้ารัวๆ จนฮันคยองยิ้มออกมา

“ก็ได้ เมื่อคืนฉันฝันว่า.........”

“ฮัน!!! ฉันมาแล้ว”เสียงแหลมๆของฮีชอลขัดจังหวะของชีวอนได้พอดิบพอดี ร่างสูงยู่หน้าอย่างเซ็งๆ และเดินไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อทักทายฮยอกแจที่ถูกบังคับให้มา

“เมื่อวานโดนอะไรบ้างล่ะ”ชีวอนเปิดฉากถามฮยอกแจอย่างขำๆ เจ้าตัวส่งสายตาแบบจิกกัดมาให้

“ก็หูชาน่ะ”ฮยอกแจตอบสั้นๆ

“คงโดนบ่นยาวเลยน่ะสิ”ฮยอกแจพยักหน้าเบาๆ และเลี่ยงไปคุยเรื่องอื่นแทน

“ชีวอน!!! ไปอาบน้ำได้แล้ว”เสียงหวานๆของฮันคยองส่งเสียงเรียกชีวอนที่กำลังเมาท์เรื่องที่ทำไว้เมื่อวานอย่างออกรส ให้ไปอาบน้ำก่อนที่จะกินมื้อเช้า ชีวอนก็ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ถ้าฮันคยองเอะใจสักนิดก็จะรู้อยู่แล้วว่า ชีวอนน่ะอาบน้ำเองได้!!!
*******************************
มาอัพให้ติดต่อกัน2วันติด

เดี๋ยวนี้อารมณ์เเต่งมันพุ่งค่ะ

ความคิดดีๆมันผุดขึ้นเยอะ

ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะที่อ่านเเล้วเม้น^^