คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [Si x Han] ไม่มีชื่อเรื่อง P.2
Title : ??????
Paring : Siwon x Hankyung
Author : แพนด้า 103
Part: 2
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็รีบกุลีกุจอออกไปหาเพื่อนสนิทที่มีอยู่คนเดียว เพราะผมไม่ค่อยอยากจะสุงสิงด้วยน่ะ
“มาแล้วเหรอวะ”เพื่อนของผมนามว่า....... คังอิน นั่นเอง
“เออ รู้ใช่ป่ะ ถ้ากูมาหามึงเนี่ยหมายถึงอะไร”มันพยักหน้าเบาๆแล้วส่งอะไรบางอย่างมาให้ผม
“what???”
ป้าบ!
รู้สึกชาที่หัวนะ เหมือนโดนอะไรมากระทบแรงๆ
“อย่ามากระแดะพูดอังกฤษ นี่มันยาปลุกที่มึงสั่งกูไว้เมื่อปีที่แล้วไง ฟรายยย” สั่งไปปีที่แล้ว มึงเพิ่งจะเอามาให้กูเรอะ?? ไม่เอามาให้ซะชาติหน้าเลยล่ะ
“กูไม่ได้เอาไอ้นี่ กูจะมาปรีกษามึงเรื่อง?@!#$@%!^&<<>?@^@@”เมื่อผมบอกจบมันก็ยิ้มตามแบบฉบับ
“แล้วไม่บอกกูตั้งแต่แรก เดี๋ยวกูไปหยิบตำราก่อน รอแปป”แล้วมันก็เดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของมัน ผมก็ได้แต่นั่งรอมันอย่างเซ็งๆ
กรุ้งกริ้ง~
เสียงกระดิ่งของร้านไอ้หมีอ้วนดังขึ้นพร้อมกับร่างคนๆหนึ่งที่สวมแว่นหนาเตอะ ทรงผมเรียบแปล้และเป้ที่ดูตุงเพราะมีหนังสือ(มั้ง)เดินเข้ามาภายในร้าน
“พี่คังอินไปไหนเหรอครับ”เสียงหวานๆที่ฟังแล้วน่าหลงใหล ทำให้ผมหวนนึกถึงของเล่นชิ้นนั้น
“มันอยู่หลังร้านน่ะ เดี๋ยวก็ออกมา”ผมบอกออกไปอย่างไม่สนใจ บุคคลที่เพิ่งมาใหม่เลือกที่จะนั่งโต๊ะตัวข้างๆผม แล้วอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว
“ไอ้วอน...... อ้าวเกิง มานานยัง พี่บอกแล้วไงถ้ามาถึงแล้วไม่ต้องนั่งรอหน้าร้าน เดินไปหาพี่เลยก็ได้”ผมถูกแย่งซีนไปทันที โดยคนที่นั่งโต๊ะข้างๆผมเนี่ยแหละ
“ผมแค่แวะมาเยี่ยมเท่านั้นเองครับ ว่าแต่คยูไปไหนเหรอ”ยิ่งฟังเสียงของคนที่ชื่อเกิง อะไรเนี่ย มันทำให้ผมหวนถึงของเล่นชิ้นนั้น
“ไปซื้อของข้างนอกน่ะ ว่าแต่จะดื่มอะไรก่อนไหม??”คังอินถาม หมอนั้นได้แต่ส่ายหน้าไปมา
“ผมว่าผมกลับก่อนดีกว่า พอดีว่าตอนเย็นมีนัดกับเพื่อนน่ะ”แล้วหมอนี่ก็หายไปกับสายลม
“มึงรู้จักกับคนแบบนั้นด้วยหรอวะ”เมื่อกง เกิงอะไรนั่นเดินออกไปผมก็ถามเจ้าคังอินมันทันที
“อืม เพื่อนคยูมัน”คังอินตอบเรียบๆ แล้วสายตาของมันก็เหลือบไปเห็นกระดาษสีชมพูที่ตกข้างเท้าผม
“ไอ้วอนเก็บดิ อาจจะเป็นโน้ตที่เกิงทำตกไว้”ผมก้มลงเก็บโน้ตนั่นอย่างว่าง่าย และตามประสาคนอยากรู้ ผมต้งอ่านข้อความในนั้นซะก่อน
“แย่จัง ทำไมคุณถึงจำผมไม่ได้ละ
งอนแล้วนะ
H _ _ K _ _ _ _” หา!!! เจ้าแว่นคนเมื่อกี๊นี้น่ะนะของเล่นของผม!! ทำไมมันแตกต่างจังวะเนี่ย แต่ก็ดี ผมจะได้ไม่ต้องตามตัวยาก ถามจากเจ้าคังเนี่ยแหละ
“ไอ้คัง คนเมื่อกี๊แกรู้จักบ้านเค้าไหม”ผมรีบถามจากคังอิน ผู้ที่น่า(จะ)รู้
“เกิงน่ะเหรอ อยู่คอนโดเดียวกับแกไง ห้อง103อ่ะ”นั่นมันห้องข้างๆผมเลยนี่หว่า ไม่ได้การล่ะ ผมต้องไปง้อของเล่นของผมก่อน
“โน้ตใบเนี่ย เดี๋ยวกูเอาไปคืนให้”ผมบอกคังอินมันเรียบๆ และรีบกลับไปหาของเล่นของผมอย่างเร็วที่สุด
ไม่นานต่อมา ผมก็มาถึงคอนโดของผมซะที ขายาวๆของผมรีบวิ่งไปที่ห้อง103โดยทันที ทำไมนะ ผมเดินของผมทุกวันมันใกล้ แต่วันนี้มันกลับไกลเหลือเกิน
ในที่สุดผมก็มาหยุดที่หน้าห้อง103จนได้ กว่าจะมาถึง เล่นเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ตอนนี้มันดูเหมือนว่าหัวใจผมจะเต้นแรงกว่าเดิมนะ
ยังไม่ทันที่จะทำอะไร ประตูก็ถูกเปิดออก พร้อมกับร่างบางๆออกมา
“มาหาใครเหรอครับ”ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะตกใจผมนิดหน่อยนะ แต่ก็ถามด้วยความสุภาพ ผมไม่ได้เอ่ยตอบอะไร แต่ผลักร่างบางๆเข้าไปในห้อง โดยที่ผมไม่ฟังเสียงทักท้วงจากร่างบางๆเลย
“คุณครับ เข้ามาในห้องผมทำไมเนี่ย”เสียงหวานๆต่อว่าผมอย่างไม่พอใจ แต่แปลกเนอะ ผมกลับฟังคำต่อว่านั้นเหมือนเสียงอ้อน
“นี่คุณ ไม่ได้ฟังที่ผมพูดเลยหรือไง”เสียงหวานๆที่เอ่ยเรียกสติของผม ดูเหมือนว่าเริ่มจะมีน้ำโหขึ้นมานิดๆแล้ว ผมมองใบน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงที่เกือบจะจัดด้วยความโกรธมันยิ่งดูน่ารักเข้าไปใหญ่
“ฟัง”ผมตอบไปคำเดียวเรียบๆ ของเล่นของผมดูเหมือนจะโกรธยิ่งกว่าเดิม พร้อมกับผลักตัวผมให้ออกจากห้องไปด้วย แต่ผมไม่ขยับไปไหนแม้แต่น้อย
ผมจัดการรวบมือบางๆไว้เพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างก็ดึงแว่นอันหนาออกมา ใบหน้าที่ผมโหยหาก็ปรากฏตรงหน้า
“ใครใช้ให้คุณถอดแว่นผม ใส่แว่นคืนมานะ ผมมองไม่เห็น”ผมเก็บแว่นตาอันหนาใส่กระเป๋ากางเกงไว้
“งั้นคุณก็ตอบคำถามผมก่อนสิ”ผมต่อรอง ซึ่งร่างบางๆตรงหน้าของผมก็พยักหน้าเบาๆเป็นคำตอบ
“จะถามอะไรก็ถามมาสิ”คนตรงหน้าเร่งผมเรื่อยๆ
“คุณต้องตอบความจริงนะ ถ้าคุณโกหกผมยาวแน่ๆ”ผมขู่ไว้
“ยาว? คืออะไร”ร่างบางๆถามอย่างไม่เข้าใจ แต่ผมนั้นไม่ได้สนใจสักเท่าไร
“ทำไมคุณถึงหนีผมไปก่อนที่ผมจะตื่น”คำถามแรกของผมหลุดออกจากปากไป คนตรงหน้าผมขมวดคิ้วอย่างงงงวย
“หนี? คุณพูดอะไร ผมไม่เข้าใจ”โกหกตั้งแต่คำถามแรก ครั้งนี้คงหนักกว่าทุกครั้งแน่.......
********************************************
ทักทายทุกคนก่อนสอบของเรา
ตอนนี้ใกล้สอบแล้ว ก็เเวะมาอัพให้สักนิส
ปิดเทอมก็อาจจะอัพให้อีกหน่อย
แต่ก็ไม่ได้มากเท่าที่ควร
เพราะระหว่างปิดเทอมเราต้องไปเข้าค่าย
จะเเจ้งให้ทุกคนทราบก่อนนะค่ะ^^
ความคิดเห็น