ถนนสู่ต้นไม้ใหญ่ (Y)

ทางเดินเก่าๆ บรรยากาศเก่าๆ ความเจ็บปวดซ้ำซากทรมาน

ราวกับถูกกักขังไว้ในกรง ที่ไม่อาจบินออกไปได้ตลอดกาล

ผมได้แต่เฝ้ารอว่าซักวันผมจะบินได้อย่างอิสระ จนกระทั่งวันหนึ่ง

มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา นาฬิกาตายของผมได้เริ่มเดินอีกครั้ง

คนที่ทำลายกรงของผม ให้ผมได้บินอย่างอิสระ
คนที่อยู่ข้างๆผม ในยามที่ปีกยังไม่แข็งแรง
คนที่ช่วยให้ผม บินได้สูง
บิน บินไปสู่ต้นไม้ใหญ่

คนคนนั้น
คือต้นไม้ใหญ่

เฮีย...

เฮียบ้า