"SF Always SUJU" | KiHae ft.HunHyuk

ลำดับตอนที่ #9 : อาการรัก 129 ft.HanHyuk [INTRO!?!]

*ไม่รีไรท์*







อาการรัก 129 ft.HanHyuk 








[INTRO]

 

 

    

 

 

 

      ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่ๆตั้งอยู่ห่างไกลจากโซลมากนัก หรือที่เรียกกันว่าต่างจังหวัดนั้นเอง ผู้คนใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ส่งลูกของตนเรียนในสถานที่ไกล้บ้าน เด็กเล็กเด็กโตเดินมาโรงเรียนในตอนเช้า และเดินกลับในตอนเย็น

 

 

        ฟังดูเหมือนผู้คนที่นี้ค่อนข้างยากจนใช่ไหม แต่เปล่าหรอกพวกเขาแค่ประหยัดและเก็บทรัพย์สมบัติไว้ให้ลูกหลานในอนาคตเท่านั้นเอง 

 

 

        รวมถังบ้านตะกูลคิมด้วย...

 

 

       "คิบอมมมม~เปิดเทอมวันแรกอย่าเล่นซนให้มันมากมากนะลูก อย่าไปมีเรื่องชกต่อยกับใครแบบเมื่อก่อนหละ"

 

 

       "รับทราบครับแม่!"เด็กหนุ่มยกมือตะเบ๊ะยิ้มรับคุณแม่หล่อๆหนึ่งทีก่อนคว้าเป้แล้ววิ่งออกจากบ้าน

 

 

         เด็กหนุ่มหน้าหล่อนามว่าคิบอมวิ่งออกจากบ้านแล้วขึ้นขี่จักรยานที่จอดอยู่เพื่อขับไปโรงเรียน บ้านของคิบอมนั้นอยู่ห่างจากโรงเรียนหน่อยจึงต้องใช้จักรยาน ซึ่งมันเป็นผลดีต่อเพื่อนบ้านแถวนี้มาก

 

 

     "เฮ้ยยย~~ไอคิบอม พากุไปด้วยสิวะ"เด็กหนุ่มหน้าจีนคนนึงวิ่งออกมาจากบ้านพอดีแล้วก็มาเจอเพื่อนรักที่ขี่จักรยานสบายใจอยู่

 

 

     "เออๆขึ้นมาดิวะ บ้านอยู่ไกลทำไมไม่ขอแม่ซื้อจักรยานวะ"คิบอมเอ่ยถามขึึ้น

 

 

      "ก็แม่กุบอกว่ามันเปลืองตังค์ อากาศก็ไม่ได้ร้อน ข้าก็เป็นผู้ชาย ก็เลยให้เดินไปอะสิ เพื่อนกันก็ช่วยๆกันหน่อยเฮอะหน่า~~"เด็กหนุ่มหน้าจีนพูดอย่างเซ็งๆตามจริงเดินไปก็ไม่ได้ลำบากมาก ถึงจะไกลแต่อากาศกาศก็ไม่ได้หนาวมาก วิวทิวทัศน์ก็สวยงาม เพียงแต่ขี่จักรยานมันรวดเร็วสะดวกสบายกว่าเดินหน่ะสิ

 

 

      "อ้อครับๆ คุณชายฮันคยอง เดี้ยวกระผมจะบริการรับส่งให้ทุกวันเลยครับ"

 

 

      "ฮ่าๆๆ เออดีๆๆ"

 

 

      "500วอน"

 

 

       "ไอเ-ี้ยยยย~~"

 

 

       แล้วก็ตามมาด้วยเสียงต่อล้อต่อเถียงของเด็กสองคนไปตามทางทุ่งนายาวๆและบ้านข้างทาง ทั้งสองกล่าวทักทายคุณลุงคุณป้าที่รู้จักคุ้นเคยกันดีตามทางไปโรงเรียน แล้วก็มาถึงโรงเรียนในที่สุด

 

 

      "อ่าวๆว่าไงเจ้าคิบอม ฮันเกิง วันนี้มาเช้านะ หวังว่าเทอมนี้นายจะปรับปรุงตัวนะ"คุณครูที่ยืนเฝ้าหน้าประตูและเป็นคุณครูฝ่ายปกครองเอ่ยขึ้น เนื่องจากวีรกรรมของคิมคิบอมกับฮันคยองนั้นแสบนัก

 

 

      "ครับคุณครูจองมิน เทอมนี้เราจะทำตัวดีๆดีดี๊ดีเลยละครับ ฮ่าๆๆๆ"พูดเสร็จก็ชิ่งหนีอย่างรวดเร็ว คุณครูจองมินก็ได้แต่ส่ายหน้าและหวังว่าทั้งคู่จะไม่ก่อเรื่อง..ร้ายแรงมากนัก

 

 

      "เอาละนักเรียน ตอนนี้พวกเธอก็อยู่ ม.4 กันแล้วนะ เปิดเทอมวันแรกก็เก็บอาการกันหน่อย อย่าตื่นเต้นกันให้มาก ครูไม่อยากเห็นใครต่อยกันตั้งแต่วันแรกหรอกนะ แล้วก็..เรามีเพื่อนใหม่คนนึง เข้ามาสิ.."ไม่มีใครในห้องสนใจฟังที่ครูประตำชั้นพูดสักเท่าไหร่ จนกระทั้งพูดถึงเด็กใหม่ที่จะเข้ามาตกอยู่ในบ่วงกรรมอันน่าอนาจของนักเรียนห้องนี้

 

 

       เสียงซุบซิบดังขึ้นตั้งแต่เด็กผู้โชคร้ายคนนั้นยังไม่ก้าวเข้ามา ความคิดของแต่ละคนที่ดังออกมานอกหัวแตกต่างกัน หากเป็นผู้หญิงก็จะหวังให้เป็นเด็กหนุ่มหล่อๆ และถ้าเป็นผู้ชายก็หวังให้เป็นผู้หญิงสวยๆ และหากเป็นเพศที่นอกจากนี้ก็คงหวังให้เป็นเมะหรือเคะหน้าตาดีๆ

 

 

      "ไอคิบอม~ กุหล่อปะ"คำถามทำเอาคิบอมเงิบ จู่ๆมาถามว่าหล่อไหม แล้วเป็นเพื่อนกันมาชมกันก็ออกจะกระดากปากไปสักหน่อย 

 

 

      "..ก็ไม่ได้เลวร้าย มึงถามทำไมวะ"

 

 

      "เผื่อเด็กใหม่เขาจะปิ๊งกุบ้าง หาแฟนมานานและ ผู้หญิงผู้ชายไม่สน ขอน่ารักเป็นพอ"ฮันคยองพูดแล้วทำหน้าวาดฝัน คิบอมได้แต่ส่ายหน้าและไม่คาดหวังอะไนกับเด็กใหม่ เพราะเห็นมีเด็กใหม่กี่ปีก็ไม่ได้เรื่องสักคน ห้องของเขามันแหล่งรวมเด็กแสบ 

 

 

      ตึก ตึก ตึก 

 

 

       เพียงแค่เสี้ยวใบหน้าของเด็กใหม่ที่โผล่พ้นประตูห้องเรียนเข้ามาก็ทำทั้งห้องเงียบกริบ ใบหน้าขาวๆ ปากเล็กๆที่ยกยิ้มอย่างตื่นเต้น ดวงตาโตสดใสดูเป็นประกายตลอดเวลา จมูกโด่งที่เชิดขึ้นอย่างน่ารัก ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวระต้นคอและบางส่วนที่ยาวลงมาปรกหน้า ผมที่ดูยุ่งๆเหมือนไม่ได้จัดทรงแต่กลับลงตัวกับใบหน้าหวาน บ่งบอกถึงความซุกซนในตัวคนตรงหน้า

 

 

     เด็กใหม่ขวัญใจชายเกือบทั้งห้องในเวลาเสี้ยววินาทีเดินมาหยุดข้างๆคุณครูแล้วโค้งให้เพื่อนในห้องอย่างนอบน้อมแล้วเงยหน้าขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มละลายใจหนุ่มและสาวบางคน 

 

 

      "สวัสดีครับ ผมลีดงเฮ ผมมาจากโซลครับคุณตาผมเสีย คุณป๊าเลยมาดูแลไร่ผักที่นี่แทนและให้เรียนที่นี้จนกว่าจะหาคนช่วยดูแลไร่แทน แล้วก็อย่าเกลียดผมเพราะผมมาจากโซลเลยนะครับ"พูดจบก็ตบท้ายด้วยรอยยิ้มหวานหนึ่งที แล้วอย่างงี้ใครจะไปเกลียดลงกันเล่า.. หรือมีนะ??

 

    

 

      "ใช่แล้วละ ดงเฮมาจากโซลและจะมาอยู่ที่นี้ ช่วยแนะนำเขาหน่อยละกัน เขาอาจไม่รู้จักที่นี้สักเท่าไหร่ ใครจะช่วยดูแลแนะนำดงเฮเกี่ยวกับโรงเรียนแล้วก็ที่นี้ได้บ้างละ"

 

 

      "ผมๆๆ//หนูคะ//ชั้นๆ//ผมเอง"ทั้งห้องวุ่นวายเพราะแย่งกันดูแลดงเฮ ทำให้ดงเฮดีใจที่เพื่อนๆไม่รังเกียจที่ตนมาจากโซล

 

    

      "อ่าวๆๆไม่ต้องแย่งกันงั้นครูเลือกเอง คุณหัวหน้าห้อง!"

 

 

      "อ้ากกก ผมจะได้ดูแลดงเฮงั้นหรอ!?!"เสียงคุณหัวหน้าห้องดังขึ้นอย่างตื่นเต้นเเละดีใจ แต่มันทำให้ทั้งห้องหมั่นไส้

 

 

      "ใช้แล้วนายจะได้ดูแลดงเฮ บ้านของดงเฮก็อยู่ไกล้ๆนายด้วยละนะ"และประโยคนี้ทำเอาคุณหัวหน้าห้องจะน็อคตาย บ้านของตนได้อยู่ไกล้กับคนน่ารัก ก็เกลับพร้อมกันได้นะสิ!?!

 

      

      "ฝากตัวด้วยนะครับ"ดงเฮโค้งให้หัวหน้าห้องแล้วยิ้มบาดใจ ตอนนี้ทั้งห้องแทบจะละลายกันแล้วละ ใบหน้าแต่ละคนเหมือนพวกติดยาตาเยิ้มเคลิ้มกับรอยยิ้มเลยทีเดียว

 

 

       "ฝากหัวใจไว้ด้วยก็ได้นะ^^"คุณหัวหน้าห้องพูดแบบไม่เกรงใจใครก็เลยได้ฝ่ามืออรหันต์จากเพื่อนข้างๆไปที

 

 

       "อ่าวๆดงเฮไปนั่งข้างๆหัวหน้าเลยนะ ส่วนคิบอมหนะย้ายไปนั่งข้างหลังละกัน"คงจะลืมพูดถึงคิบอมไป หลังจากเห็นหน้าเด็กใหม่ลีดงเฮก็ไม่ได้มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปสักนิด ยังคงตีหน้านิ่งไว้กลบเกลื่อนว่าหัวใจแอบเต้นแรงนิดหน่อย ก็ดันไปพูดว่าไม่หวังอะไรกับฮันคยองไว้แล้วนี่นา

 

 

        ดงเฮเดินมานั่งลงข้างๆหัวหน้าห้อง มองคนที่ชื่อคิบอมที่ถูกย้ายไปนั่งข้างหลังอย่างรู้สึกผิด

 

 

      "เอ่อ...ขอโทษที่ทำให้ต้องย้ายไปนั่งข้างหลังนะ ..คิบอม"ดงเฮพูดอย่างรู้สึกผิด ทำเอาคนที่ถูกเรียกชื่อทำอะไรไม่ถูกทันที

 

 

      "ไม่เป็นไร"คิบอมที่ตีหน้านิ่งพูดออกไปห้วนๆรีบย้ายไปนั่งด้านหลังแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง ทำให้ดงเฮคิดว่าตนถูกโกรธ แต่ความจริงแล้วคนหน้านิ่งเขิลที่ถูกเรียกชื่อจนหน้าแดงไปถึงหูเลยต้องกลบเกลื่อนแบบนั้นต่างหาก

 

 

      ดงเฮอยากจะขอโทษอีกครั้งแต่ก็ต้องละความสนใจจากคิบอมเพราะเสียงทักจากคนข้างๆ

 

 

      "สวัสดีดงเฮ^^"

 

 

      "เอ่อ..สวัสดี แล้ว..หัวหน้าชื่ออะไรหรอ"

 

 

      "อ้อ ชั้นชื่อฮันคยองหน่ะ^^"

 

 

 

      O_o <<< หน้ารีดเดอร์[ที่ไรเตอร์คาดไว้ 55+]

 

{ไรเตอร์}


เย่~~ เรื่องใหม่มาแล้วววว~ จะสนุกไหมหว่า?? ไม่รู้ รู้แต่สนุกตอนแต่งจริงๆ ที่เขียนชื่อตอนว่า'New SF 129&38' ก็เพราะยังคิดชื่อเรื่องไม่ออก 5555+ หาจุดเด่นของเรื่องก่อนแล้วจะมาเติมชื่อเรื่องให้ ฮิฮิ เรื่องนี้มีจุดกำเนิดแรงบัลดาลใจที่เทพเมพขิงมากๆ >_< แต่ยังไม่บอกก่น ไว้รีดเดอร์อยากรู้ค่อยบอก ฮ่าๆๆ [จะมีคนอยากรู้ไหมละ] ก็หวังว่าฟิคเรื่องที่สองของไรเตอร์นี้จะโดนใจรีดเดอร์สักคน^^ สนุกกับการอ่านนะจ๊ะ~~ 

ⓙⓔⓛⓐ ⓖⓗⓐ