"SF Always SUJU" | KiHae ft.HunHyuk

ลำดับตอนที่ #8 : SF129 : Your Doll.. [Happy Valentines Day]

Your Doll..
[Happy Valentines Day^^]

 

 

 

     

 

     

 

      ...14 กุมภาพันธ์ 2013...

 

 

 

 

       "เฮ้อ~ทำไมแฟนมันหายากจังวะ!!"คิบอมสบถท่ามกลางผู้คนในห้างใหญ่ที่ตนมาเดินเล่่น

 

 

       คิบอมกำลังเดินอยู่ในชั้นขายตุ๊กตาที่มีตุ๊กตามากกว่าปกติ และแต่งแต้มไปด้วยสีชมพูทั้ง
ชั้นเนื่องด้วยวันวาเลนไทน์ มีคู่รักหลายคู่เดินอยู่ในชั้นนี้ และนั่นทำให้คิบอมหมั่นไส้สุดๆ

 

 

      "โวะ! เดินไปทางไหนก็ขัดหูขัดตาไปหมด แล้วดันมาเดินชั้นนี้อีก โว้ยยย~ อิจฉา!!"
คิบอมเซ็งสุดชีวิต เพราะมองไปทางไหนก็เจอคู่รักทุกทาง ไหนจะบทรักหวานที่หูดันได้ยิน
นั่นอีก 

 

 

       คิบอมเป็นหนุ่มหล่อพ่อรวยคนนึงที่มีหญิงติดเพียบเพียงแค่กระดิกนิ้ว แต่มันก็เป็นแค่ความสุกสนุกชั่วครั้งชั่วคราว เขาอย่างมีความรักที่จะพบมันได้ทุกตื่นนอน และกอดมันได้ทุกคืน คนที่รักเขาจากหัวใจ และทำให้เขารักได้ทั้งหัวใจ

 

 

      "โอะ!"คิบอมอุทานขึ้นเมื่อหันไปสะดุดตากับตุ๊กตาปลานีโม่ตัวนึง ..น่ารักจัง

 

 

     คิบอมก้าวเข้าไปหมายจะหยิบมันขึ้นมา แต่ทว่า..

 

 

  หมับ!

 

 

      มีมือๆหนึ่งยื่นเข้ามาหยิบมันพร้อมกับเขา เขาเงยหน้าขึ้นจะมองคนที่จะมาแย่งตุ๊กตาน่ารักตัวนี้ไป ปรากฏว่า..

 

  

 

       แม่ง.. น่ารักกว่าตุ๊กตาอีก

 

 

      "นี่คุณ! ผมเห็นก่อนนะ!"

 

 

       ..เสียงก็น่ารัก..

 

 

      "เฮ้~"คนตัวเล็กข้างหน้า ยื่นมือมาโบกไปมาตรงหน้าเขา แต่ก็ไม่สามารถทำให้เขาออกจากภวังค์นี้ได้

 

 

       ..ท่าทางนั่นน่ารักชะมัด ทำอะไรก็น่ารักไปหมด..

 

 

       เมื่อคิบอมยังไม่ออกจากภวังค์ คนน่ารักก็เลิกโบกมือ ก่อนเหล่มองเจ้าตุ๊กตาน่ารักที่หมายปอง 

 

 

      "งั้น~ผมขอเจ้าตุ๊กตานี่นะ!"คนน่ารักดึงเจ้านีโม่ออกจากมือคิบอม หันหลังเตรียมพร้อมที่จะจากไป

 

 

     ..เอะ จากไป..เฮ้ย!อย่าพึ่งไป!..

 

 

       "ไม่ให้"คิบอมอาศัยที่ตนสูงกว่าเอื้อมไปหยิบเจ้านีโม่กลับมาอย่างรวดเร็วแล้วกอดไว้ที่อกเหมือเด็กน้อยที่หวงของ

 

 

       "อะ!ได้ไงละ คุณให้ผมแล้วนะ"

 

 

       "ชั้นพูดตอนไหนฮะ?"

 

 

       "ก็.....-0-"คนน่ารักอ้าปากค้าง เพราะผู้ชายตัวโตข้างหน้านี่ไม่ได้พูดจริงๆ

 

 

       "อยากได้หรอ~ อย่างนายคงซื้อให้ตัวเองละสิ"

 

 

       "ฮึ่ย!หาว่าผมไม่มีคนชอบงั้นหรอ ผมออกจะน่ารัก"คนน่ารักพูดก่อนกอดอกเชิดหน้า

 

 

          ...น่ารักจริงๆ ขนาดโกรธยังน่ารักเลย...

 

 

       "ขี้โม้ไปหน่อยละมั้ง~"คิบอมแหย่เล่น

 

 

       "พูดเหมือนคุณหล่อตายแหละ! เอาตุ๊กตามานะ!"

 

 

       "ถ้าชั้นให้นาย นายจะให้อะไรชั้น"

 

 

      "คุณต้องการอะไรหน่ะ??"

 

 

     

      "เดทกับชั้นสิ"คิบอมบอกสิ่งที่ต้องการออกไป

 

 

       "เอ๋?ได้ไงเล่า คุณยังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของผมเลย?ขอเดทได้ไงกัน!"

       

 

 

       "นายชื่ออะไรละ"

 

 

       "คืนตุ๊กตามาก่อนสิ"คนน่ารักต่อลอง 

 

 

       "เดี๊ยวชั้นซื้อให้นายเลย ถ้านายตอบคำถาม นายอยากได้กี่ตัวชั้นไม่เกี่ยง"

 

 

      จบประโยคคนน่ารักตาวาววับ ยกมือขึ้นแนบหน้าอย่างน่ารัก ดูเหมือนว่าจะบ้าเจ้าตุ๊กตานี้มากแฮะ

 

 

      "ผมชื่อดงเฮฮะ ลีดงเฮ ผมจะเอากี่ตัวก็ได้หรอฮะ"คนน่ารักบอกชื่อออกไปอย่างตื่นเต้น

 

 

      "แน่นอนลีดงเฮ แต่วันนี้นายต้องไปเดทกับชั้นนะ แล้วชั้นจะซื้อตัวอื่นให้"คิบอมยิ้มกว้างเมื่อรู้ชื่อคนน่ารัก ก่อนพาไปจ่ายตังค์เจ้านีโม่ ให้คนน่ารักได้กอดเล่น

 

 

      "แล้วคุณชื่ออะไรหรอฮะ"ดงเฮถามชื่อคนตัวโตที่ชวนเขาเดทแลกกับตุ๊กตา ขณะที่ในอ้อมกอดก็มีเจ้านีโม่อยู่

 

 

     "คิบอม ชื่อแฟนในอนาคตของนายคือคิมคิบอม"คิบอมพูดเองเออเองอย่างกำหนดว่ามันต้องเกิดขึ้น

 

 

     "ขี้ตู่~ผมพูดตอนไหนว่าจะเป็นแฟนคุณ ผมเดทกับคุณเพราะตุ๊กตาต่างหาก"ดงเฮพูดอย่างไม่คิดมาก แต่คนยื่นข้อเสนอเดทแลกตุ๊กตาถึงกับชะงักเท้าหยุดเดิน

 

 

     "เอ๋?หยุดทำไมหรอฮะ อะ!"ดงเฮร้องตกใจ เมื่ิอเข้าหันหลังกลับมาถาม คิมคิบอมก็ดันเขาเข้าไปในล็อกๆนึงที่ไม่มีคน แล้วดันติดชั้นวางของที่มีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่อยู่

 

 

     "เดทนี้ไม่ใช่นายคนเดียวที่ได้หรอกนะ นายได้ตุ๊กตา แต่ชั้นจะต้องได้หัวใจของนาย"คิ
บอมขยับตัวเข้าไกล้คนน่ารักก่อนเคลื่อนใบหน้าเข้าไปไกล้จนจมูกชนกัน 

 

 

     ดงเฮที่พึ่งสังเกตุใบหน้าของคนตัวโตชัดๆถึงกับใจเต้นรัว ยิ่งลมหายใจรินรดกันแบบนี้ อยู่ในระยะห่างกันเพียงแค่นี้

 

 

      ลีดงเฮคนนี้จะละลาย >\\\<

 

 

      คิบอมเองที่หัวใจทำงานหนักไม่แพ้กัน กลิ่นตัวหอมๆ ริมฝีปากสีชมพู ใบหน้าน่ารักที่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ตาโตๆที่จ้องมองมาที่เขามันเหมือนสะกดเขาให้ตกอยู่ในภวังค์

 

 

       น่ารักอีกแล้วนะ ลีดงเฮ..

 

 

      คิบอมที่เริ่มสนใจในริมฝีปากน่ารักนั่น เคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ ดงเฮค่อยๆหลับตาลงกอดเจ้านีโม่ไว้เเน่ จนริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกัน 

 

 

      คิบอมค่อยๆดูดดึงริมฝีปากนั้นอย่างอ่อนโยนและเนิดนาน นานพอที่จะทำให้ดงเฮเข่าอ่อน
พิงกับตุ๊กตานุ่มด้านหลัง โดยมีแขนแกร่งของคิบอมโอบรอบเอวคอดพยุงไว้อีกแรง

 

 

     "อื้อ~"ดงเฮที่เริ่มจะไม่ไหว ส่งเสียงประท้วงแผ่วเบาในลำคอ ยกมือขึ้นดันอกคิบอม ซึ่งคิบอมก็ยอมถอนริมฝีปากออกมาแต่โดยดี แต่ยังคงโอบเอวดงเฮเอาไว้

 

 

     "อ่า~นายเขิลน่ารักจัง"คิบอมที่เห็นดงเฮก้มหน้าซ้อนแก้มอมชมพูพูดขึ้น

 

 

     "อือ~อย่าล้อสิ ไปเลยจะไปเดทไม่ใช่หรอ ไปๆๆๆ >\\\<' "ดงเฮที่เขิลหน้าจะระเบิดดัน
หลังคิบอมให้เดินไปข้างหน้าโดยตนก็ก้มหน้าดันหลังแก้เขิลไปเรื่อยๆ

 

 

      คิบอมพาดงเฮไปช็อปปิ้ง ดูหนัง ทานข้าว เล่นเกมส์ และตลอดเวลาดงเฮแทบไม่สบตาเขาเลยเหตุผลก็คือ ..เขิลไม่เลิก

 

 

      "นี่~ได้ตุ๊กตาแล้วไม่สนใจกันเลยนะ -*-"คิบอมบ่นน้อยใจ เพราะหลังจากที่ไปซื้อตุ๊กตาให้ ดงเฮก็เอาแต่กอดแล้วก็บอกว่ามันน่ารัก แต่คิบอมคิดว่าดงเฮน่ารักกว่าเป็นล้านๆเท่าเลยเชียวละ

 

 

     "ก็มันน่ารักนี่นา~"ดงเฮตอบโดยไม่หันมามองคิบอมเลยด้วยซ้ำ 

 

 

      ตอนนี้คิบอมกำลังพาดงเฮไปส่งที่บ้านโดยมีตุ๊กตาเต็มหลังรถ และกำลังคิดว่าเดทนี้ดงเฮจะชอบเค้าบ้างรึเปล่า หรือจริงๆแล้วดงเฮจะแค่เดทเพราะตุ๊กตา..

 

 

      "อะๆ!คิบอมเลี้ยวข้างหน้านี่ละ"ดงเฮบอกก่อนชี้ที่ซอยข้างหน้า ขับไปได้ไม่นานคิบอมก็จอดที่คฤหาสหลังโตแต่ดงเฮบอกให้จอดข้างนอก และนั่นทำให้คิบอมสงสัย

 

 

      "ทำไมไม่ให้ไปส่งข้างในละครับคุณหนู??"คิบอมแกล้งแซวเล่น เพราะดูแล้วคงเป็นลูกคนใหญ่คนโตแน่นอน

 

 

     "คุณหนูอะไรเล่า~ ที่ไม่ให้เข้าไปเพราะว่า..เอ่อ.."ดงเฮละจากเจ้าตุ๊กตาหันมาบอก แต่ก่อนที่จะบอกเหตุผล ก็ต้องก้มหน้าซ้อนแก้มแดงๆนั่นซะก่อน

 

 

     "หืม?อะไรอะ เขิลด้วย~"คิบอมพูดแล้วเอานิ้วจิ้มแก้มนิ่มๆของดงเฮ

 

 

     "วันนี้สงสัยว่าจะไม่ใช่ผมคนเดียวที่ได้ตุ๊กตานะฮะ"ดงเฮพูดขณะก้มหน้าอยู่

 

 

      "เอ๋?ชั้นได้ตุ๊กตาด้วยหรอ"คิบอมถามอย่างไม่เข้าใจ 

 

 จุ๊บ!

 

 

       ดงเฮยื่นหน้าไปจุ๊บที่มุมปากคิบอมแล้วพูดอย่างรวดเร็ว ก่อนคว้าถุงตุ๊กตาทั้งหลาย

วิ่งเข้าบ้านไป โดยมีชายชุดดำสี่ห้าคนเดินมารับของไป แต่มิวายหันมาจ้องเขม้งที่รถของคิบอม


 

แต่คิบอมไม่ได้คิดกลัวมันเลยแม้แต่นิด กลับยิ้มกว้างด้วยซ้ำ ยิ้มกว้างกับการกระทำของคนน่ารัก และประโยคน่ารัักหวานหูนั่นอีก 

 

 

    ..วาเลนไทน์ปีนี้นี่เองที่รอคอย..

          

 

 

    V

 

 

 

    V

 

 

 

    V

 

 

 

    V

 

 

 

   'ผมคงน่ารักพอจะเป็นตุ๊กตาให้คุณได้นะฮะ'

{writer]

อันนี้ไม่ได้รีไรท์ใดๆนะคะ แปลกๆก็..ข้ามๆมันไป 55555