"SF Always SUJU" | KiHae ft.HunHyuk

ลำดับตอนที่ #14 : อาการรัก 129 ft.HanHyuk [6]

*ไม่รีไรท์*








อาการรัก 129 ft.HanHyuk








[6]

 

 

 

 

 

 

 

        "ดงเฮ~วันนี้ว่างรึเปล่า"

 

 

        ((ว่างสิ~!คิบอมมีอะไรหรอ))

 

 

        "เอ่อ..ไปเที่ยวกันไหม คือ..ฮันคยองอยากเจอหน่ะ"

 

 

        ((อ๋อ..งั้นเจอกันที่ไหนดีละ))

 

 

        "ที่ห้างXXXละกันนะ ..ความจริงแล้วไอฮันไม่ได้อยากเจอดงเฮหรอก มันอยากเจอฮยอกแจมากกว่า แต่ชั้นอยอกเจอดงเฮนะ.."คิบอมพูดไปก็หูแดงไป ..พูดเองก็เขินเอง >\\\<

 

 

       ((ชั้นก็..อยากเจอคิบอมเหมือนกัน อ..เอ่อ..แล้วชั้นจะชวนฮยอกแจให้นะ แล้วเจอกัน~!))

 

 

       ตู้ดดดด~~

 

 

       "อ่าาาห์ จะมีความสุขอะไรขนาดนี้"คิบอมเริ่มพร่ำเพ้อกับตัวเอง เอนตัวลงนอนกับโซฟาที่นั่งอยู่แล้วดิ้นไปมา ฮันคยองที่เดินออกมาเห็นก็งงเลยทีเดียว

 

 

       "เป็นไรมึงเนี่ย~"ฮันคยองในสภาพชุดนอนหัวยุ่งๆเอ่ยถามเพื่อนที่อาบน้ำแต่งตัวก่อนแล้วมานอนดิ้นอยู่บนโซฟา

 

 

       "อย่ามายุ่งกะกู~ กูกำลังมีความสุข~ ดงเฮ~"

 

 

       "ท่าจะเป็นเอามาก เออ!ว่าแต่..นัดฮยอกแจให้กูยังอะ อยากเจอแล้วอ่า~"ฮันคยองก็เริ่มเพ้อฝันเช่นกัน แม้ไม่เคยเห็นหน้าแต่ก็รู้สึกใจเต้นแรงบอกไม่ถูก ..จะต้องเป็นรักแท้ที่ตามหามานายแย่ๆเลย~ เพ้อ~

 

 

       "ดงเฮบอกจะชวนให้แล้ววะ กุนัดไปเจอที่ห้าง อยากเจอจะตายห่าและ!! มึงไปอาบน้ำเลย กุจะไม่ทน!!"คิบอมลุกพรวดวิ่งเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หล่อกว่าเดิม(?) ไม่ต่างจากฮันคยองที่รีบวิ่งไปอาบน้ำเช่นกัน 

 

 

 

 

 

      "อ่าาาาาห์ คิบอมน่ารักมากเลยหละฮยอกแจ >\\\<"ฝั่งดงเฮที่วางสายเสร็จก็เพ้อเช่นกัน กอดหมอนแน่นบิดตัวไปมาหน้าแดงพูดเพ้ออยู่คนเดียว

 

 

      "จะๆๆๆ รู้แล้วว่าน่ารัก นี่..ฮันคยองไปด้วยรึเปล่าอะ ถ้าไปให้ชั้นไปด้วยน้า~~ นะๆๆๆ"ฮยอกแจทำตาแบ้วออดอ้อนเพื่อนรักหวังจะเจอเพื่อนของคิบอมคนนั้นที่เพียงได้ยินชื่อก็หน้าแดงวาดฝันใบหน้าหล่อๆเอาไว้สุดๆ

 

  


 

      "อ่อ!คิบอมเขาบอกมาด้วยนะว่าฮันคยองหน่ะไม่ได้อยากเจอชั้นหรอก อยากเจอนายมากกว่า แต่คิบอมหน่ะ..อยากเจอชั้น อ้ายยย~   เขินๆๆ >\\\<"พูดแล้วก็บิดหมอนไปมา ซึ่งฮยอกแจก็เริ่มมีอาการเดียวกัน ...คนที่ชั้นไม่เคยเจอก็อยากเจอชั้นด้วย อ๊ายยย~ เราต้องเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆ >\\\<

 

 

       "เฮ้ย!!!ฮยอกแจ เรารีบแต่งตัวกันเถอะ ชั้นอยากไปเจอคิบอมจะแย่แล้ว"ดงเฮบอกขึ้นแล้วรีบวิ่งหายเข้าไปในห้องนอนตัวเอง ฮยอกแจก็เช่นกัน

 

 

        ทั้งฝั่งเมะและฝั่งเคะดำเนินการดีไซน์ตัวเองให้ออกมาดูดีที่สุดจนเวลาล่วงเลยไปนานก็รีบออกเดินทางมายังจุดนัดพบเพื่อมาเจอคนที่รอคอยทันที

 

 

      "นี่ดงเฮ~ฮันคยองเขาหน้าตาเป็นยังไงหรอ??"

 

 

      "ฮันคยองเป็นคนจีนหน่ะ หน้าก็จะตี๋ๆหน่อยผิวอาจจะคล้ำๆแต่ก็คล้ำแบบดูดีละ แถมยังเป็นคนที่ตลกอีกด้วย ถึงจะพูดเกาหลีไม่ชัดมากแต่เสียงก็น่ารักมากๆเลยละ^^"ดงเฮพูดไปสายตาก็สอดส่องมองหาไป ไม่รู้ว่าตัวเองจะมาเร็วไปรึเปล่า??

 

 

      "หนุ่มชาวจีนคารมณ์ดีงั้นหรอ~! ต้องหล่อมากๆแน่ๆเลย โอะๆๆ!!ดงเฮชั้นว่าชั้นตื่นเต้นเกินไปหน่อยนะ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวโทรหาละกัน"ฮยอกแจพูดแล้วก็มองหาห้องน้ำแล้ววิ่งหายไป ปล่อยให้ดงเฮเดินตามหาใครอีกสองคน

 

 

      "อูยยยย~มาปวดอะไรตอนนี้นะ เดี๋ยวไม่ทันเจอฮันคยองสุดหล่อจะทำยังไงละ"ฮยอกแจรีบเข้าห้องน้ำกลัวจะต้องปล่อยให้ฮันคยองสุดหล่อรอนาน(?) แล้วล้างมือเดินออกจากห้องน้ำ

 

  


 

     ปึก!!

 

  


 

     "โอะ!!ขอโทษครับ พอดีผมรีบไปหน่อย เป็นอะไรรึเปล่าครับ"

 

 

     "ม..ไม่เป็นไรฮะ"ฮยอกแจที่โดนชนลงไปกองกับพื้นปัดเนื้อปัดตัวเงยหน้าจึ้นมองบุคคลที่ชนซะตัวเองล้ม

 

 

      คนตัวใหญ่กว่านิ่งทันทีที่คนตัวเล็กเงยหน้่าขึ้นสบตา คนตัวเล็กก็นิ่งค้างเช่นกันจู่ๆก็ใจเต้นแรงขึ้นมา 

 

 

    ...ทำไมหล่อจัง...

 

 

    ...น่ารักบาดใจสุดๆ...

 

 

     ทั้งคู่หลุดหายเข้าไปในภวังค์สักพัก คนที่ได้สติก่อนเป็นฮยอกแจที่นึกขึ้นได้ว่าเพื่อนของตัวเองรออยู่เลยลุกขึ้นยืน คนตัวใหญ่ตรฃหน้าก็ลุกขึ้นเช่นกันนะ

 

 

      "อ..เอ่อ..ขอบคุณนะฮะ ผมขอตัวก่อน"ฮยอกแจโค้งขอบคุณคนตรงหน้าแล้วรีบเดินออกมา

 

 

     ...โถ่เอ้ย แบบนี้จะเอาพี่ฮันไปไว้ตรงไหนละ...

 

 

  




 

 

 

     "ไอคิบอม..เมื่อกี้กุไปเจอคนน่ารักมาวะ"ฮันคยองคิดหนักหันมาบอกเล่ากับเพื่อนหลังจากกลับจากห้องน้ำ

 

 

     "เอาอีกแล้วนะมึง แล้วฮยอกแจอะ!!"คิบอมโวยใหญ่ อุสส่านัดมารู้งี้มากับดงเฮสองคนดีกว่า(?)

 

 

     "กุไม่รู้..แต่คนเมื่อกี้เขาแบบ..กระแทกตามากอะ"ฮันคยองแทบเบลอกับใบหน้าหวานๆเมื่อกี้แต่ก็แอบกังวลกับฮยอกแจ

 

 

     "งั้นเรื่องของมึงละกันนะ กุเจอดงเฮและ ดงเฮ~~"คิบอมพูดแล้วก็ตรงไปยังดงเฮที่ยืนโบกมืออยู่

 

 

     "ว่าไงคิบอม~ ฮันคยอง~ไม่เจอกันนานเลยนะ"ดงเฮหันไปทักทายฮันคยองที่เดินตามมาด้านหลัง ฮันคยองทักทายกลับแล้วสายตาก็เลยไปเห็นคนที่เดินตามมาด้านหลังดงเฮฮันคยองเงิบกินทันที

 

 

     "สวัสดีคิบอม~แล้วก็..โอะ!!นายคือฮันคยองหรอ!?!"ฮยอกแจหันไปมองคนข้างๆคิบอมแล้วก็ช็อคค้าง ...กรีดร้อง!!!สุดหล่อหน้าห้องน้ำกับฮันคยองคือคนเดียวกันหรอ!?! !@#$%^&*() 

 

 

      "แหม~เจอกันแล้วใบ้แ-กเลยหรอครับ โอเค! ฮยอกแจนี่ฮันคยองเพื่อนชั้นเอง ส่วนไอฮันนี่ฮยอกแจ"คิบอมแนะนำทั้งคู่

 

 

      "ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ฮยอกแจ"ฮันคยองยิ้มหน้าบานเช่นเดียวกับฮยอกแจ 

 

 

      "ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะฮะ"ฮยอกแจยิ้มหวานให้ฮันคยองก่อนทั้งคู่จะจ้องตากันหวานเยิ้มออกนอกหน้า

 

 

       "ดงเฮเราไปที่อื่นกันเถอะ ปล่อยสองคนนี้ทำความรู้จักกันไป เราอย่าไปขัดเขาเลย"คิบอมกระซิบกับดงเฮแล้วลากไปที่อื่นทันที ไม่รู้ว่าไม่อยากกวนคู่เพื่อนหรืออยากอยู่กับคู่ตัวเอง

 

 

       "อ..เอ่อ..จะดีหรอ ไปหลายๆคนก็น่าจะสนุกนะ"ดงเฮพูดอย่างใสซื่อบริสุทธิ์ไม่คิดอะไรเลยแม้แต่นิดขณะโดนลากห่างออกจากฮยอกแจฮันคยอง

 

 

       "ดีสิ!ไปดูหนังกันเถอะ ปล่อยคู่นั้นไป อยู่กับคู่เราดิกว่า"...เอะ?คู่เรางั้นหรอ

 

 

       "คิบอมว่าไงนะ??"ดงเฮถามเมื่อได้ยินบางอย่าง ..เกี่ยวกับคู่

 

 

       "อ..เอ่อ..ก็เปล่านิ ชั้นพูดถึงคู่ของไอฮันกะฮยอกแจหน่ะ"คิบอมรีบแก้ตัว ทำเนียนว่าไม่ได้พูดอะไร ซึ่งดงเฮก็ไม่คิดอะไรปล่อยให้ผ่านไป

 

 

 

 

 

 

       ฝั่งฮันฮยอก [>\\\<]

 

 

      "ขอโทษนะครับที่ชนหน้าห้องน้ำ ตอนนั้นกลัวกลับมาเจอฮยอกไม่ทันเลยรีบหน่ะ"ฮันคยองเปิดฉากได้ต๊งงงตรง พร้อมรอยยิ้มหล่อน่ารัก

 

 

      "อ..โอว..ไม่เป็นไรหรอก~ ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย"ฮยอกแจตลึงงันกับคำพูดตรงๆขนาดนี้ ถึงจะเคยโดนคนจีบมาเยอะ แต่ก็ไม่เคยมีใครมาไม้นี้ ...โดนแบบนี้ก็เขินแย่อะดิ >\\<

 

 

      "ฮยอกแจไม่เป็น แต่ผมชนฮยอกแจนี่เบลอเลยอะ"ฮันคยองพูดแล้วนวดๆหัวแสดงอาการ'เบลอ'

 

 

      "เป็นอะไรอะ???"

 

 

      "เบอว่าหลงรักแถบ.. แบบว่าหลงรักเธอ"ฮันคยองพูดอย่างเสี่ยวแล้วส่งสัญลักษณ์มือI LOVE YOUไปให้ ตามด้วยรอยยิ้มแอ็บแบ๊ว(?)

 

 

      "....พูดอะไรเนี่ย เขินนะ >\\\<"ฮยอกแจเขินแก้มแดงแล้วตีแขนฮันคยองไปทีแล้วเดินหนี

 

 

      "แหม~ฟาดมาซะเต็มรัก แม่ของลูกแน่ๆ รอผมด้วยฮยอกแจ~" ฮันคยองพูดกับตัวเอแล้วรีบเดินตามคนน่ารักไป

 

 

      "โหยยยยย ทำไมพี่ฮันของน้องฮยอก(?)มาแรงแซงทางโค้งแบบนี้ เดี๋ยวได้ตกเหวตาย(?)กันพอดี~"ฮยอกแจก้าวเร็วๆมา มือข้างหนึ่งลูบอกอีกข้างลูบแก้ม ..แบบว่าน้องฮยอกเขินใจเต้นแรง >\\\<

 

 

       "ฮยอกแจครับ เดินเร็วเชียว~ ไม่ดูทางเลยเกือบสดุดแล้วนะ~!"ฮันคยองตามมาได้ทันก็คว้าเข้าขวางหน้าให้คนน่ารักหยุดเดิน

 

 

       "หืม??"ฮยอกแจได้ยินแล้วก็ก้มมองทางที่เดินมา ก็ไม่เห็นจะมีอะไรให้สดุด

 

 

       "สดุดรักผมไงครับ~~"ฮันคยองยิ้มบาดใจเข้าให้อีกตลบ คราวนี้ฮยอกแจเดินหนีไปไหนไม่ได้ เขินจนหน้าจะระเบิดแล้ว!!

 

 

       "อ่าาาาห์~ สงสัยจะรุกเร็วไปหน่อย[เร็วมากเลยแหละอิบร้า~ : ไรเตอร์] พอและๆเดี๋ยวฮยอกแจของผมจะหน้าระเบิดซะก่อน วันนี้ถือว่าเรามาเดทกันละกันนะครับ เพื่อนๆอุส่านัดบอดให้ ฮิฮิ"ฮันคยองพูดเองเออเองแทนคนหน้าแดงตรงหน้าแล้วยื่นมือให้อีกคน

 

 

       "อะไรอีกอ่า~"ฮยอกแจพูดโดยที่มือทั้งสองยังแนบอยู่ที่แก้ม

 

   


 

       "วันนี้ไว้ใจให้ผมจับมือฮยอกแจได้ไหมครับ"ฮันคยองพูดอย่างโครตสุภาพบุรุษ รอคอยว่าอีกคนจะยอมจับมือไหม??

 

 

        ฮยอกแจจมองมือใหญ่ตรงหน้า นิ่งคิดสักพักแล้วก็แกล้งทำเป็นครุ้นคิดอยู่นานให้ฮันคยองลุ้น แล้วก็ปล่อยสองมือออกจากแก้มก่อนพูดออกมา

 

 

      "ถ้าจับแล้ว...ห้ามปล่อยนะ"ฮยอกแจยิ้มหวานบอก ไม่รู้ว่าประโยคเนี่ย..แฝงความนัยอะไรรึเปล่า?

 

 

      "ไม่ปล่อยแน่ จะจับไว้ให้แน่นๆเลย"ฮันคยองบอกยืนยัน ฮยอกแจจึงส่งมือบางเข้าไปจับกับมือหนา แล้วทั้งคู่ก็พากันไปเดท~~

 

 

     "นี่ฮันคยอง~ชั้นเรียกนายว่าฮันได้รึเปล่า??"ฮยอกแจถามเพราะเห็นว่าคิบอมกับดงเฮก็เรียกกัน

 

 

     "ฮันไหนละครับ? ใช่ฮันนี่ที่แปลว่าที่รักรึเปล่า~? ฮิฮิ"ฮันคยองพูดอย่างลั้ลามีความสุข ..ไม่อยากจะบอกว่ามือฮยอกมันลื่นนุ่มนิ่มมากเลย ㅋㅋㅋ(คึคึคึ) >_<

 

 

     "พูดอะไรให้เขินอีกและ ไม่รู้ละ! ก็จะเรียกแบบนี้"ฮยอกแจสะบัดหน้าอย่างน่ารักและเอาแต่ใจ มองไปที่รอบๆห้างที่ทั้งคู่เดินเล่นกันอยู่

 

 

      "อ๋ออ~จะเรียกว่าฮันนี่ใช่ไหมละ เรียกตามสบายเลยครับฮยอกแจ~ โอะๆๆ ไม่แกล้งแล้วก็ได้ครับ แต่จริงๆก็เรียกได้นะ ฮ่าๆๆ"ฮันคยองเห็นฮยอกแจหันมายู่หน้างอนๆเลยเลิกแกล้ง เอะ!หรือยังไม่เลิก 

 

 

     ทั้งคู่เดินเล่นหยอกล้อพูดคุยเรื่องของกันและกันไปมาสักพักท้องก็เริ้มประท้วง ฮันคยองเลยเลี้ยงข้าวฮยอกแจมื้ออร่อยไปให้หนึ่งมื้อ แม้ตอนแรกจะเถียงกันเรื่องจับมือนิดหน่อยก็เถอะ

 

 

     "เอ้อ!!แล้วนี่ดงเฮกับคิบอมไปไหนแล้วละ หายไปเลยนี่นา~"ฮยอกแจพูดขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้แล้วมองหารอบๆ

 

 

     "ก็คงอยู่ส่วนไหนสักส่วนของห้างละมั้งครับ ปล่อยคู่นั้นไปเถอะ สนใจเราสองคนดีกว่า~ฮิฮิ"ฮันคยองพูดแล้วก็แกว่งมือที่จับกันอยู่ไปมาอย่างสนุกเพลินๆ

 

 

      "โอะๆๆนั่นไงคิบอมดงเฮ ไปแอบดูกันดีกว่า ไม่รู้จะบอกรักกันไปรึยัง~"ฮยอกแจบอกอย่างนึกสนุกแล้วลากฮันคยองวิ่งไปหลบหลังชั้นวางตุ๊กตาที่ดงเฮกับคิบอมยืนอยู่

 

 

       "โหยยยย~น้องหมีน่ารักเต็มไปหมดเลย ดูตัวนี้สิ! หน้าเหมือนคิบอมเลย"ดงเฮหยิบตุ๊กตาตัวนึงที่แก้มบวมๆเหมือนคิบอมแล้วหัวเราะตื่นเต้นอยู่คนเดียว โดยที่คิบอมได้แค่ยิ้มกับความน่ารักนั้น


 

 

 

       "นี่คิบอม~ชั้นน่ารักเหมือนตัวนี้ไหม"ดงเฮหยิบเจ้าตุ๊กตาน่ารักตัวนึงแล้วเอามาเทียบกับตัวเอง

 

 

       "ไม่อะ..."

 

 

       "อ่าววว..."ดงเฮยู่หน้าลงเมื่อคิบอมพูด

 

 

       "ดงเฮไม่ได้น่ารักเหมือนตุ๊กตาหรอก.."คิบอมยื่นไปหยิบตุ๊กตามาวางไว้บนชั้นตามเดิม แล้วหันกลับมามองดงเฮ

 

 

       "แต่ว่าตุ๊กตาอะ.. น่ารักเหมือนดงเฮ"

 

 

       คิบอมบอกแล้วยื่นมือไปลูบเบาบนแก้มที่ค่อยๆกลายเป็นสีชมพู จากมือที่ลูบไล้อยู่ที่แก้มก็เลื่อนลงมาจับที่ปลายคางมน ก่อนที่คิบอมจะขยับตัวเข้ามาแนบชิดกับดงเฮ เชยใบหน้าหวานขึ้นแล้วค่อยๆโน้มใบหน้าของตัวเองลง

 

 

      "ฮ..."ฮยอกแจที่แอบมองอยู่ค่อนค้างตกใจเกือบหลุดคำอุทานออกมาแต่ยังดีที่ฮันคยองรีบเอามือปิดปากไว้ ไม่งั้นฉากหวานนี้จบแน่!!!

 

 

      ปากของคิบอมทาบทับลงบนริมฝีปากเล็กแนบสนิท เปลือกตาของทั้งคู่ปิดสนิท ส่งความรู้สึกทั้งหมดผ่านทางสัมผัสที่อ่อนหวานและนุ่มนวล จนกระทั่งลมหายใจของดงเฮไกล้หมดคิบอมจึงถอนริมฝีปากออก 

 

 

      "ชั้นรักนาย"

 

  

      คำพูดชัดเจน หนักแน่น และจริงจัง ไร้การอึกอักหรือติดขัดใดๆ ถูกเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกจากใจจริง ไม่เพียงปากที่เอ่ยคำรัก สายตาก็ด้วยเช่นกัน วินาทีนี้คิบอมไม่สามารถเก็บกักความรู้สึกที่อัดล้นไว้เต็มหัวใจได้อีก

 

 

      "ชั้นก็รักคิบอม"

 

 

      พูดจบดงเฮก็เขย่งตัวขึ้นประกบจูบคิบอมอีกครั้ง สองมือยกขึ้นโอบรอบคอคนตัวสูงส่วนคิบอมก็ยกสองมือโอบรอบเอวบางให้แนบชิดกันมากยิ่งขึ้นจนไม่เหลือช่องว่างใดๆ 

 

 

     "ขอโทษนะที่วันนั้นไม่ได้พูดแบบนี่.."คิบอมพูดแผ่วเบาโดยที่ทั้งคู่ยังไม่ออกห่างจากกัน 

 

 

     "อย่างน้อยวันนี้คิบอมก็พูดมันแล้วนิ"ดงเฮยิ้มหวานให้คิบอม 

 

 

      คิบอมผละออกจากดงเฮเล็กน้อยแล้วเลื่อนมือลงมาจับมือดงเฮไว้แน่น 

 

 

     "เป็นแฟนกันนะ"คิบอมพูดด้วยรอยยิ้ม

 

 

     "อืม~"ดงเฮตอบรับหน้าแดงแล้วคิบอมก็พาจูงไปที่อื่น เหลือพวกถ้ำมองไว้สองคน

 

 

     "หวานหยาดเยิ้มมม~"ฮยอกแจพูดขึ้นแล้วมองตามเพื่อนไป

 

 

     "อย่างหวานๆเยิ้มๆบ้างไหมละครับ"ฮันคยองยิ้มเจ้าเล่ห์มองคนข้างๆ

 

   


 

     "ไว้เดทอีกสองสามครั้งค่อยว่ากันนะจ๊ะ"ฮยอกแจพูดบอกแล้วส่งจูบผ่านสายลมไปให้[ฮิ้ววว~]

 

 

     ฮันคยองทำได้แค่รับจูบที่ลอยมาตามลมนั้น แล้วส่งสายตาอ่้อนวอนไปให้คนข้างๆ ซึ่งฮยอกแจไม่สนใจแม้แต่น้อย

 

 

     "เราไปกันเถอะฮัน ตามไปดูต่อดีกว่า~ เผื่อจะเจอฉากเด็ดอีก ฮิฮิ"ฮยอกแจพูดแล้วก็จูงฮันคยองให้เดินตามมา

 

 

     ฮันคยองยอมเดินตามหัวใจ(?)ของตัวเองไป และมองดูคนข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและสายตาที่ไม่เคยมีให้ใคร เขายอมรับว่าในตอนแรกก็ไม่คาดหวังอะไรจากฮยอกแจมาก เพราะจากประสบการณ์ที่มา ถึงจะมีคนมาสนใจเขามากมาย สุดท้าย..ก็ไม่เคยสมหวัง 

 

 

     แต่หลังจากคำพูดประโยคนั้นพร้อมสายตาคาดหวังที่ส่งมาให้ ทำให้เขาเปลี่ยนความคิดใหม่และมีหวังขึ้นมา 

 

 

     ความหวังที่จะได้มีความรักจริงๆกับเขาบ้าง ความหวังที่ฮยอกแจจะอยู่กับเขาไปนานๆ ประโยคและสายตาที่บอกเขาว่า..

 

 

 

 

 

     'ถ้าจับแล้ว.. ห้ามปล่อยนะ'
















 

{ไรเตอร์}
 

        สวัสดี~ไรเตอร์แต่งเป็นไงบ้างอะ ยังหาทางลงจบไม่ได้เลย 555+ เป็นกำลังช่วยไรเตอร์หน่อยนะ^^ เดี๋ยวลงอันนี้แล้วไรเตอร์อาจจะหายไปนานหน่อย จะไปเที่ยว เชื่อว่ารีดเดอร์หลายๆคนก็ไปเที่ยวเหมือนกัน :) มีความสุขกับสงกรานต์กันนะ บ้ายบาย~ แล้วเจอกันตอนหน้าจร้า~

 

ⓙⓔⓛⓐ ⓖⓗⓐ