"SF Always SUJU" | KiHae ft.HunHyuk

ลำดับตอนที่ #5 : Never Love.. ฉันแค่หลงเธอ 5

Never Love..ฉันเเค่หลงเธอ









5

 

 

 

 

 

  

 

       

      "นักร้องหนุ่มหน้าใหม่มาแรง เจสัน.."

 

 

       "เฮ้อ~มีแต่อะไรน่าเบื่อ~"

 

 

       ฮยอกแจที่ดูทีวีอยู่ในบ้านของตนพูดขึ้นระหว่างรอดงเฮที่กำลังอบขนมไปส่งที่ร้านเบเกอร์รี่ก่อนที่ดงเฮจะพูดขึ้นพร้อมยื่นถาดขนมเค้กที่ตนแต่งหน้าด้วยตนเองให้ฮยอกแจดู

 

 

      "เสร็จเเล้วละฮยอกแจ^^ ดูสิหน้านี่สวยไหม"

  

      "อืม~สวยมากเลย เเถมหน้ากินด้วยเเฮะ"

 

 

      "ไม่ได้นะ ต้องเอาไปส่งที่ร้าน อยากกินก็ซื้อสิ"




      ดงเฮพูดขำๆก่อนจะเตรียมขนมใส่กล่อง ฮยอกแจเหฝ็นอย่างนั้นก็ช่วยเพื่อนของตนพร้อมสังเกตุเพื่อนรักที่ตอนนี้กำลังยิ้มอย่างมีความสุขกับขนมเค้กตรงหน้าและก็สามารถหัวเราะร่าเริงได้เหมือนเดิม

 

 

      ...ในที่สุดดงเฮก็ยิ้มได้สุดปากซะทีนะ...

 

 

      ฮยอกแจคิดในใจนี่ก็ผ่านมาได้สองเดือนกว่าเเล้วหลังจากเรื่องวันนั้นและฮยอกแจก็คิดว่าดงเฮคงจะลืมเรื่องนั้นไปหมดแล้ว เพราะเขาไม่เคยเห็นดงเฮร้องไห้หรือเศร้าอีกเลย

 

 

      "ฮยอกแจครับ~ฮันไปทำงานเเล้วนะ"




     ฮันคยองที่ย่องเข้ามาสวมกอดฮยอกแจด้านหลังพูดขึ้นก่อนจะสูดดมความหอมจากแก้มของฮยอกแจไปฟอดใหญ่ แล้วกอดค้างไว้อย่างนั้นแกล้งฮยอกแจเล่น ฮยอกแจยิ้มกับท่าทางขี้เล่นของคนที่กอดอยู่ก่อนจะแงะตัวออกมาจากอ้อมกอดได้

 

 

     "ฮันจะไปแล้วหรอ~ ฉันก็จะไปเหมือนกัน พาดงเฮไปส่งขนมหน่ะ"

 

 

     "ร้านไหนหละไปส่งไหม??"

 

 

     "ไม่เป็นไร~คนละทางหนะ ฮันไปทำงานเถอะเดี๋ยวไปส่งหน้าบ้าน"

 

 

      ฮยอกแจเดินออกไปส่งฮันคยองที่หน้าบ้านพอดีกับดงเฮที่ห่อเค้กทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยก็ให้แม่บ้านช่วยยกมาใส่ไว้ในรถของฮยอกแจเตรียมออกไปส่งที่ร้าน

 

 

      "ฮยอกแจ~ฮันคยองไปแล้วหรอ ฉันห่อเสร็จแล้ว เราก็ไปกันเถอะ"

 

 

      "อืม~"

 

 

       ว่าจบฮยอกแจและดงเฮก็พากันขึ้นรถและขับออกจากบ้านไปฮยอกแจและดงเฮขับรถกันไปที่ร้านเบเกอร์รี่ชื่อดังแห่งหนึ่งที่ดงเฮมักจะทำเค้กมาส่งที่นี่เป็นประจำ เมื่อทั้งคู่มาถึงก็ก้าวเข้าไปในร้านโดยมีเจ้าของร้านเอ่ยทักทายทันทีที่เห็นทั้งสองคน

 

 

      "อ้าว~ว่าไงดงเฮ ฮยอกแจ"




      พี่ลีทึกเจ้าของร้านเอ่ยทักทายและคนเข้าไปช่วยยกกล่องเค้กที่ดงเฮกับฮยอกแจถือมาก่อนจะเชิญให้ทั้งคู่นั่งและเตรียมเสริฟเครื่องดื่มต้อนรับทั้งสองเป็นอย่างดี

 

 

      "นั่งก่อนสิสาวๆ~ เดี๋ยวพี่เอาโก้ๆให้กิน"

 

 

      "อ่า~สาวๆหรอ ฮิฮิ ดงเฮกับฉันเป็นสาวๆไปซะเเล้ว"

 

 

     "ฉันไม่ใช่สาวสะหน่อย แค่หนุ่มน่ารักต่างหาก 555+"




      ดงเฮกับฮยอกแจนั่งหยอกล้อกันซักพัก ลีทึกก็ยกโก้ๆร้อนเข้ามาให้แล้วนั่งตรงที่ว่างอีกที่ในโต็ะก่อนจะเอ่ยทักทาย

 

 

      "เป็นไงกันบ้างละ~ หาแฟนได้รึยังละดงเฮ"




      ลีทึกแซวดงเฮเล่นเนื่องจากคิดว่าดงเฮไม่เคยหรือไม่มีแฟนมาก่อน ซึ่งประโยคนั้นก็ทำให้ฮยอกแจหันมามองดงเฮอย่างเป็นห่วงนิดๆ

 

 

      "แฮะๆไม่รู้สิฮะ ผมไม่คิดจะมีแล้วละ"




      ดงเฮบอกแต่ไม่ได้ทำหน้าเศร้าแต่อย่างใด นั่นทำให้ฮยอกแจสบายใจได้และยิ้มให้กับเพื่อนของตน

 

 

      "หว้า~ทำไมละ ระวังจะขึ้นคานเหมือนพี่นะ 555+"

 

 

      "หรอครับบบ~"




      ฮยอกแจลากเสียงยาวพร้อมกับหันไปเหล่หนุ่มร่างยักษ์ พนักงานเสริฟในร้านคนนึงที่ตนรู้มาว่าแอบชอบพี่ทึกกี้อยู่

 

 

     "เอ้อ!ดูข่าวกันรึเปล่า นักร้องหนุ่มสุดหล่อคนใหม่ของค่ายSFหน่ะ หล๊ออออหล่อ!"

 

 

     "เอ่อ...แฮะๆ ไม่ฮะ"ดงเฮตอบไปเพราะตนไม่ค่อยจะเปิดดูทีวีซักเท่าไหร่ 

 

 

     "เหมือนผมเคยดูผ่านๆนะครับ ใช่...เจสันอะไรนั้นรึเปล่าครับ"

 

 

     "ใช่จะ! พี่ว่าจะไปงานเเจกลายเซ็น ต้องไปเจอตัวจริงซะหน่อย คงจะหล่อละลายหน้าดู~"




      ลีทึกพูดด้วยใบหน้าเพ้อๆ นั่นทำให้พนักงานเสริฟร่างใหญ่ที่ฟังอยู่ด่วยเบ้หน้าไปทันที 

 

 

     "อุย ลูกค้าเข้าร้านเเละ ขอตัวก่อนนะจ้ะ^^"

 

     


 

      "ฮยอกแจ.."

 

 

      "หืม~ว่าไงหรอ"

 

 

      "ฉันรู้สึกแปลกๆ.."

 

 

      "เรื่อง..เจสันรึเปล่า"ฮยอกแจที่รู้สึกเช่นกัน เผยหน้าเจ้าเล่ห์ออกมา ก่อนมองดงเฮที่กำลังยิ้มสนุกๆ

 

 

       "ใช่เเล้วละ"

 

 

       "อ่า~ดงเฮ แกเป็นคนอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไร"

 

 

      "ฮึฮึ เวลาที่เรารอคอยใกล้มาถึงเเล้วหละ"

 

 

 

 

 

 

                        -///-///-///-///-///-Never Love..ฉันเเค่หลงเธอ-///-///-///-///-///-

 

 

 

 

 

    

        "แชยองครับ พรุ่งนี้คุณว่างตอนเย็น ผมถามจากผู้จัดการคุณแล้ว เราไป.."

 

 

        "ขอโทษคะ ฉันไม่ว่าง"

 

 

        ติ้ดดด~ 

 

 

        "เฮ้อ~แชยองเป็นอะไรกันนะ"

 

 

        คิบอมที่พักเบรกจากการถ่ายโฆษณาน้ำหอมที่ตนเป็นพรีเซ็นเตอร์ ก็หยิบโทรศัพท์ราคาแพงของตนมาโทรหาแชยองแล้วก็โดนตัดบทอีกตามเคย ช่วงหลังๆมานี้แชยองและเขาไม่ค่อยได้ร่วมงานกันเท่าไหร่ และก็ไม่ค่อยได้คุยกันด้วย 

เพราะหากโทรไปเมื่อไหร่ก็จะได้รับการกระทำแบบเมื่อกี้กลับมา

 

 

       "เข้ากล้องครับ!!"

 

 

       คิบอมเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า ก่อนเดินเข้าฉากไปด้วยใบหน้าเครียดและกังวลแต่ก็พยายามทำงานของตนแม้จะเป็นไปได้ยากเพราะอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีของคิบอม

 

 

 

 

 

 

                       -///-///-///-///-///-Never Love..ฉันแค่หลงเธอ-///-///-///-///-///-

 

 

 

 

 

 

 

     "เฮ้อ~น่ารำคาญจริงๆโทรมาอยู่ได้"แชยองบ่นกับผู้จัดการอย่างเบื่อหน่ายที่จะรับโทรศัพท์ของคิบอม

 

 

      "ทิ้งคิบอมไปได้เเล้ว ตัดสัมพันธ์ไปซะ เอาให้ชัดๆเลย คิบอมจะได้เลิกมาตอแย เธอหน่ะ ยังรุ่งได้อีกเยอะ ยิ่งตอนนี้ผู้ใหญ่เขาะพูดกันว่าเธอจะได้ไปเป็นนางเอกเอ็มวีในเพลงของเจสันนักร้องมาแรงหน่ะ ยิ่งต้องรีบสลัดคิบอมให้หลุดเลยนะ!!"ผู้จัดการแชยองพูดยุอย่างเต็มอัตรา หวังให้แชยองดังขึ้นอีกกับเจสัน

 

 

       "จริงสินะ! เอ็มวีนั้นเจสันก็เล่นเป็นพระเอกด้วยใช่มั้ย แค่ได้ทำงานร่วมกันก็โอเคแล้วหล่ะ สเน่ห์ฉันทำเขาหวั่นไหวได้อยู่แล้ว ฮึ"

 

 

      แชยองฉายเเววตาเจ้าเล่ห์ก่อนวางแผนกับผู้จัดการตัวเองอย่างเมามัน 

 

 

      ...ขอโทษนะคิบอม ฉันไม่ขอตกต่ำไปพร้อมกับนาย นายมันของเก่าตกกระป๋อง!!!

 

-///-///-///-///-///-Never love..ฉันแค่หลงเธอ-///-///-///-///-///-




 

 

      "นี่!!ดงเฮ มาดูนี่สิ ยัยแชยองกับเจสันในเอ็มวีของเจสันละ!"




      ฮยอกแจที่นั่งดูทีวีติดตามข่าวสารบันเทิงอยู่เห็นทีเซอร์เอ็มวีของเจสันออกมาก็ตะโกนเรียกดงเฮที่กำลังล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำ

 

      "จริงหรอ~ฮึ สงสัยหล่อนคงจะทิ้ง...เฮ้ย!!เจสันนี่คืออูยองงั้นหรอ!!"

 

      "เอ๋?อูยอง ใครหน่ะ" 

 

 

      "อูยองที่สมัยเรียนชอบมาแกล้งให้คิบอมหึงไง โห~เป็นนักร้องไปซะเเล้ว"




      ดงเฮที่สามารถพูดถึงคิบอมโดยไม่เป็นอะไรเพราะทำใจได้เเล้ว พูดถึงเมื่อสมัยเรียนที่ตนถูกเจสันแกล้ง

 

 

       "อ๋อ~ที่เป็นนักเรียนนอกแล้วเรียกตัวเองว่าเจสันหน่ะหรอ ที่จริงชื่ออูยองนิเอง"




      ฮยอกแจคิด แต่เพราะตนไม่เคยเห็นหน้าของเจสันตอนสมัยเรียนทำให้ไม่ได้ทัก

 

      "ฮยอกแจ..."

 

 

      "หืม~..อ่า~ดงเฮแกทำหน้าเจ้าเล่ห์อย่างนั้นเป็นครั้งที่สองเเล้วนะ จะทำอะไรอีกละ?"

 

 

     "ดูแล้ว..ยังไงแชยองก็ต้องสบัดคิบอมทิ้งแน่ เพื่อให้ตัวเองดังก็ไปเกาะเจสัน และที่แน่ๆเจสันไม่เอาหล่อนแน่"

 

 

    "ทำไมหละ ขนาดคิบอมมีแกแล้วยังต้องเลิก เเล้วเจสันที่ว่างอยู่ละ"
 

 

 

    "ก็เพราะเจสันไม่ได้ชอบผู้หญิงนะสิ^^"

 

 

 

 

 

 

-///-///-///-///-///-Never Love..ฉันเเค่หลงเธอ-///-///-///-///-///-

          

 

 

 

 

 

      "แชยอง! แชยองครับ!"

 

      "เฮ้อ~น่าเบื่อจริงๆ"แชยองที่กำลังเดินไปหาผู้จัดการของตน ต้องเบ้หน้าเพราะเสียงเรียกอันน่าเบื่อ

 

      "แชยองครับ วันนี้ผมมารับคุณไปทานอาหาร ผมมีที่นึงครับ สวยมากๆเลยนะ"คิบอมพูดขึ้น ทั้งๆที่แชยองยังไม่หันหน้ามามองเขาด้วยซ้ำ

 

 

       ขณะนั้นเอง แชยองก็ส่งสายตาไปถามผู้จัดการของตน 

 

 

     'ให้ทำยังไง'แชยองขยับปากเปล่าถาม เพราะขณะนั้นยังมีนักข่าวอยู่บ้าง

 

 

     'ไปกับเขา แล้วจัดการให้มันจบซะ'ผู้จัดการของเเชยองขยับปากเปล่าบอกแชยอง แชยองจึงต้องหันหน้ากลับมาหาคิบอม
 

 

 

      "ไปก็ได้คะ"

 

       คำตอบนั้นทำเอาคิบอมยิ้มกว้่าง ก่อนยื่นแขนของตนให้เเชยองควง ทว่าแชยองกลับเดินนำหน้าไปอย่างไม่สนใจ นั่นทำให้คิบอมหน้าเสียไม่นอน แต่ก็เดินตามไปเอาใจแชยองอย่างไม่ห่าง

 

 

     

       ณ ภัตตาคารXXX

 

 

       "ลองเมนูนี้สิครับอร่อยนะ คุณต้องชอบแน่ๆเลย กินแล้วไม่อ้วนด้วย"คิบอมที่ไม่ว่าแชยองจะเปิดดูหน้าไหน ก็บอกว่ามันดีไปหมด โดยไม่รู้เลยว่าแชยองรำคาญแค่ไหน

 

        "เฮ้อ~อันนี้ก็ได้คะ เครื่องดื่มขอเป็นน้ำส้มนะคะ"แชยองหันไปบอกพนักงานก่อน ยื่นเมนูให้ แล้วนั่งไขวห้างก้มมิงโทรศัพท์ตนเองแก้เบื่อ

 

       "เอ่อ...แชยองครับ ผมมีเรื่องจะถาม"

 

       "ว่ามาสิคะ"เธอตอบพร้อมใบหน้าเอือมๆ

 

       "ทำไมช่วงนี้คุณไม่ค่อยคุยกับผมเลยละครับ แล้วก็ยังชอบหลบหน้าผมด้วย"

 

       "อ๋อ~ถามขึ้นมาก็ดีแล้วละคะ ที่ฉันมากับคุณ ก็เพราะจะมาคุยถึงเรื่องของเรา.."

 

       "..."

 

 

      "ต่อไปนี้..คุณไม่ต้องมายุ่งกับชั้นอีก!"

  

      จบประโยคแชยองเตรียมจะลุกขึ้น แต่คิบอมก็คว้าข้อมือของเธอไว้

 

 

      "..ทำไมครับ"

 

 

      "ชั้นเบื่อคุณ.. อีกอย่าง ชั้นยังดังได้ยิ่งกว่านี้ ชั้นไม่ขอติดแหงกอยู่กับคุณหรอก เฮอะ!ลาก่อนคิมคิบอม"

 

 

      "ผมไม่ดีตรงไหน!!"คิบอมกระชากแชยองเข้ามาก่อนบดจูบอย่างรุนแรง แชยองพยายามดันคิบอมออก ก่อนทุบลงไปแรงๆที่หลังของคิบอม

 

 

      "ออกไปนะ! นายนะมันของเก่า อยู่กับนาย ชั้นจะยิ่งตกต่ำลงไป อย่ามายุ่งกับชั้นอีก!!"

 

 

      แชยองสบัดคิบอมออกอย่างเเรง ก่อนเดินหนีไป คิบอมที่เซไปเล็กน้อย นิ่งคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

 

 

     ...สิ่งที่เราทำไว้ มันคงย้อนกลับมาหาเราเเล้วสินะ...

 

 

       คิบอมคิดดังนั้น แต่ขาของเขาก็ก้าวอย่างรวดเร็วตามแชยองไป

 

 

       ตอนนั้นเองที่แชยองกำลังจะเปิดดระตูรถของผู้จัดการที่มารอรับ คิบอมวิ่งเข้าไปดันประตูนั้นลง แชยองเลยหันหน้าเหลืออดของเธอมามองคิบอม

 

      "แชยอง.. แล้วที่ผ่านมาทั้งหมดละ คุณไม่รักผมเลยหรอ"

 

 

       "ฉันไม่เคยพูดว่ารักคุณ!!!!"

 

 

        แชยองผลักคิบอมล้มลง ก่อนเปิดประตูขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว เมื่อรถออกตัว น้ำจากแอ่งน้ำเล็กๆริมฟุตบาทก็สาดกระเซ็นใส่คิบอมจนเปียกไปทั้งตัว

 

 

         "โธ่เว้ย!!!!"คิบอมสบถดังลั่น ทำให้ผู้คนที่อยู่แถวนั้นหันมามอง แต่เพราะความมืด ทำให้ไม่เห็นว่าผู้ชายหน้าสมเพชคนนี้คือใคร

 

 

       'ผู้หญิงคนนี้จะทำให้คิบอมเสียใจ..'

 

 

       คำพูดของคนๆนึงผุดเข้ามาในสมอง และคนๆนั้น คือคนที่รักเขามากที่สุด และเขาควรจะรักมากที่สุด

 

 

        ...ฉันเข้าใจเเล้วละ ว่าที่ดงเฮพูด..มันหมายความว่ายังไง..

 

   



   

 

{writer}

ตามจริงตอนนี้ในฟิคเก่าแบ่งเป็นสามตอนนะ แต่ไรท์จับมารวมกัน 555+ อาจจะดูแปลกๆไปหน่อยกับคำบรรยายของตอนนี้มันเป็นเพราะไรท์รีไรท์แบบรีบๆ ที่บ้านมีคอมเครื่องเดียวพี่จะใช้ต่อ :P ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้าาา