ผจญภัยไปกับไอออน

ลำดับตอนที่ #1 : ผู้พิทักษ์

       มันเป็นเรื่องธรรมดา ที่มนุษย์อย่างพวกท่าน จะใฝ่ฝันว่าตนเองจะได้เป็นผู้พิทักษ์คุณธรรม  พิทักษ์โลก พยายามจะสร้างฮีโร่ ดูอย่างเช่นสไปเดอร์แมน อุลตร้าแมน แบ๊ทแมน สารพัดในภาพยนตร์ฮีโร่ของมนุษย์อย่างพวกท่าน มักจะแสดงสิ่งที่มนุษย์ทำไม่ได้ เช่นพลังวิเศษ ทั้งไต่ตึกอย่างสไปเดอร์แมน บินได้อย่างแบ็ทแมน เป็นต้น เพราะว่ามนุษย์อย่างพวกท่านไม่เคยมี ท่านเลยเรียกร้องผ่านภาพยนตร์ไงล่ะ

       แต่ในภาพยนตร์ของพวกท่านมิใช่ไม่จริงไปเสียหมด อย่างน้อยก็มีเรื่องจริงอย่างหนึ่งล่ะ คือมนุษย์นั้นมีทั้งความดีและความชั่ว ไม่ใช่สินะ มนุษย์เป็นเครื่องมือของความดีความชั่วต่างหากล่ะมนุษย์นั้นหรือเป็นผู้ทรงภูมิปัญญาที่สุด สำคัญผิดแล้ว มนุษย์เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตซึ่งมีน้ำหนักสมองต่อน้ำหนักตัวมากที่สุดเท่านั้นเอง

       มนุษย์นั้นดูเหมือนจะกำหนดไปได้ทุกสิ่ง สามารถสร้างตึกสูงแทนต้นไม้เพื่ออาศัย อยากใช้พื้นที่ก็เผา ถางป่าไม้ได้ อยากกินข้าวโพดเหลืองหอม ก็สามารถเอายีนโน้นไปใส่ยีนนี้ ก็ได้ข้าวโพดตามต้องการ แต่มนุษย์ก็ไม่ได้กำหนดไปทุกสิ่งหรอก มีสิ่งหนึ่งที่มนุษย์กำหนดธรรมชาติไม่ได้ อย่างน้อยก็มนุษย์ผู้อื่นล่ะ     
         
       ทุกอย่างเริ่มต้นที่เช้าวันหนึ่งอันสดใส มันไม่มีอะไรพิเศษหรอกถ้าวันที่กล่าวถึงไม่ใช่วันที่ 11 กันยายน คริสตศักราช 2002

       วันนั้นดูเหมือนวันปกติวันหนึ่งสำหรับมนุษย์ แต่ข้าพเจ้ารู้อยู่แก่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น วันนั้นมนุษย์ก็เดินเข้าออกขวักไขว่จากตึกแฝดที่สูงเสียดฟ้ากระนั้น ผู้ชายสองคนกำลังคุยกันตามภาษาธุรกิจ พลางแลมองทิวทัศน์ทั้งหมดที่เห็นได้จากตรงนี้ อนุสวรีย์เทพีเสรีภาพดูเด่นมาแก่ไกล เลขานุการของเขากำลังคุยโทรศัพท์ตามนัด  พวกเขายังไม่รู้หรอกว่าอีกชั่วโมงต่อมาจะเกิดอะไรขึ้น ข้าพเจ้ากำลังเดินทางมาดู ชั่วขณะนั้นเอง ราว 8 โมงเช้า ชายคู่สนทนาจับสิ่งผิดปกติได้บางอย่าง เครื่งบินพาณิชย์ลำแรกกำลังบินตรงเข้ามาราวกับมองตึกแฝดนั้นเป็นอากาศธาตุ โอ้! ผลที่ตามมาท่านคงจำได้ดี ใยมิมีฮีโร่ที่ใดอย่างที่มนุษย์อย่างพวกท่านเคยใฝ่ฝันถึงมาช่วยอย่างนั้นหรือ
    
       ธรรมชาติหลังจากนั้นก็ดูเหมือนโน้มน้าวใจให้พลิกผัน เชื้อโรคเริ่มกลายสายพันธุ์ให้รุนแรงขึ้น อย่าง Corona Virus ที่ทำให้เกิดโรค SARS เอย H5N1 ที่ทำให้เกิดโรคไข้หวัดนกเอยที่ทยอยตามมา
       
       ดูเหมือนไม่ใช่แค่ธรรมชาติเท่านั้น มนุษย์อย่างพวกท่านเริ่มแบ่งเป็น 2 ฝ่าย เริ่มโจมตีกันอย่างรุนแรง สงครามในอิรัก อัฟกานิสถาน เดี๋ยวอาจจะเป็นอิหร่านอีก รถไฟใต้ดินในลอนดอนก็พลอยโดนหางเลขไปด้วย นอกจากในความขัดแย้งในสองประเทศแล้ว ยังขัดแย้งกันเองภายในประเทศ การแบ่งแยกดินแดน การประท้วงต่างๆ ความขัดแย้งกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง อันหลังนี้ดูคุ้นๆอย่างไรชอบกล
  
         หลังจากตึกเวิร์ดเทรดถล่ม 2 ปี ใช่ ยังคงเป็นเหตุการณ์ที่ทุกคนยังคงจำได้ดี ในวันที่ท้องฟ้าแสนบริสุทธิ์ และดูเหมือนเป็นวันที่สมควรเริงร่าเพราะอยู่หลังคริสมาสต์เพียงหนึ่งวัน แผ่นทวีปอินเดียนก็อยากคลายเครียดบ้างจึงมุดตัวอยู่ใต้แผ่นยูเรเชียที่เกาะนิโคบาร์ บิดขี้เกียจไปประมาณ 9.1 ริกเตอร์ (เป็นครั้งแรกที่การบิดขี้เกียจ--วัดได้!) ภัยนั้นก็แฝงพลังงานมากับคลื่นมหาสมุทร ภัยที่ชื่อ--สึนามิ
   
        แล้วอย่างนี้ยังไม่มีใครช่วยมนุษย์อย่างพวกท่านเลยรึ!

       มีสิ! ก็ข้าพเจ้าไง

        ข้าพเจ้าได้ช่วยท่านทุกสถานการณ์ ถึงแม้บางอย่างอาจเกินอำนาจข้าพเจ้าเองก็ตาม เช่น เหตุการณ์ที่ตึกเวิร์ดเทรด เป็นต้น แต่อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าช่วยท่านเสมอมา ข้าพเจ้าอยู่มาตั้งแต่ไม่มีพวกท่าน จนพวกท่านตอนนี้ล้นโลกแล้ว จริงๆข้าพเจ้าเป็นผู้พิทักษ์ ข้าพเจ้าอาจนับได้ว่าเป็นฮีโร่ตัวจริง

       ท่านไม่เคยสังเกตข้าพเจ้าละสิ ในวันที่ตึกเวิร์ดเทรดถล่ม ข้าพเจ้าได้ออกสำนักข่าว CNN ของท่านด้วย ไม่เห็นรึ ข้าพเจ้านั้นไม่ใช่สิ่งมีชีวิตหรอก ข้าพเจ้าตัวเล็กว่านั้นมาก

        แล้วข้าพเจ้าคืออะไรนะหรือ?

     ออกซิเจนอะตอมไงล่ะ!