คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 2.วันหยุดของฮิดันกับโซระ
2.วันหยุดของฮิดันกับโซระ
3 วันต่อมา รังลับแสงอุษา
[Sora’s mode]
9.00น.
“หาว~~~”หวัดดีจ้า ฉันโซระ วันนี้เป็นวันหยุดของฉันกับ...ไอ้ฮิดัน- -
ทำไมเราต้องมาหยุดวันเดียวกันด้วยนะ? ให้ตายสินึกถึงเรื่องนี้ที่ไรอารมณ์เสียทุกทีเลย
ไปอาบน้ำดีกว่า= =
แอ๊ด~~
ฉันเดินออกมาจากห้องนอนเล็กๆของตัวเองแล้วก็เดินตรงไปที่ห้องครัวทันที
ช่วยไม่ได้ก็คนมันหิวนี่นา
จ๊อกๆๆ
ท้องจ้าอย่าเพิ่งร้องสิเด๋วก็ถึงครัวแล้วน้า ไม่ต้องร้อง= =
ห้องครัว
“มีไรกินบ้างหว่า?”ฉันเปิดตู้เย็นหรือตู้ขุมทรัพย์ของฉันดูก็พบว่า
ไม่เหลืออะไรเลย ได้ไงว่ะ? เมื่อวานฉันจำได้ว่ามีนม 2 ขวดใหญ่ ช็อคโกแลตแท่ง
ปีโป้ แซนวิดแล้วก็เค้กอีก2ปอนด์นีนา หายไปไหนหมดอ่ะ!?=[]=
“เอิ๊ก~~~!!!”อือหือ~ เสียงเรอดังมาแต่ไกล รู้ต้นตอแล้ว- -++
“ไอ้ฮิดัน!!!!!!”ฉันเดินไปข้างหลังโซฟาที่ไอ้บร้าฮิดันนั่งอยู่
“อาราย? เอิ๊ก!?”ไหงมันดูแปลกๆหว่า?(._. )( ._.)( o_o)
เฮ้ย~! นั้นมันเหล้า!! เต็มโต๊ะหน้าโซฟาเลย หมอนี่กินเหล้าเข้าไปหรอว่ะนี่!?
“นายดื่มเหล้าพวกนี่หรอ?”
“ม่านด้ายรึงายยยยย~?”ไอ้ได้มันก็ได้อยู่หรอก แต่นี่มันมากไปแล้วนากี่ขวดเนี่ย?
1 2 3.........9= =;......15ขวด!!!!O_O
“นายดื่มมากไปแล้วนา ไปนอนเถอะ”ฉันพูด
“ม่ายเอาน่า ฉันยางม่ายเมาสากหน่อย~”โกหกชัดๆ- -
“งั้นเดี๋ยวค่อยมากินต่อก็ได้ ไปนอนก่อนเถอะ”
“ม่ายอาววววว”นี่คนเค้าอุส่าเป็นห่ว.......เดี๋ยวๆๆๆ ฉันไม่ได้เป็นห่วงนาย!
ฉันห่วงว่านายจะอ้วกมาให้ฉันนั่งเก็บกวาดตะหากหละ ใช่ๆๆฉันห่วงเรื่องนั้นมากกว่า
“ฮิดันไปเหอะ!”ฉันพูดอีกรอบ
“หูบปากน่า! เธอนี่น่ารำคานชามาดเลยยยย”หมอนั้นล้มตัวลงนอน(เล่น)บนโซฟา
ฉันเล่นขึ้นไปนั่งทับแล้วดึงคอเสื้อหมอนั้นเข้าหาตัวฉัน ในเมื่อไม่อ่อนไม่ได้ผล
ก็ต้องใช้ไม้แข็ง“ไม่ฉันจะพูดนายต้องไปนอนเดี๋ยวนี้!”
“น่ารำคานน่า~”หมอนั้นเด้งตัวเข้าฉันมากขึ้น อย่าเข้ามาใกล้นักสิ
“ในเมื่อรำคานก็ไปนอนซะไป๊!”ฉันยังคงพูดต่อไป
“เธอนี่มาน....”
“อะไรล่...!?O//x//O”อยากจะกรี๊ดเป็นภาษาสเปน ไอ้ฮิดันแกจูบฉัน!!!!
ทีนี้ไม่ใช่ทางอ้อมด้วย! ตรงๆเลยเต็มๆ อ้ากกกก~~~~! ไอ้บร้า ฉันเกลียดแก!
“เงียบด้ายสากที= =”จะไม่ให้เงียบได้ไงเล่าก็ถ้าพูดอีกแกมีหวังได้จูบฉันอีกน่ะสิ
“...ไอ้บ้า!!! นายจูบฉัน!?”
“ก็ช่ายงาย มีรายอ้า?”นี่ถามจริงที่นายจูบฉันนี่เพราะเมาหรือว่าแกจงใจว่ะ!?
“นายกล้าดียังไง...ถึงได้....”
“ก้อช้านชอบเธอ.....”..................................หา? นายเมาแล้วเพี้ยนรึไง? นายชอบฉัน?
555+...ใครจะเชื่อว่ะ!?- -(ลู-ฉันเชื่อ)
“ล้อเล่นใช่มะ?= =;”นายอำฉันแหง่มๆ เหอๆๆๆ ไม่มีทาง
“ช้านพูดเจงๆน้าโซร้า ช้านรักเธอ”เฮ้ย~!? นายแค่พูดก็พอแล้วเฟ้ยอย่ากอดฉันเซ่!
“.....ฮิดัน?”ฉันชักเขินขึ้นมาจิงๆแล้วอ่ะ อย่าเล่นแบบนี้ซิขอร้องงงง~~~!>/////<
“.....คร่อก~....”ไอ้เวง พอกูเริ่มมีอารม(?)มึงเสือกหลับเนี่ยนะ ให้ตายสิ- -*
“เฮ้อ~! ให้ตายซิ”ไหนๆมันก็หลับไปแล้วแบกไปส่งที่ห้องดีกว่านอนอยู่ตรงนี้
เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก
ห้องของฮิดัน
“ฮิดัน นายได้ยินฉันมั้ย?”ฉันถามทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่มีทางได้ยินหรอก
“z…zZ…zz….Zz…Z…ZZz…z”โอเคแบบนี้ไม่ได้ยินอยู่แล้วล่ะ^^
....จะพูดดีมั้ยนะ? หรือไม่พูดดี? พูดดีมั้ยอ้า~!?(ลู-พูดๆไปเถอะไม่มีใครฟังหรอก)
อืม.....เอาไงดี?............พูดก็ได้....
“...”ฉันค่อยๆก้มตัวลงไปเข้าใกล้หน้าหมอนี่ขึ้นเรื่อยๆ.....ชักเขินวุ้ย=///=
“ฉัน....ก็รักนายนะเจ้าบ้า”ฉันกระซิบที่ข้างหูของเค้าเบาๆก่อนจะเดินออกมา
......อ้ากกกกกกกกกกกก~~~~!!!! เขิน!!!!>///////< รู้มั้ยว่ามันรู้สึกอายมากเลย
ตอนที่หน้าของฉันกับไอ้บ้านี่อยู่ห่างกันไม่ถึงมม.อ่ะ(ใกล้เว่อร์แล้วนั้น)
เขินโว้ยยยยย ไปหาไรกินดีกว่าท้องร้องอีกแล้ว= =
4 ชม.ต่อมา
[Hidan’s mode]
ห้องของฮิดัน
“หาว~ ปวดหัวจัง แล้วนี่กี่โมงแล้วเนี่ย?=~=”ผมหันไปมองที่นาฬิกา
โอ้ว~! ท่านจาชินนี่บ่ายโมงแล้วรึ? ทำไมเราตื่นสายเยี่ยงนี่!? แล้วไอ้รสหวานๆในปาก
นี่มันอะไร? ไหงรู้สึกชอบแปลกๆหว่า?
แอ๊ด~
“อ้าวฮิดันตื่นแล้วหรอ?”จังหวะที่ผมเปิดประตูเป็นจังหวะเดียวกับที่
โซระจะเปิดเข้ามาพอดี แล้วนี่เธอมาทำอะไรที่นี้หว่า?
“อือ ก็ตื่นแล้วน่ะสิ- -”ตอบแบบนี้ไปโดนบ่นอีกแหงเลย เอาเถอะชินแล้วล่ะ
“หรอ? ดีแล้วนายยังรู้สึกปวดหัวอยู่รึปล่าว?^^”ผิดขาด! เธอยิ้มให้ผมซะงั้น
“ก็นิดหน่อย...อ่านะ....”ตอนยิ้มนี่น่ารักดีแฮะ=////=
“ว่าแล้วเชียวเอานี่ฉันเอายาแก้ปวดมาให้”เธอส่งยามาให้ผม
“ขอบคุน....”พูดไม่ค่อยถูกเลยแฮะเรา
“งั้นฉันไปนะ^^”
“เดี๋ยวสิโซระ!”ผมตะโกนเรียกเธอ อ้าวนี่เราจะตะโกนทำไมหว่า?
“จ้า?”โอววววว ท่านจาชินวันนี้ผมเห็นแม่พระ!!!
“เอ่อ...จะไปไหนหรอ?”
“ไปเดินเล่นน่ะ ไปด้วยกันมั้ย?”
“อ...อือ”
ทุ่งหญ้าแถวนั้น
“ฮิดัน...”เธอหยุดเดินแล้วดึงชายเสื้อผมเบาๆ
“เอ๋? อะไร?”
“ถามนายอย่างสิ”
“ก็ว่ามาดิ”อย่าถามกวนๆมาล่ะกัน
“นาย......ชอบฉันจริงหรอ?”
“......!!!!O////O”
“ตอบมาสิ”อย่าทำหน้าเครียดนักสิ ตูเครียดแทน
“เ....เธอไปเอาคว...ความคิดนี้มา จ...จากไหน?”ใจเย็นๆฮิดันใจเย็นๆ= =”
“ก็นาย...บอกฉันเองอ่ะ-///-”หา!? จิงดิ
“ฉันบอกเธอเ...เมื่อไหร่?”
“ตอน....นายเอ่อ...เมา= =”โฮกกกกกกกกกกกก~~~! กุจะไม่กินเหล้าอีกแล้ว
ความลงความลับกุรั่วหมด(ลู-งั้นก็แสดงว่าจิง!?)ก็จิงนะสิ ยัยลูน่าT^T
“ฉันพูดอย่างนั้นจิงๆหรอ?”
“อ....อือ”ยัยนั้นพยักหน้าหงึกๆ
“เอ่อ....แล้วฉันทำอะไรอย่างอื่นด้วยรึป่าว?”ขอร้องคงไม่มีนะToT
“นาย...จูบฉัน=\\\\\=”กระบือแล้วไง! ผมจูบเธอ โน~~!!!!
“ก็ว่า...”ว่าแล้วเชียวทำไมมันหวานๆในปาก
“อะไรหรอ?”
“ปล่าวหรอก”
“แล้วที่นายพูดน่ะ จิงรึปล่าว?”
“ก็.....”จิงอ่านะ=////=
“....”
“อือ...ก็คงงั้น”
“ก็คงงั้น?- -^?”
“จะให้ฉันบอกเธออีกรอบรึไงเล่า!?”
“ไม่ได้หรอ?”ไม่เอาสายตาแบบนั้น! มันทำให้ฉันใจอ่อนTOT
“ก็...ได้.....ฉันรักเธอ(พูดเร็วมากๆ)”
“พูดช้าๆสิ”
“ฉัน......ฉัน เอ่อ....”ไม่กล้าพูดอ่ะT-T
“ไม่กล้าพูดงั้นหรอ?”
“อือ”
“งั้นนายก็คงโกหกฉันสินะ เฮ้อ~ ว่าแล้วเชียว”ฉันไม่ได้โกหกเธอนะ!!!
อย่าเพิ่งเดินหนีฉันไปสิ โซระเดี๋ยว!!!
“เดี๋ยวสิโซระอย่าเพิ่งไป!!! คือว่า....”ผมคว้าแขนเธอไว้
“...?”เอาว่ะ! ฮิดันพูดๆมันออกไปเถอะไม่ตายหรอก!!!
“โซระ ฉันรักเธอ...”
“....ฮิดัน? ขอบคุนนะ^^”
“อืม”
“กลับบ้านกันเถอะ”มือเล็กของเธอเลื่อนมาจับมือผม....มือนิ่มดีจังแล้วก็อุ่นด้วย
“ตกลง”คิดๆดูก็รู้สึกดีเหมือนกันแฮะที่พูดออกไป ป่านนี้ทุกคนจะกลับกันมารึยังนะ?
ไม่อยากให้กลับมาตอนนี้เลยแฮะ เฮ้อ! ยังไงก็ชั่งตอนนี้ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ผมรู้สึกดี...มาก
*********************************
To be continued
ความคิดเห็น