ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Naruto - Our Love 2 [Akatsuki's Tribute]

    ลำดับตอนที่ #38 : 31.เพนโดร่าน้อยใจ UP!! UP!! UP!!

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 52


    31.เพนโดร่าน้อยใจ UP!! UP!! UP!!

     

     

    ผม(เพน)เดินกลับมาที่บ้านด้วยร่างกายที่ไม่มีแรงเหลือ

    เฮ้อ~~ ทำไมผู้หญิงบนโลกนี้ช่างโหดร้ายทารุน? ผมล้มตัวลงนอนบนพื้นเย็นๆ

    แต่ไม่ค่อยจะสะอาดเท่าไหร่นักในห้องของผม นี่ผมคิดถูกแล้วหรอที่มาคบกับโคนัน?

    ทำไมเธอไม่เห็นหัวผมเลยละ? ทำไมถึงชอบทรมานผมนัก? ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

    เมื่อก่อนเธอออกจะน่ารัก ถึงจะเย็นชาแต่ก็อ่อนโยน แถมยัยไม่โหดร้ายกับผมแบบนี้ด้วยT_T

     

     

     

    นี่ผมทำอะไรผิด? หรือโคนันไม่รักผมแล้ว...T__T

     

     

    ^

    ^

    ^

    สถานะ : อยู่ในโลกของตัวเอง 100%

     

    [Lu’s mode]

     

    “เพน~ นายอยู่ในนั้นรึป่าว?”เสียงต่ำๆของบุคคลที่น่าจะตายไปแล้วดังขึ้นหน้าห้อง

    “ใครอ้า~??= =”เพนหันไปมองที่ประตู

    “นี่ฉันเอง”

    “ฉันไหน??”.....เริ่มกวนทีนและ=___=

    “ฉันเองคาคุ...”

    “คาคุก??? ใครว่ะม่ายรู้จากปายห้ายโพ้น~~~~”เพนพูดด้วยน้ำเสียงโหยหวยพิลึก

    “ไม่ใช่โว้ย นี่คา...”

    Car? ผมไม่ได้จะซื้อรถสักหน่อย ชิ้วๆ”

    “ไอ้เพน!!!

    “บอกว่าไม่ซื้อไง ชิ้วๆๆ”

    “......แกบ้าหรือแกบ้า(?)ว่ะเนี่ย?= =^

    “ไม่ได้บ้านะ แค่บ้า(??)”

    “อ้อ เข้าใจละ”

     

    30 นาทีต่อมา

     

    “ไม่นะ...อ...อย่า...อย่าเข้ามานะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”เสียงนางเอกหนังผี

    ในโทรทัศน์ดังลั่น ท่ามกลางห้องนั่งเล่น

    “ผีน่ากลัวตรงไหนว่ะ? เจ้างกอย่างแกยังน่ากลัวกว่าเลย- -”เพนหันไปมองคนที่เขา

    คิดว่าเป็นพนักงานขายรถเมื่อ 30 นาทีก่อน= =

    “เหอๆๆ ฉันควรดีใจมั้ยเนี่ย?”คาคุซึพูดอย่างหัวเสียเล็กน้อยถึงปานกลางถึงมากและมากที่สุด

    “แล้วแต่แกเหอะ”

    “ขอบคุณ!....ทำไมวันนี้แกดูเหมือนคนปกติจังว่ะ?”

    “คนปกติ? หมายความว่าไง?”

    “ก็....โดยทั่วไปทุกวันแกต้องเป็นบ้า เป็นไอ้คนสติไม่ดีไม่ใช่หรอ?- -

    “....หรอ?^-^**

    “อืม”

    “ขอบคุณ!! จะด่าฉันดามาเถอะ!!!

    “.....ไอ้ไม่เต็มเรียว”

    “โว้ย!! ไม่เอากีบเลยละ”

    “ไอ้ไม่เต็มกีบ ไม่เต็มวอน ไม่เต็มยูโร ไม่เต็มเยน ไม่เต็มบาท ไม่เต็มสลึง ไม่เต็มรูปี

    ไม่เต็มคอลลาร์ ไม่เต็มคอลลาร์สหรัฐ ไม่เต็มคอลลาร์แคนนาดา(ยังจะมี..) ไม่เต็มวาตู

    ไม่เต็มปอนด์ ไม่เต็มเพ็นนี่ ไม่เต็มริยาล ไม่เต็มเดแฮม ไม่เต็มโครูนา ไม่เต็มฟรังก์

    ไม่เต็มกิลเดอร์ ไม่เต็มเหรินเหมินปี่ ไม่เต็มเรียล ไม่เต็มเปโซ ไม่เต็มตาลา ไม่เต็มด่อง พอใจยัง?”

    “.....=[]=”เพนเงียบ “ยังโว้ย! แกขาดไปสกุลนึง!!>[]<

    “ขาดอะไร?”

    “แกลืมไม่เต็มจ๊าด!

    “อือหือ~ ขอบคุณที่เตือนลืมพม่าไปเลย! ไอ้ไม่เต็มจ๊าด”

    “....ขอบคุณT_T

    “อ้อ! ใช่ๆ ไอ้ไม่เต็มลีราใหม่ด้วย!^0^

    “....จะนึกออกทำไมเนี่ย?TT__TT

    “จะได้ครับไง”

    “อืม~ เข้าใจละ...TT___TT

    “ในเมื่อเข้าใจแล้ว.....เอามา 500 =w=

     

    ************************************

    นอกเรื่อง

    บทเรียนของเพนวันนี้: อย่าท้าคาคุซึในเรื่องที่เกี่ยวกับเงิน

                                         (ถึงแม้จะเกี่ยวแค่นิดเดียวก็ตาม)อีกเด็ดขาด

    ************************************

     

    “อ่ะ...เอาไปT^T

    “เพนโดร่าเด็กดี~^-^

    “ไอ้บ้า....T^T

     

    ตัดไปทางด้านโคนันสุดซวย~ เอ่อ...หมายถึงสวย

     

     

    “ทานละครับ!”ฮิดันพูดก่อนจะสูบ(?)อาหารในจานเข้าปาก

    “ฮิดันนี่...ตะกละเหมือนเดิมนะ= =;;”โคนันพูดพร้อมมองอาหารในจาน

    ของคนบ้าศาสนาที่ลดลงอย่างรวดเร็ว

    “อันอะอืออ่าอันเอ็นอำอม(ฉันจะถือว่าเป็นคำชม)”

    “น่าเกลียดน่า”โซระพูดด้วยหน้าเอื้อมๆ

    “ขออีกจานเดะป้า!!!!”เจ้าคนบ้าศาสนายังคงไม่สนใจแถมสั่งเพิ่มอีกตะหาก

    “เงินฉันนะฮิดัน- -*”โคนันเริ่มอารมเสียเมื่อเห็นเจ้าหนุ่มแกยังไม่คิดเกรงใจ

    “ก็เงินเจ้ไง ไม่ใช่เงินผม! ง่ำๆๆ”

    “......- -++++

    “สวบ~~

    “อร่อยมั้ย?”

    “อร่อยเดะ ถ้าได้กินฟรีก็ต้องร่อยอยู่แล้ว^-^

    “ดี...โซระไปเถอะ”

    “ไปไหนค่ะ?”โซระมองโคนันด้วยแววตาใส่ซื่อ

    “เอาน่า! มานี่ๆ”ว่าแล้วโคนันก็ลากโซระออกจากร้านไป..

     

    15 นาทีต่อมา.......

    .......................

    ....................

    ................

    ..............

    ...........

    ........

    ......

    .....

    ....

    ...

    ..

    .(อู้งานอย่างเห็นได้โค-ตรชัด= =)

     

    “เอิ๊ก~ อิ่มละ^-^”ฮิดันผู้โง่ไร้เทียมทาน(?)ยิ้ม“.....อ้าว หายไปไหนกันอ่ะ?030

    ยังไม่รู้ตัวครับท่าน..

     

    “นี่พ่อหนุ่ม 5หมื่น2พัน7ร้อย5สิบเรียวจ๊ะ จ่ายมา”

    “เอ๋?= =”ยังคงเอ๋ออยู่...”ค่าไรอ่าครับ?”

    “อาหารที่พ่อหนุ่มกินไงจ๊ะ คงไม่คิดชักดาบกับป้าแก่คนนี้นะ^-^”ปากพูดว่าแก่ๆ

    แต่ในมือป้าท่านน่ะ....อีโต้พร้อมเลย=__=;;;

    “เอ๋? แ...แต่เจ๊โคนันเขาจ่ายแล้วไม่ใช่หรอครับ?= =;;

    “ถ้าหมายถึงแม่สาวกุหลาบกระดระดาษละก็....เธอบอกให้ป้ามาเก็บเงินจาก

    พ่อหนุ่มแล้วเดินออกไปน่ะจ๊ะ^-^+

     

    บรรลัยแล้วกู!!! ตังค์ก็ไม่มี...=[]=’

     

    “เอ่อ...ป้าครับผมขอติดไว้ก่อนได้มั้ยครับ?= =;;;

    “ติดหรอจ๊ะ?^^?

    “ครับ= =;;

    “ไม่มีทาง!!!o\[]/o

    “.....ผ...ผมกลัวนะครับ=A=;;

    “งั้นก็เอาตังค์มาสิย่ะ!!! เดี๋ยวแม่ฆ่าทิ้ง!!!!

    “หงิงๆT^T

    “ไม่ต้องมาร้องเป็นหมา!!!! มานี่เลย!!!!!!

    …………….…….

    ……………….

    ………………

    …………….

    …………

    …….

    …...

    ….

    ..

    .

    “จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~~!!!!!!

     

    ************

    45%!!! =__=

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×