คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : 26.คิริงาคุเระวุ่นวาย![งานนี้คิริถล่มแน่= =]+คาวาอิ&คาคุสึAT:North Iwa
26.คิริงาคุเระวุ่นวาย![งานนี้คิริถล่มแน่= =]+คาวาอิ&คาคุสึAT:North Iwa
คิริฯ
10.00 น.
[Tobi’s mode]
วันนี้อากาศดี๊ดี~ ลมเย็นๆ ท้องฟ้าสีคราม ต้นไม้สีเขียวสด น้ำทะเลสีฟ้าใส=w=
โทบิรักที่นี้จังเยย~~~!!!>O<
“TOBI LOVE KIRI!!!!!!!!!!>W<”
โป๊ก~!!!
“มิ.....มิซา....โนะ....เลวT~T”แงๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!(ลู-ร้องอีกทีมึงตาย!)....TxT
มิซาโนะ...จะ...ใจร้าย เขกหัวโทบิT^T
“โทบิแกอยากตายหรอ- -++++”
“ไม่กั๊บT_T”โทบิจะฟ้องเพน~ToT
“งั้นหุบปากซะ! ไปหาอะไรกินเถอะ ฉันหิวแล้ว- -”
“แต่บิไม่หิว เพราะฉะนั้นเดี๋ยวค่อยไป^^”
“....- -++++”น่ากลัวกว่าป้าโคนันอีกงิT^T
“ไปก็ได้ครับ= =’’’”
“ดีมาก^^”ที่แบบนี้ล่ะ ยิ้มเชียวนะ! ยัยนางมาร=3=
“...บู้~=3=”
“ไม่ต้องมางอนเลย! เดี๋ยวแม่ฆ่าทิ้ง!- -+”
“ค....คร้าบ~^_^;;;;”นังโหด!!!= =*
25 นาทีต่อมา
ร้านราเม็ง
“โทบิ~”
“ครับ?^^”แกคิดจะทรมานอะไรฉันอีกนังนารมารร้าย!!!- -***
(ลู-ในใจมันกับท่าทางนี่คอดแตกต่างกันเลย= =)
“ฉันแบ่งลูกชิ้นให้นายเอามะ?”เธอแบ่งลูกชิ้นให้ผม!O_O
“เอาๆๆๆๆๆๆ!>o<”ลูกชิ้นๆๆ มิซาโนะผู้น่ารัก(ทันที)แบ่งลูกชิ้นให้ผมด้วย เย่~!><
“เหมือนเด็กชะมัด=___=”ไม่สนหรอก!ฮ่าๆๆๆ
“ลูกชิ้น~ ง่ำๆๆๆ”แล้วผมก็คว้าชามของเธอมาก่อนจะคีบลูกชิ้นใส่ปาก อร่อยชะมัด~!>O<
“…=[]=”
“เอิ๊ก!=o=”อิ่มล่ะ^^
“นี่นาย....= =*”
“?^^”
“กินราเม็งที่เหลือของฉันไปด้วยหรอ?T-T”แล้วไงอ่ะ?^^
“อ่าฮะ!”
“ฉันให้นายแค่ลูกชิ้นนะ! อย่าแย่งอย่างอื่นสิT_T”อ้าวหรอ?
“โทบิขอโทษ....(. .)”ก็เค้าไม่รู้นี่นา
“เอาราเม็งของเค้ามา~T^T”
“เอาองโทบิไปกินก่อนสิ^^”แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง!
“แต่ฉันไม่ชอบของนายอ่ะT-T”อ้าว~ เวงกำ
“งั้น.......พี่สาวครับ! ลูกชิ้นปลาจานนึง”ผมสั่งพนักงานคนนึงในร้าน
“นี่ค่ะ”พี่สาวคนนั้นหยิบจานลูกชินปลามาวางที่โต๊ะ
“กินสิ มิซาโนะ^^”
“หา?= =”ยังจะมาเอ๋ออีกนะ! เดี๋ยวแย่งกินเลยนี่-w-++
“ไม่กินหรอ? งั้นโทบิกินนะ^^”ผมแกล้งทำเป็นว่าจะกินลูกชิ้นปลาพวกนั้นทันที
“โทบินายนี่แย่ที่สุดเลยT-T”
“อ้าว~ ก็ไม่กินใช่หรอ?^^”ผมแกล้งพูด
“....”ส่วนมิซาโนะก็น้ำตาเริ่มอ่อล้นขึ้นมาเรื่อยๆ ซวยแล้วไงตู= =
“มิซาโนะ?....= =“”
“....T^T”อ้าก~~~!!! อย่าร้อง!=[]=
“ฉันขอโทษๆๆๆๆๆๆๆ อย่าร้องนะๆๆๆๆ>[]<”
“ฮึก....ฮึก...T_T”อย่า!!!!!>[ ]<
“อย่าร้องๆ!! ฉันยอมเธอแล้ว อย่าร้องนะ มิซาโนะ!>0<”
“.....จริงนะ?- -+”
“อืมๆๆๆๆ(> <)(_ _)(> <)”ขอแค่อย่างเดียว! อย่าร้องไห้นะ
“หึๆๆๆ ดีมากๆ!^^”แกล้งบีบน้ำตานี่หว่า!
“อ้าว~ มิซาโนะ ขี้โกงอ่ะ=3=”
“ฮ่าๆๆๆ^w^”
“มันต้องลงโทษด้วยการ....”
“การอะไรย่ะ?= =+”
“แย่งกิน!!!><”ลุยแหลก!!
“ไม่ได้นะโทบิ! นั่นของฉันอ่ะ>0<”(ลู-มหกรรมแย่งกินครั้งที่1เริ่มได้~-O-“)
[Misano’s mode]
45 นาทีกับอีก 11 วินาที ต่อมา
“โทบิ! จำไว้เลยนะแก! แย่งข้าวฉันกินยังไม่พอ ยังรีบโกยออกจากร้านทำให้
ฉันต้องจ่ายคนเดียวอีก- -+”
“ฮ่าๆๆ^^”แค้นนี้มึงต้องตาย!!
“ตายซะเถอะแก!!!- -*”ว่าแล้วฉันก็ถอดรองทีนทั้ง2ข้าง ออกมาโยนใส่เจ้าโทบิ
“แว้ก!!! มันสกปรกนะ มิซาโนะ!”ชิ! พลาดซะแล้ว!
“ฉันจะฆ่-า-แ-ก!!!- -****”
“โกยล่ะโยม!!!!\\(>[ ]<)//”อย่าหนีนะแก!!!- -***
ผลัก!
อูย~ ไอ้วรนุชตัวไหนมาขวางทางฟร่ะ!
“เฮ้น้องสาว! นี่ใช่รองเท้าน้องมั้ย?- -++”อุ๊ยตาย!
ไหงไปประดับอยู่บนหน้าพี่ได้ละค่ะ!?^_^’’’’
“อ่า....ใช่ค่ะ= =’’’”
“พวกเรารุมมัน!!!!”เฮ้ย!
“ฉันเป็นผู้หญิงนะ!”
“พวกกุก็เป็นตุ๊ด! เพราะฉะนั้น.....เมิงตาย!!!!>[ ]<”แง~~!!!
กรรมสนองแล้วอ้าก!!!TOT โกยอีกคนล่ะค่า~T^T
4 แยกแห่งนึงในคิริงาคุเระ
“โทบิ~~~!!!!>O<”ฉันรีบวิ่งเตลิดเปิดเปิงไปหาไอ้หน้าโลลี่ป๊อปที่กำลัง........
..........ซื้อขนม= =^^^
“ครับ?= =”
“ช่วยด้วย~TOT”ฉันรีบวิ่งไปหลบหลังหมอนั่นทันที ขอให้ไอ้โทบิโดนยำแทนตูเถอะ สาธุ!
“???”
“เฮ้! น้องชายส่งตัวเด็กผู้หญิงคนนั้นมา!”ไอ้กระเทยมันมาแย้ว!!!TOT
“เอ๋? พวกพี่สาวจะทำอะไรมิซาโนะหรอคับ?”พี่สาว? ไอ้บ้าโทบิ!
แม่----งเห็นๆอยู่ว่ามันเป็นผู้ชายอกสามศอกยังจะถามว่าพี่สาวอีก!= =
“กรี๊ด~ สุดหล่อจ้า~ พี่ไม่เอาเรื่องก็ได้><”ถุย! บ้ายอนี่หว่า!
“ขอบคุณครับคุณกระเทยควาย^^”
“…=[]=!”โทบิแกทำอะไรลงไป!?
“.........เมื่อกี้คุณน้องเรียกพี่ว่าอะไรนะ?=w=++++”โทบิอย่าพูดนะ!
“ก็ผมบอกว่าขอบคุณครับคุณพี่กระเทยควายไง^^”ไอ้บ้า!!!TOT
“ตายซะเถอะพวกแก พวกเรารุมมัน~!!!!!!!-[]-***”
“เจี๊ยก~!!!!!!!”ว่าแล้วไอ้บ้าโทบิก็อุ้มฉันแล้ววิ่งหนีทันที เพราะแกคนเดียวเลยไอ้บ้า!!!
“โทบิ นายนี่มันโง่ที่สุดเยย!T^T”ฉันด่าโทบิ
“ผมขอโต้ด~~~!T[]T”พูดคำอื่นบ้างก็ได้นะY_Y
แวะกลับไปที่โคโนฮะ
[Writer’s mode]
อ้ากกกกกกก!!! ในที่สุดก็เป็นเวลาของลูTwT(ตัวละครทั้งหลาย-ดีใจเว่อร์!- -)
“…- -+++”ทุกอย่างในห้องเล็กๆสีขาวตกอยู่ในความเงียบร่างของบุรุษผู้กลัวเมีย
ตลอดกาล...แอ๊ฟ!>< เพนต่อยฉันทำไม!?(เพน-กุไม่ได้กลัวเมีย!)โอเคๆ กูบรรยายผิดเอง-*-
เอาใหม่นะ.....ร่างไอ้เพนโดร่าผู้น่าฆ่าทิ้งก็นั่งจ้องตาไอ้รุ่นน้องแสนดีที่ทำให้ เขาต้องโดน
ยัยป้าหนังยานมารีนเทศน์ 3 ชม.เต็มๆ
“...= =’’’”นารุโตะไม่ได้พูดอะไรแต่เขากลับหันหลังให้เพนที่ส่งสายตาอาฆาตมาให้
“นารุโตะ~- -++”เพนเรียกชื่อรุ่นน้องผู้น่ารักด้วยเสียงอัน.....อุบาดจิต โอ๊ย!!! เพนแก
เลิกตบฉันได้มะ!? เด๋วแม่ฆ่าทิ้งเลยนี่!!!- -* (เพน-ก็ได้!-3-*)
“ครับ= =;;;”นารุโตะผู้น่าร้าก~(เพน-อิลำเอียง!!!)....- -***(เพน-....=x=;;;)
น่ารักกว่าไอ้เพนเยอะ! ก็ตัวสั่นเล็กน้อยก่อนจะหันมาหาไ-อ้-เ-พ-น
“มานี่ดิ๊!”เพนกวักมือเรียกนารุโตะเบาๆ
“อ...อืม”นารุโตะเดินไปหาเพนตามที่สั่ง(?) และเมื่อเดินไปถึงตรงหน้าของเพนนั่นเอง....
ป้าบ~~!!!
ก็โดนไ-อ้-เ-พ-นตบหัวเข้าเต็มๆ นารุโตะคงเจ็บน่าดูเลยแฮะ= =
“อูย~ พี่เพนตบผมทำไม!?T-T”นารุโตะโวย
“เพราะอิลูชอบแกมากกว่าฉัน- -”อ้าว~ กูผิดหรอ?= =
“....พี่เพนเลว~ToT”เห็นด้วยว่ะครับ= =
“อยากโดนมากกว่าตบใช่มั้ย?- -++”
“ไม่อาว~ วันหลังโตะจะไม่เอาพี่เพนไปอ้างอีกแล้ว~T^T”นารุจังน่าสงสาร=A=
“เออดีมาก! แล้วก็ลดความน่าสงสารลงบ้างนะโว้ย! เพราะถ้าแกทำให้คะแนนความนิยม
ของฉันลดลงแกตาย!- -+++”มันไม่ลดหรอกน่า!.....มั้ง= =
“เข้าใจแล้วT-T”ปากนารุโตะพูดไปแต่ในใจ......
‘คอยดูตูจะฟ้องพ่อ!!!>O<//’โวยวายชะมัด=___=^^^
กลับไปที่คิริเถอะ เดี๋ยวอิเพนด่าลูอีก=___=
“แฮ่กๆๆๆ=o=”โทบิกับมิซาโนะยืนหอบกันอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนึงซึ่งอยู่ไกลจากตัวเมืองพอควร
“เพราะมิซาโนะคนเดียวเลย=3=”โทบิโยนความผิดทันทีที่หายเหนื่อย
“เพราะแกนั่นแหละ!”มิซาโนะหันมาตวาด
“มิซาโนะแหละผิด!”โทบิโวยกลับ
“โทบินายนั่นแหละ!”มิซาโนะเริ่มตะบะแตกอีกครั้ง
“เธอตะหาก!”
“นายนั่นแหละ!”
“เธอ!”
“นาย!”
“เธอ~!”
“นาย~!”
“เธออออออ~!”
“นายยยยยย~!”
“เธออออออออ~!!!!”
“นายยยยยยยย~!!!!”
“เธออออออออออออออออออ~!!!!!!!!!”
“นายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~!!!!!!!!!”
“เธอออออออออออออออออออออออออออออออออ~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“นายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“พวกเอ็งจะเถียงกันอีกนานมั้ย?- -^”เงาของกลุ่มคนที่โทบิและมิซาโนะไม่ประสงค์จะพบ
ก็ปรากฏตัวข้างหลังทั้งสองทันที กลุ่มคนที่ว่านั่นก็คือ......เหล่ากระเทยฟายนั่นเอง!!!
=[]=!<<<<Tobi & Misano
-w-++++<<<<กระเทยทั้งหลาย
“โกย~~~~~~!!!!!”จบประโยคทั้งโทบิทั้งมิซาโนะก็วิ่งเข้าไปในตัวเมือง
วิ่งตัดหน้าจักรยาน ทะลุหน้าร้านขายของไปหลังร้านต่างๆกว่า20ร้าน ชนคน
เหยียบหมาเหยียบแมวไปเป็นกอง แน่นอนว่าทั้ง 2 คนมีเหล่ากระเทยวิ่งตาม
ซึ่งมันทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปอีก.....= =^^^
ตัดไปที่อิวะตอนเหนือ
บนภูเขาลูกไหนไม่ฮู้~
[Kawaii’s mode]
ไงผู้อ่านทุกคน! ลืมฉันไปรึยัง? ถ้าลืมล่ะก็......มาให้ฉันตบเลยนะย่ะ!!!- -****
(ผู้อ่าน-ไม่ลืมครับ!/ค่ะ!)เออดีมาก! เรามาเข้าเรื่องดีกว่า หุๆๆ ฉันได้ข่าวมาว่า
ฮิคารุกับอิทาจิหาของตามที่เพนสั่งได้แล้ว แต่ฉันกะคาคุสึซังยังหามิได้เลยอ่ะ= =
ไม่รู้อิเพนบ้ารึปล่าวให้เราไปตามหาน้ำดีของยุงเนี่ย=____=^ แถมจะเอาตั้ง 5 ลิตรอีกตะหาก
“ฮ้าว~ คาคุสึซังฉันง่วงแล้วอ่ะ=~=”ให้ตายสิ เดินเร็วชะมัดเลย กะจะทิ้งฉันไว้ที่นี้รึไง?
“เดินไปอีก2กม.ก่อนเดี๋ยวค่อยนอน- -”2กม.บนภูเขาเนี่ยนะ!?=O=
“แต่ฉันเหนื่อยแล้วอ่ะT-T”นี่เราเดินกันมา2วันติดๆแล้วนะ=____=
“เฮ้อ~ ก็ได้ๆ พักที่นี้ก็ได้= =”
“เย่! เย่ๆๆๆๆ เย่!><”ฉันกระโดดโลนเต้นไปมา
“ยังกระโดดได้แบบนี้หมายความว่ายังมีแรงอยู่สินะ งั้นเดินต่อ- -”
“คาคุสึอ้า~T^T”
“ก็ได้ๆๆๆ ฉันยอมแพ้เธอก็ได้= =”ต้องอย่างงั้นสิ^^
“คิกๆ^^”
“เหมือนเด็กชะมัด= =”หุๆๆๆ ไม่สนหรอก! ตอนนี้ขอนอนอย่างเดียวพอ!>O<
2 นาทีต่อมา
[Kakuzu’s mode]
“.....”ไม่เข้าใจเลยจริงๆ! ทำไมผมต้องแพ้ยัยนี่ทุกครั้งที่เถียงกัน- -
“.....”เงียบชิบ.....หลับแล้วเรอะ?
“คาวาอิ?”ผมเรียกชื่อเธอ
“.....”ไม่ตอบแบบนี้หลับแล้วแหงๆ “......มีอะไร?”อ้าว! ยังไม่หลับนี่
“เรียกดูเฉยๆ”
“อืม~ ราตรีสวัสดิ์นะ”ยัยนี่มีส่วนที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันแฮะ...เราคงใช้งานหนักๆ
แบบไอ้ฮิดันไม่ได้สินะ
“.....”นอนบ้างดีกว่าว่ะ- -
เช้าแย้ว~>O<
“คาวาอิตื่น!”
“อืม~”ไม่ได้บอกให้คราง บอกให้ตื่น- -^
“คาวาอิ~!”
“อืม~~”ยัยนี่หนิ!- -*
“คาวาอิถ้าไม่ตื่นฉันทิ้งไว้นี่นะ- -^”
“คาคุสึใจร้าย~Zz…z…zZ”ด่าตูเส็ดก็หลับต่อ ดูม้าน~!!!
“คาวาอิตื่น!!!”
“อืม~ คาคุสึอย่าโวยวายน่า มานอนด้วยกันดิ~” ว่าแล้วคาวาอิก็ดึงผมลงไปนอนด้วย
นี่ๆๆๆๆ! เธอเป็นผู้หญิงนะ!= =
“ไม่เอาน่าคาวาอิ! นี่เธอคิดจะยั่วฉันรึไง!?”
“z…Zz…zZz…zZ…Z” หลับไปอีกแล้วเรอะ!?- -“
เฮ้ยๆๆ แค่จะนอนเฉยๆตูยังแทบคลั่ง แล้วนี่เธอยังจะมากอดอีก!
“เฮ้อ~”ผมพยายามตั้งสติแล้วค่อยๆ แกะมือเธอออก.........แกะไม่ได้อ่ะ.....
......ซวยแล้ว= =’’’’’
“z…Zz…zZz…zZ…Z”
“คาวาอิตื่น~!!!”
ปัก!
“อุ๊ก!O O”ศอกมาเลยรึ ยัยบ้า!? จุกชิบ>.<
“z…Zz…zZz…zZ…Z”แกล้งหลับรึปล่าวว่ะเนี่ย?
“คาวาอิ! ตื่นโว้ย!!!”จบประโยคผมก็กระฉากหัวของเธออย่างแรงจนมันหลุดออกมา
“โอ๊ย~! คาคุสึมันเจ็บนะ! นายนี่มัน&*%&9$%&@U37&@^&*+!!!!”
กว่าจะตื่น= =
“เออๆ ขอโทษ ก็เธอไม่ยอมตื่นนี่!- -”
“…=3=**”
“มองไร?- -”
“หัวกับตัวฉันอ่ะ!”
“อ้อ~”จบประโยคผมก็จับหัวของคาวาอิมาต่อเชื่อมกับตัว “โอเคยัง?”
“อืม^^”
“เดินทางต่อกัน”
“ค่า~~~!”
ไปด้านโน่นตามคำขอของคนบางคน^-^
7.00น.
[Sora’s mode]
“....- -*”ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมื่อคืนไอ้ฮิดันมันพยายามจะ###ฉัน- -***
ดีนะที่เราเย็บคอมันไว้ไม่ดีเท่าไหร่ ไม่งั้นคงเส็ดไอ้บ้านี่ไปแล้วแหงๆ= =
ผู้อ่านคง งงสินะว่าเกิดอะไรขึ้นงั้นย้อนกลับไปเมื่อคืนกัน
เมื่อคืนจ้า~!
“…^^”นี่คือสีหน้าไอ้ฮิดันเมื่อคืน- -
“ฮิดันนายจะมีความสุขอะไรนักหนา?= =^”ส่วนนี้ฉันเอง
“ปล่าว~^^”โกหกเห็นๆ!- -
“หรอ?- -^^^”
“นี่โซระ ฉันอยากได้ของอย่างนึงของเธออ่ะ^^”
“นายอยากได้อะไรอ่ะ?- -”
“ฉันอยากได้....”
“อยากได้อะไร? = =?”
“อยากได้....ร่างกายเธอ!!!\\>O<//”แล้วไอ้เจ้าบ้านั่นก็พุ่งเข้ามาหาฉันทันที
“กรี๊ด~!? ฮิดันเดี๋ยวก่อนสิ~!?”ฉันยันตัวฮิดันไว้
“โซร้าจ้า~~~!>w<”แต่ไอ้ฮิดันมันไม่สนอะไรเลย
“อย่าเข้ามา~~~~!!!>[]<”ฉันเลย.....
ผัวะ!!!!!
ต่อยหมอนั่นหัวหลุดเลย= =\\
................................................................................................
.........................................................................
..................................................
...................................
.......................
กลับมาปัจจุบัน
“โซร้า~ เมื่อเธอจะเอาหัวฉันไปต่อกับตัว หา!?-[]-*”มีแต่หัวยังจะมาพูดมากอีก!
“เมื่อนายหุบปากมั้ง!?- -***”
“โซร้า~ ฉันขอโทษ~T-T”
“ไม่ยกโทษให้-0-”
“โซร้า~อ้า~~~!TOT”ชิ~ ไม่สนโว้ย~- -
“หุบ-ปาก”
“…T_T”
“....”
“....”
“....”
“....”
“....”เงียบเกินไปป่ะ?= =
“ฮิดัน?”
“...?”นายขี้โวยวายหันมามองฉัน
“ไม่ต้องเงียบขนาดนั้นก็ได้”
“.....”งอนอีกแหนะ- -
“ฮิดัน~- -*”
“ก็ฉันอยากได้จริงๆนี่=3=”.....ไม่เลิก!- -
“นายนี่น้า~=___=”
“ให้ฉันไม่ได้หรอ?T^T”เอาเข้าไป= =^^^
“รอชาติหน้าเหอะ= =”
“โซระอ้า~T3T”
“....เลิกร้องเหอะ เดี๋ยวฉันจะต่อหัวให้^^”
“....^-^”ทันทีเลยนะ- -“
*********************************
To be continued
ความคิดเห็น