คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : 24.คู่หมั้น!? + เพนกับนารุโตะ
24.คู่หมั้น!?=[]= + เพนกับนารุโตะ
ปัง~~!!!
ฉันถีบประตูบ้านด้วยแรงทั้งหมดที่มีก่อนพุ่งตรงไปที่พี่ซาโซริ
“พี่ซาโซริ นี่มันหมายความว่าไง!?- -*”
“หืม? อะไรหรอ?”
“ก็ไอ้คนที่ชื่อยูกิอะไรนั่นไงล่ะ!!!”
“ใจเย็นๆ ไม่เห็นต้องโมโหเลย- -”จะให้ไม่โมโหได้ไงฟ่ะ!? อยู่ก็ให้ไอ้คนหน้าตาดี(ด่า???)
ที่ไหนไม่รู้มาเป็นสามีในอนาคตของตูเนี่ยนะ!?- -***
“จะไม่โมโหได้ไงล่ะ!? ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องพวกนี้เลยนี่!!!-[]-*”
“บอกให้ใจเย็นไง-*- แล้วอีกอย่างไอ้ยูกิมันมีปัญหาอะไร เธอถึงได้โวยวายนัก- -”
“ก็เรื่องที่พี่ให้หมอนั่นหมั้นกับฉันไง!”
“หา? ฉันไม่เห็นรู้เรื่องนี้เลย- -^”อ้าว…งั้นทำไม?..งงวุ้ย-___-;
“ถ้างั้น…เรื่องนี้พี่ไม่เกี่ยวงั้นหรอ?”
“เออสิ! แล้วทำไมยูกิถึงได้มาหมั้นกับแกได้ว่ะ?”
“โฮะๆๆ รู้เรื่องกันแล้วเรอะ ซาคุโระ ซาโซริ?”ย่าโจ?O3O
“เรื่องนี้ย่าทำใช่มั้ย?”พี่ซาโซริเดินเข้าไปถามย่าโจทันทีที่ย่าแกเดินเข้ามา
“…^^ ย่าก็แค่คิดว่าซาคุโระควรจะเลิกทำตัวเป็นเด็กได้แล้วเท่านั่นเอง”ไม่เกี่ยวอ่ะ!- -*
“แล้วยูกิเกี่ยวอะไรด้วยล่ะค่ะ?- -***”
“ก็ย่าเห็นว่าเธอสองคนน่าจะไปกันได้สวยน่ะ^^”ไม่มีทาง~! ฉันไม่มีทางชอบหมอนั่น
ลงหรอก…มั้ง- -
“ย่าต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ=____=^^^”ฉันพูด ความจริงย่าคงอยากได้ลูกเขยรวยๆเร็วๆ
มากกว่าล่ะสิท่า- -
“เห็นด้วย!”เห็นมะ? ขนาดพี่ซาโซริยังเห็นด้วยเลย…
“เย่! พี่ซาโซริเข้าใจฉันด้วย^^”
“ปล่าว! ฉันหมายถึงพวกเธอต้องไปกันได้สวยแน่ๆ- -”ม่าย~~!!!
พี่ซาโซริก็เป็นไปด้วยหรอ!?T^T
“แง~!T-T”
ตัดไปด้านอิวะ~
กิ๊งก่อง~
[Itachi’s mode]
“คร้าบๆๆ”ผมเดินไปที่ประตูห้องพักที่สุดแสนจะแคบแล้วเปิดมันออก
ลูกบิดประตูน่าก็จะพังไม่พังแหล่แล้ว ให้ตายสิช่างเป็นประตูที่น่าอนาดจริงๆ!= =
“พี่อิทาจี๊~!>O<”ยัยอิซาระ!?=[]=
“มาที่นี้ทำไม? ทำไมไม่อยู่บ้านกับซาสึเกะ!?”
“ก็….อยากมาทำภารกิดด้วยอ่ะ=3=”จำ-เริน!(เจริญ)
“มาแค่สองคนก็พอแล้วไม่ใช่หรอ?- -^”
“ก็….ก็เห็นว่าหมู่บ้านนี้มันใหญ่นี่= =;;;”ยังไม่ยอมแพ้อีกแหนะ
“หรอ???- -^^^”
“อือ= =;;;;;”
“คายความจริงมา- -^”
“เค้าอยากอยู่ด้วยนี่T-To”
“ก็แค่เนี่ย!”กว่าจะยอมพูด- -“เข้ามาสิ ยืนเอ๋ออยู่ทำไม?- -”
“อือ= =;”
********
มาต่อแล้วขอรับ= =”
********
“...-___-“”เอ่อ....ทำไมผมรู้สึกว่าห้องพักมันแคบลงเรื่อยๆว้า?
ขนาดน้อยมันก็ไม่ได้ลดลง แต่ทำไมมันแคบลงว้า? = =^^^
“ร้อนจัง-3-/ร้อนอ่ะ-0-/ร้อน...- -”อาเมน~ ทำไมต้องพุดพร้อมกันด้วยว่ะ!?- -^
“อิซาระ แกเดินไปเปิดแอร์ทีดิ- -”ใช้น้องเนี่ยแหละดีสุดแล้ว
“ไม่เอา ฮิคารุแกไปเปิดเลย- -+++”แต่น้องมันกลับใช้แฟนตู= =^^^
แล้ว....เมื่อกี้มันเรียกฮิคารุว่าแกหรอ?=____=’’’
“อืม...= =””ฮิคารุ แล้วเธอจะไปทำตามที่มันสั่งทำไม!?=O=
15 นาทีต่อมา
“ฮ....ฮัดเช้ย!!! บรื๋อ~ หนาว>.,<”กี่องศาว่ะเนี่ย!? หนาวอิ๊บอ๊าย!><
“แอร์นี่เปิดกี่องศาเนี่ย!?>O<”อิซาระตะโกน(เพื่อ?)
“ส...สะ>~<”สะอะไรฮิคารุ!?T^T “สิบสามองศา!>[ ]<”
“ก็ว่าทำไมหนาว=.,=”รักษามาดไว้อิทาจิ....รักษามาดไว้...
“เปลี่ยนเป็น25องศาได้มั้ย!?ToT”อิซาระพูดถูกอย่างแรง!
“ไ...ไม่ได้อ่ะ....แอร์มันปรับอุณหภูมิเองT^T”กรี๊ด~>O< แค้นแอร์!!!!
(ลู-เมื่อกี้ใครบอกว่าต้องรักษามาดไว้ว่ะ หลุดคอดง่ายเลย= =)
“หนาวโว้ย~T-T”ผมบ่นเบาๆ(?)
“ปิดแอร์มั้ย?= =”ฮิคารุหันมามองผม
“ไม่เป็นไร...หนาวๆดีกว่าร้อนๆ= =;”มั้งนะT_T
“เข้าใจแล้ว=_=;”ฮิคารุเหงื่อตกเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “ไปเอาของที่เพนสั่งกัน”
“มีอะไรบ้างล่ะ?030”อิซาระรีบถามทันที คงดีใจที่ได้ออกจากห้องแช่แข็งนี่ล่ะสิท่า= =
“งูพิษ 5 ชนิดตามนี้แล้วก็มี.....ไก่ย่าง= =^”ไก่ย่าง????
“จะเอาไก่ย่างไปทำไรว้า???=o=”ผมถามขึ้น
“.....เขาเขียนไว้ว่าโคนันอยากกินอ่ะ= =’’’”
- -^ <<หน้าผมกับอิซาระ
= =“ <<หน้าฮิคารุ
อาเมะงาคุเระ
ซ่าๆๆๆๆๆ
[Sora’s mode]
“เมื่อไหร่ฝนจะหยุดตก- -”เฮ้อ~ แล้วเมื่อไหร่เมิงจะหยุดบ่นล่ะ?- -^
“ถ้าหยุดตกที่นี่ก็ไม่ใช่อาเมะงาคุเระสิ”ฉันตอบไอ้คนขี้บ่น(รองจากชิกามารุ)อย่างกวนๆ
“…- -+++”ยังจะมาทำตาขวางอีก! เด๋วตัดคอขาดเลยนี่- -*
“…มองไร? ไม่ใช่ปลากัดนะ จะได้มาจ้องตาแล้วท้อง+++- -”
“ถ้าโซระท้องก็ดีดิ^^”
ป้าบ~!!!
“ไ-อ้-บ้-า -O-*”ฉันตบหัวไอ้ฮิดันไปทีนึงก่อนจะพูดอย่างชัดเจน
“555+ ล้อเล่นๆ ถ้าเธอท้องจริงๆล่ะก็พ่อมันไม่ใช่ฉันแน่!>0<”ไม่แน่...=___=”
“ว่าแต่....ที่ฉันตบไปมะกี้แกไม่เจ็บรึไง?- -^”
“เจ็บสิแต่เจ็บจนชินแล้วอ่ะ^^”เจริญ~= =^^^ “เฮ้~ โซระๆ!”
“ราย???- -”
“ฝนหยุดตกแล้ว...”
“หา?=[]=”บ้าหรอ!? อาเมะมันมีวันที่ฝนหยุดตกด้วยเรอะ!!!
“ไปหาของตามที่เพนสั่งกัน^^”
“อือ= =’’’”วันนี้โลกจะพังทลายรึปล่าวว่ะ? ทำไมอยู่ๆฝนก็หยุด...
“แล้ว...เพนมันให้เราหาอะไร?”ฉันหันถามฮิดัน
“ก็...มีเห็ดหอม 50 กรัม= = ต้นเฟิร์นสูง 50 เมตร= =^^ ปลา 18 หาง= =^^^
เอิ่ม.....แล้วก็...เลือดปูม้า....ปูม้ามันมีเลือดด้วยหรอ?= =^^^^”
“นั่นสิ- -^”ไอ้เห็ดหอมยังพอหาได้ แต่เฟิร์นสูง50 ม.มันมีหรอ? แล้วปลา 18 หางจะหา
จากไหน? ส่วนไอ้เลือดปูม้านี้จะหายังไง ไม่ใช่สิ! ปูม้าในโลกนี้มันมีเลือดด้วยหรอ!?=O=
กลับมาที่โคโนฮะ
[Naruto’s mode]
“พี่เพนคร้าบ~~~~~=O=”หวาดดีก๊าบ~! นี่ฉันเอง! นารุโตะ>o<
วันนี้ผมมาตามหาพี่เพน หรือที่เรียกกันว่า...ไอ้คุณประธานนร.ครับ^^
เฮ้อ~ ถ้าเซียนลามกไม่ติดธุระล่ะก็ ผมคงได้ฝึกวิชากับเซียนลามกไปแล้ว=3= แต่เอาเถอะ
ผมชักจะชินกับเซียนลามกแล้วล่ะ ดีนะที่ตาเซียนนั่นบอกให้ผมไปฝึกวิชากับพี่เพนแทน^^
“นายมาที่นี้ทำไม- -”อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิครับสิดพี่
“ก็.....ตาเซียนลามกขอให้ผมมาฝึกวิชากับพี่เพนโดร่าอ่ะ^^”
“ใครให้แกเรียกฉันแบบนั้น- -+++”น่ากลัวว่ะ
“ข...ขอโทดครับ= =;;;;”
“ดีมาก...ครูจิไรยะบอกให้แกมาฝึกวิชากับฉันเนี่ยนะ?- -^”
“อื้อๆ!^^”
“...ขอเวลาไปเอาของแป๊บ แกไปรอฉันที่หน้าโรงอาบน้ำเลย- -”
“ไชโย!!! รีบมานะพี่เพน~~~!!!>O<”ผมรีบวิ่งไปโรงอาบน้ำทันที....
....เอ๊ะ? ทำไมต้องมาที่โรงอาบน้ำด้วยล่ะ?O3O
23 นาทีต่อมา
“เอาล่ะ....วันนี้ฉันจะสอนวิชาลับที่ครูจิไรยะสอนเฉพาะฉันล่ะกัน- -”โอวๆๆๆ น่าสนใจ*-*
“วิชาอะไรหรอฮะ!?OwO”
“วิชา.....- -”
“วิชา?OoO”
“วิชาถ้ำมอง-w-”WHAT~~~!?O[]O
*************************
ต่อ
***
“พี่เพน....”
“อาราย? แกมีปัญหากับวิชาลับสุดยอดของครูจิไรยะเรอะ?= =^”
“ไม่ใช่....คือว่ามัน....สุดยอดมาก!!!!>0<”อ้าก~~~!!! ไม่เคยคิดไม่เคยฝัน
ว่าในโลกนี้จะมีวิชาเจ๋งๆ(?)แบบนี้!!!(>w<)b
“โอเค...= =^ งั้นเราจะเริ่มกันได้รึยัง?- -^^^”
“ได้เลยครับ!!!!>0<”จะมัวพูดอยู่ไย? ทำไสเลยดีก่า~(ลู-พูดบ้าไรของแก?= =?)
“ก่อนอื่น....ฉันได้ยินมาว่านายชอบใช้คาถามหารัญจวนกับครูที่โรงเรียนนินจาใช่มั้ย?”
“อ่าฮะ^^”
“ใช้วิชานั่นแล้วลองเข้าไปในโรงอาบน้ำหญิงซะ- -”ง่าย!!!
“ได้เลยครับ!^^”
“แต่.....พอเข้าไปแล้วต้องคลายคาถาออกนะ- -”ง่าย.....ตรงไหนว่ะ?T^T
“งั้นก็ส่งตัวเองไปลงนรกอ่ะดิT^T”
“ไม่รู้แหละ โชคดี!”ว่าแล้วพี่เพนผู้ใจร้าย(ในทันที)ก็ถีบก้นนิ่มๆ(?)ของผมเข้าไปทันที
“คาถามหารัญจวน~><”ใช้ก่อนล่ะ เดี๋ยวตายฟรี“เฮ้อ~ พี่เพนนี่ใจร้ายชะมัดเลย= =”
30 นาทีต่อมา
[Pein’s mode]
“แว้ก~~!!!>[]<”ร่างของนารุโตะกระเด็นออกมาจากโรงอาบน้ำอย่าสงแรง
หึๆๆๆ กูว่าแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้=w=
“ไง^^”
“เจ็บจังT^T”
“แน่นอนนี่แหละสิ่งที่ควรเรียนรู้- -”
“พี่เพนจงใจ?T^T”
“เออสิ”ไม่จงใจแล้วจะให้เรียกว่าไง? อ๋อ! รู้แล้วตั้งใจไง=w=
“แล้วจะให้ผมทำไปเพื่อ?T-T”
“แกจะได้รู้ไงว่าวิชานี้ทำพลาดนิดเดียวก็คือตายห่----า”
“เ....เข้าใจแล้วครับ!!!!>O<”
“ดีมาก! งั้นไปลองดูอีกครั้ง!”
“ครับ!!!!!”
^
^
^
^
(คู่ครู-นร.สุดเพี้ยน= =)
ตัดกลับไปที่อิวะ
[Hikaru’s mode]
“ไก่ย่าง~?=~=”ทำไมมันหายากนักนะ? กะอีแค่ไก่ตัวย่างตัวนึงเนี่ย?
“ฮิคารุ ทำไมแถวนี้มีแต่ร้านเป็ดย่างว้า?=A=”ไปรู้เรอะ! พังพอนอย่าถามสิ
“ไม่รู้(- - )( - -)(- - ) พอดีไม่ใช่คนแถวนี้”
“ไม่น่าถามเลยตู= =”แล้วนายจาถามช้านทามมาย?= =^^^
“เหอๆๆ”
“พี่อิทาจี้~~~>O<//”อิซาระตะโกนมาแต่ไกลมีไรหว่า?
“หืม?”
“ตรงโน่นมีร้านอาหารด้วยอ่ะ ไปดูกัน^^”
“อือ เข้าใจแล้ว ไปกันเหอะฮิคารุ”อิทาจิกวักมือเรียกฉัน
“จ้าๆๆ”
ร้านอาหารที่อิซาระพาไป
“ที่นี่มีไก่ย่างมั้ยครับ?”อิทาจิเปิดฉากถาม
“อ้อ~ ไม่มีหรอกครับ ที่นี้มีแต่ตัวกินไก่ย่าง^^”หา!?=[]=
“ตัวกินไก่???”พวกเราย้ำ
“ก็ที่ชาวบ้านเค้าเรียกกันว่าตัว_หี้ยไงครับ^^”พูดซะชัดเลยไอ้เวง=O=
“เอ่อ...แล้วอย่างอื่นล่ะครับ?= =;;;”
“ก็มีควายย่าง กระซู่เผาเกลือ กูปรีอบเนย แกงป่าชะนี แล้วก็แรดผัดสมุนไพรครับ^^”
“นอกจากนี้ยังมีอะไรอีกมั้ยครับ?”อย่าถามดีกว่ามั้งอิทาจิ= =
“อึ่งอ่างแดดเดียว จิ้งจกผัดซอส แล้วก็ที่เด็ดที่สุด...”
“คือ?- -^”
“ตุ๊กแกยัดไส้^^”ใครจะไปแด๊กลงว่ะ!?=[]=
“รับสักจานมั้ยครับ?^^”ว่าแล้วหมอนั่นก็หยิบจานที่เต็มไปด้วยตุ๊กแกออกา
อ้ากกกกก~~!!! อย่าเอามันมาใกล้ๆฉันนะ!>[]<
“อะอา”พวกเราส่ายหน้าทันที
“สักคำเถอะครับ^^”
“โ....โน...”
“น่าๆๆ ลองหน่อยเถอะครับ^^”
“ไม่...”
“อ้าปากสิครับ^^”
“……(> < )( > <)(> < )”
“นะครับนี่ฟรีนะครับ^^”
“ไม่!!!!”จบประโยคพวกเราก็วิ่งหนีออกมาจากร้านอาหารพิสดารนั่นทันที
แม่จ้า~ ทำไมที่นี้มันน่ากลัวจัง?T^T
********************************
มาแย้วๆๆ
***
“แฮ่กๆๆๆ= =’’’”ฉันหอบแฮ่กๆเป็นลูกหมา แล้วต่อยๆหันไปมอง 2 คนที่เหลือ
ซึ่งหอบพอๆกัน= =
“ไก่ย่างมั้ยจ๊ะ~?”
“!!!”เสียงนั่นทะลุเข้ามาในหูของพวกเราทั้ง2คนทันที
“ตัวนึงค่ะ!>O<”ฉันรีบวิ่งไปที่รถเข็นที่ผ่านมานั่น
“650เรียวจ้า^^”ในที่สุดกได้ไก่ย่างมาแล้ว>w<
“นี่ค่ะ....อิทาจิ อิซาระกลับโคโนฮะกัน!!!>O<”
“อืม=w=”
ไปด้านซึนะ
[Nagare’s mode]
“สรุปเราต้องเอากระบองเพชรพวกนั้นที่ยอดเนินทรายนั่นใช่มั้ย?- -^”จะบ้าตาย!
ทำไมเพนต้องใช้ให้เรามาเอาของแบบนี้ถึงที่นี้ด้วย ซื้อเอาตามร้านขายต้นไม้ก็ได้ไม่ใช่หรอ!?
“อืม”พี่ซาโซริพยักหน้าเบาๆ “รีบเข้าเถอะนากาเระพายุทรายมาแล้ว- -”
“=[]=! แล้วมาบอกฉันทำไมเล่า!? เฮีย(?)ก็ขึ้นไปเก็บสิ!”
“รู้แล้วน่า แต่ขี้เกียดอ่ะ- -”อาเมน~= =
“พี่ซาโซริอ้า~ToT”
“เฮ้อ~ ก็ได้- -”แล้วพี่แกก็เดินอย่างเซ็งขึ้นไปเก็บกระบองเพชรต้นจิ๋วมา4-5ต้น
“กลับกัน^^”ฉันพูด โอวลัลล้า~ จะได้กลับโคโนอ่าฮะแล้ว>0<(ลู-โคโนอ่าฮะ???)
“อีก 2 วันค่อยกลับ- -“อ้าว~
“แต่เราทำภารกิจเส็ดแล้วนะ!T^T”
“ต้องจัดการเรื่องที่บ้านฉันก่อนค่อยกลับ- -^”
“ก็ดะ!=3=*”งอลแล้วชิ~
“อย่าโกรธสิ เดี๋ยวกลับโคโนฮะไปฉันยอมทำตามที่สั่งทุกอย่างเลย= =’’’”จิงป่ะ?*-*
“จิงดิ?-w-++”
“อืม(- -)(_ _)(- -)”
“โอเค! กลับไปหาย่าโจกัน^0^”
*********************************
To be continued
ความคิดเห็น