Lu's mind Diary สมุดบันทึกของผม- -

ลำดับตอนที่ #4 : MIND DIARY # 1

  บันทึกของเด็กไม่ปกติ!! กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านให้มากที่สุด!!!

            จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจถึงคำว่าความถูกต้องที่แท้จริง ทุกคนมักพูดว่าตัวเองนั้นเกรงกลัวในบาป

แต่ไหนยังทำกันอยู่ทุกวัน  ทุกคนกลัวในความตายก็ทำไมไม่หยุดที่จะเข่นฆ่าผู้อื่น ทุกคนมีของรักของหวง

แต่พอเห็นว่าของรักของผู้อื่นมีค่ามากกว่ากลับคิดแย่งชิง  ทุกคนรู้ว่าเงินทองนั้นต่อให้มีมากแค่ไหนก็เป็นเพียง

สิ่งรอบกายไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงแต่ทำไมถึงยังขวนขวายสะสมมันจนลืมคนรอบข้าง  หลายๆคนอาจจะมีอำนาจ

แต่พวกเขาเหล่านั้นไม่สามารถบังคับจิตใจคนเหล่านั้นได้ 

                ผมก็เป็นแค่คนๆนึงที่นั่งมองดูโลกใบนี้ผ่านพ้นไปตามกาลเวลา รอวันที่จะหายไปจากโลก

แล้วลืมทุกๆสิ่ง  แต่หากเราตายไปแล้ว  เราก็คงจะไร้ความรู้สึกสินะครับ...ผมอยากรู้จริงๆว่ามันเป็นอย่างไร

แต่พอคิดแบบนี้แล้วผมกลับไม่อยากลืมทุกๆสิ่งที่ผมรัก พอหันไปมองรอบๆตัว....ก็ไม่อยากลืมความสุข

ความทุกข์ที่เคยได้สัมผัส คำถามเดิมๆ  เริ่มวนกลับเข้ามาให้หัวของผม 

‘ ทำไมผมต้องมีความรู้สึกความด้วยนะ ? ’

การยึดติดอยู่กับอดีตและความแค้นก็เหมือนบาป  คนที่เอาแต่วิ่งหนีไม่ยอมมองความเป็นจริงก็ไม่มีทาง

ที่จะพบทางออก  ต่อให้หลอกคนอื่นว่าเรามีความสุขได้แต่สุดท้ายก็หลอกตัวเองไม่ได้.......

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ขอจบการบันทึกประจำจันเพียงที่นี้ ก่อนที่ผมจะบ้าไปไกล... ขอบคุณครับ...