หักเล่ห์นายเย็นชา

ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตใหม่

ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่

 หลังจากเสร็จพิธีศพของบิดาฉัตรชัยจึงได้รับปกฉัตรเข้ามาอยู่ด้วยกันกับเขา

ตลอดการเดินทางสู่บ้านหลังใหม่ปกฉัตรได้แค่เก็บความรู้สึกคิดถึงบิดาผู้ล่วงลับเอาไว้ในใจ เขาต้องก้าวต่อไปสู่ชีวิตใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้นในบ้านหลังใหม่

ในที่สุดการเดินทางสู่บ้านหลังใหม่ก็จบลงเมื่อรถขับเคลื่อนมายังบ้านของบ้าน.ส.ส.ฉัตรชัย ที่ๆซึ่งชีวิตใหม่ของปกฉัตรกำลังจะเริ่มขึ้น 

‘’คุณลุงครับ  ผมจะพยายามทำตัวไม่ให้เป็นภาระของคุณลุงนะครับ’’เด็กน้อยพูดไปอย่างซื่อๆ

‘’ไม่เป็นไรหรอก ทำตัวตามสบายเถอะ อ่าแล้วนี่ลุงลืมบอกไป ตอนนี้ครอบครัวลุงมีแค่ลุงกับลูกสาวเพียงคนเดียวเท่านั้นแหละ ‘’

“อ้าวแล้วภรรยาคุณลุงไปไหนเหรอครับ’’

“เธอเสียไปตั่งแต่ลูกสาวลุงยังเล็กๆน่ะ”

“ผมขอโทษนะครับคุณลุง”

“ไม่เป็นไรหรอกปกฉัตร นับจากนี้เราน่ะจะมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวลุงแล้วนะ’’

“ขอบคุณมากครับคุณลุงที่ให้โอกาสคนอย่างผม”

“คนอย่างผมอะไรกันเล่าคนกันเองทั่งนั้น ไม่ต้องคิดมากหรอก ปกฉัตร”

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงโทรศัพท์ก็ดันดังขึ้นมา

“อ่า เดี๋ยวลุงขอตัวไปคุยธุระก่อนนะ เดี๋ยวลุงมา’’

“ระหว่างนี้ลุงว่านะเราเก็บช้าวเก็บของไปเก็บไว้ที่ห้องก่อนเถอะห้องอยู่ชั้นสองทางด้านซ้ายมือน่ะ”จากนั้นฉัตรชัยเลยดินปรีกตัวออกมาเพื่อหามุมสงบๆคุยธุระ

จากนั้นปกฉัตรจึงรีบเก็บสัมภาระเข้าไปเก็บในห้อง

“ชั้นสองซ้ายมือซินะ”ระหว่างการเก็บของปกฉัตรสังเกตเห็นกล่องใบใหญ่ใบนึงอยู่หน้าห้องของเขา

“สงสัยคุณลุงจะลืมไว้แน่ๆ”

“แกร๊กๆ”แต่จู่ๆก็ได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากกล่อง

กล้าๆกลัวๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ด้วยความสงสัยของเด็กทำปกฉัตรจึงรีบเปิดกล่องดู

“จ๊ะ เอ๋ คุณพ่อ”อยู่ๆก็มีเด็กสาวตัวเล็กพุ่งออกมาจากกล่อง โถมตัวเข้าไปกระโดดกอดปกฉัตรอย่างจัง ด้วยความตกใจปกฉัตรจึงเสียหลักทำให้ทั่งคู่ล้มลงไปกองกับพื้น

“โอ๊ย เจ็บๆ”

“เป็นอะไรมากรึเปล่า”

แต่โชคดีที่ร่างของสาวน้อยล้มทับตัวของปกฉัตรทำให้ไม่เป็นอะไรมากมาย

“น๊ะนายไม่ใช่คุณพ่อนิน่า น๊นายเป็นไครน่ะ”เด็กสาวอุทานขึ้นอย่างเสียงดังด้วยความตกใจเพราะเพิ่งเจอกับคนแปลกหน้า

“ปกฉัตรเก็บของเสร็จรึยัง”เมื่อคุยธุระเสร็จฉัตรชัยจึงได้ตามมาเพิ่มดูความเรียบร้อย

“อ่า สองคนท่าทางจะสนิทกันดีเลยซินะ”ด้วยความตกใจทั่งคู่จึงได้แยกออกจากกัน

“ไม่ใช้นะค่ะคุณพ่อ หนูแอบซ่อนตัวในกล่องตั่งใจจะจ๊ะเอ๋คุณพ่อ แต่กลายเป็นว่ามาเจอกับไครก็ไม่รู้”

“ลุงต้องขอโทษปกฉัตรจริงๆนะที่ลูกสาวชอบเล่นอะไรแพลงๆอยู่เรื่อย”

 “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณลุงเด็กๆก็ดื้อซนเป็นธรรมดา”

“ว่าแต่เค้าพี่ก็เด็กไม่ใช้เหรอ”เด็กสาวตอบโต้ทันควัน

“ว่าแต่คุณพ่อค่ะ พี่เค้าคือใครเหรอค่ะ”เด็กสาวถามด้วยความสงสัย

“อ่าพ่อลืมแนะนำเลย นี่คือ ปกฉัตร ธนาธร นับจากนี้พี่เขาจะมาอยู่ด้วยกันกับเราน่ะ นับจากนี้เขาก็เปลี่ยนเสมือนพี่ชายของลูก คนนึงเลยนะ”

“พี่ชายเหรอ ค่ะคุณพ่อ ไม่เอาอะ แพรวอยากมีพี่สาวมากกว่า พวกผู้ชายบ้าแต่ใช้กำลังไม่มีความละเอียดอ่อนเลย”เด็กน้อยบ่นงุมงำ

“แพรวอย่าเอาแต่ใจซิ”ฉัตรชัยจึงเตือนด้วยความเอ็นดู

“โถ่คุณพ่ออ่า”เด็กสาวได้แต่ทำหน้าไม่พอใจด้วยการมวดคิ้วเข้าหากันแล้วทำแก้มป่องๆ

‘อ่าเวลาโกธรก็ดีน่ารักจัง’เด็กหนุ่มคิดในใจและอดขำไม่ได้

“พ่อค่ะ พี่เขาหัวเราะเยาะหนูอะ”เด็กสาวโวยวายขึ้นมาทันทีหลังจากเห็นอาการของเด็กหนุ่ม

“อ่ายังไงก็ช่วยๆสนิทกันเข้าไว้นะ อย่าทะเลาะกันละ”ฉัตรชัยผู้เป็นบิดาแต่สั่งสอนไปคร่าว

“ครับคุณลุง/ค่าคุณพ่อ”เด็กหญิงขายตอบพร้อมกัน

“คอยดูเถอะหนูจะไม่มีวันญาติดีกับคนอย่างคุณหรอกค่ะ”

‘เด็กผู้หญิงอะไรแก่แดดไม่รู้จักหัดเคารพคนที่อายุเยอะกว่าเลย’

“แล้วพี่จะคอยดูละกัน คุณน้อง แพรววา!!!”เด็กหนุ่มได้ฟังคำประกาศดังนั้นก็รู้สึกขยาดๆแต่ก็อดกลั้นขำไม่ได้กับท่าทางโกธรของเด็กสาว

“จะขำอะไรนักหนาเนี้ย โถ่”

16 ปีผ่านพ้นไป ปกฉัตรได้รับการส่งเสียงเล่าเรียนไปพร้อมๆกับแพรวหรือแพรวาลูกสาวเพียงคนเดียวของ ฉัตรชัย ตรีเทพ อดีต ส.ส ชื่อดัง และทางด้านปกฉัตรก็ได้ศึกษาจนเรียนจบปริญญาโทในประเทศได้ด้วยวัยแค่ 22 ปี ณ ตอนนี้กำลังสร้างอนาคตของตนเองด้วยการเปิดรีสอร์ททำเล  ดี ติดทะเล ซึ่งเขาได้รับจากลุงฉัตรชัยที่ต้องการให้เขามาตั่งต้นซึ่งเริ่มต้นด้วยการเปิดเป็นรีสอร์ทเล็กๆและด้วยเวลาเพียงแค่ 4 ปีต่อมาในการขยายตัวจนกลายเป็นโรงแรมชั้นนำในเวลาต่อ ตลอดมาครอบของฉัตรชัยได้ให้การสนับสนุนเขาในหลายๆด้านทำให้เขาประสบความสำเร็จในวันนี้   สำหรับเขาฉัตรชัยและแพรวาคือครอบครัวสุดท้ายที่เขาเหลืออยู่เป็นพ่อและแม่ที่ล่วงลับคงจะภาคภูมิใจกับประสบความสำเร็จของเขา

พอมาคิดดูแล้ว ถึงแม้ว่าปกฉัตรสมัยเด็กๆจะทะเลาะกันบ่อยๆแต่เมื่อวานล่วงเลยไปทำให้ทั่งคู่สนิทสนมกันมาก จริงๆแล้วปกฉัตรถือได้ว่าเป็นเพื่อนและพี่ชายที่แสนดีต่อแพรวาตลอดมาเพราะเขาคอยเป็นที่พึงสุดท้ายของแพรวาตลอดมาเมื่อแพรวาอายุครบ 21 แพรวาจึงตัดสินใจที่จะลองไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ ในด้านพฤกษศาตร์ ถือเป็นการออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวครั้งแรกเช่นกัน

ตลอดมาเขาคิดว่าแพรววามักจะทำอะไรตามใจตัวเองชอบทำอะไรแบบเด็กๆซุ่มซ่ามเขาจึงไม่ถือสาหล่อนที่มาจะยั่วประสาทเขาเสมอเวลาเจอหน้ากันอีกทั่งอายุที่ห่างกันถึง6 ปีทำให้เข้ามักคอดว่าแพรววาเป็นเด็กน้อยคนนึงในสายตาของเขาแต่ ณ ตอนนี้

จากเด็กน้อยตัวเล็กๆผมยาวในตอนนั้น  ตอนนี้แพรวาได้เติบโตเป็นสาวสะพรั่งแล้วด้วยใบหน้าเรียวประกอบกับทรงผมบ๊อบตัดสั้นดำสนิทเข้ากับสาวเอเชีย ตาคมริมฟีปากเรียวบางและด้วยผิวขาวอมชมพู และสรุปง่ายๆคนที่เห็นเธอตั่งแต่แรกเห็นมักจะหลงเสน่ห์เสมอ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังมีข้อเสียเธอเป็นคนที่กังวลเกี่ยวกับน่าอกตัวเองมาก

“คิดยังไงถึงไปเรียนต่อละแพรวา”

“โหยๆไม่ต้องเรียกชื่อเต็มก็ได้น่า คุณอาปกฉัตร ธนาธร   ผู้ชายเปิดธุรกิจการโรงแรมชั้นนำที่ใช้เวลาเพียงแค่4 ปีในการเปิดธุรกิจการโรงแรมชั้นนำ หล่อรวย น่าตาดีเป็นที่ใฝ่ฝันของผู้หญิงหลายๆคนที่อยากจับผู้ชายรวยๆซักคนมาทำ สา........”แพรวาพูดได้สีหน้าตายด้านมากๆ

“เหอะๆหยุดเลยนะ  เธอนี่มันน่านัก”

“น่าหลงเสน่ห์ใช่มั้ยละคุณอา”

“ชั้นไม่ได้แก่ถึงขนาดเธอจะเรียกว่าอาหรอกนะ” 

“แหม่ๆคุณอาก็แพรวเรียกแบบนี้มาตั่งแต่สมัยเรียนแล้วนิน่า จะให้เปลี่ยนก็คงไม่ได้หรอกคุณอาปกฉัตร ธนาธรรรรรรรรรร”แพรวาลากเสียงยาวๆเพื่อแสดงทียั่วอีกฝ่าย

“เธอนี้มันน่า ชั้นละสงสัยจริงๆว่าเธอได้เชื้อยียวนกวนประสาทแบบนี้มาจากไหนทั่งๆที่ลุงฉัตรชัยเป็นคนสุภาพ อัธยาศัยดีแท้ๆ”

“ก็แพรวเป็นแบบนี้มาตั่งนานละ จะทำไงได้ละค่ะคุณอา!”

“ไม่ต้องลูกไม้เยอะเลย  หยุดประจบประแจงได้ละ มีอะไรให้ช่วยละรอบนี้”

“โหยๆเป็นผู้ชายอะไรรู้ทันคนอื่นตลอด”

“คือว่าแพรวาอยากจะมาพักผ่อนซักหน่อยน่ะ มันก็นานมากแล้วที่แพรวไม่ได้มาเยือมเยือนรังเอ่ย ไม่ใช่ซิ โรงแรมสุดหรูคุณอา แต่ว่า...”

“แต่ว่าอะไรละ นี่เธอกำลังจะไปเรียนต่ออีกไม่กี่เดือนพี่ได้ข่าวมาจากคุณลุงแล้วละ      ทำไมมาหาเวลาเที่ยวเล่นไม่รู้จักหัดเตรียมเนื้อตัวเตรียมตัวซะบ้างละแพรว”จากนั้นปกฉัตรก็ถือโอกาสเทศไปยาวๆ

“บ่นพอรึยังค่ะ คุณอา ขี้บนเหมือนคุณพ่อเลย เชอะ”

“นี่ก็คงจะทะเลาะกับคุณลุงมาอีกละซิ”

‘อ่า รู้ทันตลอดเลยน่า’

“ก็คงจะอย่างนั้นละค่ะ”

“ไหนๆก็ไหนอีกไม่กี่เดือนเธอก็จะไปเรียนต่อละ ครั้งนี้ชั้นให้เป็นโอกาสพิเศษละกันชั้นจะให้เธอมาเที่ยวพักที่โรงแรมของพี่ก็ได้”

“ว้าวๆไม่น่าเชื่อว่าคนเจ้าระเบียบขี้งกอย่างคุณอาจะยอมยกอะไรให้แพรวง่าย”

“นี่เธอคนว่าชั้นเป็นหมีเจ้าระเบียบใจไม้ไส้ระยำขนาดนั้นเลยเหรอไง พูดงี่เดี๋ยวสวย”

“แน่นอนว่าแพรวสวยอยู่แล้ว”และหล่อนก็ยังคงไม่ยอมปล่อยตัวเองให้ยั่วประสาทเขาอีกจนได้

 “คุณอาใจดีที่สุดเลย หนูน่ะ รักคุณอาที่สุดเลย ว่าแต่ว่าทุกอย่างฟรีซินะ”

“เธอนี้มันน่านักเฮ่อ ยัยเด็กน้อยเอ่ย’’

“คำก็เด็กสองคำก็เด็กแพรวโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ คนส่วนใหญ่เห็นแพรวครั้งแรกก็ตกหลุมรักแพรวทั่งนั้นแหละ มีแค่อาคนเดียวนั้นแหละ”

“ก็แน่ละ ก็ในสายตาของชั้นยังไงเธอก็คือเด็กผู้หญิงใจร้อนซุ่มซ่ามเอาแต่ใจคนนึง

และชั้นไม่หลงกลเธอด้วยรูปลักษณ์ภายนอกเหมือนคนทั่วไปหรอกนะ”

“สมมุลว่าถ้าอาเกิดหลงเสน่ห์แพรวขึ้นมา แพรวจะแกล้งคุณอาให้ถึงที่สุดเลย”

‘คำว่ารักของเธอคงเป็นได้แค่คำพูดลอยๆไร้ความจริงใจละมั่ง’

“แล้วพี่จะรอให้ถึงวันนั้นนะ”ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะแห้งเชิงว่าคงไม่มีวันเกิดขึ้น

“คอยดูเถออะ พอแพรวเรียนจบเมื่อไหร่ แพรวจะเอาใบใบประกาศนียบัตรมาแปะไว้ที่หน้าฝากอาเลยค่อยดูเถอะ”

“แล้วจะรอนะหนูแพววา”

............................................................................................................................