หักเล่ห์นายเย็นชา

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 โทรศัพท์ป่วน และแผนการสุดแสบของยายแพรว

ณ เกาะกลางทะเลอันดามัน อันเงียบสงบ แสงอาทิตย์อ่อนยามเช้าได้ค่อยสาดส่องลงมายังพื้นปฐพีและเวลาแห่งการใช้ชีวิตก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง

“ซ่า ซ่า”  ละอองคลื่นซัดสาดและเสียงนกนางนวลที่กำลังออกหากินได้ปลุกชายขี้เซาตื่นจากการหลับไหล

“ห้าววว ง่วงจังเช้าอีกแล้วเหรอเนี้ย”

แต่เมื่อหันไปมองนาฬิกาที่หัวเตียงทำให้ชายหนุ่มได้แต่คิ้วขมวดเข้าหากันและหน้าบึ้งตึงทันที

“เฮ่อ สายอีกแล้ว”ชายหนุ่มได้แต่บ่นหงุดหงิดเนื่องจากการตื้นสายชายหนุ่มจึงรีบจัดการกับตัวเองอาบน้ำแต่งตัวจากนั้นก็หยิบเสื้อยืดแขนสั้น ในชุดทำสวนมุ่งตรงสู่เรือนกระจกแก้วซึ่งไม่ไกลไปจากตัวบ้านพักมากมายนัก

ชายหนุ่มผู้หลีกหนีจากความวุ่นวายของโลกมาซ่อนตัวอย่างเงียบสงบบนเกาะส่วนตัวกลางทะเลเพื่อรักษาและค้นหาและศึกษาบางอย่าง เกาะนี้อาจถือเป็นแหล่งอรรยธรรมโบราญก็ว่าได้เพราะเมื่อสมัยก่อนเคยมีตำนานเล่าว่าเกาะแห่งนี้เคยเป็นที่ตั่งของอนาจักรโบราญแต่เนื่องด้วยประสบภัยธรรมชาติชาวบ้านชาวเมืองบนเกาะจึงได้ละทิ้งเกาะแห่งนี้ทิ้งไว้แต่ซากปรักหักพังไว้เป็นของดูต่างหน้าให้คนรุ่นหลังและเวลาก็ผ่านไปนับพันปีจนกระทั่งมีจนถึงยุคสงครามโลกครั้ง2ที่เกาะแห่งนี้ก็ได้กลายเป็นแหล่งส่องสุ่มกำลังของฝั่งทหารญี่ปุ่นแต่เคราะห์ร้ายที่คนบนเกาะต่างก็ป่วยกลายเป็โรคระบาดตายเกลื่อนเกาะและเมื่อเวลาผ่านไปผู้คนจึงขนานนามเกาะนี้ว่า “เกาะต้องคำสาป” แต่บรรพบุรุษของเขาได้ซื้อเกาะนี้ไว้ในราคาถูกอย่างมากไม่มีไครล่วงรู้ว่าพวกเขาซื้อไว้เพื่ออะไร แต่ในตอนนี้มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ล่วงรู้

นี่ก็จะครบ1เดือนเต็มๆที่เขาได้โยนภาระงานทั่งหมดให้กับรองประธานโรงแรมเซาท์ซี South Sea  ที่เขาได้วางรากฐานและพัฒนาจนกลายเป็นโรงแรมชื่อดังและได้เต็มหนึ่งเพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน มาร่วมลงทุนและเป็นอีกคนหนึ่งที่เขาไว้ใจมากครั้งสุดท้ายที่เขาคุยกับเต็งหนึ่งก็คงเป็นก่อนที่เขาจะมาเกาะแห่งนี้

‘ปกฉัตร ชั้นว่าชั้นไม่ไหวนะเล่นให้ชั้นดูแลโรงแรมเองนานเท่าไรฟะ ชั้นจะไม่ไหวแล้วนะโว้ย เหนื่อยจะตายไอ้บ้าเอ้ย’

‘ถือเป็นการฝึกงานไปในตัวไงหนึ่ง ชั้นเชื่อในตัวแกนะ ชั้นขอพักร้อนซักหน่อยไว้หายเหนื่อยเมื่อไหร่เดี่ยวชั้นกลับไปเองแหละ’

‘แกเล่นงี้เลยเหรอเฮ้ยย ไม่ตลกนะปกฉัตร เดียว เดีย.’

เขาไม่รอช้าที่กดตัดสายไปเพื่อเป็นการไม่รบกวนการพักผ่อนของเขา

นี่ก็ครบ1เดือนเต็มพอดีเขาแต่เขาคิดอยากจะอยู่เกาะแห่งนี้อีกซักหน่อย

 “นี้มันก็ 5 ปีแล้วนะเธอจะสบายดีมั้ยนะ ทำไมเธอถึงใจร้ายกับพี่แบบนี้ละ’’

จุดเริ่มต้นของความวุ่นวายทุกอย่าง คงต้องย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด มือถือจู่ๆก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล เต็มหนึ่งแกเองเหรอ ชั้นคิดว่าชั้นจะพักต่ออีกซัก1-2 สัปดาห์น่ะ”

“ชั้นเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!เชิญพักให้สบายใจเถอะเจ้าบ้านแล้วนายจะเสียใจหากนายไม่กลับมาเร็วนี้”

คนโดนตะคอกผ่านทางมือถือ ถึงกับหน้าหงิกไปตามๆกัน แต่เขาก็พยายามที่จะพูดอย่างสุภาพมากที่สุดเพื่อเค้าอาจไม่โดนดี

“ไอ้หนึ่งแกนี่เอาใหญ่เลยนะเดี๋ยวแกกล้าขึ้นเสียงกับชั้นเลยเหรอ”

“ไครว่าชั้นตะคอกแต่ชั้นมีเรื่องที่เกี่ยวกับนายมาบอกแต่มันมีทั่งเรื่องดีและร้าย ไม่สนใจฟังซักหนอ่ยรึไง มันเป็นข่าวที่นายได้ฟังแล้วต้องดีใจจนออกจากเกาะบ้าๆนั้น จนต้องเหาะตรงกลับมาที่ชลบุรีแน่ๆเลยแล้วแกอยากฟังเรื่องไหนก่อนละ”

“เอาเป็นเรื่องดีก่อนแล้วกันไม่ต้องตะคอกมาก็ได้อ่ามีอะไรก็ว่ามาชั้นฟังอยู่”ชายหนุ่มรับรู้ได้จากน้ำเสียงของเต็มหนึ่งที่จะใจจะยั่วอารมณ์ของเขา

“น้องสาวแกน่ะ แพรวากลับมาเมืองไทยแล้วเมื่อวานนี้เอง”

ฉัตรได้ยินเพียงแค่ชื่อนั้นก็ทำให้เค้าดีใจสุดขีดที่ได้ยินชื่อผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับความไว้ใจและเชื่อใจจากเธอก่อนที่เขาจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างลงกับน้ำมือของเขาเอง

“จริงเหรอเพื่อน แล้ว แล้ว แล้ว ไงต่อรีบเล่ามาเร็วๆสิ’’(กระตือรือร้นมาก)

เพื่อนของเค้าก็ได้แต่ยิ้มที่มุมปาก

‘’ก็ ได้เบาะแสมานิดหน่อย เกี่ยวกับยายแพรวอะไรนั้นน่ะ กว่าจะตามหาเบาะแส ได้ไม่ไข่เรื่องเล่นๆเลยนะ แล้วนายอยากรู้จริงๆเหรอว่าเธออยู่ที่ไหน’’

‘’ไม่ต้องเล่นลิ้นเลยนะแก รีบบอกมาเลยนะ ไม่งั้นถ้าชั้นไม่ได้เจอตัวยายแพรวละก็ แกโดนดีแน่ชั้นจะไม่ให้แกได้มีที่ยืนในสังคมชั้นจะทำลายทุกอย่างที่แกมีซะ’’

เพื่อนของเค้าก็ได้แต่เสี่ยวสันหลังไปตามๆกัน

‘’กับเพื่อนกับพ้องนี้ก็ขู่จังนะ เอ่อแล้วอยากฟังข่าวร้ายมั้ย”

‘’มาเลย ชั้นรับได้เสมอ เพียงแค่ชั้นได้เจอแพรวาอีกครั้งต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรชั้นก็ยอม’’ ขอเพียงแค่เขาได้ขอโทษและปรับความเข้าใจทุกๆอย่างคงจะผ่านไปได้ด้วยดี

‘’ตั่งสติไว้นะ พยายาม ฟังที่ชั้นพูด ยัยแพรวของแก กำลังจะแต่งงาน’’

ราวกับมีดที่แทงลึกลงไปกลางหัวใจของฉัตร ร่างกายของเขาราวกับหมดเรี่ยวแรงแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้นมันช่างเป็นคำพูดที่ไม่น่าเชื่อที่สุดใน

‘’เป็นไปไม่ได้ ไม่จริงชั้นไม่เชื่อ ไม่จริง!!!’’เขาได้แต่พยายามไม่ยอมรับกับสิ่งที่เขาได้ฟังจากปากเพื่อนสนิทไปสดๆร้อนๆ

‘’ไม่ เชื่อก็ต้องเชื่อ งั้นแกก็ลองมาดูให้เห็นกับตาตัวเองซิ ชั้นแค่โทรมาบอกเพราะคิดว่าแก น่าจะไปเคลียเรื่องทั่งหมดที่แกก่อไว้ให้จบ เรื่องมันจะได้จบๆไปซะที แกก็จะไม่ได้นั่งเศร้าแล้วหมกตัวบนเกาะนั้นไง ชั้นรู้ว่าแกอยากเจอตัวแพรวาชั้นรู้ว่าแกมีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากจะพูดกับเค้า รีบมาก่อนที่นายจะไม่มีโอกาสได้พูด ส่วนแกจะตัดสินใจยังไงก็เรื่องของแก

“ที่พูดมาทั่งหมดเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอเต็งหนึ่ง’’

ติ๊ด ฟ่อออออออออออออ

‘’ดูเหมือนว่าสัญญาณจะไม่ค่อยดีเลยอะ พอแค่นี้ก่อนดีกว่านะเพื่อน ‘’เค้ารีบชิงตัดสายซะ เพื่อให้อีกผ่านไม่ซักไซ้อะไรเค้าไปมากกว่านี้

อีกด้านความรู้สึกที่กำลังสับสนก็กำลังก่อตัวขึ้นในตัวของชายหนุ่ม

ไม่ จริงเป็นไปไม่ได้ที่ยายแพรวกำลังจะแต่งงาน ไม่จริงเป็นไปไม่ได้ ยายแพรวจะไปมีรักใหม่ได้ยังไงไม่ได้การซะแล้ว เราต้องไปดูให้เห็นกับตามตัวเอง และสุดท้ายเราก็คงต้องยามรับความจริงซินะ อยากน้อยๆเราก็น่าจะไปเจอหน้าเค้าเป็นครั้งสุดท้าย.........

และไม่รอช้า ชายหนุ่มรีบติดต่อซื้อตั๋วเที่ยวที่ไวที่สุดกลับชลบุรี

 “แพรวเธอจะเปลี่ยนไปรึเปล่านะ พี่ยังมีบางที่บางอย่างที่ยังไม่ได้พูดกับเธอเลย”

รอยร้าวก็และความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดก็ได้กัดกร่อนตัวชายหนุ่มไปเรียบร้อยแล้ว

...................................

ตัดกลับมาที่ชลบุรี

‘’เป็นไปตามแผนเลยละยายแพรว แต่ พี่ว่าแพรวไม่เล่นแรงไปหน่อยเหรอ     ท่าทางเจ้าฉัตรมันจะตกใจมากเลยนะนั้นน่ะ’’

‘’ไม่แรงไปหรอกค่ะ ถ้าไม่ทำแบบนี้อาฉัตรคงกลับมาง่ายๆหรอกค่ะ แพรวว่าวิธีนี้แหละดีที่สุดแล้ว’’ถึงเธอจะรู้สึกสงสารอาฉัตรอยู่เล็กน้อย

‘’แหะๆร้ายกันทั่งอาทั่งหลานเลยนะ ถ้าอาเธอจับได้ว่าเป็นแผนของชั้นมันได้เอาชั้นตายแน่’’เต็งหนึ่งได้แต่กลัวๆ

‘’พี่หนึ่งค่ะ อาฉัตรไม่โหดร้ายขนาดนั้นหรอกค่ะ ถึงยังไงถ้าอาฉัตรจับได้ แพรวขอรับผิดชอบเอง’’หญิงสาวได้แต่พูดอย่างหมั่นๆ

‘’เหะๆ เธอก็น่าจะรู้นะว่าเจ้าฉัตรมันเกลียดการโกหกน่ะ มันอุส่ารอเธอและตามหาเธอมาโดยตลอดตั่ง5 ปีเลยนะ ถ้ามันจับได้ขั้นคงตายหยังเขียดแน่ๆ’’

‘’ไม่หรอกค่ะ แพรวก็ ต้องเสียใจมาตั่ง 5 ปีเหมือนนะค่ะ อาฉัตรก็ใจร้ายเหมือนก็

เคยดูน่ะอาฉัตร แพรวจะเอาคือที่ทำให้แพรวต้องนั่งทนทุกข์มาตั่งนาน ให้สาสมให้ได้เลยคอยดู

“เป็นพ่อคนแล้วหัดมีความรับผิดชอบหน่อยซิค่ะพี่ชาย”

 –m- เคยดูน่ะอาฉัตรจะเล่นให้แสบเลย ฮึฮึ ฮึ ‘’ บ้าทั่งอาทั่งหลายเลยนะเนี้ย หนึ่งได้แต่คิดเอื่อมๆในใจ

เกมส์การชิงไหวขิงพลิ้วการกลั่นแกล้งฝ่าด่านอุปสรรคต่างๆ ได้เริ่มขึ้นแล้ว เราจะมาดูกันซิว่า ไครจะยอมใจอ่อนอ่อนข้อให้อีกฝ่ายก่อนกัน