King of soul

ลำดับตอนที่ #2 : ตำนานที่ 2 กันกัส

พอฉันตื่นขึ้นมา กลับไม่ใช่ร่างของตัวเอง “กันกัส กันกัส ตื่นๆเร็ว” ฉันเงยหน้าเห็นชายใส่หน้ากะโหลก ผมยุ่ง ไม่ใส่เสื้อ ร่างแข็งแรง ตาสีเหลืองหรือเป็นเพราะหน้ากาก “รู้ไหมวันนี้มันสำคัญขนาดไหน วันนี้นายต้องไปสมัครทหาร” ชายคนนั้นพูดขึ้น “ห๊า!!!!”ฉันร้องเสียงดัง “เป็นอะไรของนาย” ชายข้างหน้าสงสัย “กอนกอสมาเร็ว เรียกน้องนายมาเร็ว” ข้างหลังชายคนนั้นมีรถแปลกๆไม่ค่อยเหมือนรถ คนขับเป็นคนแก่อายุน่าจะประมาณ 80 ปี “ลุกเร็วได้เวลาแล้ว”  ฉันขึ้นไปบนรถประหลาดนั้น แล้วนั่งลงบนที่นั่งไม้ลายสวยงาม แล้วคิดว่าชายคนที่อยู่ข้างหน้าเป็นพี่ชายของร่างที่ชั้นอยู่ชื่อว่า กอนกอส ชื่อแปลกดีแห่ และร่างที่ชั้นอยู่นี้ชื่อกันกัส แปลกเหมือนพี่เลยแห่ และต้องไปเป็นทหาร มันบ้าไปแล้ว  ใครก็ได้บอกที่ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง “ถึงแล้ว”พี่ของฉันลงจากรถประหลาด ฉันลงจากรถประหลาด ข้างหน้าปราสาทที่ใหญ่ใช่เล่นเขาไปเจอคนมากมาย ”ไปเตรียมตัวที่ห้องข้างหน้า เอาอาวุธมาเร็ว!! ฉันไปหาเพื่อนก่อน” เอ๋! คนแบบนี้มีเพื่อนด้วยหรอ? แต่ว่าก็ดังนะเดินผ่านใคร  ก็ทักทาย “นั้นพี่นายหรอ” ชายหน้ากวนๆทักขึ้น “อืม” ฉันตอบไปแค่นั้น เขาก็ทำหน้าตกใจ “โกหกน่า คนๆนั้นนะ      กอนกอส เลยนะ”    “แล้วไง?” “นายชื่ออะไร”  “กันกัส” ชายคนนั้นน่าซีดทันที่ที่ได้ยินชั้นพูดขึ้น “ว้าว นายเป็นน้องของทหารเทพเลยหรอเนี้ย!!”    “.....”  “ทำหน้าอย่างงั้นทำไหม”  “อืมไม่มีอะไร ไปเตรียมตัวกันก่อนเถอะ” พูดจบก็เดินไปห้องข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เปิดประตูบานใหญ่ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็คือ ชุดเกราะเหล็กและอาวุธมากมายให้เลือกตามสบาย ฉันถึงกับดีใจมากๆ เพราะฉันเป็นโรค โรคหนึ่งนั้นก็คือโรคบ้าอาวุธ เห็นอาวุธไม่ได้ ฉันเกือบหัวใจวายตาย ตาฉันเป็นประกายพร้อมวิ่งค้นหาสิ่งที่ต้องการและฉันก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าบางสิ่งบ้างอย่าง