หงส์โอบมังกร

เคร้ง!

“คุ้มกันองค์รัชทายาท”

เสียงตะโกนดังกึกก้องของนายทหารสวมชุดเกราะแม่ทัพสีแดงหลังจากเขาเห็นปลายทวนรัชทายาทของแค้วนตนกระทบกับดาบคมกริบเล่มใหญ่ มือซ้ายของเขาจึงชักบังเหียนม้าหันหลังกลับก่อนห้อตะบึงไปเบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว ทหารเจ็ดถึงแปดคนด้านข้างได้ยินดังนั้นก็รีบตวัดดาบปาดศีรษะของฝั่งตรงข้ามก่อนจะออกวิ่งอย่างสุดกำลัง ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาคือศพเกลื่อนกลาดทั้งฝ่ายเขาและฝ่ายตรงข้าม ยามพวกเขาวิ่งใบหน้าปะทะลมกลิ่นโลหิตคละคลุ้งเต็มโพรงจมูก แม้อยากหยุดอาเจียนออกมาสักแค่ไหน แต่เมื่อเห็นภาพปลายสายตาก็ตระหนักได้ว่าพวกเขาไม่อาจหยุดช้าได้แม้เพียงนิดเดียว

ปลายดาบกดลงบนหน้ากากสีทองลากผ่านตั้งแต่หน้าผากผ่านปลายจมูกลงสู่ปลายคาง พลันหน้ากากสีทองก็ถูกผ่าแยกออกเป็นสองส่วนร่วงหล่นลงสู่เบื้องล่าง

ปรากฏใบหน้าของสตรีงดงามพิสุทธิ์ ดวงตาเรียวของนางเบิกโพลง ปลายจมูกโด่งได้รูปค่อยๆ มีโลหิตซึมออกมาก่อนจะหยดลงบนริมฝีปากเรียวบาง มือขวากระชับด้ามทวนแน่นยังไม่ทันยกเสือกไปเบื้องหน้าเจ้าของร่างก็กระอักโลหิตออกมาคำโต ครั้นเมื่อก้มใบหน้าลงต่ำก็เห็นปลายดาบเล่มนั้นลากผ่านจากแผ่นอกลงสู่ช่องท้อง ชุดเกราะสีขาวก็ขาดออกเป็นสองซีกไม่ต่างจากหน้ากากบนใบหน้า ไม่เพียงคมดาบที่คมกริบเล่มนี้กระทั่งกำลังภายในของคนผู้นั้นก็ยังเหนือชั้นกว่า

ความเจ็บแปลบเริ่มวิ่งพล่านทั่วร่าง เจ้าของใบหน้างดงามก็สำลักโลหิตออกมาอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของคมดาบเล่มนั้นอย่างเต็มตา เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่อายุประมาณยี่สิบ ผิวขาว จมูกโด่งคมสัน ท่าทางของเขาองอาจสง่างามหัวใจพลันกระตุกวูบเมื่อสบกับดวงตาคมดุดันคู่นั้น

ผู้คนทั้งบนม้าและพื้นดินต่างหยุดนิ่งเงียบกริบกันหมด จู่ๆ เจ้าของคมดาบก็กล่าวออกมา

“รัชทายาทแคว้นโจวแท้จริงแล้วคือสตรี เจ้าเป็นสตรีเช่นนั้นหรือ”

ใบหน้าหล่อเหลาขาวซีดเมื่อเห็นว่าคมดาบของเขาได้ลงมือปลิดลมหายใจของสตรีตรงหน้า...

---------------- เรื่องนี้ เล่มถัดไปต่อจาก ท่านอ๋องเจ้าขา หม่อมฉันคือสตรีนะเพคะ -------------------

คุยกันก่อนอ่าน 

เรื่องนี้มีการ rewrite เนื้อหาใหม่ อาจจะลงให้อ่าน 60-70% (หรืออาจจะมาลงให้อ่านจนจบ หลังจากลง e-book แล้ว) 

อัพเดท อาทิตย์ละ 3 วัน (ศุกร์ เสาร์ , และ อาทิตย์) เริ่ม อัพเดท วันที่ 2 กค.