เรื่องนินทาและสรรเสริญ
คือว่า การนินทา การสรรเสริญ มันมีประจำโลก
ถ้าหากว่ายังอยู่ในโลกเพียงใด
มันก็ต้องพบกับคำนินทาและสรรเสริญ
คนประเภท ไหนบ้างจะถูกนินทาและสรรเสริญ
และคนประเภทไหนจะไม่ถูกนินทาไม่มีสรรเสริญ
ก็คนที่ไม่ถูกนินทาไม่ถูกสรรเสริญก็คนพวกเดียว
คือ พวกไม่เคยเกิด เขายัง ไม่รู้จัก ใช่ไหม
ฉะนั้นคนที่เกิดมาแล้วย่อมถูกนินทาและสรรเสริญ
ถ้าเราเป็นคนดี เขานินทาว่าเราเป็นคนชั่ว
เราก็ไม่ชั่วไปตามปากเขาพูด ถ้าเราเป็นคนชั่ว
เขาสรรเสริญว่าเราเป็นคนดี เราก็ไม่ดีไปตามปากเขาพูด
ฉะนั้นความดีหรือความชั่วอยู่ที่ผลแห่งการปฏิบัติ
ถ้าเราปฏิบัติดีเราก็ดี เราปฏิบัติเลวเราก็เลว
ก็รวมความว่า ขอบรรดาภิกษุทั้งหลาย
อย่าสนใจคำนินทาและสรรเสริญ
คือ ไม่สนใจกับคำสรรเสริญที่เขาว่าเราดี
เราไม่สนใจกับคำนินทาว่าเราชั่ว
เป็นอันว่า พระพุทธเจ้าทรงแนะนำว่า
จงอย่าสนใจทั้งคำนินทาและสรรเสริญ
เขาสรรเสริญเราว่าดี อย่าหลงคำสรรเสริญ
ถ้าหลงคำสรรเสริญ จะตกอยู่ในความประมาท
เขานินทาว่าเราเลว ก็อย่าไปกลุ้มใจกับคำนินทา
คำว่าดีหรือชั่วมันอยู่ที่ตัวเรา อยู่ที่ผลการปฏิบัติ
เยี่ยมชมบล็อก : http://tangsukawadei.wordpress.com
ความคิดเห็น