สายลับเขย่ารัก

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

“มึงไม่สมควรจะเกิดมาตั้งแต่ต้น มึงรู้ตัวมั้ย หึ!” มือหยาบบีบเข้าที่คางมน  พร้อมกับเปล่งวาจาผรุสวาทออก

มาอย่างเกรี้ยวกราด  อารมณ์ที่ปะทุขึ้นเรื่อยๆถูกส่งไปยังมือที่ทำหน้าที่เหมือนคีมเหล็กนั้น

“อ่อย.. อั๊น..” เสียงประท้วงจากผู้ถูกทารุณไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นแม้แต่น้อย  มือเรียวที่พยายามง้างมือหยาบ

กร้านนั้นออกจากใบหน้าไม่ได้ทำให้เจ้าของนัยตาอำมหิตเห็นใจแม้แต่น้อย กลับยิ่งทวีคูณความรุนแรงมาก

ขึ้นไปอีก

“ปล่อยแน่... แต่ต้องหลังจากที่มึงได้ไปสวัสดียมบาลในนรก!”

ปั่ก!!

ทันทีที่สิ้นเสียงอันหยาบคาย  ก้อนหินขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือถูกฟาดลงบนศีรษะของหญิงวัยกลางคนทันที 

เลือดที่กระเซ็นไปทุกทิศทาง และอาบลงบนมือกร้าน  ไม่ได้ทำให้คนใจอำมหิตหยุดมือแม้แต่น้อย  ยังคงทุบ

หินก้อนนั้นลงตรงที่เดิมซ้ำๆ ก่อนจะผลักร่างอันไร้วิญญาณลงไปในแม่น้ำเบื้องหน้า...

แกรบ... บ บ

เสียงใคร!!

หัวใจของมันกระตุกวูบ  มีคนเห็นการกระทำอันเลวร้ายเมื่อสักครู่  เร็วเท่าความคิดร่างกายที่เปื้อนเลือดถูก

สมองสั่งให้วิ่งตามเสียงที่ได้ยินไป  ก่อนจะพบกับร่างของเด็กน้อยวัย 8 ขวบนั่งกองอยู่กับพื้น  ขาเล็กๆมีรอย

ฟกช้ำขีดข่วนจากกิ่งไม้และก้อนหินในป่าทึบ  ดวงตาฉายแววตระหนกเมื่อเงยหน้าขึ้นมาสบตากัน  ปา

กน้อยๆสั่นระริกไม่กล้าแม้จะขยับตัว  หากแต่กระแสจิตสังหารที่แผ่ซ่านสั่งให้ขาอันบอบช้ำพยุงร่างของตัว

เองขึ้น  แล้วหันหลังออกวิ่งต่ออีกครั้ง  ไม่ทันพ้นสามก้าวดีไม้ท่อนเขื่องในมือของคนร้ายก็ได้ทำหน้าที่ของมัน

“สอดรู้สอดเห็นดีนัก  ตายซะ! นังเด็กบ้า!!”  สิ้นเสียงตวาดกร้าว ไม้ท่อนใหญ่ถูกฟาดลงบนศีรษะจากด้าน

หลัง  ร่างเล็กร่วงลงสู่พื้นอันชื้นแฉะน่าขยะแขยง  เลือดสีแดงฉานไหลเปรอะทั่วกองใบไม้แห้งที่รองรับร่าง

นั้นเอาไว้  สายตาอำมหิตาคู่นั้น ไม่มีความปราณีเลยสักนิด!!!








++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++