ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sanctuary : คาถายื้อ....ฟื้นชีวิต

    ลำดับตอนที่ #7 : ศิลาหินแห่งความทรงจำ

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 49



         หลังจากนั้นอีก 2 วัน ฮารุก็กลับมาที่ประเทศญี่ปุ่น...เมื่อมาถึงที่ญี่ปุ่นเขาก็รีบไปที่หอฮินาตะทันที เพื่อที่จะให้เคคุงดูรูปศิลาหินที่เขาถ่ายมา

         -ที่หอฮินาตะ-

        
    เคนทาโร่กำลังนั่งเล่นอยู่ใต้ต้นไม้...สีหน้าของเขานั้นดูเศร้าๆ เหมือนคนหมดอาลัย อย่างนั้นแหละ

         "เคนทาโร่ !" ฮารุตะโกนเรียก

         "ไง..ฮารุ" เคคุงตอบอย่างหงอยๆ "เป็นอย่างไรบ้าง..คือว่า ..เรื่องรูปศิลาหินน่ะ..คือ.."

         "อ้อ..นี่ไงล่ะ" ฮารุตอบ

         เขายื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้เคคุงดู..ในรูปนั้นมีตัวอักษรโบราณที่ดูเหมือนจะเป็นรูปวาดของเด็กเล็กๆมากกว่า..นี่น่ะหรืออักษร เคคุงคิด ไม่เห็นเมือนเลย

         "นาย...แน่ใจนะว่านี่คือรูปถ่ายของศิลาหินจริงๆน่ะ" เคคุงถาม

         "จริงสิ..." เค้าตอบกลับ "ชั้นน่ะตีความหมายของอักษรพวกนี้ออกแล้วนะ..มั.."

         "จริงๆน่ะหรอ.นายแกะภาษารูปวาดนี้ออกด้วยหรอ" เคคุงพูดแทรก "ถ้าอย่างนั้นมันเขียนว่าอย่างไรล่ะ..ลานพิธีกรรมนั้นมันอยู่ที่ไหนล่ะ !"

         "เออ...ความจริงแล้วมันออกจะเขียนขู่เตือนเรามากกว่า" ฮารุตอบ "นี่น่ะเป็นบทกลอนท่อนหนึ่งในนั้น"

              –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

                                 หากเหยียบเข้าอาณาเขตแดนศักดิ์สิทธิ์
                                       แม้นเพียงนิดก็ไม่พ้นพิพากษา
                                         ถูกจองจำเอาไว้ในกาลเวลา
                                     ถอยเถิดนาเราขอเตือนโดยหวังดี
                                                              •
                                                              •
                                        หากผู้กล้าคนใดใคร่อยากรู้
                                       จงลองดูบทกลอนข้างล่างนี่
                                       จะพาเจ้าไปดินแดนนั้นทันที
                                      ถ้าโชคดีก็อาจรอดกลับมาทัน
                                                              •
                                                              •
                                  เจ้าต้องเขียนวงกลมน้อยวงกลมใหญ่
                                         ให้อยู่ในวงเดียวเขตรักษา
                                                         ใ........
                                                              •
                                                              •

         ***(ขอชี้แจงนิดนึงเกี่ยวกับบทกลอนนะครับ ...เออ..คือว่า เนื่องจากผู้แต่งอ่อนเรื่องบทกลอนมากเลยน่ะครับ ~_~ " อาจจะห่วยๆไปบ้างก็อย่าถือโทษ-โกรธกันเลยน้า~ ^•^)

              –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

         "หา !! ..อะไรเนีย.นายมั่วอ่ะเปล่าอ่ะ" เคคุงถามอย่างสงสัย -_- "" "นายคงไม่ได้มั่วใช่มั้ย -_-" ชั้นล่ะไม่ค่อยมั่นใจเลย ~_~ " 

         "เอ้อ....ไม่มั่วจริงๆ" ฮารุตอบกลับ

         "เอ้า..เอาก็เอา แล้วมันเขียนบอกว่าอะไรอีกล่ะ" เคคุงถามต่อ

         "เออ...มันเขียนถึง ..เออ..ถึงลานพิธีกรรม ...ว่าลานพิธีกรรมที่บรรพบุรุษเราตามหากันมานั้นน่ะจริงๆแล้วอยู่ที่ญี่ปุ่นเองแหละ"

         "แล้ว..แล้วมันอยู่ที่ไหนอ่ะ" เคคุงถามอย่างอยากรู้

         "มันอยู่ในป่าทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ...เป็นสวนสาธารณะ...ชื่อว่าสวนสาธารณะเซจง"

         "จริงหรอ...สวนเซจงจริงหรอ..หึหึ" เคคุงพูด  "ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ เดียวเราไปกันเลย"

         "เฮิยๆ..เฮิย..จะไปเลยหรอ." ฮารุตกใจที่ได้ยินเคคุงพูด

         "แน่นอน..." เค้าตอบอย่างดุดัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×