Sanctuary : คาถายื้อ....ฟื้นชีวิต

ลำดับตอนที่ #4 : มหาวิทยาลัย

     นี่ก็เกือบจะ 1 เดือนแล้วที่เปิดเรียน .... การที่ได้เรียนหนังสือ - ได้พบเพื่อนๆ นารุคงชอบสินะ.เพราะดูเธอมีความสุขเหลือเกิน เวลาได้เรียนหนังสือ...แหม~ ก็เธอเป็นหนอนหนังสือนี่เนอะ -_- "

     ทุกๆเช้า-เย็น เคคุงจะเดินกลับหอฮินาตะเป็นเพื่อนกับนารุจัง

     -ระหว่างเดินกลับหอฮินาตะ-

     "นี่...เธอเบื่อมั้ย ?" จู่ๆนารุก็พูด...ทำให้เคคุงตกใจ

     "เรื่องอะไรหรอ ?" เคคุงถามกลับอย่าง งง

     "เรื่องชั้น....ที่เดินไป-กลับด้วยกันน่ะ เธอเบื่อมั้ย" นารุถามเบาๆ

     "หา!...อะไรนะ " เคคุงตกใจจึงพูดเสียงดัง.คนอื่นเลยหันมามอง

     "อะ...เออ...เปล่า..เปล่าหรอกช่างมันเถอะ" นารุตอบด้วยเสียงเศร้าๆ

     "ไม่หรอก...ชั้นมีความสุขมาก...นารุจัง" เคคุงตอบเบาๆอย่างอายๆ

     ระหว่างที่กำลังเดินกลับหออยู่นั้น ก็เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนรอรถเมล์อยู่ เคคุงคล้ายว่าเหมือนเคยเจอกับเด็กหนุ่มคนนี้ที่ไหนมาก่อน....สักพักเด็กหนุ่มก็หันมามองทั้งพวกเรา

     "กลับบ้านกับแฟนหรอ นารุเสะงาว่า" เด็กหนุ่มถามตรงๆ -_-

     "ม..ไม่ใช่นะ" นารุปฏิเสธอย่างอายๆ ~_~

     "โทษครับ...เรารู้จักกันหรือเปล่า" เคคุงถามเด็กหนุ่มอย่างขรึมๆ

     "อ้อ...นี่เพื่อนชั้นเอง จำไม่ได้หรอที่ชี้ให้ดูวันนั้นนะ ที่ชื่อ ฮารุอ่ะ" นารุพูด พยายามให้เคคุงนึกออก

     "อ้อ...ใช่ที่มาจากประเทศอียิปต์หรื่อเปล่า?" เคคุงถาม

     "ครับ...ใช่แล้ว" ฮารุตอบแล้วยิ้มๆๆ ^•^    

     "เออ...งั้นพวกเราขอตังกลับก่อนนะ"  นารุพูด

     ความจริงแล้วเคคุงไม่ค่อยชอบฮารุเท่าไร เห็นชอบมาคุยอะไรบ่อยๆกับนารุ ฉุนจริงๆ แต่เขาก็เป็นคนดีล่ะนะ..แต่คิดมากน่า  (กลัวจะมาจีบนารุหรอ ฮิฮิ ) ... แถมชอบคุยกับเราอีก......จนท้ายที่สุด...เคคุงกับฮารุก็เป็นเพื่อนกัน...

     -2 เดือนผ่านไป-

     "อีกประมาณ 5 วัน ชั้นจะกลับไปอียิปต์นะ..ไปเยี่ยมทางบ้านหน่อย" ฮารุพูดแบบเศร้าๆ

     "หรอ..เราคงคิดถึงนายนะ" เคคุงตอบ

     "เรา...เราหรอ ?"  ฮารุสงสัย

     "อ้อ..หมายถึง ชั้นกับนารุน่ะ" เคคุงตอบกลับ

     "อ้อ...นี่เคคุงชั้นอยากจะถามนายมาตั้งนานแล้ว.." ฮารุถามอย่างตื่นเต้น "นายชอบฮารุใช่มั้ยล่ะ?"

     "เฮิย ! เอาอะไรมาพูด" เคคุงสวนกลับ     

     "ยอมรับเถอะน่า.."ฮารุยังยุให้เคคุงตอบให้ได้

     "ไม่ใช่โว้ย" เคคุงบอกปัดอย่างเขินๆ

     "เอาเถอะ...ไม่ชอบก็ดีแล้ว...แต่ชั้นชอบน้า~ ...เธอน่ารักดี " ฮารุแกล้งพูด

     "เฮิย...บ้าเราะ...ชั้นชอบโว้ย ! ...อ่ะ" เคคุงหน้าแดง

     "ก็บอกแล้ว.....นายน่าจะบอกชั้นตั้งแต่แรกจะได้ไม่ต้องถามซ้ำ...ฮะๆๆฮ้าๆๆ" ฮารุหัวเราะ

     เย็นวันนั้น นารุนั่งคอยอยู่ที่ห้องนั่งเล่นของหอฮินาตะ

     "ทำไมกลับมาช้าล่ะ.." นารุถามอย่างเป็นห่วง

     "โทษทีนะ...ที่ทำให้เป็นห่วง" เคคุงตอบแล้วยิ้มให้นารุ

******นั่นแน่นารุมาคอยเคคุงด้วย...หรือว่าเธอชักจะชอบเคคุงเข้าแล้วล่ะ...หุหุ ~_~******