ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sanctuary : คาถายื้อ....ฟื้นชีวิต

    ลำดับตอนที่ #2 : ความสุข

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 49


        
         วันรุ่งขึ้น

        
    "เอ๊ะ..นารุ วันนี้เธอไม่ไปโรงเรียนหรอ" เคคุงถามอย่างสงสัย

         "ร.ร.ชั้นนะปิดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว" นารุตอบขณะกำลังทำอาหารที่ห้องครัวของหอพัก

         "นี่..ดูอายุเธอน่าจะมากกว่าชั้นนะ...เรียนอยู่มหา'ลัยปีไหนแล้วล่ะ" นารุถามด้วยความสงสัย

         "คือว่า...คือ"เคคุงกำลังจะตอบ

         นารุพูดสวนมาว่า "นายเอ็นไม่ติดใช่มั้ยล่ะ"

         อ่า..เคคุงนั่งปากค้าง "นี่เธอรู้ได้งัยอ่ะ" 

         "แทงใจดำหรอ หึหึ"นารุหัวเราะ

         "อืม..." เคคุงตอบเสียงหงอยๆ

        นารุยังคงทำอาหารต่อไป...."นี่ๆๆ..หยิบจานที่สิ" นารุบอกเคคุง

        เคคุงส่งจานให้ นารุตักกับเข้าใส่จานแล้วให้เคคุงไปวางบนโต๊ะ

        "คนอื่นไป ร.ร.กันหมดแล้วหรอ"เคคุงถามนารุ 

        "อืม..9 โมงแล้วนิ"นารุตอบ" นายนะมันนอนกินบ้านกินเรือนจริงๆ"

         ตอนทานข้าว นารุนั่งตรงข้ามเคคุง 

         "ทำไมเธอถึงมาอยู่หอล่ะ"เคคุงถาม

         "พ่อ-แม่ชั้นอยู่อเมริกาน่ะ ชั้นไม่อยากไปเลยขออยู่ที่นี่น่ะ" นารุตอบเบาๆ

         "หรอ...เธอคงเหงาน่าดูเนอะ..เอางี้ เพื่อเป็นการขอบคุณที่เธอทำอาหารให้ชั้นกินเที่ยงนี้ชั้นจะเลี้ยงข้าวเธอเอง เอามั้ย?"เคคุงถาม

         "ไม่เป็นไรหรอก" นารุตอบ "พอดีชั้นต้องอ่านหนังสือสอบด้วยใกล้จะเอ็นแล้วน่ะนายเองก็ควรจะอ่านด้วยนะ อยากเอ็นไม่ติดอีกปีหรอไง"

         "ชั้นมันเป็นพวกขี้เกียจเรียนอ่ะ" เคคุงตอบ "แต่เอาเถอะ ก็จริงของเธอใกล้จะเอ็นอีกแล้ว ปีนี้ชั้นต้องเอ็นให้ติดให้ได้ ไม่งั้นชั้นจะครองแชมป์ 3 สมัย"เคคุงพูดเสียงดังอย่างตั้งใจ

         "แต่ว่า...นารุ...ไปเที่ยวกันก่อนไม่ได้หรอ"เคคุงพูดต่อ 

         "ปาดโถ่....อีตาบ๊อง" นารุพูดเสียงดัง "ขึ้น!ไปเดียวนี้เลยเดียวเราจะมานั่งอ่านหนังสือด้วยกัน" นารุพูดตะคอกเชิงไล่ ให้ขึ้นไปรอที่หน้าห้องของเธอ

         นารุตามมาทีหลัง ความจริงแล้วห้องของเคคุงอยู่ติดกับห้องของนารุเลย 

         "เอ้า...เชิญ"นารุเชิญเคคุงเข้ามาอ่านหนังสือในห้องของเธอ

         ในห้องมีหนังสือเรียนเต็มไปหมด จนเคคุงอุทานออกมาว่า "แม่หนอนหนังสือ"
         พัว ! หนังสือลอยมาฟาดเต็มหน้าเคคุง เธอพูดว่า"ชั้นได้ยินนะยะ" เคคุงหัวเราะและหลังจากนั้นนารุและเคคุงก็อ่านหนังสือเรียนด้วยกันเกือบทุกวัน...

         5 วันต่อมา     
         ผู้ดูแลหอถามเคคุงว่า "อยู่ที่นี่มีความสุขมั้ย?" เคคุงตอบว่า "มีความสุขดีคับ"
         "นายมีความสุขตริงหรอ อีตาบ๊อง" นารุถามอย่างสงสัย

         "ชั้นมีความสุขมากเลยละเวลาได้อ่านหนังสือกับ ยัยหนอนหนังสือคนสวย" เคคุงตอบกลับอย่างลืมตัว เขาหันไปมองหน้านารุ ตอนนี้เองเห็นได้ชัดเลยล่ะว่าหน้าของนารุแดงล่ะ.....
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×