คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : n104
ทำไมนะ...
ช่วงวันวาเลนไทน์ คนอื่นถึงมีคู่ แล้วตัวเราเองดันไม่มี ? เอ๊ะ หรือไม่ใช่เราคนเดียว ?? คิดไปก็ปวดหัว...
ทูไนท์เดินตามทางที่เดินหนีมาจากห้อง n103 อย่างเงียบๆเดียวดาย...
อยู่คนเดียว...อยู่ลำพัง...
“หว่าเหว้~…”
เอ๊ย มีคนร้องต่อให้ด้วย ! ใครเป้นคนอ่านใจเราออกนะ...
เสียงที่ดังมาจากห้อง ‘n104’ ทำเอาอดสงสัยไม่ได้ ขาเรียวเลยก้าวไปใกล้ แล้วแง้มผ่านช่องที่ประตูปิดไม่สนิท เห้นสาวน้อย เอ๊ย หนุ่มน้อยนั่งดีดอูคูเลเล่ เพลงเดียวกับที่เธอร้องเมื่อกี้พอดีเลย
“อยู่คนเดียววว...อยู่ลำพังงง...หว่าเหว้~…”
โอ้จ๋า หนูจะร้องเสียงยานขนาดนี้ หนูไปร้องเพลงโอเปร่าก็ได้นะ หนูนะ...
หลังจากฟังเพลงสมองก็ยิ่งคิดหนัก วันวาเลนไทน์ทั้งที ไม่มีคนส่งของให้ไม่พอ ยังไม่มีใครให้ของอีก เรามันไม่มีสเน่ห์ขนาดนั้นเลยเหรอ โอ๊ยตาย....
“ฉันชื้อกุหลาบให้ตัวเอง
ต้องทนเดียวดายวังเวงอยู่อย่างนี้
จะส่งความรักไปให้ใครเมื่อคนๆ นั้น ไม่เคยมี
บอกรักตัวเองอีกทีนะเรา...”
แอ๊ด...
“อ้าว ทูไนท์ ผมก็นึกว่าใครมาหอนอยู่หน้าห้อง”
แหม...เมื่อกี้ ใครล่ะร้องโอเปร่าเพาะพริ๊งอยู่ในห้อง ! ใบหน้าสวยหันไปมองคนมาใหม่ แล้วย่นจมูกเล็กน้อย เป้นการบ่งบอกถึงอาการน้อยใจนิดๆ
“โอ๋ ผมล้อเล่นน่ะ ถ้าจะร้อง ทำไมไม่มาร้องด้วยกันล่ะ ออร์นั่งอยู่ในห้องอ่านหนังสือสอบ ผมเลยไม่มีเพื่อนร้อง”
“เรากลัวมีคนว่าเราหอนแบบเมื่อกี้อ่ะสิ”
“…” ถึงกับเงียบ ชริ!
“บ้าน่า ใครกล้าว่าไนท์ ไม่ใช่ผมแน่...”นายนั่นแหละคนแรก “...เอางี้ ผมดีดอูคูเลเล่นะ ส่วนไนท์ ก็ร้องเพลง”
“จ๊ะๆ แหม...”
สุดท้ายก็เลยมาลงเอย นั่งพิงประตูร้องเพลงกันอยู่อย่างนี้ เอ๊ย เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าตัวเองก็เสียงดี แต่เหมือนจะเผลอร้องดังไปหน่อย เลยทำให้ออร์แกนออกมาจากแล้วยึดอูคูเลเล่ไป แอบเสียดายนิดๆที่ไม่ได้ร้องต่อ
“งั้นเดี่ยวผมเข้าห้องก่อน เออ อ่ะนี่ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ”
ร่างที่สูงมากกว่าร่างเล็กไม่เท่าไหร่ ยื่นดอกกุหลาบสีแดงมาให้ พร้อมกับยิ้มก่อนจะเดินเข้าห้องไป
...ทำแบบนี้ได้เดือนละครั้งนะ โอ้ ทำบ่อยเดี่ยวใจละลาย ฮะๆ
...Happy Valentine นะ เอริโอ้ กับออร์แกน
ความคิดเห็น