SF PLAYFULLNORITZ

ข้อมูลเบื้องต้น

ติดตามมมมด้วยเด้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ :) 

เนื้อเรื่อง

PLAYFULLNORITZ

_________________

แสงพระอาทิตย์ส่องเข้ามาทางม่านสีใส เป็นสัญญาณว่าเช้าแล้ว ตาคู่สวยที่ตอนแรกปิดสนิทตอนนี้ค่อยๆปรือขึ้น

“โอ้ยยยยยเช้าแล้ว ทำไมเช้าเร็วจังนะ” คนตัวเล็กที่นอนคุดคู้อยู่ในผ้านวมผืนหนา บ่นกับตัวเอง แต่ถึงอย่างไรเขาก็ลุกขึ้นมาอย่างสดชื่นอยู่ดี เพราะวันนี้มันเป็นวันแรกที่เขาได้นอนกับคนรัก อย่างถูกพิธี เพราะอะไรหนะหรอ ก็เพราะเมื่อวานเป็นพิธีการแต่งงานของเขาไงหละ

“พี่โตโน่ตอนหลับก็ยังหล่อเนาะ แฟนหล่อนี่มันดีงี้หรอ” คนตัวเล็กยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนรักของเขาและพร่ำบ่นเบาๆ เหมือนจะดีใจด้วยซ้ำ เพราะกว่าจะผ่านมาถึงวันนี้ได้มันก็ลำบากพอตัวเลย เพราะโตโน่เป็นคนเย็นชา เรียนก็เก่งแถมยังหยิ่งอีก ต่างกับริทโดยสิ้นเชิง ที่ร่าเริงสดใส และความพยายามของริทน่ากลัวมาก  ถ้าริทพยายามจะทำอะไรซักอย่าง เขาจะไม่มีวันท้อจนกว่ามันจะสำเร็จ รวมไปถึงการทำให้โตโน่รักเขาด้วยเนี่ยแหละ จริงๆริทไม่ต้องพยายามอะไรมาก แค่โตโน่ได้เห็นเขาในครั้งแรก ก็ตกหลุมรักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว แต่โตโน่เป็นถึงนักเรียนที่เรียนเก่งที่สุด กีฬาก็เด่น เขาก็ต้องรักษาภาพลักษณ์ไว้ นั่นเอง

RITZ  

“เช้าแรกของการแต่งงาน เราต้องทำอาหารเช้าให้พี่โน่ให้สำเร็จ เฮ้ !!” แต่จะทำอะไรดี พี่โน่ชอบกินอะไรแต่เดิมๆ เราต้องแปลกใหม่ เริ่มมมม!!

ปกติพี่โน่จะกินแต่ขนมปังกับกาแฟ ซึ่งกินแค่นั้นทุกเช้ายังฉลาดขนาดนั้น ละดูริทดิ่ กินอาหารเสริทด้วยนะ เปปทงเปปทีนมาหมด แต่ก็นั่นแหละ ได้แค่นี้จริงๆ

ซุปเปอร์มาร์เก็ตแถวบ้านก็น่าจะมีพวกวัตถุดิบ คิดว่าจะทำพวกอาหารอิตาเลี่ยนนี่แหละ พี่โน่น่าจะชอบ หรือ ไม่ชอบก็ต้องกินป่ะ เราอุตาส่าห์ตั้งใจจะทำให้ พี่โน่ต้องดีใจแน่ๆ

อืมมมม....ต้องซื้ออะไรมั่งเนี่ย หมูสับ ซอสมะเขือเทศ หรือจะซื้อมะเขือเทศไปเผื่อด้วย จะใช้เส้นพาสต้า หรือสปาเก็ตตี้ไปเลยดี พริกหยวกไปซักหน่อยดีมั้ย

คือพอมาถึงซูปเปอร์มาร์เก็ตแล้วก็หยิบจับอะไรไม่ถูกอ่ะ

มันไม่เคยซื้อไม่เคยทำด้วย

เอาไงดี

เอาไปแม่มให้หมดดดด บ้านรวยซะอย่าง

แล้วเอาไรอีกดี ทำซุปด้วยดีกว่า ซุปผักโขม ใช่เคยไปกินที่ร้านแถวโรงเรียนอร่อยมาก คงทำไม่ยาก

เอ่า แล้วมันต้องใส่ไรมั่งวะ

เซิร์สเน็ตแป๊ป นี่คือทำไมต้องมายืนงงๆในนี้ คนอย่างเยอะ หยิบๆไปแป๊ปเดียวจ่ายตังค์ นี่ทำต้องมามึนๆในนี้ควรรีบก่อนพี่โน่ตื่นนะ โถ่วววว

ในเน็ตเค้าบอกว่า เนยสด หอมใหญ่ เห็ดแชมปิญอง น้ำซุปไก่ วิปปิ้งครีม ผงปรุงรส พาสเลย์สับ พริกไทยป่น ขนมปังอีก

ทำไมเยอะงี้ โถ่ววววว อยากจะโถ่วซักร้อยรอบ

โอเค ริทสู้ !!

ซื้อของเสร็จหมดไปเป็นพัน แต่ช่างมัน เพื่อพี่โตโน่วววววววว

แบกของกลับบ้าน คือตอนแรกโบกแท็กซี่ประมาณ 3 คันไม่จอด แต่เปิดไฟว่างง  งงมั้ยล้า

ไม่จอดละเปิดทำไมมมมมมม !!

“อ้าว ไปไหนมาอ่ะ” พี่โน่พูดในขณะที่กำลังจะงับขนมปังปิ้งเข้าปาก

“หยุดกินนนนนนนนเดี๋ยวนี้พี่โน่ ริทจะทำกับข้าวให้กิน เพราะฉะนั้น พี่โน่ไปเก็บบ้านนะแล้วริทจะทำอาหารให้กิน รับรองเซอร์ไพรส์สุดๆ” ประโยคยาวๆของริททำให้พี่โน่หยุดกินและพยักหน้าหงึกได้

“มั่นใจใช่มั้ย ว่าบ้านจะไม่ไหม้?”

“ไป – เก็บ – ห้อง – เถอะ – ที่ – รัก”  

แค่นี้พี่โน่ก็เดินขึ้นบ้านอย่างเป็นห่วงแน่ๆ ไม่เป็นไรหรอก พ่อริทเป็นถึงเจ้าของร้านอาหารนะ ทำไมริทจะทำอาหารง่ายแค่นี้ไม่ด้ายยยยยยย

TONO…..

ริทไล่ให้ผมขึ้นมาเก็บห้องเก็บบ้าน ก็แอบงงๆว่าทำไมต้องทำให้อะไรๆมันดูยุ่งยาก ทั้งๆที่มันก็เหมือนทุกวัน แค่เมื่อวานเราแต่งงานกัน หรือมันจำเป็นต้องพิเศษหรอ

แต่ทุกๆวันมันก็พิเศษอยู่แล้วนะ แค่มีริทอยู่ข้างๆมันก็พิเศษแล้ว

ชั่งเถอะ ความสุขเค้า

สิ่งที่กลัวตอนนี้คือ ถึงแม้ริทจะเป็นลูกเจ้าของร้านอาหาร แต่สกิลการทำอาหารของริทกลายเป็นศูนย์เลยนะ แบบไม่เป็นเลย ถ้าได้กลิ่นอะไรแปลกๆ หรือไหม้คงไม่ต้องสืบอะไรมาก

ผมก็เก็บผ้าซํก เปลี่ยนผ้าปูที่นอนมาซํกพัก กวาดเก็บบ้าน ทำให้รู้ว่าริทนี่มันริทจริงๆ นามบัตร กุญแจบ้าน เศษเงิน ริทไม่เคยเอาออกจากกระเป๋าเลย

เครื่องซํกผ้าจะพังมั้ยให้ทาย

แล้วก็ชอบมาบ่นว่า ของหายไปไหนไม่รู้ หึหึ

“พี่โตโน่วววววววววววววววววววววววววววว”

ผมก็ตกใจป่ะ เรียกเสียงขนาดนี้ ก็รีบดิ ครัวบ้านผมจะพังรึป่าวก็ไม่รู้

“ว่าไงริท เรียกเสียงดังขนาดนี้ เรียกตั้งแต่หน้าปากซอ...” ผมยังพูดไม่ทันจบหันไปเห็นริท ที่สภาพแบบ หน้าดำๆ หัวฟูๆ ที่สำคัญกลิ่นไหม้ๆ นี่มันก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

กูว่าละ

“ก็คือริทต้มเส้นพาสต้าไว้แล้วก็ไปลวกผักโขมเสร็จปั้ปก็ผัดหอมใหญ่แล้วก็เป็นอย่างที่เห็นอ่ะ แต่ริทว่าริททำถูกแล้วนะ ก็ในเว็บมันเขียนมางี้ริทก็ทำตามอ่ะ...”

“......แล้วสุดท้ายมันก็แย่อ่ะ” หน้างี้งอเป็นจวัก

“ไหนตอนแรกบอกว่าทำเองได้ไง”

“ก็ตอนแรกอ่ะคิดว่าทำได้ ห้ามว่านะ ครัวพังหมดเลย ขอโทษ อาหารเช้าพังหมดเลย”

“มื้อแรกของการแต่งงานก็พังหมดเลยพี่โน่” งานดราม่าก็มา น้ำตาจะไหลละมั้ง โถ่วริทเอ้ย

“ไม่เป็นไร กินนมกับหนมปังทาแยมก็ได้ เดี๋ยวทำให้ไปนั่งเหอะ” ผมบอกให้เค้าสบายใจไปก่อนไม่งั้นนอยด์ไปอีก 7 วันแน่ๆ

“เอาแยมสีม่วงนะ  เยอะๆนะ” หันมายิ้มให้แล้วก็ไปนั่งหงอยๆต่อในห้องนั่งเล่น ก็คงจะนอยด์จริงๆ

สุดท้ายก็อดที่จะเป็นห่วงความรู้สึกไอตัวเล็กไม่ได้ เอาจริงๆ ก็รู้แหละว่าอยากทำให้ผม อยากให้ผมดีใจ แต่อะไรที่ไม่ถนัดก็ไม่ต้องก็ได้ สุดท้ายก็มานอยด์เอง

อืมมม...ของที่พอใช้ได้ก็ยังมีอยู่ มีซุปที่พอทำได้ ทำซุปละกัน ขนมปังก็มี โอเค ริทเห็นของกินจะได้พอหายนอยด์ไปบ้าง

“โห้ยยยยยย ทำไมขนมปังทาแยมถึงกลายเป็นซุปได้ฮะเนี่ย” ริท ที่ยังเดินมาไม่ทันจะถึงที่นั่งทานข้าวก็พูดเสียงดังลั่นบ้านซะแล้ว

“มันแปลงร่างได้นะ เมื่อกี้ยังเป็นขนมปังตอนนี้กลายเป็นซุป”  ก็แกล้งๆรับมุขเค้าไป ก็ได้เสียงหัวเราะคืนมา อืออออน่ารักดี

“พี่โน่ เก็บข้างบนเสร็จยังอ่ะ” แหม่ ถามงี้ต้องมีแพลนจะทำไรซักอย่างแน่ๆ

“ยังอ่ะ ทำไมหรอ” หน้างออีกแล้วววววววว แกล้งเล่นเฉยยยยยๆ

“อยากไปเที่ยวอ่ะ แต่ช่วยกันเก็บให้เสร็จก็ค่อยไปก็ได้” มือน้อยๆกำแล้วชูขึ้นประหนึ่งว่า เราจะผ่านมันไปด้วยกันเฮ้ !!  อะไรประมาณนี้มั้ง

“แต่พี่อยากอยู่บ้านอ่ะ เก็บเสร็จแล้วนอนเล่นที่บ้านก็ได้”

“นี่มันหลังแต่งงานนะพี่ เราต้องไปเที่ยวกันเราเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันนะ” หน้าที่เริ่มงอกับเสียงที่เริ่มดัง โอเค จะเงียบบบบ เงียบและเงียบ

“............” อ่าว ริทก็เงียบ นี่จะตึงใส่กันใช่มั้ย

“จะเอายังไง” เป็นคำถามของริทครับ ถามมาไม่ตอบซะอย่าง อยากแกล้งอ่ะ

“งั้นพี่นอนอยู่บ้านไปนะ ริทไปคนเดียว เอ๊ะ ชวนกันไปด้วยดีกว่า” พูดเสร็จก็ยกชามไปเก็บละก็หนีขึ้นห้องไปเลย ได้ยินเสียงเหมือนอาบน้ำมั้ง ค่อยง้อก็ได้ เหอะๆ กินก่อน

“ฮัลโหล๊กันนนนนน  ไปเที่ยวกันมั้ย ริทอยากไปเดินเล่น โอเคได้แล้วเจอกัน” สิ้นสุดการจงใจสนทนาเสียงดังๆให้ผมได้ยิน

“เมื่อกี้คุยกับกันหรอ”

“ใช่ ทำไมหรอ”

“จะนัดกันออกไปข้างนอกใช่มั้ย”

“ก็ใช่อีกหนะแหละ”

“โกหกทำไม..” หน้าเลิ่กลั่กของริทยิ่งทำให้ผมตลกเข้าไปใหญ่ ก็โกหกแทนที่จะเนียนกว่านี้นะ ดันเลือกที่จะชวนกัน ก็ตอนนี้กันมันอยู่จีนกับฐิสา

“กะ โกหกอะไร เนี่ยนัดกับกันเรียบร้อยแล้ว จะไปแล้วหลีกทางด้วย” ริทเดินไป แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับประโยคของผมที่พึ่งจะพูดไปว่า

“กันอยู่จีนไม่ใช่หรอ มีเพื่อนชื่อกันคนเดียวหนิ คงไม่ผิดคนหรอกเนาะ” รู้สึกได้ว่าตัวเองกระตุกยิ้ม

“ก็พี่โน่ไม่ไป ริทไปคนเดียวก็ได้”

“จะไปไหน”

“ไม่รู้ไปเดินเล่นมั้ง ชั่งเหอะ” อารมณ์ประมาณผู้หญิงมีประจำเดือน

“อ๋อ ตอนแรกว่าจะไปดูหนังกับแฟนแต่แฟนจะไปเที่ยวคนเดียวว่ะเซ็งจัง” รอยยิ้มที่แป้นๆถูกส่งมาอย่างลืมตัว

“จริงป่ะเนี่ย อย่ามาพูดให้ดีใจ” พูดลองใจว่างั้นเถอะบักเตี้ย

“งั้นพูดเล่นก็ได้” ปากที่ตอนแรกยิ้มจนสุดตอนนี้แบบหุบลงจนยู่ไปแล้ว

“ล้อเล่นไม่ได้ไง๊” พูดเสร็จมือก็เอื้อมไปขยี้หัวทุยๆอัตโนมัติ ทำให้เกิดยิ้มสดขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง

ซักพักเราก็ออกมาเดินห้างกันซื้อนู่นซื้อนี่ ไอตัวเล็กก็ทำตัวเป็นเด็กๆ ชี้นู่นนี้ไปมั่ว ร่าเริงมากกกกกกกกกกก ก็ดีนะน่ารักดี ไม่รู้สิ ปกติเค้าก็น่ารักอยู่แล้ว แล้วนี่ยิ่งทำเด็กก็ยิ่งน่ารักไปอีก ไม่ดูน่ารำคาญเหมือนพวกผู้หญิงอ่ะที่ชอบงอแงแล้วมันน่าเบื่อ

“พี่โน่ ตัวนี้น่ารักป่ะ” หันมาถามแล้วก็ชี้นิ้วไปที่ตุ๊กตาลิงตัวนึง เค้าใจตุ๊กตาลิงใช่ป่ะ น่าลิงแก้มแดงๆอ่ะ

“ริทว่ามันเหมือนพี่โน่ดีอ่ะ ฮ่ะฮ่า” รอยยิ้มมมแม่มมมม อย่ายิ้มเยอะ หวงได้มั้ยล้า เมียทั้งคน

“ริท จะถึงเวลาแล้วนะ ไปหน้าโรงกันซื้อของหน้าโรงอีก” ตัวเล็กหันมาพยักหน้าแล้วก็เดินไปเรื่อยๆ แล้วเราก็หยุดอยู่ที่หน้าโรง

เอาจริงๆชุดที่ริทจับแต่งให้ผมคือเสื้อคู่นะ นี่บนร่างกายมีของคู่หลายอย่างมากจริงๆ คือเสื้อคู่ก็จะเป็น เสื้อขาวดำลายขวางทั้งคู่ กางเกงริทสั้น พับขาสีขาว ผมกางเกง สามส่วนสีดำ รองเท้าผ้าใบเหมือนกันเป๊ะแค่คนละเบอร์ กระเป๋าผมสะพาย ซึ่งมีของทุกอย่างทีต้องใช้ทั้งของริทและของผม แล้วอีกอย่างนึงที่คู่ก็คือ...

.....แหวนแต่งงาน

ริทมีการแบบงอแงนิดนึงขอร้องผมว่าไม่ให้ถอด แต่เอาจริงๆผมก็ไม่ถอดอยู่แล้วรู้แล้วรู้ตลอดแหละว่าหวง เพราะผมนอกจากจะเรียนเก่งแล้วยังหล่ออีกด้วย ไม่ได้อวยตัวเอง พูดเลยยย

เวลาที่ไปเที่ยวหรืออะไรเงี้ยะคนมองมาเยอะมาก เพราะคู่เราก็ชัดเจนไง บางทีก็เห็นริทแอบนอยด์นะ ผมก็ทำได้แค่กระชับมือที่จับให้แน่นขึ้นเท่านั้น ผมมั่นใจว่าเลือกคนไม่ผิด ถึงแม้ว่าจะขี้นอยด์ขี้เฟลไปบ้างง แต่ก็สีสันของชีวิตเนาะ เราเลือกเค้าแล้วเราก็ต้องดูแลเค้าให้ดีด้วย

“พี่โน่ มันจะสนุกป่ะ เคยอ่านสปอยมาแล้วคนเค้าก็บอกว่าสนุกนะ” เสียงเจื้อยแจ้วที่ก็บ่นอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้วก็ถามขึ้น ถามมันในขณะที่อยู่ในโรงนั่นแหละ คนไม่เยอะเท่าไหร่ไง มันวันธรรมดา

“มันจะฉายอยู่แล้วรอดูพร้อมกัน จะได้ว่าหนุกไม่หนุก” ริทพยักหน้ายิ้มก่อนจะหันไปสนใจโฆษณาและในที่สุดโฆษณาและเพลงสรรเสริญก็ผ่านไป หนังเริ่มฉายขึ้นมา แต่สาบานได้เลยว่า ผมดูไม่รู้เรื่องเลยซํกนิด มัวแต่จ้องหน้าไอตัวเล็ก ไม่น่าเชื่อว่าในโรงหนังอ่ะ มันไม่มีไฟ มีแค่แสงจากจอ เห็นใบหน้าริทได้ไม่ชัดเจนก็เหอะแต่ความน่ารัก ดวงตา จมูกและปาก อืมมม น่ารักไปหมด

โอยยยยยย หลง

ทำไงดีเนี่ยยยยย

“ริท จะเอาป๊อปคอร์นอ่ะ” ริทที่ถือป๊อปคอร์นอยู่ยื่นมาให้ผม แต่ไม่อ่ะ ให้มันป้อนดีกว่า

“ป้อนด้วย”

“ทำไมเรื่องมาก” บ่นไปงั้นแหละ ปากบ่นไปตาดูหนังไป มือก็ป้อนผมไปแต่ก็ต้องชะงัก เมื่อปากผมครอบนิ้วมันไว้ หึหึ แกล้งมันซักหน่อยเหอะ

“สกปรกว่ะ” บ่นๆยิ้มๆเขินๆไปหมดละม้างงงง ผมก็เขินแต่แกล้งให้มันเขินสนุกกว่า...

“ทำไมมันต้องจบแบบงี้อ่ะ โถ่วววอารมณ์ค้างมาก” นี่ก็อีกยังไม่เลิกบ่นนะ บ่นแล้วบ่นอีก บ่นตั้งแต่เดินออกนอกโรง จนตอนนี้แวะกินข้าวกันที่ร้านอาหารรอพนักมาเสิร์ฟก็ยังไม่เลิกบ่น

“หนังมันก็งี้ทั้งนั้นแหละ คิดไรมากกกกฮะไอตัวเล็ก”

“โอ้ยยยย ละมาบีบจมูกทำไมเล่า”

“ก็อยากแกล้งแฟนตัวเองบ้างได้ป่ะหละ” หน้ายียวนกวนปรสารทที่ผมส่งไปกลับกลายเป็นหน้าแดงๆของริทส่งกลับมาคืนแทนน เออ เขินไรวะ

“พี่โน่ นี่เดตที่เท่าไหร่ของเรา” ปากที่เคี้ยวตุ้ยๆอยู่ ก็เอ่ยปากถามขึ้นมาซะงั้น

“จำไม่ได้ คบมาตั้งกี่ปี จะให้มานับก็คงนับไม่ได้ละมั้ง” ผมตอบไป ก็คบมาจะ 4 ปีแล้วนะถ้าเอาแบบเดตดูหนังกินข้าวกันสองคนงี้ก็เอาจริงๆไม่เยอะหรอก โอกาสสำคัญแหละมั้ง

“ริทนับนะ 86 ครั้งแล้วนะพี่ แต่ถ้าหลังแต่งงานนี่ครั้งแรก” พูดอย่างภูมิใจว่าตัวเองเนี่ยนับได้เก่งที่สุด

แต่ริทนับจริงๆนะ จำได้ทุกอย่างเกี่ยวกับเราเลย ทุกอย่างจริงๆ รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผม ผมก็รู้เกี่ยวกับเค้า แต่ก็คงไม่เท่าเค้าแหละ  ชอบอะไรไม่ชอบก็รู้ คอยสังเกตถามนู่นนี่นั่นตลอดๆ แหละ น่ารักจะตาย

จำได้มั้ย วันนี้ผมชมเค้าว่าน่ารักไปกี่ครั้ง เห็นมั้ยหล่ะ อยู่กับริทนี่ใช้คำว่าน่ารักเปลืองมาก

ถึงวันนี้จะเป็นวันแรกที่เราแต่งงานกันก็เหอะ แต่ริทอยู่ก่อนแต่งตั้ง 2  ปี อยู่กันจนรู้นิสัยกันไปหมดแล้ว เห็นแค่หน้าก็รู้ว่าวันนี้ริทมีความสุขขนาดไหน ปกติผมไม่ค่อยมีเวลามาเอาอกเอาใจเค้าขนาดนี้หรอก แต่ก็นะ ริทมีความสุขผมก็มีความสุข ความสุขจริงๆนะที่ได้คอยแกล้ง

ขออะไรก็ได้ แต่อย่าขอให้ผมเลิกแกล้งริท .......

________________________________________________________

เรื่องสั้นเรื่องแรกมั้ยล้า ไม่เคยแต่งอะไรแบบงี้เล้ยยยยยยยย ถ้าฝืดถ้าไม่โอเคก็ขอโทษค่า รอเรื่องหน้านะ คิดว่าน่าจะดีกว่านี้ 555555555555555555

Twitter : sm_baitong

Facebook : ใบตอง  สาธินี

Line : bbait.

Thanks for read <3