คุณพระเอก เลิกจับหางผมสักทีเถอะครับ

เข้มเด็กหนุ่มอายุ 27 ปี ที่พยายามสู้ชีวิต แต่ชีวิตได้สู้กลับ เขาได้ไหลตามจากความเครียดในการทำงาน เมื่อตื่นมาอีกครั้งเันมาอยู่ในนิยายที่ผู้คนมีหูและหางงอกออกมา แถมคุณพระเอกดันชอบมาจับหางเขาอีก

---

"อย่ามายุ่งกับหางผมนะ"

"หึ หางนายมันกำลังเรียกร้องฉันอยู่"

ยืนมือไปจับปลายหางร่างสูงตรงหน้า

.

.

.

.

.

"จะไปไหน ก้อน"

"ใครก้อนกัน ผมจะไปไหนก็เรื่องของผม อย่ามาจับหางผม!!"

"ขู่น่ารักเชียว หางฟูหมดแล้ว"

ใครก็ได้เอาไอ้พระเอกโรคจิตนี้ไปเก็บที เอะอะจ้องจะงับหางผมตลอดเลย เห็นนายเอกของนายที่เก็บโต๊ะตรงนั้นไหม ไปหานายเอกของนายสิ อย่ามายุ่งกับฉันน้าา

_____(◍•ᴗ•◍)_____

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เท่านั้น สถานที่ในเรื่องก็ไม่ใช่สถานที่จริง อาจจะการอ้างอิง ใครไม่ชอบแนวนี้สามารถกดปิดได้นะคะ

_____ (◍•ᴗ•◍) _____

Ps.

โลกที่น้องไปเกิด ทุกคนสามารถท้องได้ แต่ละปีจะมีช่วงติดสัตว์ที่เกิดจากสัญชาตญาณสัวต์ จะมากน้อยขึ้นอยู่กับแต่ละคน จะมีกรณียกเว้นที่ไม่สามารถท้องได้ คือบุคคนที่มียีนของความเป็นจ่าฝูงสูงที่มีความเข้มขนของสายเลือด จึงไม่สามารถท้องได้

**Warning**

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งเลยค่ะ อาจจะมีคำผืดหรือบรรยายชวนงงแต่จะพยายามให้เต็มที่ค่ะ สามารถให้คอมเม้นให้กำลังใจกันได้นะคะ อาจจะไม่ได้มาบ่อยนะงับ แต่จะพยายามอัพไม่ให้ทุกคนค้างค่าา กรู๊ววว

#หางน้องเสือกินไม่ได้

#คุณครับอย่าดึงหาง