คอมเมนต์นิยายของเพื่อนบอร์ดนักเขียน by tongfar

ลำดับตอนที่ #7 : มีอา-มังกรน้อยปาฏิหาริย์ - (Master And The Little Dragon) by K.W.E.

มีอา-มังกรน้อยปาฏิหาริย์ - (Master And The Little Dragon) - คอมเมนต์ระดับ 2 ครับ

ภารวมของเรื่อง ในตอนแรกนั้นแม้จะไม่ได้โลดโผนอะไรนักแต่ก็งดงามและน่ารัก สองชีวิตที่ผูกพันกันอย่างลึกซึ้งพร้อมความสัมพันธ์ที่ค่อย ๆ แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น และต่อมาในท้ายที่สุดจากความน่ารักน่าชัง ก็ต้องแปรเปลี่ยนและย่างเท้าเข้าสู่สงคราม(ที่น่าจะยิ่งใหญ่มาก....) เนื้อเรื่องเริ่มกระชับและเข้มข้นมากขึ้นเรื่อย ๆ

ในด้านการใช้ภาษาในการบรรยายก็เรียบง่าย แต่กลับดึงความรู้สึกของตัวละครออกมาได้เต็มที่ทีเดียวครับ (โดยเฉพาะมีอาที่ดูมีมิติเป็นพิเศษหากไปเทียบกับคนอื่น)

สำหรับการบรรยายที่ทำให้ดูแตกต่างนั้นคิดว่าเป็นเพราะ... ส่วนใหญ่ผู้เล่าจะบรรยายให้เห็นเลยว่าใครเป็นคนแบบไหน กระทั่งตัวฟิลเองก็ตาม (เน้นย้ำบ่อยมากว่าเกลียดมังกร แต่การกระทำก็ไม่ค่อยแสดงออกนัก) และแม้จะเป็นตอนแล้วก็ตาม 15 ผู้เขียนก็ยังพยายามบรรยายเรื่องอุปนิสัยของฟิลทั้งในเรื่องการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และความละเอียดรอบคอบซึ่งเป็นมุมมองของคนเขียน แต่ในทางกลับกันภาพของมีอานั้น ส่วนใหญ่จะแสดงออกด้วยการกระทำของตัวเอง และเป็นภาพที่ถูกถ่ายทอดออกมาจากความคิดของฟิลอีกทีหนึ่ง โดยทางคุณ K.W.E. แทบจะไม่บรรยายในมุมมองของตนเองเลย ซึ่งนี่อาจจะเป็นจุดที่ทำให้มีอาดูมีชีวิตและโดดเด่นกว่าใคร

*ผมคิดว่าบางครั้งท่านอาจไม่จำเป็นต้องเน้นย้ำอะไรมากนักก็ได้ครับ เพราะในช่วงที่สู้กับอัศวินมังกรฟิลก็แสดงให้เห็นแล้วว่าตนมีความสามารถอย่างที่ท่านอยากให้เห็น บางครั้งการเน้นย้ำด้วยการกระทำมันจะทำให้ดูมิติของฟิลดูเปิดกว้างขึ้นมาอีกด้วยครับ

การเริ่มเรื่องด้วยการสร้างโลกนับเป็นแนวคิดมาตรฐานอย่างหนึ่งที่ได้ผลดีเสมอครับ แต่การจะทำให้คนอ่านอินไปกับโลกของเราได้นั้นส่วนหนึ่งต้องพยายามทำให้ ‘รวบรัด’ สักหน่อย ยกเว้นส่วนที่เราต้องการเน้นที่จะใส่คำบรรยายอย่างดีให้ดูโดดเด่นขึ้นมาครับ ซึ่งมันจะช่วยให้ความอยากรู้อยากเห็นของคนเพิ่มมากขึ้นได้มากเลยเชียว

จากบทนำส่วนสร้างโลกของท่าน K.W.E. ออกจะดูธรรมดาไปนิดหนึ่งเพราะเล่าอารมณ์เดียวกันมากไปหน่อยน่ะ แต่...ช่วงท้ายของตอนที่เกี่ยวกับกำเนิดมีอาทำได้เยี่ยมเลยครับ จังหวะนิ่มมากแต่ช่วยเพิ่มความอยากรู้ได้ดีจริง ๆ

หลังจากอ่านมาพักหนึ่ง และแม้จะมีคำเปรยว่าฟิลเกลียดมังกร... แต่เท่าที่อ่านมา ท่าน K.W.E. เองก็ไม่ได้เน้นความเกลียดชังตรงนี้เท่าไหร่ ในทางกลับกันผมกลับมองว่าฟิลเข้าใจโลก และเห็นใจมังกรซึ่งถูกมนุษย์จับมาเป็นทาสแล้วนำมาใช้ในสงครามมากกว่าครับ ซึ่งสิ่งที่แฝงอยู่นี้นับเป็นสเน่ห์ของฟิลจริง ๆ (ผมชอบแนวคิดในจุดนี้ครับ) และอาจเป็นเพราะฟิลได้เจอกับเรื่องเลวร้ายมามาก อีกทั้งอยู่คนเดียวมาตลอดเลยทำให้มองโลกในมุมมองที่แตกต่างออกไปจากคนอื่นอย่างที่เป็นก็ได้...

ในทางกลับกันหลวงพ่อที่เชียร์ให้เด็กไปเป็นอัศวินมังกร (ต้องไปรบ) นี่มัน เอ่อ.... ทำให้ผมไม่ชอบตัวละครตัวนี้เอาเสียเลยแฮะ... (และถึงตอนที่ 17 คุณหลวงพ่อนี่ก็ยังคิดจะส่งเสริมฟิลออกรบเช่นเคย... แถมออกรบคู่กับพ่อ...) ความจริงคนเป็นพ่อ(เครนี่)ไม่น่าจะอยากให้ลูกออกรบเลยนะครับ ทั้งความเป็นห่วงหรืออะไรก็ตาม ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ผมยากจะทำความเข้าใจได้... (สรุปคือมันไม่ใช่ปัญหาของเรื่องท่านหรอกครับแต่เป็นปัญหาเรื่องแนวคิดของผมเองมากกว่า)

คำแปลกขอเสนอเป็นทางเลือกครับ

บทนำ หากผู้ทำลายเป็นมังกร >> หากผู้รุกราน
ร้องออดด้อน >> อ้อน

ตอนที่ 2 ความทรงจำอันแสนสุข... ผมว่าแปลก ๆ นะครับเพราะว่าพ่อก็จากไป แม่-น้องเสียชีวิต หากคิดตามหลักทั่วไปมันคือความทรงจำระทมทุกข์มากกว่านะ (ดังนั้นหากจะเลี่ยงก็อาจจะใช้ว่า สถานที่อันมีความทรงจำเปี่ยมล้น / สถานที่ซึ่งเก็บรวบรวมความทรงจำทั้งชีวิตของเขาเอาไว้ อะไรประมาณนั้นครับ)

คำว่า “ก็ได้” เยอะไปหน่อยนะครับ บางครั้งตัดออกความก็ไม่เสีย อันนี้ต้องลองอ่านดูล่ะครับ

แบบไม่สบตา >> โดยไม่สบตา

ตอนที่ 15 ไปเวลาเปียก

ป.ล. มังกรที่ไม่ทำสัญญากับมนุษย์จะต้องตาย ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นคำสาปอะไรสักอย่างของมนุษย์โบราณเลยแฮะ

ป.ล.1 ฉากต่อสู้ครั้งแรกดูเหมือนจะมีการเน้นย้ำอะไรมากไปนิดหน่อยนะครับ เช่นตอนมีอาวิ่งไปหาฟิลเพื่อดูอาการ ก็ไม่น่าจะต้องตัดฉากไปอธิบายฝั่งโจรให้มากมายนัก (แค่ต่อว่า พวกโจรวิ่งหนี + ทิ้งกองเงินไว้เอาไว้ก็น่าจะพอครับ เพราะตัดฉากแล้วอารมณ์มันหลุดนี่สิ)

ป.ล.2 แอบแซว ตอน 9 แววพลัง L เริ่มลอยมาให้เห็น

ป.ล.3 หมาป่าตอน 11 มันตื้อจริง ๆ นะเนี่ย แถมฉลาดมาก ถึงขั้นมีการคาดการณ์ว่าหากปล่อยให้ฝนหยุดตกตัวเองจะอดล่าเหยื่อเพราะอาจมีคนสัญจรไปมาเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก... แบบนี้มันฉลาดกว่าตัวร้ายละครไทยอีกนะครับเนี่ย (อ้าว อยู่ดี ๆ วกกลับไปแว้งกัดละครไทยซะงั้น... ฮ่า ๆ)

ป.ล.4 ว่าแต่ฟิลคุยกับหมาป่าไม่รู้เรื่องเหรอครับ

ป.ล.5 ยังคงอยู่ในตอน 11 มังกรมีอาโหดมากกกก

ป.ล.6 ตอน 12 ฟิลประกาศเลี้ยงต้อยแล้วววว

ป.ล.7 ตอนที่ 15 ฟิลมีจุดยืนดีครับ แต่แปลกใจนิดหน่อยที่คนใจดีอย่างฟิลมีความคิดจะเข้าร่วมสงครามอยู่กับเขาเหมือนกัน (เห็นตอบรับเฉยเลยว่า ถ้ามีสงครามเกิดขึ้นจะเข้าร่วมแน่)

ป.ล.8 ตอนที่ 16 นับเป็นจุดไคลแมกซ์ของเรื่องเลยก็ว่าได้ แม้การทำสัญญาจะดูเรียบง่าย แต่ท่านถ่ายทอดออกมาได้มีพลังมากครับ ^^

ป.ล.9 ตอนที่ 16 มีมี่รู้จักกับเจ้าแม่มังกรอีวา.... หรือว่า..... คำใบ้ใกล้ครบล่ะ แต่สงสัยนิดนึงว่าฟิลเองก็มีสายเลือดของมังกรอยู่ด้วยหรือไม่.... ^^

ป.ล.10 โหท่านเล่นถมหนาชื่อกราไนต์แบบนี้ยิ่งกว่าหวยล็อคอีกนะ แหม่เก็บไว้ให้คนอ่านลุ้นบ้างก็ดีนะครับ

ป.ล.11 เนื่องด้วยกระทู้ http://www.dek-d.com/board/view.php?id=2049034 ซึ่งมีจุดประสงค์ในการแลกเปลี่ยนความเห็นกันมากกว่าจะเป็นการวิจารณ์นะครับ (ไม่กล้าวิจารณ์ครับ...)

ป.ล.12 เรื่องดาวคะแนน... เนื่องจากผมไม่สามารถคิดคะแนนให้ใครได้ ทุกอย่างเป็นเพียงความเห็นของผมเท่านั้น ทุกคนมีความชอบที่แตกต่างกันไปเพราะเช่นนั้นขอแจก 5 ครับ (เพราะจุดประสงค์หลักคือคอมเมนต์มากกว่านี่นะ)