คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -chapter 2- โดนติดตาม
“โอ๊ย!! อิ่มว่ะ”นัทพูดขึ้นหลังจากกินไก่ทอดไป 3 ชิ้นใหญ่
“ไม่อิ่มมึงก็เวอร์ไปแล้วว่ะ ไอ้ตัวกินไก่”กายพูดสวนนัททันที เพราะว่ากายกับผมกินไปแค่คนล่ะ 1 ชิ้นเท่านั้น แต่เรา 2 คนจะเน้นกินเฟรนฟรายมากกว่า
“อ้าวๆ สาดไอ้นี่ว่ากูอีก” นัทสวนขึ้นทันที
“โอ้ยๆ พอๆ กินเสร็จจะไปไหนอีกล่ะ” ผมพูดขึ้นเพราะเริ่มรำคาญ
“ไปร้านซีดี”นัทพูดขึ้นทันที “ไปเหอะ”นัทพูดต่อ
“เอาไง กาย”ผมหันมาถามกาย
“ไปก็ไป แต่เสร็จแล้วไปกินน้ำปั่นนะ ตากูเลี้ยงมั่ง”กายตอบผม
พวกเราเดินออกจากร้านไก่ทอดชื่อดังแล้วตรงไปยังร้านซีดี ร้านโปรดของนัท ร้านซีดีร้านนี้มีพื้นที่ไม่มากนักสองฝั่งริมกำแพงร้านเป็นแผงที่วางซีดี มีทั้งซีดีเพลง ซีดีเกม ซีดีการ์ตูน เรียกได้ว่ามีเกือบทุกประเภท ตรงกลางร้านทำเป็นทางเดินสำหรับคนประมานสองคน ด้านบนติดทีวีจอใหญ่ที่เมื่อพวกเรามาเมื่อไรก็จะมีคอนเสิร์ตให้ดูหรือไม่ก็ลูกเจ้าของร้านมาเล่นเกมโชวให้ดู เมื่อมาถึงนัทก็เรียกเจ้าของร้านที่นั่งอยู่หน้าร้านอย่างเป็นกันเอง
“เจ๊! สัปดาห์นี้มีเพลงไรมาใหม่บ้าง”นัทถามขึ้น
“อ่อ มีตรงแผงที่2 ซ้ายมือ ไปดูได้”เจ๊ตอบทันที
หลังจากที่นัทเข้าไปดูได้สักพัก นัทก็ออก มาพร้อมกับซีดีเพลง 2 แผ่น
“อ่ะเจ๊ เอา 2 แผ่นนี้”นัทพูดพลางส่งแผ่นซีดีและเงินให้แก่เจ้เจ้าของร้าน
“อ่ะนี่เงินทอน ลดให้ 10 บาทแล้ว”เจ๊เจ้าของร้านพูดพลางยิ้ม
หลังจากที่นัท และ กายได้ซีดีแล้ว พวกเราก็ไปยังร้านน้ำปั่นที่กายจะเลี้ยง
ร้านน้ำปั่นร้านนี้หลบอยู่ใต้บันไดเลื่อน ร้านถูกตกแต่งด้วยผลไม้ปลอม และไฟหลากสี ด้านข้างๆมีโต๊ะอยู่ 2-3 ตัว สำหรับนั่งดื่มน้ำปั่นเย็นๆ ส่วนเคาเตอร์ที่ใช้ชงก็มีส่วนผสมหลากหลายวางไว้เป็นชั้นๆ และยังมีเก้าอี้อีก 4-5 ตัว พวกเราเดินไปนั่งที่หน้าเคาเตอร์ของร้าน เจ้าของร้านรูปร่างอ้วนท้วมยิ้มอย่างเป็นมิตร
“วันนี้ดื่มน้ำอะไรดีกาย”เจ้าของร้านถามขึ้น
“ขอมอคค่าปั่นลุง”กายตอบทันที
“แน่ะ! เรียกลุงอีกแล้ว”เจ้าของร้านหันมาดุ พลางก้มหน้าปั่นน้ำต่อ
“ผมขอชาเย็นครับ”นัทพูดขึ้น
“ผมขอน้ำแตงโมครับ”ผมสั่งบ้าง
หลังจากที่เจ้าของร้านปั่นๆๆๆ ไม่นาน น้ำปั่น 3 แก้วก็ถูกเสิร์ฟตรงหน้าเรา
“แล้วสรุปน้าอายุเท่าไรล่ะเนี่ย ถึงไม่ให้เรียกลุง”นัทถามขึ้นหลังจากรับชาเย็นมา
“อะไรกันพี่อายุแค่ 26 เอง” คำตอบของเจ้าของร้านทำเอาผมกับนัทแทบสำลัก
“จริงอ่ะ?” ผมกับนัทถามขึ้นอย่างไม่เชื่อพร้อมกัน
“จริงสิ” พี่เจ้าของร้านหันมายิ้ม
“แล้วทำไมไม่ไปเรียนหรือทำงานอย่างอื่นล่ะครับ”นัทถามต่อ
“พี่ไม่ชอบน่ะ พี่ชอบพูดคุยกับคน ชอบเห็นคนที่กินน้ำปั่นของพี่แล้วมีความสุข พ่อกับแม่พี่เค้าบอกว่าทำอะไรก็ได้ขอให้มีความสุข พี่เลยมาเปิดร้านน้ำปั่นนี่หล่ะ”พี่เจ้าของร้านพูดอย่างภูมิใจ
“แล้วกายเค้าก็ชอบมาถามเกี่ยวกับคอมบ่อยด้วย”พี่เจ้าของร้านพูดต่อ
หลังจากที่เราดื่มน้ำปั่นกันหมดก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนผมก็เดินมารอรถประจำทางที่ป้าย ตอนนี้เป็นเวลา 3ทุ่มครึ่ง ป้ายรถเมล์นั้นว่างเปล่า ผมจึงไปนั่งรอ
แต่หลังจากที่ผมนั่งไปสักพักก็มีผู้ชายเดินมานั่งรอรถเหมือนกัน อายุของชายผู้นี้ดูพอๆกับพี่ของผม ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก แต่พอสักพัก ผมกลับรู้สึกว่าพี่คนนั้น นั่งใกล้ผมเข้ามาเรื่อยๆ ผมจึงเริ่มรู้สึกแปลกใจ แล้วพี่คนนั้นก็ถามขึ้นว่า
“น้องอยู่แถวไหนหรอครับ ให้พี่ไปส่งไหม?”
เฮ้ย! นี่มันอะไรว่ะเนี่ย ผมคิด เพราะว่าไม่คิดว่าคนหน้าตาดีอย่างนี้จะเป็นเกย์ พี่คนนี้น่าตาก็ถือว่าหล่อใช้ได้ครับ หน้าพี่คนนี้จะคล้ายๆกลับคนจีนนิดๆ แต่ลักษณะเด่นคือ คิ้วที่หนาเป็นพิเศษ
“ว่าไงครับ ไปกับพี่ไหม”พี่คนนั้นถามขึ้นอีกรอบ
“เออ ไม่ล่ะครับรถมาพอดี”ผมตอบ เพราะรถเมล์ช่วยชีวิตมาพอดี ผมรีบขึ้นรถทันที หลังจากนั่งได้ไม่นานเพราะรถไม่ติดเหมือนตอนเช้า ก็มาถึงป้ายบ้านของผม
“อ๋อน้องอยู่แถวนี้หรอครับ”
เฮ้ย! ผมคิดหลังจากหันไปมองต้นเสียงนั้นคือพี่คนที่ป้ายรถเมล์นั่นเอง คราวนี้พี่แกขี่มอไซค์อยู่ด้วย ผมไม่พูดอะไรแล้วรีบที่จะเดินหนีไปให้เร็วที่สุดพลางคิดว่า นี่กูจะโดนเกย์ปล้ำหรือเปล่าว่ะเนี่ย
“ไงครับน้อง พี่ถามไม่ตอบเลย”พี่คนนั้นขี่มอไซค์ตามมาถามต่อ
ผมรีบวิ่ง วิ่งแทบสุดชีวิต แต่ก็ยังได้ยินเสียงมอไซค์บิดตามหลังผมมา ผมเลี้ยวเข้าซอยที่จะไปบ้านของผม แล้วผมก็ได้ยินเสียงมอไซค์ผ่านไป ผมจึงค่อยๆเดินอย่างหอบๆ
แล้วก็มีเสียงมอไซค์เลี้ยวมาทางผม ผมจึงวิ่งอีกครั้ง คราวนี้มอไซค์ขี่เร็วกว่าเดิม แล้วมาปาดตรงหน้าผม เฮ้ย! นี่กูหมดทางหนีแล้วหรือไงว่ะ ผมคิดในใจ
“หนีอะไรน่ะภูมิ”เสียงคุ้นๆพูดขึ้น พี่ผมนั่นเอง
“สรุปหนีอะไร”พี่ของผมถามขึ้นอีกรอบ
“เปล่าๆ กลัวผี”ผมตอบแก้ตัวไป
“เออๆ ขึ้นมาเร็ว จะกลับบ้านไหม”พี่ผมพูด แล้วรีบขี่มอไซค์กลับบ้านหลังจากที่ผมขึ้นไปซ้อนท้าย
เมื่อมาถึงบ้านผมรีบเปิดประตูบ้านพลางจะวิ่งเข้าบ้านแต่พี่ผมกลับสั่งว่า
“ปิดประตูบ้านด้วยสิ”
ผมจึงเดินไปปิด ขณะที่ผมปิดนั้นมีมอไซค์คันหนึ่งขับผ่านหน้าบ้าน คนขับหันมามองที่ผมพลางทำถ้ายกมือเหมือนยิงปืนมาทางผม ผมถึงกับขนลุกชัน เพราะคนขับคนนั้นผมจำได้ เขาคือพี่คนที่ขี่มอไซค์ตามผม!!
ความคิดเห็น