ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Big love - เพราะรักเรื่องใหญ่ : 15
- พาร์ทอฮยอน -
แสแยามเ้าสาส่อผ่านผ้าม่านเ้ามาทำให้รู้ว่าเ้าแล้วปิเวลาันะามานยอลไปที่บริษัทเาะเป็นนปลุันให้ื่นเสมอแ่วันนี้ทำไมยัไม่มาปลุันนะหรือเาะยัไม่ื่น ันลุึ้นบิี้เีย่อนะิไ้ว่ายัยนานะไม่นอนอยู่้าๆแล้วนี้ออไปอ่อยานยอลรึป่าวนะันรีบลุึ้นาเียแล้วออาห้อไปทันที พอเปิประูออมา็เห็นยัยนานะำลัทำับ้าวอยู่อย่าสบายใ
" นั้นมันหน้าที่ันนะะ "
ันเินไปหยุอยู่รหน้าเธอ
" อโทษนะะ ือปิเวลานานะมาหาานยอลนานะ็ะเป็นนทำอาหารให้านยอลทานลอเลย "
" แ่อนนี้เป็นหน้าที่ัน "
ันเินเ้าแย่ะหลิวที่นานะถืออยู่
" ุไม่มีทาแทนที่ันไ้หรอ่ะ "
นานะเอ็ึมันลับ
" เอามานี้ "
ันึะหลิวสุแรแล้วผลันานะออยัยนั้นเออไปนมือไปโนระทะที่ยัร้อนอยู่
" รี๊ "
นานะร้อออมา้วยวามใ านยอลเปิประูออมาาห้อพอี็รีบวิ่มาูว่าเิอะไรึ้น
" มันเป็นอุบัิเหุนะานยอล "
ันรีบพู่อนที่นานะะพูอะไรานยอลหันมามอัน่อนะเินเ้าไปหานานะที่ยัใอยู่
" นายพาเธอไปนั่ันะไปเอาล่อยามาทำแผลให้เอ "
" อื้อ "
านยอลพานานะไปที่โฟาส่วนันเอ็เินไปเอาล่อยามานานะไม่ไ้พูล่าวหาว่าันผลัเธอหรือใแล้เธอแ่อย่าใเพราะยัยนี้รู้ว่าัน็ไม่ยอม่ายๆเหมือนัน
" เธอะไปทำับ้าวไหม เี๋ยวันทำแผลให้นานะเอ "
านยอลเสนอัว
" ไม่้อ นายนั้นแหละไปทำ ันะทำแผลให้นานะเอ "
ันสั่้วยสายาุๆานยอล็ยอมเินไปทำอาหาร่ออย่าโยี
หลัาิน้าวอาบน้ำอะไรันเสร็หมแล้วเราสามน็เรียมัวะไปบริษัทัน
" านยอลอ่า วันนี้นายะับรถไปเอไหม "
ันถามึ้นะที่เราำลัะเินออาห้อัน
" อื้อ ับไปเอสิทำไมหรอ "
" ันเห็นนาบ่นเมื่อยมาหลายวันแล้วนะ วันนี้ให้แอับเหอะ "
" มาแปลนะวันนี้ปิอบให้ันับมาว่าไม่ใ่หรอ "
" ็ันเห็นนายเมื่อยนี้นา "
" ไม่เป็นไรหรอรับที่รั "
" านยอล ! "
ันเรียื่อเาเสียุเพราะเายัไม่ยอมามใ
" ็ไ้รับ "
านยอลยิ้มหวาน่อนะโทรไปามแอให้ไปเรียมรถ ันเินเ้าไปโอบเอวเาแน่นปล่อยให้นานะเินามหลัมาเียบๆ
" อ๊ะ ึ้นไปสินานะ "
ันเปิประูหน้าให้นานะึ้นรถพร้อมับส่ยิ้มหวาน หึ รู้ัันน้อยไปแล้ว
" เธอเมารถ้อนั่หน้าู่แอไปนะ "
ันหันไปมอานยอลที่เินไปรับสายอหุ้นส่วนบริษัท่อนะหันมายิ้มเหยียใส่เธอ
" ่วยไม่ไ้นะนานะ "
ันันเธอเ้าไปในนั่รถ่อนะปิประูใส่เสียั
" านยอลอ่า ึ้นรถัน "
ันเรียานยอลทีุ่ยธุระเสร็พอีมาึ้นรถพร้อมับวิ่เ้าไปวแนเามา
" อ้อนั "
านยอลลูบหัวันเบาๆันส่ยิ้มหวานไป้วยวามอารม์ี สมน้ำหน้ายัยนานะัอยาระแะนั่หลัไม่ไ้ ลอทาที่ไปบริษัทันแล้อ้อนานยอลให้นานะที่แอบมอเราผ่านระหมั่นไส้แถมยัอ้อนให้เาบอรัันัๆแทบลอทานแอ็หันมาแวัน
" นานะอยาออไปเที่ยวไหนรึป่าว "
านยอลถามึ้นะที่เราสามนนั่อยู่ที่ห้อทำาน
" ใ่ นานะอยาไปไหนไหมันะเป็นนพาไปเอเพราะานยอลเาานยุ่มาเลยน่ะ "
ันรีบพูแทรึ้น่อนที่ยัยนานะะอ่อยอะไรานยอลอี
" ไม่อ่ะ เราแ่อยาอยู่ับานยอล "
นานะทำเหมือนไม่ไ้ยินเสียันเธอหันไปอบานยอลที่นั่อยู่ที่รทำาน ิ ัน็สนเธอหรอ
" ั้น็รอที่นี้แหละนะ วันนี้เราทำานเสร็่อยไปบ้านัน "
านยอลพูบ็้มหน้าลทำาน่อไปเียบๆ ันเลยไ้โอาส้อหน้านานะ่อนะเบะปาใส่เธออย่าหมั่นไส้
ฤหาสน์..
ทันทีที่ลับมาถึฤหาสน์นานะ็โผเ้าอป้ายูนาทันทีปิป้า้ออันไม่ใ่หรอ ันออมออย่าไม่พอในั
" ุนานะ ป้าิว่าะไม่ไ้เอันแล้วสะอีิถึั่ะ "
" นานะ็ิถึป้ายูนาเหมือนัน่ะ ป้าเป็นไสบายีไหมะ "
" สบายี่ะุหนู ุหนูละะแ็แรึ้นไหม "
" นานะแ็แรี่ะ "
" แ็แรีอะไรันละ นานะยั้อินยาอยู่แหละรับป้าแ่็ไม่ไ้เป็นหนัเหมือนเมื่อ่อนแล้ว "
านยอลที่เินามมาเสริมึ้นอีน นี้ันเป็นอาาศรึไย่ะ
" โอ๋ ุหนูอป้า "
ป้ายูนาอนานะแน่น เออรัันไปเลย
" อัว่อนนะ "
ันเินึ้นห้อไปทันทีเพราะืนอยู่่ออ้วออมาแน่ๆ
นานะมีห้อส่วนัวที่ฤหาสน์นี้้วยะสนิทันมาั้แ่เ็ริๆนั้นแหละ นี้านยอลไม่รู้หรอว่ายัยนานะนี้สร้าภาพเ่นาไหน สร้ามาั้แ่เ็แล้วมั้
" ินเยอะๆนะ "
ัน้อไปที่านยอลทันทีที่เห็นว่าเาัับ้าวใส่านนานะยัยนั้นรีบเยหันมายิ้มเย้ยันให่
" เธอ็ินเยอะๆนะ เหม่อไปเหม่อมาไม่ยอมิน้าวสัทีนะเราอะ "
านยอลยื่นมือมาลูบหัวันแ่้วยวามโมโหับภาพเมื่อี้ันเลยปัมือเาออไป
แสแยามเ้าสาส่อผ่านผ้าม่านเ้ามาทำให้รู้ว่าเ้าแล้วปิเวลาันะามานยอลไปที่บริษัทเาะเป็นนปลุันให้ื่นเสมอแ่วันนี้ทำไมยัไม่มาปลุันนะหรือเาะยัไม่ื่น ันลุึ้นบิี้เีย่อนะิไ้ว่ายัยนานะไม่นอนอยู่้าๆแล้วนี้ออไปอ่อยานยอลรึป่าวนะันรีบลุึ้นาเียแล้วออาห้อไปทันที พอเปิประูออมา็เห็นยัยนานะำลัทำับ้าวอยู่อย่าสบายใ
" นั้นมันหน้าที่ันนะะ "
ันเินไปหยุอยู่รหน้าเธอ
" อโทษนะะ ือปิเวลานานะมาหาานยอลนานะ็ะเป็นนทำอาหารให้านยอลทานลอเลย "
" แ่อนนี้เป็นหน้าที่ัน "
ันเินเ้าแย่ะหลิวที่นานะถืออยู่
" ุไม่มีทาแทนที่ันไ้หรอ่ะ "
นานะเอ็ึมันลับ
" เอามานี้ "
ันึะหลิวสุแรแล้วผลันานะออยัยนั้นเออไปนมือไปโนระทะที่ยัร้อนอยู่
" รี๊ "
นานะร้อออมา้วยวามใ านยอลเปิประูออมาาห้อพอี็รีบวิ่มาูว่าเิอะไรึ้น
" มันเป็นอุบัิเหุนะานยอล "
ันรีบพู่อนที่นานะะพูอะไรานยอลหันมามอัน่อนะเินเ้าไปหานานะที่ยัใอยู่
" นายพาเธอไปนั่ันะไปเอาล่อยามาทำแผลให้เอ "
" อื้อ "
านยอลพานานะไปที่โฟาส่วนันเอ็เินไปเอาล่อยามานานะไม่ไ้พูล่าวหาว่าันผลัเธอหรือใแล้เธอแ่อย่าใเพราะยัยนี้รู้ว่าัน็ไม่ยอม่ายๆเหมือนัน
" เธอะไปทำับ้าวไหม เี๋ยวันทำแผลให้นานะเอ "
านยอลเสนอัว
" ไม่้อ นายนั้นแหละไปทำ ันะทำแผลให้นานะเอ "
ันสั่้วยสายาุๆานยอล็ยอมเินไปทำอาหาร่ออย่าโยี
หลัาิน้าวอาบน้ำอะไรันเสร็หมแล้วเราสามน็เรียมัวะไปบริษัทัน
" านยอลอ่า วันนี้นายะับรถไปเอไหม "
ันถามึ้นะที่เราำลัะเินออาห้อัน
" อื้อ ับไปเอสิทำไมหรอ "
" ันเห็นนาบ่นเมื่อยมาหลายวันแล้วนะ วันนี้ให้แอับเหอะ "
" มาแปลนะวันนี้ปิอบให้ันับมาว่าไม่ใ่หรอ "
" ็ันเห็นนายเมื่อยนี้นา "
" ไม่เป็นไรหรอรับที่รั "
" านยอล ! "
ันเรียื่อเาเสียุเพราะเายัไม่ยอมามใ
" ็ไ้รับ "
านยอลยิ้มหวาน่อนะโทรไปามแอให้ไปเรียมรถ ันเินเ้าไปโอบเอวเาแน่นปล่อยให้นานะเินามหลัมาเียบๆ
" อ๊ะ ึ้นไปสินานะ "
ันเปิประูหน้าให้นานะึ้นรถพร้อมับส่ยิ้มหวาน หึ รู้ัันน้อยไปแล้ว
" เธอเมารถ้อนั่หน้าู่แอไปนะ "
ันหันไปมอานยอลที่เินไปรับสายอหุ้นส่วนบริษัท่อนะหันมายิ้มเหยียใส่เธอ
" ่วยไม่ไ้นะนานะ "
ันันเธอเ้าไปในนั่รถ่อนะปิประูใส่เสียั
" านยอลอ่า ึ้นรถัน "
ันเรียานยอลทีุ่ยธุระเสร็พอีมาึ้นรถพร้อมับวิ่เ้าไปวแนเามา
" อ้อนั "
านยอลลูบหัวันเบาๆันส่ยิ้มหวานไป้วยวามอารม์ี สมน้ำหน้ายัยนานะัอยาระแะนั่หลัไม่ไ้ ลอทาที่ไปบริษัทันแล้อ้อนานยอลให้นานะที่แอบมอเราผ่านระหมั่นไส้แถมยัอ้อนให้เาบอรัันัๆแทบลอทานแอ็หันมาแวัน
" นานะอยาออไปเที่ยวไหนรึป่าว "
านยอลถามึ้นะที่เราสามนนั่อยู่ที่ห้อทำาน
" ใ่ นานะอยาไปไหนไหมันะเป็นนพาไปเอเพราะานยอลเาานยุ่มาเลยน่ะ "
ันรีบพูแทรึ้น่อนที่ยัยนานะะอ่อยอะไรานยอลอี
" ไม่อ่ะ เราแ่อยาอยู่ับานยอล "
นานะทำเหมือนไม่ไ้ยินเสียันเธอหันไปอบานยอลที่นั่อยู่ที่รทำาน ิ ัน็สนเธอหรอ
" ั้น็รอที่นี้แหละนะ วันนี้เราทำานเสร็่อยไปบ้านัน "
านยอลพูบ็้มหน้าลทำาน่อไปเียบๆ ันเลยไ้โอาส้อหน้านานะ่อนะเบะปาใส่เธออย่าหมั่นไส้
ฤหาสน์..
ทันทีที่ลับมาถึฤหาสน์นานะ็โผเ้าอป้ายูนาทันทีปิป้า้ออันไม่ใ่หรอ ันออมออย่าไม่พอในั
" ุนานะ ป้าิว่าะไม่ไ้เอันแล้วสะอีิถึั่ะ "
" นานะ็ิถึป้ายูนาเหมือนัน่ะ ป้าเป็นไสบายีไหมะ "
" สบายี่ะุหนู ุหนูละะแ็แรึ้นไหม "
" นานะแ็แรี่ะ "
" แ็แรีอะไรันละ นานะยั้อินยาอยู่แหละรับป้าแ่็ไม่ไ้เป็นหนัเหมือนเมื่อ่อนแล้ว "
านยอลที่เินามมาเสริมึ้นอีน นี้ันเป็นอาาศรึไย่ะ
" โอ๋ ุหนูอป้า "
ป้ายูนาอนานะแน่น เออรัันไปเลย
" อัว่อนนะ "
ันเินึ้นห้อไปทันทีเพราะืนอยู่่ออ้วออมาแน่ๆ
นานะมีห้อส่วนัวที่ฤหาสน์นี้้วยะสนิทันมาั้แ่เ็ริๆนั้นแหละ นี้านยอลไม่รู้หรอว่ายัยนานะนี้สร้าภาพเ่นาไหน สร้ามาั้แ่เ็แล้วมั้
" ินเยอะๆนะ "
ัน้อไปที่านยอลทันทีที่เห็นว่าเาัับ้าวใส่านนานะยัยนั้นรีบเยหันมายิ้มเย้ยันให่
" เธอ็ินเยอะๆนะ เหม่อไปเหม่อมาไม่ยอมิน้าวสัทีนะเราอะ "
านยอลยื่นมือมาลูบหัวันแ่้วยวามโมโหับภาพเมื่อี้ันเลยปัมือเาออไป
" อย่า ันไม่ใ่หมานะ "
" เป็นอะไรเนี้ย "
านยอลมอันที่ทำท่าฟึฟั
" ป่าว "
ันพูพร้อมับั้าวเ้าปา
" มุเิมๆ ป่าวอเธอนะแปลว่าโรธทำไมันะไม่รู้หืมอฮยอน "
" ็นายไม่ัับ้าวให้ันบ้านี้านยอล "
ันเบะปาใส่เา
" โอ๋ อฮยอนนี้อนอัน "
านยอลยื่นมือมาลูบหัวันอีรั้
" ัให้สิรับ นี้ไ "
านยอลัับ้าวมาที่านันหลายอย่าันเลยยิ้มเย้ยใส่นานะไปโยที่านยอลไม่ทันเห็น หึ ันนะใสๆ นานะ้อหน้าัน้วยวามหุหิแ่เธอ็ไม่ทำอะไร่อ
" พรุ่นี้ ไปเที่ยวันนะานยอล "
นานะพูึ้นทันทีที่เราิน้าวันเสร็
" อื้อ ไ้ิ่พรุ่นี้เราว่าะไปไหนันละ "
านยอลถามึ้น่อนะมอมาที่ันเป็นารอวามเห็น
" ทะเลีไหมานยอล เราอยาไปทะเล "
นานะเสนอวามเห็น
" ันเบื่อทะเลแล้ว เราพึ่ไปันมาเอนะานยอล นายลืมแล้วหรอ "
ันพูแทรึ้น่อนะใ้นิ้วเี่ยไปที่แนานยอลเบาๆ
" อื้อ ริ้วย "
" ั้นไปสวนสนุีไหมานยอล "
นานะหันไปรบเร้าานยอลอีรั้
" ไปสวนสนุเสาร์อาทิย์ใ้อะไริันนานะ "
ันแล้พูพร้อมทำท่าทาสสัย
" นเยอะแถม้อไปรอิวนานอีนะนานะ นานะรอไม่ไหวหรอ "
านยอลเสริม
" แล้วไปที่ไหนไ้ละ "
นานะออ้วยวามหุหิ
" ไปปลาันเถอะานยอล หาแมป์นอน้าสัืนพาไมเิลแม็ี้ป้ายูนาแอและ็ยูริไปันให้หมเลยไ้สนุๆ "
ันออวามเห็นบ้า
" อื้อ ็ีนะ เธอว่าไนานะ "
" ็ไ้ "
นานะพยัหน้าล
านยอลมอันที่ทำท่าฟึฟั
" ป่าว "
ันพูพร้อมับั้าวเ้าปา
" มุเิมๆ ป่าวอเธอนะแปลว่าโรธทำไมันะไม่รู้หืมอฮยอน "
" ็นายไม่ัับ้าวให้ันบ้านี้านยอล "
ันเบะปาใส่เา
" โอ๋ อฮยอนนี้อนอัน "
านยอลยื่นมือมาลูบหัวันอีรั้
" ัให้สิรับ นี้ไ "
านยอลัับ้าวมาที่านันหลายอย่าันเลยยิ้มเย้ยใส่นานะไปโยที่านยอลไม่ทันเห็น หึ ันนะใสๆ นานะ้อหน้าัน้วยวามหุหิแ่เธอ็ไม่ทำอะไร่อ
" พรุ่นี้ ไปเที่ยวันนะานยอล "
นานะพูึ้นทันทีที่เราิน้าวันเสร็
" อื้อ ไ้ิ่พรุ่นี้เราว่าะไปไหนันละ "
านยอลถามึ้น่อนะมอมาที่ันเป็นารอวามเห็น
" ทะเลีไหมานยอล เราอยาไปทะเล "
นานะเสนอวามเห็น
" ันเบื่อทะเลแล้ว เราพึ่ไปันมาเอนะานยอล นายลืมแล้วหรอ "
ันพูแทรึ้น่อนะใ้นิ้วเี่ยไปที่แนานยอลเบาๆ
" อื้อ ริ้วย "
" ั้นไปสวนสนุีไหมานยอล "
นานะหันไปรบเร้าานยอลอีรั้
" ไปสวนสนุเสาร์อาทิย์ใ้อะไริันนานะ "
ันแล้พูพร้อมทำท่าทาสสัย
" นเยอะแถม้อไปรอิวนานอีนะนานะ นานะรอไม่ไหวหรอ "
านยอลเสริม
" แล้วไปที่ไหนไ้ละ "
นานะออ้วยวามหุหิ
" ไปปลาันเถอะานยอล หาแมป์นอน้าสัืนพาไมเิลแม็ี้ป้ายูนาแอและ็ยูริไปันให้หมเลยไ้สนุๆ "
ันออวามเห็นบ้า
" อื้อ ็ีนะ เธอว่าไนานะ "
" ็ไ้ "
นานะพยัหน้าล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น