คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : All of me : 14
‘ ับไ้แล้ว ! ปาร์
านยอลว รุ่นพี่สาวอฮยอน สวีทหวานที่ร้านอาหารั ‘
พร้อมับวามเห็นทั้้านีและ้านลบอีมามายมหาศาล่าวถูแพร่ออไปอย่ารวเร็วเพียไม่ี่ั่วโม
ประธานบริษัทที่ำลัโรธัับ่าวโยนมือถือให้หิสาวและายหนุ่มที่มีื่ออยู่ใน่าวู
“ เป็นยัไละ ันพูไปี่รั้แล้วว่าอถ้ายันเอในบริษัท็้อูแลัวเอันีๆอย่าไปเที่ยวเทนเาับไ้
!! ”
ท่านประธานยัพู้วยวามโมโหานยอลหยิบมือถือึ้นเลื่อนูเียบโยมีอฮยอนนั่อยู่้าๆ
“ ันผิหวัในัวเธอมาเลยนะอฮยอน ”
“ ันอโทษ่ะท่านประธาน “
หิสาวพูพร้อมับ้มหน้าล้วยวามรู้สึผิที่ไม่ทันระวััวน่าวหลุออไป
“ พวเธอบันมานานเท่าไหร่แล้ว ”
“ ปีว่าแล้วรับท่านประธาน ”
“
ปีว่าั้นหรอ ? ”
ท่านประธานทวนำอบอีรั้่อนะหันไปหาเลาอเา
“
ยืนยันไปว่าทั้สอบันริแ่บอว่าพึ่ะบหาูใันไม่นาน ”
“ ่ะท่านประธาน
”
เลาส่วนัวอเาเินออาห้อไปัารเรื่อ่าว
ประธานมอไปที่านยอลและอฮยอนที่ยัับมือันแน่น
“
ันรู้ว่าห้ามไม่ให้บันไม่ไ้ แ่่อานี้รอูระแสที่ามมาแล้วันแล้วพวเธอะเสียใับารระทำอพวเธอเอ
”
“ รับ
ผมิว่าผมะไม่เสียใรับ ”
านยอลพูออไปาวามรู้สึอเาอฮยอนึบีบมือเาเพื่อเือนสิว่าอย่าปเถียท่านประธานที่ำลัโรธอยู่อนนี้
“ านนี้ันอสั่ห้ามพวเธออเทันนว่า่าวะาลไป
ห้ามมีานู่ัน ถ้ามีานวที่รัน็ห้ามมอห้ามมีโมเม้น์ันเ็า ! ”
ำสั่อท่านประธานทำเอาานยอลถึับหุหิแ่็ยอมทำามโยี
“
ันหวัว่าพวเธอะทำามำสั่เพื่อรัษาวัวเอันไว้นะ ”
“ รับ/่ะ
ท่านประธาน ”
ทั้านยอลและอฮยอนอบพร้อมัน่อนะเินออาห้อท่านประธานมาที่ห้อแ่เพลที่านยอลใ้บ่อยๆ
“
านี้ะเอันยัไีละ ”
อฮยอนถาม้วยสีหน้าัวล
“ เลิิมาสัทีเถอะอฮยอนนา
เรารัันนะใรๆ็มีวามรัไ้ทั้นั้นะัวลไปทำไม ”
ร่าสูใ้มือลูบไปที่ผมอหิสาวเบาๆ
“
เอันที่บ้านหรือที่บริษัท็ไ้นี้ ไม่เห็น้อไปที่ไหนเลย ”
านยอลออวามิ
“ ยิ่เป็นที่บ้านยิ่ไม่ไ้เลยนะานยอล
อนนี้พวนั่าวะามเราไปทุที่เลยละ ”
อฮยอนเอื้อมมืออเธอไปับที่มืออานยอลที่ลูบหัวเธออยู่ไว้
“
ไม่ไปเอที่บ้าน็ไ้ ไม่เห็นเป็นไร ไม่เอันเลย็ยัไ้ ”
อฮยอนึมืออานยอลเ้ามาับนแน่นทันทีที่เาพูแบบนั้นเธอลัวว่าเาะไม่เ้าใริๆ
“ ไม่้อลัวนะอฮยอนนา
่อให้ไม่เอันไม่ไ้ทำาน้วยันไม่ไ้ิน้าว้วยันัน็ยัรัเธอรัเธอมาเหมือนเิมแล้วะรัเธอนเียวลอไป้วย
”
เมื่อไ้ยินอย่านั้นอฮยอน็ลายเ็น้อยี้แร้อไห้ออมาทันที
“
โอ๋ไม่ร้อนะรับ เ้ารัอฮยอนนะ ”
อฮยอนหลุยิ้มออมานแ้มปริเมื่อไ้ยินานยอลอ้อนแบบนี้
“
วามรัอเรามันยิ่ให่ว่าเรื่อแ่นี้นะ อย่าลัวหรือัวลอีนะอฮยอนนา ”
“ อื้อ
เ้าะไม่ัวลอีแล้ว ”
านยอล้มลประทับูบเบาๆที่น้ำาอเธอ่อนะอเธอไว้แน่น
“
เ้ารัานยอลมาเลยนะ “
อฮยอนระิบบอเาอย่าแผ่วเบา
- พาร์ทอฮยอน –
นี้็ผ่านวันที่่าวเทอันับานยอลถูปล่อยออมาหลายสัปาห์แล้วระแส่าๆที่เ้ามา็เบาบาลไปแล้วันับานยอลยัรัันเหมือนเิมแ่แทบไม่มีเวลาไ้เอันเลยท่านประธานรับาน่าประเทศให้านยอลสะแน่นเอียแ่ทุรั้ที่ลับมาเาหลีานยอล็ะนัันไปเอที่บริษัททุรั้ึ่ันะไปทุทีเพราะว่าิถึเามาๆ
ิ๊ๆๆๆๆ
เสียโทรศัพท์อันีึ้นใรโทรมาอนึป่านนี้ันนะพอูแล้ว็เห็นเป็นเบอร์อานยอล
“
ว่าไานยอลนา ยัไม่นอนอีหรอ ”
‘ เอ่อ นูนานี้ผมเอโอเฮุนนะ ’
“ เอ้า
เฮุนหรอมีอะไรรึป่าว ทำไมใ้เบอร์านยอลโทรมา ”
‘ ็านยอลฮยอไม่สบายมาอะสิ
เนี้ยไม่ยอมินยาหรือไปหาหมอเลยเอาแ่พูว่าไหวๆอยู่นั้นนผมไม่นปัาแล้วนูนา ’
“ ไม่สบายหรอ เมื่อบ่ายเอันยัีๆอยู่เลยนะ
”
‘ ริๆนะนูนารีบมาูเหอะเนี้ยฮยอะไม่ไหวแล้ว ’
เฮุนพู้วยน้ำเสียรีบร้อน
“
แล้วอนนี้อยู่ที่ไหนัน ”
‘ อยู่ที่หออะแ่นูนามาไ้เลยนะอนนี้ไม่มีใรอยู่หรอ ’
“
นูนาเ้าไปไ้หรอ ”
‘ มาเลยนูนาเี๋ยวผมลไปรับ ’
“ เอ่อแ่เฮุน...
”
‘ เร็วนะนูนาฮยอแย่แล้ว ’
ยัไม่ทันที่ันะพูบเฮุน็พูึ้นมา้วยน้ำเสียรีบร้อน่อนะัสายไปนี้านยอลเป็นอะไรรึป่าวเนี้ยันรีบว้าระเปา่อนะแวะไปื้อยาที่ร้านแล้วรไปที่หอทันทีพอไปถึเฮุน็ยืนรออยู่แล้วพาันึ้นไปบนหอ
“
ฝานูนาูแล้วยละัน ผมะหายัยเปี๊ยอผม่อน ”
“ อื้อ อบในะเฮุน
”
เฮุนี้ไปที่ห้ออานยอล่อนที่เาะเินออไป
พอันเปิประูเ้าไป็เห็นานยอลนอนห่มผ้าอยู่
“ เ้ามาแล้วนะานยอล
ื่นมาิน้าวิน่อนนะ ”
ันนั่ลบนเีย้าๆานยอล่อนะ่อยๆสะิให้เาื่น
“ มาแล้วหรอรับ
”
านยอลลืมาึ้นมาแล้วึันเ้าไปอทันที
“
ไหนว่าไม่สบายไ เี๋ยวเหอะ ”
ันพูพร้อมับีแนานยอลไปเบา
หึ นี้ันเสียท่าให้เ้าสอพี่น้อนี้หลอไ้ยัไันเนี้ย
“ ็เป็นไ้แ่พอเธอมา็หายเลยทันที
”
“ หนิ เ้าไม่ใ่หมอนะ
”
ันมอานยอลที่ำลัทำสายาเ้าเล่ห์
“
ไ้ใหมอที่ไหน็รัษาไม่หายหรอ ้อเธอนเียวเท่านั้น ”
านยอลวยโอาสที่ันำลัหันไปหาเาประทับูบลมาทันที
“
นายนี้มันร้ายริๆเลย ันลับบ้านีว่า มันึแล้ว ”
ันึมือานยอลออแ่เา็ไม่ยอม
“
เ้าถ้ำเสือแล้วะออไป่ายๆไ้ไละ๊ะ ”
านยอลประอหน้าันึ้นไป่อนะประทับริมฝีปาลมาอีรั้้วยวามิถึและวาม้อารที่ไม่ไู้บแบบนี้มานานทำให้ันล้อยามแลลิ้นบาๆไปับเา้วยนั้นยิ่ทำให้านยอลไ้ใพรมูบไปทั่วร่าายอเธอ
“ านยอลนา ”
ันเผลอเรียเา้วยเสียสั่นๆออไปานยอลส่ยิ้มหวานแล้วผลััวันให้นอนราบลไปบนเียัารถอเสื้อผ้าันออนหม่อนะไล่ริมฝีปาูเม้มไปทั่ว
“
มาทำให้หายิถึันเถอะ ”
านยอล้มลบเม้มที่หูอัน่อนะระิบบอเบาๆ
“ ี๊
านยอลนา “
ันร้อเสียหลับารระทำอเา
ร้ายริๆนะานยอลที่วาแผนแบบนี้เฮุน็อีนที่ยอมทำามแผนฮยออเา
ันเลย้อมาเ็บัวเลยเห็นไหมวันนี้ ><
ันลืมาึ้นมาะที่ำลับอยู่บนร่าอันเปลือยเปล่าอานยอลแล้วมอใบหน้าใสๆอเา
“
วันนี้ไม่มีาราานหรอ ”
านยอลถาม้วยน้ำเสียัวเีย
“ หึ ”
ันส่ายหัวไปมาเบาๆ
“ ัน้อเ้าึเย็นๆเพราะมี้อมถ้าั้นเธออยู่ับันที่นี้่อนนะ
”
ันไม่อบแ่พหัวไปมาให้เารู้
“
เมื่อืนเธอิันสะแไปหมเลยนะ ูนี้ ”
านยอลี้ไปที่แผออเาที่เ็มไป้วยรอบี่วน
“
็ใรใ้ให้านยอลเล่นอะไรพิเรนท์ละๆ ”
“
พิเรนท์อะไรแ่ลอท่าใหม่ๆเอ ฮ่าๆ ”
านยอลหัวเราะออมา้วยวามอบใส่วนันอายนอยาะมุผ้าห่มหนีอยู่แล้ว
“ ห้ามนอใ
ห้ามไปทำแบบนี้ับใรนะานยอล ”
ันี้นิ้วออำสั่้วยสายาุๆทันที
“
รู้แล้วรับเมีย ”
านยอลทำท่าทาหมั่นเี้ยว่อนะึัวันเ้าไปอแล้วประทับูบลบนริมฝีปาันเบาๆ
“ อีั้นานว่าะเย็นมา่อันีว่านะอฮยอน
”
“ อร้าย
านยอลพอแล้ว ”
แู่เหมือนานยอละไม่ฟัันเลยเาปิบัิารเินหน้าเ็มที่
โยาอันหื่นริๆ --*
ความคิดเห็น