ฆาตกรรม..หลอน...มรณะ

ลำดับตอนที่ #3 : ความสัมพันธ์กับรายต่อไป

“ เอ่อ..ขอโทษนะคะคุณพยาบาลช่วยเอาแฟ้มเอกสารกับรายงานคนไข้แฟ้มนี้ไปไว้ที่ห้องเก็บข้อมูลทีนะคะ  ขอบคุณค่ะ  ”  หมอเจนพูดกับพยาบาลผู้ช่วยของตนในห้องตรวจ  ก่อนที่จะเดินออกจากห้องเพื่อทานอาหารกลางวันในพักเที่ยงของวันนี้

“ อ้าว!...เจน เจอจนได้ไปทานข้าวด้วยกันมั้ยล่ะ  ผมกำลังลงไปพอดี ” หมอหนุ่มคนหนึ่งทักทายเจนอย่างสนิทสนม

“โห!  แซม ไปดิ  หิวจะแย่อยู่แล้ว” เจนพูดตำรับคำเชิญทันที  ทั้งสองเดินลงมาที่โรงอาหารของโรงพยาบาลที่ชั้นล่างสุดของตึกถัดไป

“ หมอ! หมอ! หมอคับ!” คิสวิ่งตามหมอเจนไปด้วยท่าทางที่บ่งบอกว่าเหนื่อยเต็มที

“ ค่ะ” หมอเจนหันมาตามเสียงเรียกด้วยท่าทีตกใจพอควรทีเดียว

“ ผม คิส นะ สารวัตร ฮิงค์สัน  คิส หวังว่าคุณคงจำผมได้ คุณคือคู่หูของผมผมจะมาตามคุณให้ไปช่วยสืบคดี ” คิสพูด

“ ได้เสมอค่ะ...แต่ว่าตอนนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้าชั้นขอตัวไปทานข้าวก่อนนะคะ” เจนตอบก่อนที่จะเดินผ่านคิสไปอย่างไม่สนใจใยดี

“ หมอคับ ผมขอทานด้วยได้มั้ยคับ ” คิสกล่าวด้วยท่าทีสุภาพ เชิงออดอ้อนซะมากกว่า

“ เชิญค่ะ”  เจนตอบด้วยท่าทีงงๆ

ที่โรงอาหานทั้งสามคนนั่งทานข้าวที่มุมหนึ่ง  วันนี้อากาศไม่ค่อยเป็นใจดูเหมือนว่าฝนจะตกคนที่ลงมาทานข้าวที่โรงอาหารจึงดูเบาบาง  เพราะผู้คนส่วนมากต้องรีบเคลียร์งานที่คั่งค้างเพื่อที่จะได้กลับบ้านก่อนฝนจะตก

“ อ้อ..ใช่สิคะ  ชั้นลืมแนะนำให้คุณทั้งสองคนรู้จักกันไปเลยชั้นนี่แย่จริงๆ สารวัตรฮิงค์สันคะ  นี่กิลฟอร์  แซม  เพื่อนชั้นเองค่ะ  แซมแล้วก็นี่สารวัตรฮิงค์สัน  คิส   พอดีชั้นต้องช่วยเค้าสืบคดีของหมอวอล์ตันน่ะ ”  เจนบอกพร้อมกับทำหน้าสำนึกอย่างจริงจัง  แต่ตรงกันข้ามกับแซมที่ดูเศร้าสลดลงไปมาก

“ เฮ้ย  แซมชั้นขอโทษชั้นไม่ได้ตั้งใจจะพูดถึงเค้า อย่าเสียใจเลยวอล์ตันเค้าไปดีแล้วล่ะ ”  เจนรีบขอโทษและเข้าปลอบโยนแซมทันทีแต่การกระทำทั้งหมดไม่ได้เล็ดลอดไปจากสายตาของคิสเลย  ด้วยความสงสัยคิสจึงเข้าจู่โจมเป้าหมายทันที

“ เอ่อ...ขอโทษนะคับ  คุณกิลฟอร์  คุณรู้จักกับผู้ตายด้วยเหรอคับ ”  คิสถาม

“ คับ  เราเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่มหาลัยแล้ว  เราสองคนสนิทกันมากเราจบมาจากชั้นเดียวกัน  หมอที่โรงพยาบาลนี้มีอยู่  9 คนที่จบมาจากชั้นเดียวกัน  เจนเองก็ด้วย ”  แซมตอบด้วยหน้าตาที่เจ็บปวดที่เพื่อนรักต้องจากไป

“ คับ ขอบคุณที่ตอบคำถามของผมนะคับ”  ในตอนนี้คิสได้คำตอบที่เจนดูสนิทสนมกับหมอวอล์ตันแล้ว

เย็นวันนี้ฝนตกหนักมากเจนกับคิสต้องคุยเรื่องคดีกันที่ห้องทำงาของเจน เจนอยู่แผนกอายุกรรมโรคทั่วไปที่ชั้นสามของตึกหกชั้นที่โรงพยาบาล  เจนและคิสแยกกับหมอแซมหลังจากที่ทานข้าวเสร็จเพราะหมอแซมถูกตามตัวให้ไปผ่าตัดคนไข้ด่วน นับว่าหมอแซมเป็นหมอผ่าตัดซึ่งได้ชื่อว่าเก่งทีเดียวถ้าเทียบกับหมอผ่าตัดทั้งหมดของโรงพยาบาลคิงเฟอร์เฮลล์

ทางเดินจากห้องผ่าตัดไปที่ห้องทำงานนั้นช่างยาวไกลวะเหลือเกินในความคิดของแซมตอนนี้  แซมเหนื่อยมากหลังจากทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับการผ่าตัดคนไข้ใน 5  ชั่วโมงที่ผ่านมา  ทันใดนั้นเองไฟที่โรงพยาบาลก็ดับสนิททั้งโรงพยาบาล  มีเสียงคนกรี้ดกร้าดทั่วโรงพยาบาลไปหมด   แซมเดินคำทางเรื่อยๆ ขณะนั้นเองโทรศัพท์มือถือของแซมก็ดังขึ้น  แซมยกมือถือขึ้นมาดูเบอร์ก่อนรับแต่เบอร์แปลกที่โทรเข้านี้แซมไม่คุ้นเลย  ทันใดนั่นเอง   แซมถูกใครบางคนใช้เข็มฉีดยาสลบเข้าที่ก้านคอของแซม   แซมขัดคืนอยู่พักนึงก่อนจะสงบลง

“ เย้ ในที่สุดไฟก็มา”  เจนตื่นเต้นดีใจมากที่ไฟมาแล้ว

“ ฮ่าๆ คนอย่างหมอเจนกลัวความมืดเหรอคับเนี่ย ”  คิสพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ย

“ แล้วไงคะสารวัตร กลัวความมืดเนี่ยผิดกฎหมายข้อไหนมิทราบ ”  เจนตอบด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์เต็มที่

“ เอาล่ะ  ผมยอมละผมว่าเรากลับบ้านกันเถอะ  เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่บ้านให้  เป็นการไถ่โทษละกันนะคับ”  คิสสำนึกผิด

ที่ห้องผ่าตัดในโรงพยาบาลร้างแห่งหนึ่งแซมโดยพาตัวมาจากโรงพยาบาลด้วยฝีมือของชายคนหนึ่ง  ตอนนี้ร่างของแซมถูกถอดเสื้อออก  ตอนนี้ร่างกายของเขาเหลือเพียงกางเกงตัวเดียวเท่านั้น  แซมถูกตรึงด้วยสายน้ำเกลืออยู่ที่เตียงคนไข้ท่ามกลางกลิ่นเหม็นอับของโรงพยาบาลรกร้างนี่

ช่วงนี้งานเยอะมาก
  แล้วผมจะแอบมาอัพให้
  อ่านแล้วช่วย คอมเม้นท์ด้วยนะครับ  
อย่าลืมโหวดให้ผมด้วยคร้าฟฟฟฟ
ขอความกรุณาด้วย  จาก killer_hell