ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บันทึกลับ นางสาวก.ไก่. กับ นายต.เต่า

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 > จากอนาคตสู่อดีตแห่งการเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 54


                 ตอนที่ 2 จากอนาคตสู่อดีตแห่งการเริ่มต้น


    เมษา ปี2553

    " ต.เต่า ๆ สงกรานปีนี้เมิงไปเล่นน้ำไหนวะ " เพื่อนซี้ของนายต.เต่าถามขึ้นมา

    " กุคงไปเล่นน้ำที่สีลมเหมือนปีที่แล้วหล่ะแล้วเมิงละไอ้ล.ลิงปีนี้ไปไหน "
    ต.เต่าหันมาบอกเพื่อน

    หลังจากนั้นก็หันกลับไปเล่นเฟคบุ๊คต่อ

    " กุก็คงไปกับเมิงอีกละ ที่นั้นแมร่งสาวเพียบ โว้ย..เมื่อไหร่จะสงกรานวะ
    เห็นแล้วอยากให้เร็วๆจังเว้ย"

     ล.ลิงเพื่อนสนิทของนายต.เต่ากระสับกระส่ายไปมา

    " เห้ย ! แต่กุว่า กระเทย เยอะกว่าวะ ยิ่งซ.4นะ กุไม่อยากเข้าเลยวะ " ต.เต่าบอกเพื่อน

    " ทำไมวะ " คำถามสั่นๆที่พบประจำเมื่ออยู่เพื่อนสนิทคนนี้

    " ก็ความหล่อของกุเป็นเหตุอะดิ กระเทยแมร่งมารุมกุจับนู้นจับนี่ไปหมด
    แถมยังไม่พอมันยังเอากุ
    ไปโยนถังน้ำเย็น กุเนี้ยโคตรหนาวเลยวะ ไปซ4.
    ครั้งนั้นครั้งเดียวแทบเสียตัว ปรี่ยๆ ! " นายต.เต่าว่าแล้วทำหน้าเหยเก

    "ฮา ฮา ฮา ฮิ้ว~! กุเพิ่งรู้ว่าคนหล่อนอกจากจะเป็นเครื่องดัก สาวๆชั้นดีแล้วยังเป็นเครื่อง 'จับ'กระเทยมาลุมล้อมอีก"นาย ล.ลิงเน้นหนักไปที่คำว่า 'จับ'ดังๆให้เพื่อนได้ยินอย่างสะใจ

    "เออ หล่อก็ผิดอะไรก็ผิด กุไม่เคยถูกอยู่แล้ว โว้ย! ไม่น่าเกิดมาหล่อเลยกุ...!" นายต.เต่าทำท่าจะเป็นจะตายที่ความ'หล่อ'จะทำเรื่องให้เค้าเป็นประจำ

    เพี้ย!

    "โอ้ย ตบกุไมวะไอ้คุณล.ลิง" ต.เต่าโดนเพื่อนซี้ตบ จนต้องเอามือลูบหัวแล้วหันออกมาจากหน้าจอคอม

    " เออ! ไอ้หล่อ กุไม่หล่อเหมือนเมิงบ้างก็แล้วไป" นายล.ลิงตบหัวเพื่อนซี้ไปหนึ่งทีแล้วเดินไปหยิบขนมข้างนอกห้องคอมส่วนตัวในบ้านพักตากอากาศของบ้านตระกูล Lotes ที่มานั่งชิวกันประจำ

    เนื่องด้วยที่บ้านพักตากอากาศของตระกลู Lotes มีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น คอม ทีวี เกมส์ สระว่ายน้ำ โต๊ะสนุ๊ก รถ สนามบอล ฯ

    อีกมากมายอย่างครบครันจึงทำให้ทั้งคู่มาพักที่นี่เป็นประจำ

    "เห้อ! เมื่อไหร่จะมีคนที่น่ารักจริงอะไรจริงผ่านมาสักทีนะ ที่ผ่านมาก็เจอแต่คนที่ผ่านเข้ามารัก แล้วก็จากไป ถ้าไม่เห็นแก่ความหล่อ

    และความรวยของเรา ก็ไม่เห็นจะมีใครสักคนที่จริงใจเลยโว้ย!!" ต.เต่าตะโกนอยู่ในคนเดียวภายในห้องพร้อมตอบข้อความจากสาวๆที่ส่งมาทักทายเป็นเวลาทุกวันกับคำถามเดิม เช่น กินข้าวยังค่ะ มีแฟนยังค่ะ อย่าลืมทานอะไรนะค่ะ อยากเจอจังค่ะ ขอเบอร์หน่อยค่ะ

    รักตัวมากนะฮ้า~! อย่างเนี้ยเค้ารู้สึกว่ามันไม่จริงใจอะไรเลยแค่คุยกันไปได้สักพักพวกนี้ก็จะจากไปเค้าเลยไม่ได้สนใจอะไรแค่ตอบไปตามพิธี แต่ เอ๋! คอมเม้นสุดท้ายมันแหม่งๆ อีกระเทยที่ไหนมาเม้นวะ!!!

    "ไอ้ริท เมิงอีกแล้วมาเม้นอะไรอีกวะเนี้ยกุเสียนะเนี้ย" นายริท หรือริทชี่ ที่สรรพนามคุณเธอเปลี่ยนไปตามโคโมโซมYในตัวเค้าที่มากกว่าโคโมโซมX1ตัวทำให้คุณเธอเปลี่ยนจาก HEริทเป็น SHEริทซี่

    'เมิงเม้นอะไรเนี้ยไอ้ริท'

    'อ่า~อย่าเรียกชื่อเก่าเค้าสิฮ้าเค้าชื่อริทซี่ฮ้า'

    'เออ ชื่อไหนก็เหมือนกันแหละและเมิงมาเม้นอะไรหา'

    'ก็เค้าคิดถึงตัวอะ ไม่เจอตัวหลายวั คิดถึ้ง~คิดถึง'

    'เอารองเท้าเบอร์10ของกุไปประทับตราที่หน้าก่อนดีไหม?ไอ้ริท'

    'ไม่เอาละ ตัวเล่นแรงอ่าเค้าไม่คุยละ โป้ง'

    "เออ ดี จะได้ไม่ต้องมาเม้นอะไรเสียๆหายๆอีก"นายต.เต่าทำหน้าเครียด

    "เอ๋ เฟดน้องเบ้บี้อัพstatsอีกแล้วต้องเข้าไปอ่าน"นายต.เต่าคลิกเข้าเฟดของน้องคนที่เค้าแอบชอบอยู่

    "เห้ย! ต.เต่าเมิงเอาอีกแล้วนะ เข้าเฟดน้องเข้าทุกวันทำไมเมิงไม่จีบเค้าสักทีวะ"นายล.ลิงกลับจากไปเอา เลย์ รสซาวครีมและหัวหอมมาสองถุงกับเป๊ปซี่สองกระป๋องมาให้เพื่อนซี้ด้วย

    "อ่าวไอ้ล.ลิงเมิงมาเร็วจังวะ เออดีกำลังหิวน้ำอยู่พอดีเลยเอามาๆ "ว่าแล้วก็ดึงน้ำเป็ปซี่ออกมาเปิดก่อนใครเพื่อน

    "เห้ย เมิงอย่าแถ ตอบคำถามกุมาเร็วๆเลย" นายล.ลิงขยั้นขยอเพื่อนให้ตอบ

    "เออ! บอกก็ได้ ก็น้องเค้าน่ารักใช้ปะ"

    "เออแล้วไงต่อ"

    "และน้องเค้าก็มีเพื่อนจะสองพันแล้ว"

    "เออแล้วยังไง!"

    "และกุมีคนมาจีบน้องเค้าทุกช.มเลยอะ""เออแล้วเมิงทำไมไม่จีบวะรออะไรอยู่เดี๋ยวหมาก็คาบไปแดรกหรอก"

    "ก็แบบว่ากุเห็นคนมาจีบเยอะขนาดนั้นกุก็ถอดใจไปครึ่งนึ่งแล้ววะ และอีกอย่างกุคิดว่าถ้าไปบอกรักเค้าทางเฟดบุคมันเหมือนไม่จริงใจเท่าไหร่วะเดี๋ยวมันจะเป็นแบบความรักครั้งเก่าๆที่ผ่านมาอีก กุเจ็บมาแล้ววะ บอกตามตรงเข็ด" นายต.เต่าว่า

    "มั่วแต่ลังเลแล้วเมื่อไหร่เมิงจะเจอกับคาวมรักวะเพื่อนเอ๋ย"นายล.ลิงส่ายหน้า

    "เห้อ~นั้นดิ"แล้วก็มองstatsของน้องเบบี้ที่เขียนขึ้นหัวว่า'อยากมีใครสักคนจัง เห้อ~'จากนั้นก็มีฟนุ่มๆมาเม้น20กระทู้ภายในเวลาไม่ถึง1นาทีแล้วปิดหน้านั้นไปทำหน้าตาหดหู่

    "กุบอกตามตรงวะคนนี้กุรักจริงหวังแต่งแต่กุไม่มีความกล้าเลยเหวยเพื่อนเลิฟทำไงดีวะ"นายต.เต่าถามเพื่อนซี้

    "กุว่าตัดใจๆไปเหอะคนเนี้ยเมิงคงสู้คนที่มาก่อนไม่ได้หรอกพวกนั้นเค้าเก๋าเกมส์"นายล.ลิงปลอบเพื่อน

    "นั้นดิงั้นขอเปิดเฟดน้องเบบี้เค้าครั้งสุดท้ายละกัน ก่อนจะตัดใจ"ว่าแล้วก็เปิดเฟดน้องเบบี้ขึ้นมาเป็นครั้งสุดท้าย(?)ก่อนจะตัดใจ

    มองไปได้สักพักก็มีเพื่อนของน้องเบบี้คนหนึ่งเม้นมาพอดี

    'ว่าไงเบบี้เดี๋ยวนี้หนุ่มตอมเพียบเลยนะแหม่ม popจึงนะเธอ'เพื่อนคนนั้นเม้นมา

    'อ่าวก.ไก่เองหรอไม่popหรอกก็ธรรมดาน่ะพวกเนี้ยเธอก็รู้'

    'นั้นดิพวกผู้ชายที่ชอบพูดแต่ไม่จริงจังมีเป็นเข่งเบื่อเหมือนกันแหละ'นายต.เต่าที่แอบดูอยู่เหงื่อตกบอกตัวเองว่าดีนะที่กุไม่ได้เม้นแล้วไปเป็นพวกผู้ชายประเภทนั้น

    'ว่าแต่เป็นไงมั้งเบบี้สงกรานไปเที่ยวไหนละ'

    'ไว้ค่อยคุยกันในเฟดเธอนะเดี่ยวพวกตัวผู้พวกนั้นตามมาอีก '

    ว่าแล้วก็มีตัวผู้ตัวหนึ่งเปิดเข้าเฟดของเพื่อนเบบี้คนนั้นตามไปโดยที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×