คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter 2
2
“อีเยน ไปไหนมา” ซองจีถามฉันทันทีที่ฉันมาถึง
“นี่ๆดูนี่สิ ฉันได้บัตรคอนเสิร์ตมาแล้วล่ะ><”
“จริงเหรอเยน แล้วไปได้มากจากไหนล่ะ” <<<คิมซอน
“มีคนให้มาน่ะ อย่าไปสนใจเลย รีบไปดูคอนเสิร์ตกันเถอะ แต่...บัตรมีแค่สองใบเองอ่ะ ทำไงดี... ใครอยากไปกับฉันบ้าง >o< โชว์มียัวร์แฮนด์พลีสสสสสสสสสส”
“(_ _)(_ _)(_ _)(_ _)(_ _)” เงียบ
“อะเกน โชว์มียัวร์แฮนด์พลีสสสสสสสสส”
“(_ _)(_ _)(_ _)(_ _)(_ _)” เงียบกว่าเดิม
“ อะเกนแอนด์อะเกน <2pm> โชว์มียัวร์มีแฮนด์พลี๊สสสสสสสสส”
“(_ _)(_ _)(_ _)(_ _)(_ _)” เงียบได้อี๊กกกกกกก
“ไม่มีใครไปจริงๆเหรอ TOT”
“ขอโทษน้า!~~~~~~~” T_T ทีอย่างงี้ละพร้อมเพรียงเชียวนะว้อยยยยยยยยยยยยยย”
“ถ้าพวกแกไม่ไปฉันก็ไม่กล้าไปดูคนเดียวหรอก พลีสสสสส ขอสักคนเถอะ ไปดูเป็นเพื่อนฉันหน๊อยยยยยยยย!!!!!!*O*”
“พวกเราก็สงสารเธอนะอีเยน แต่...”ฮาบีอ้ำอึ้ง
“แต่อารายยยยยยย!~~~”
“พวกเราไม่ชอบดูคอนเสิร์ตตตตตต~~~~~”
“TTTTTTTTOTTTTTTT”
...ในที่สุดฉันก็ต้องมาดูคอนเสิร์ตคนเดียว ฮือออ...จำไว้นะพวกแก...ฉันจะโกรธร้อยปีไม่ดีร้อยชาติไปเลย...
@เวทีคอนเสิร์ต
โปรดส่งใครมาอยู่เป็นเพื่อนช้านนนที อยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป...แง้ๆฉันเหมือนตัวประหลาดเลยอ่า...อยู่ตัวคนเดียวท่ามกลางผู้คนนับล้าน (เว่อร์ละ) กะว่าจะมาปลดปล่อยแท้ๆ ดันไม่กล้าซะนี่
“นี่ๆ ฉันไปแอบดูพวก the street ตรงหลังเวทีมาอ่ะแก แกรู้มั้ย พี่ฮาร์ทบีทของฉันน่ะเท่สุดๆไปเลยนะ><” เสียงพวกผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ฉันพูด
“จริงเหรอแก แล้วแกเข้าไปที่นั่นได้ยังไงอ่ะ..เค้าห้ามเข้าไปไม่ใช่เหรอ...”
“ฉันก็แอบเข้าไปน่ะสิถามได้ มันมีทางเข้าที่คนอื่นมองไม่เห็นเราอยู่ที่นึง”
“ตรงไหนเหรอ o_O”
“ก็ตรง@!@#$#%$^^&%*%^.....”
หึๆๆๆ ฉันคิดแผนดีๆออกแล้ว...... .
.................................................................................................
ย่อง~ย่อง~ย่อง~ย่อง (--_ )~( _--) ตอนนี้ฉันอยู่ที่...เอ่อ...ที่นี่ที่ไหนนะ...ขอเวลาคิดสามวินาที(มากไปมั้ง) ...อ้อใช่ ฉันแอบมาดูพวก the street ตรงหลังเวที ตามทางที่ยัยพวกนั้นคุยกัน หึๆๆๆ ฉันน่ะ หัวใสใช่ม้า า!~~
ตึก ๆ ๆ ๆ
แย่แล้ว...มีคนเดินมาทางนี้อ่ะ ทำไงดี..เขาจะเห็นฉันมั้ยนะ งืออ~ ToT
“แกว่าไงนะซงฮยอน”
“...”
“แต่ฉันมีแฟนแล้วนะเว้ย”
“เรื่องนั้นฉันรู้จงฮวา...แต่แกเป็นคนเดียวที่จะช่วยพวกเราได้”
ตึกๆ ตึกๆ เสียงหัวใจของฉันเต้นรัว ฉันรู้แล้วล่ะว่าสองคนที่คุยกันอยู่เป็นใคร...คนแรกคือ บีร์จงฮวา ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นบอยเฟรนด์โอป้า และคนที่สอง มีร์ซงอยอน คนนี้ฉันจำได้ดี เพราะเขาคือ ‘ฮาร์ทบีทโอป้า ’!!! ทั้งสองคนนี้เป็นหนึ่งใน the street ที่กำลังจะมีคอนเสิร์ตในอีกไม่กี่นาทีนี้...อยากรู้จัง... ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกันอยู่
“ถ้างั้น...ก็ได้ แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นฉันจะไม่รับผิดชอบทั้งนั้น...จำไว้ด้วย”
“...”
ตึกๆๆๆๆๆๆ
(-- )~( --)ฉันค่อยๆมุดออกมาจากราวแขวนเสื้อผ้าแล้วมองซ้ายมองขวา เฮ้อ...โล่งอก พวกเขาออกไปแล้ว...แต่...ฉันรู้สึกว่า...มันมีอะไรบางอย่างไม่ยอมออกไปกับพวกเขาด้วย ซึ่งมันก็คือ...
“กรี๊ดดดดดดด....แมลงสาบบบบบบบบบบบบบบบ><” ฉันวิ่งหน้าตั้งออกไปจากห้องเสื้อผ้า และ...
ตึงงงงง
“โอ้ยยยยยยยย”ฉันวิ่งชนกับใครคนนึงเข้าอย่างจังเลยอ่ะ TOT
“ขอโทษครับ...เป็นอะไรรึเปล่า”
“บอยเฟรนด์โอป้า!! เอ่อ..ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ ”
“คุณคงเป็นดารารับเชิญที่ทางเราเชิญมาสินะครับ...มีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะครับ ไม่ทราบว่า...คุณชื่ออะไรเหรอครับ”
“ชะ...ชินอีเยนค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ lovely girl”
“หะ...หา” งงเป็นไก่ตาบอด
“ฮะๆ เอ่อ...คุณเห็นเจ้าชิลลี่มั้ยครับ”
“ชะ...ชิลลี่?????”
“คุณไม่รู้จักเหรอครับ...นั่นไง ชิลลี่มาแล้ว” ฉันหันไปมองเจ้าชิลลี่ที่เขาพูด...ฉันว่ามันอาจจะเป็นหมาหรือแมวประมาณนี้แหละว่ามั้ย”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..แมลงสาบบบบบบ”
“คุณ ๆคุณครับ”
ความคิดเห็น