ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็เอ็ง......ทำให้ข้าเปลี่ยน

    ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ย. 51


         หลังจากที่ตระเวนสอบเข้าม.4 แต่ไม่ติด ในที่สุดก็ต้องเข้าเรียนพาณิชย์ ทำไงได้ก็คนมันโง่นี่นา ถึงแม้คำว่าเด็กพาณิชย์ผมจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เพราะว่ารุ่นพี่แถวบ้านเรียนอยู่ผมว่ามันดูขัด ๆ ลูกกะตายังไงก็ไม่รู้  มันดูไม่ค่อยเหมือนเด็กนักเรียนซักเท่าไหร่ แต่ทำไงได้ก็คนมันสอบไม่ได้นี่นา  แต่ดู ๆ ไปแล้ว เสื้อเชิ้ตแขนยาวผูกเน็คไทด์ กางเกงแสล็ค รองเท้าหนัง ก็ดูเข้าทีเหมือนกันแฮะ ผมหมุนตัวอยู่หน้ากระจกประมาณสัก 10 กว่ารอบได้มั๊ง "เออ ดูเท่ห์ดีเหมือนกัน นะเรา"  ........"ต้น สายแล้ววันแรกไปได้แล้วลูกส่องอะไรนักหนา"  เสียงแม่ตะโกนออกมาดังลั่น   "คร้าบบบบบบ....แม่หวัดดีไปละคร้าบบบ"    ผมตะโกนตอบกลับแม่ไป "นั่งรถรา ระวังนะลูก ข้ามถนนระวังให้ดี ๆ เลิกแล้วก็รีบกลับบ้านอย่าเถลไถล"    ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยเปลี่ยนคำพูดจนจำประโยคนี้จะขึ้นใจอยู่แล้ว  "คร้าบบบบบบ" สงสัยจะรีบให้ไปกลัวลูกจะไปสายหรือกลัวกระจกที่บ้านจะแตกก็ไม่รู้...แต่ผมสงสัยจะอันหลังซะมากกว่า

        เข้าประตูโรงเรียนมาได้ คนเยอะแยะไปหมด หอประชุมอยู่ไหนว้า....ไอ่ตอนที่มาสมัครเรียนก็เจือกไม่ใส่ใจจะถาม...เหลือบไปเห็น ไอ่แว่นหน้าเหมือนโนบิตะยืนเก้ ๆ กัง ๆ หันซ้ายที หันขวาที ท่าทางจะปี1 เหมือนเรา กะเข้าไปตีสนิทกะมันสักหน่อยเผื่อจะได้หลงพร้อม ๆ กัน ดู ๆ แล้วจะไปถามมัน ก็คงไม่ได้เรื่อง ยิ่งมันทำหน้าเหมือนปลาตื่นน้ำอยู่  " นี่ ๆ นาย ๆ" ตามันถั่วจนใส่แว่นหนาเตอะยังไม่พอดันเจือกหูตึงอีก  อีกทีวะ " แว่น ๆ ๆ"  ได้ผลแฮะ มันหันควับมาทันที  "นะ... นายเรียกเราเหรอ" อ่านะจะให้ตรูไปเรียกใครฟระก็มองหน้ามันอยู่เนี่ย แต่ช่างเหอะ " นาย ปี 1 ปะ เราไปหอประชุมไม่ถูกอ่ะ" มันมองหน้าเรา จะมองทำไมวะ  " ม..มันอยู่หลังตึก 2 อ่ะ แต่เราหาตึก 2 ม..ไม่เจออ่ะ" ดูมันเหมือนจะตื่นเต้นนะเนี่ยที่มีเพื่อนหลงทางกะมัน " งั้น...ก็เดินตามพวกเสื้อใหม่ ๆ เนี่ยแหละคงปี 1 เหมือนกัน" ในที่สุดผมกับไอ่แว่นก็หาหอประชุมจนเจอคนเยอะแยะไปหมด สรุปผมได้อยู่ห้อง 5 โห........ถ้าเป็นสมัย ม.ต้น ใคร ๆ คงคิดว่าลูกบ้านนี้โง่ชิบเป๋งอยู่ตั้งห้องห้า แต่ที่โรงเรียนผมจะแบ่ง เป็น ห้อง1-4 จะเป็นเด็กภาษาจีน ส่วนผม5-8 เป็นเด็กภาษาญี่ปุ่น ส่วน 9-12 ภาษาฝรั่งเศส ผมกะไอ่แว่นอยู่ห้องเดียวกัน  ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ผมเริ่มจับกลุ่มเพื่อนได้ประมาณ 4-5 คน มีไอ่กล้าเด็กชุมพรหน้าตามันหล่อเหลาเอาการทีเดียวไอ่คนนี้แหละที่มันทำวีรกรรมกับผมไว้เยอะ อีกคนไอ่ต๊อบเด็กปราจีนเป็นหัวหน้าห้อง อีกสองคนมีไอ่เต่ากะไอ่อี้เป็นเด็กเทพ และไอ่แว่นซึ่งตอนหลังรู้ว่ามันชื่อกฤษ แต่ยังไง ๆ ก็ไม่มีใครเรียกมันว่ากฤษซักคนมีแต่เรียก แว่น ๆๆๆ แต่มันก็ไม่ได้โต้แย้ง  ส่วนมากพวกผมจะเชื่อมสัมพันธ์กันโดยเวลาพักหรือหลังเลิกเรียนจะเล่นตระกร้อกับเตะบอลกันแล้วแต่โอกาส เพราะสนามไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ จะมีรุ่นพี่เล่นอยู่พวกผมไม่กล้าเข้าไปขอเล่น  ยังครับยังเป็นน้องใหม่เลยไม่ค่อยมีใครกล้ากันมากนัก

       วันนี้หลังจากพักเที่ยงอากาศมันร้อนจัด พวกผมก็เลยไปนั่งใต้ต้นไม้หลังตึก 4 สักพักไอ่อี้วิ่งกระหืดกระหอบ มาแต่ไกล  " พ..พวกมรึงอ่านประกาศที่ติดบอร์ดหน้าห้องธุรการ  ก..กานรึยางวะ" มันยังไม่หายเหนื่อย "มรึงทำหน้าตื่นมาแต่ไกล เค้าประกาศจับ...มรึงเอ๋อไอ่อี้"
    ไอ่ต๊อบพูดจบ เพื่อน ๆ ฮากันตรึม "สาดดดดดดดด ทางโรงเรียนจะพาปี 1 ทุกห้องไปรับน้องที่ทะเลเว้ย......ค่ายมฤคทายวันไรนี่แหละ"
    ไอ่คนคาบข่าวมาบอก ทำให้พวกผมตื่นเต้นเพราะไม่ค่อยได้ไปทะเลกันซักเท่าไหร่ ถ้าได้ไปกับเพื่อน ๆ คงสนุกดีเหมือนกัน



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×