ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Years รอรักสักปี คิดถึงเธอทั้งใจ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : ความทรงจำของออโรร่า

    • อัปเดตล่าสุด 11 ส.ค. 57


    บทนำ

    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ปราสาทที่แสนสวย มีเจ้าหญิงผู้น่ารักและสง่างามคนหนึ่งอาศัยอยู่ เจ้าหญิงองค์นั้นมี

    นามว่า... 

     

    เธอเป็นคนที่น่ารักและใจดี แต่ชะตาชีวิตของเธอก็ได้แปรผันไปในวันนั้น วันที่ท่านพ่อของเธอได้ตายจากไป นั่นทำให้

    เธอต้องอาศัยอยู่กับแม่เลี้ยงใจร้าย ที่มีลูก2คนติดมาด้วย นั่นทำให้เธอถูกกลั่นแกล้งอยู่เสมอ
    เธอโดนใช้งานทุกอย่างตั้งเเต่ระดับ

    ล่างที่ไม่เคยทำ
    และใช้ชีวิตอย่างโหดร้ายเสมอมา 



                    แต่แล้วโอกาสก็กำเนิดขึ้น มีการจัดงานเลี้ยงเต้นรำของเจ้าชายเมืองข้างๆ เธอคิดว่า ถ้าเธอไปได้แค่นั้นก็สบายแล้ว

    คิดได้ดังนั้นเธอจึงหนีออกนอกปราสาทไป แต่ใครจะไปรู้ระหว่างทางเธอได้เจอกับคุณยายคนหนึ่งกำลังเดือดร้อน

    เธอจึงเข้าไปช่วย คุณยายจึงให้แอปเปิ้ลมาผลหนึ่ง แต่พอเธอกินเข้าไปก็ได้ทำให้เธอหลับใหลไปนานหลายปี 


                    เธอตื่นขึ้นมาในเที่ยงคืนของวันสิ้นปี ใช่แล้วเวลาของเธอหายไปปีนึงเต็มๆ เต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เมื่อเธอตื่นมาเธอก็พบกับ

    เทพบุตรทั้ง7และนางสวรรค์ทั้ง4 พวกเขาเชิญเธอไปอยู่ด้วย และใช่ เธอตอบตกลง หลังจากวันนั้น เธอก็ต้องโดนเทพคนอื่นๆ

    ใช้งานจนเหน็ดเหนื่อยทุกวัน


                    ทางเลือกทางสุดท้ายของเธอคือเธอต้องเป็นเทพ เธอจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา ไม่ว่าจะดีหรือเลว เธอไม่รู้เลยว่า

    สัญญานั่นทำให้เธอเป็นสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์และ ก็ไม่ใช่เทพเหมือนกัน  ใช่
    ! เธอไม่เหมือนคนอื่น เธอช่างแตกต่าง มันไม่มีความสุข

    เลย  เธออยากกลับไปเป็นมนุษย์ อยากเป็นเจ้าหญิง และความปรารถนานั้นทำให้เจ้าแห่งเทพโกรธ และสาปให้เธอเจ็บปวดไป

    ตลอด และได้บอกเธอว่า
    เจ้าจงจำไว้เถิด ของที่สำคัญหากรักษาไว้ไม่ดีก็จะสูญเสียไป และสิ่งที่สูญเสียไปแล้วก็ไม่มีทางจะได้

    กลับคืนมาหรอก
    จากนั้นเธอได้เก็บหัวใจของเธอไว้กล่องแพนโดร่า และกักเก็บหัวใจของเธอเอาไว้ตลอดกาล...

     

    .
                .
                .
                .
                .
                .
                .
                .

     


                นิทานจบแล้ว นอนเถิดลูกรัก  ‘
     

    ท่านแม่ทำไมถึงจบเศร้าอย่างนั้นล่ะคะ

    มันเป็นนิทาน อย่าไปสนใจเลย

    หนูชอบนิทานเรื่องนี้ค่ะ

    แม่ก็ชอบนะ แต่ลูกคงถึงเวลานอนแล้วล่ะ

    โห่ … ‘

    ฝันดีนะ ออกัส

    ครอกก ฟี้

    แม่เองก็หวังจะให้ลูกเป็นผู้หญิงที่ใจดี และสง่างามเช่นนั้นเหมือนกัน

    ‘ … ‘

    ‘ เเต่แม่เชื่อในตัวลูก ว่าจะไม่จบเเบบเจ้าหญิงในเรื่องนั้น โชคดีนะ ออกัส ...

                    ' ... '

                    ' จากนี้มันจะไม่ง่ายเเล้วล่ะ '



     

    - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - -  -- - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - -  -- - - - - - - - -  - - - - - - 
     

     

    สวัสดีค่ะทุกคน เรื่องๆนี้เป็นเรื่องที่ตั้งใจแต่งมากเลยล่ะค่ะ ฝากอ่าน ฝากวิจารณ์ ฝากคอมเม้นด้วยนะคะ

    ขอบคุณทุกคนที่คลิกเข้ามาอ่าน  ขอฝากเรื่อง  My  Years  รอรักสักปี  คิดถึงเธอทั้งใจ  ไว้ในอ้อมกอดด้วยนะค้า><
           
                                                                                                                         Reria

     
    My Years รอรักสักปี คิดถึงเธอทั้งใจ

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×