คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Romeo & Juliet] Part 2 Cut Scene
“เจส...”
ยูริเลื่อนมือขึ้นมาสัมผัสกับหน้าอก มือข้างนั้นยังคงกดสัมผัสผ่านเนื้อผ้าขนหนู “รู้หรือเปล่า ? ว่าฉันรักเธอมากแค่ไหน ?” มือไล่สัมผัสมาจนถึงหน้าขา เจสสิก้าหน้าแดงก่ำพูดอะไรไม่ออกแม้แต่ห้ามก็ยังทำไม่ได้ อีกอย่างถ้าหากเธอกับยูริจะมีอะไรด้วยกันก็ไม่เห็นแปลกเสียหน่อย
“...ฉันรักเจสนะ ถึงแม้ว่าเจสจะเป็น จอง ฉันไม่สนใจหรอก แม้ว่าครอบครัวเธอจะเกลียดฉันก็ตาม...” ยูริหมุนตัวเจสสิก้าหันมาตน “เชื่อฉันนะ ?” เจสสิก้าพยักหน้าแทนคำตอบ ก่อนจะมอบรางวัลให้กับคนรักด้วยการจูบ เธอหลับตาลง ร่างถูกเอนลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ยูริจูบหน้าผากของเจสสิก้าอย่างอ่อนโยน แก้ปมผ้าขนหนูออกช้า ๆ
สายตาสอดสำรวจเรือนร่างไร้ตำหนิ ไร้เจ้าของ ไร้การแตะต้องใด ๆ ทั้งสิ้น ...
ผิวขาวราวไข่มุก ยามสัมผัสกลับให้ความรู้สึกนุ่มเนียน นี่มันยิ่งกว่าเทพีวีนัสเสียอีก ยูริจ้องใบหน้าสวยหวานที่เริ่มออกอาการประหม่า ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนหลบแววตานิ่งเสียดื้อ ๆ ไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรกันแน่ ต้องการจะมองดูเธอเหมือนวิจารณ์ภาพเขียน หรือว่าอะไร ? ยูริทิ้งน้ำหนักไว้ที่มือทั้งสองที่ยันอยู่ข้างไหล่ของร่างข้างใต้
“ฉันคงเป็นพวกสันดานแย่... ยิ่งฉันใกล้เธอแบบนี้ ฉันแสร้งทำเป็นนุ่มนวลได้แค่ชั่วครู่ เพราะความจริงแล้วฉันแทบอยากจะโถมเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง มันอัดแน่นในใจมาตลอด... อยากให้เธอเป็นของฉัน ฉันคงคิดอะไรโสมม แบบนี้แล้วเธอจะยังรักฉันอยู่หรือเปล่า ?”
“คนเราต่างคิด...อะไรแบบนั้นทุกคน ยูริไม่ผิดหรอก มันเป็นเรื่องธรรมชาติที่เราควรจะเข้าใจ” เจสสิก้ายิ้มรับก่อนจะพูดต่อ “ฉันยอมให้ยูริทำร้ายฉัน ดีกว่าให้ยูริเป็นทุกข์แบบนี้นะ...มันคงเป็นความเจ็บปวดที่หอมหวานที่สุด” กระดุมทีละเม็ดถูกปลดออกช้า ๆ ในเมื่อเจสสิก้าทอดสะพานมาให้เพียงนี้แล้ว ใครน่าโง่ไม่ข้ามไปคงขายหน้าไปตลอดชาติ
“อย่างนั้น ขอรับบาปนี้โดยไม่ขอคืน...” สิ้นเสียงยูริก้มลงลิ้มรสริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างทันที เจสสิก้าไม่ได้ปฏิเสธริมฝีปากของยูริเลยสักครั้ง จูบนี้ปรารถนาช่างร้อนแรง เสียงครางอื้ออึงดังก้องสอดประสานภายในห้อง ริมฝีปากร้อนลากสัมผัสจรดลงบนคอขาว สัมผัสหัวไหล่เนียน ดูดจ้ำเป็นรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
“อื้อ...” เจสสิก้าแทบกายไม่ชิดกับฟูก อิงซบลงบนบ่าของคนรักอย่างจำยอม ขาทั้งสองถูกแยกออกช้า ๆ สัมผัสนุ่มนวลเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นรุ่มร้อนด้วยเพลิงรัก นิ้วเรียวสอดเข้าหาส่วนรับความรู้สึกช้า ๆ สอดลึกเข้าไปจนเจ้าของร่างกายที่กำลังถูกพันธนาการให้รับแต่ความเจ็บปวดร้องครางกระเส่า
สะโพกบางขยับเข้าออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า มือทั้งสองข้างคว้าไหล่ของผู้สนองความสุข “อ๊า...อ๊ะ”
ยูริเร่งจังหวะของนิ้วให้เร็วขึ้นกว่าเดิม จนร่างที่กำลังถูกระบายอารมณ์นั้นรู้สึกสั่นไหวที่หัวใจ เจสสิก้าเผลอร้องไห้ออกมาเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่กำลังกรีดแทงเธอทีละนิด ปลายเท้าเกร็ง แต่สะโพกบางยังคงถูกสั่งให้ขยับไหวเข้าออก
“อ๊า ยูริ... อ๊า ฉันเจ็บ...” หญิงสาวร้องเสียงหวาน เสียงกระแทกนิ้วดังขึ้นถี่รัวเช่นเดียวกับเสียงหอบหายใจที่ดังซาบซ่านภายในห้อง ยูริดันสะโพกของตนเข้าหาเช่นเดียวกัน... เจสสิก้าอาจจะปลดปล่อย อาจจะเจ็บ แต่ยูริกลับรู้สึกทรมานมากกว่าที่อยากจะสัมผัสลึกซึ้งให้มากกว่านี้
“อ๊า...” ความเจ็บปวดทุเลาลงเมื่อของเหลวขุ่นไหลปนเลือดแดงสดเปรอะติดนิ้วช่วยทำให้สัดส่วนการการล่อลื่นที่ลงตัว ยูริกัดเม้มเนินอกจนเป็นรอยแดงจ้ำ เจสสิก้าดึงยูริเข้ามาจูบระบายความเจ็บปวดขณะที่ยังถูกรุกล้ำสัมผัสอย่างรุนแรง ทั้งสองล้มลงนอนกอดก่ายกันไม่ปล่อย หน้าท้องของเจสสิก้าเกร็ง ความเจ็บปวดที่ท้องน้อยทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยความที่เป็นครั้งแรก
…ราวกับว่ากำลังได้เข้าพิธีศักดิ์สิทธิ์
“อื่ม...” ยูริครางงึมงำในลำคอ คลึงนิ้วลงอย่างแผ่วเบาก่อนจะดึงออก คราบใส่ขุ่นผสมโรงกับเลือดติดมาด้วย สาวเจ้าเพิ่งรู้สึกว่าได้ทำลายความบริสุทธิ์ของเจสสิก้าไปเสียแล้ว ขณะเดียวกันกลับรู้สึกดีใจที่ได้เป็นคนแรก
ยูริถอนริมฝีปากออกมาช้า ๆ จ้องมองใบหน้าที่ซีดเซียวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเม็ดเล็ก เจสสิก้าลืมตาสะลืมสะลือ ยูริกุมมือของเจสสิก้าไว้แน่นก่อนจะวางแนบกับแก้มของตน “ฉันดีใจที่เธอไว้ใจฉัน...” ยูริบอกเสียงภูมิใจ
“ต่อไปนี้เราจะไม่ต้องแยกจากกันอีกแล้วนะ...” เจสสิก้าพูดขึ้น ยูริจูบเปลือกตาของเจสสิก้า “...ฉันสัญญา ด้วยเกียรติของลูกเสือ...” เจสสิก้าลืมตาขึ้นมองยูริอย่างตำหนิ ขี้เล่นผิดเวล่ำเวลาเสียจริง ! ยูริจูบปากของเจสสิก้าทีนึงก่อนจะพูดต่อ “...ยูริเป็นของเจสสิก้าคนเดียวเท่านั้น”
เจสสิก้าหมุนกายหนียูริที่เอาแต่จ้องเธอตาเป็นมัน หากในหัวไม่ได้คิดเรื่องลามกก็คงคิดเรื่องอะไรไม่ชวนฝันแน่ ๆ ยูริมองเจสสิก้ายิ้ม ๆ
“อายอะไร ? เห็นมาถึงไหนแล้ว”
เจสสิก้าหันมาค้อนให้ยูริก่อนจะหันหลังให้คนเจ้าเล่ห์ที่เอาแต่ยิ้มฝัน ๆ พิลึก “จะนอนแล้ว...” เจสสิก้าเบ้ปากบอกกายของเธอถูกพันรอบด้วยผ้าห่ม ยูริล้มลงนอนข้าง ๆ ใช้นิ้วจิ้มแก้มของเจสสิก้าอย่างแผ่วเบา
“หันมาหน่อยสิ ฉันคงนอนหลับไม่ได้แน่ ๆ ถ้าไม่ได้กอดเธอ”
เจสสิก้าพลิกกายหันตะแคงมาจ้องหน้าคนรักตาไม่กระพริบ “แล้วคืนที่ผ่านมา ยูรินอนกอดใครล่ะ ?”
“กอดตัวเอง...”
เจสสิก้าใช้มือหยิกแก้มของยูริ “ขอให้เป็นอย่างที่พูดเถ๊อะ...” ยูริคว้ามือข้างนั้นไว้แล้วรีบรวบเอวบางเข้ามาชิดกับตน เจสสิก้าหยุดพูดทันทีเมื่อกายของเธอชิดกับยูริแบบแนบติดกันยังกับตังเม ยูริกอดเจสสิก้าไว้หลวม ๆ ช้อนมือเล็กมากุมไว้แน่น
.
.
“...ฝันดีนะ จูเลียต”
“ตื่นนี้คงพบโรมิโออยู่ข้างกาย”
ความคิดเห็น