คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #98 : 4 Horsemen
♞ APPLICATION
FORM ♞
"จุดจบที่รออยู่ของคนอ่อนแอมีเพียงความตายเท่านั้น"
♞บทบาท :: ...รู้นะว่าผ่านยากและคู่แข่งโหด แต่ก็ยังจะ(หน้าด้าน)มาส่ง
“จตุรอาชาคนที่ 4” ค่ะ
♞ชื่อ-นามสกุล :: Thanathos
Amaranthos [ทานาทอส อมารันทอส]
♞ชื่อเล่น :: ทอส [Thos]
♞เพศ :: ชาย
♞อายุ :: 29
♞อาณาจักร :: อัคคี
♞ลักษณะรูปร่างหน้าตา :: ชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่าหล่อเหลา
มีมัดกล้ามเนื้อแต่พองามแต่ไม่ล่ำจนเกินไป ผิวสีขาวติดซีดนิดๆ
ทำให้มองเห็นรอยแผลเป็นเล็กๆ หลายรอยทั่วร่าง แต่เจ้าตัวก็ไม่ใส่ใจที่จะปิดมัน
ผมสีเทาเงินสวยงามซอยรวบไว้เป็นหางม้าลวกๆ ไม่ให้เกะกะรำคาญ
ใบหน้าหล่อเหล่าจากเครื่องหน้าที่รวมกันได้อย่างไร้ที่ติ ทั้งแต่จมูกโด่ง
ริมฝีปากบาง
แต่ที่โดดเด่นที่สุดคือดวงตาสีทองคำที่เยือกเย็นราวกับว่าเจ้าของมันไร้หัวใจ สูง 187 เซนติเมตร หนัก 74 กิโลกรัม
♞อุปนิสัย :: หากจะกล่าวถึงทานาทอส อมารันทอส
ผู้ดำรงตำแหน่งจตุรอาชาที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว ก็สามารถสรุปได้ง่ายๆ ไม่กี่คำ
ดังนี้...
ใจเย็นจนเย็นชา
เลือดเย็น โหดร้ายราวกับไร้หัวใจของความเป็นมนุษย์...
ทานาทอสเป็นคนที่ใจเย็นมาก...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็คงความสุขุมรอบคอบไว้ได้ตลอดเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรสักนิดจนกลายเป็นเย็นชา
ไม่สนใจว่าใครจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ขอเพียงแค่เขาได้ในสิ่งที่ปรารถนา
จะต้องสละใครหรืออะไรไปบ้างเขาก็ไม่เสียดายหรือนึกเสียใจเลยสักนิด
เป็นพวกไม่เลือกวิธีการ มองแต่เป้าหมาย อีกทั้งยังเด็ดขาดจนเข้าข่ายเผด็จการ
ใครขัดคำสั่งเขาไม่ได้ตายดีแน่นอน อย่าถามหาความเมตตากรุณาหรือคุณธรรมกับทานาทอสเลย...เพราะเขาไม่มีให้หรอก
ไม่เคยหลั่งน้ำตาหรือมอบความสงสารแก่ผู้ใดทั้งสิ้น
เขาไม่ซ้ำเติมทับก็บุญเท่าไหร่แล้ว (เพราะปกติทำ)...และเขาทำทั้งหมดนี้ด้วยสีหน้าเรียบนิ่งหรือไม่ก็อมยิ้มน้อยๆ
ราวกับกำลังดูโชว์สนุก เพลิดเพลินใจเป็นที่สุด แต่ที่น่ากลัวที่สุดคือตอนโกรธ
ตอนนั้นจะเหมือนมีห่าพายุหิมะพัดอยู่รอบบริเวณที่เกิดเรื่อง
เพราะเวลาโกรธแล้วยิ่งเย็นกว่าเก่าอีก และสุดท้ายก็จะจบลงที่การลงโทษชนิดที่ว่านรกชิดซ้ายไปเลย
พลังอำนาจคือทุกสิ่ง...
โลกนี้ไม่มีที่ยืนสำหรับคนอ่อนแอ...สุดท้ายแล้วคนอ่อนแอก็จะถูกกำจัด
เพราะฉะนั้นหากอยากอยากมีชีวิตรอดก็จงแข็งแกร่งซะ นี่คือคติประจำใจของทานาทอสจากบทเรียนที่เขาได้รับมาตลอดชีวิต
แต่คำว่าแข็งแกร่งในที่นี้...คือการที่ตัดทิ้งซึ่งความเห็นอกเห็นใจ ใจอ่อน เมตตา
ทิ้งความดีงามของความเป็นมนุษย์ไปแทบทุกอย่าง พลังและอำนาจเท่านั้นที่สำคัญ
สามารถบันดาลสิ่งที่เขาปรารถนาให้เป็นจริงได้ เขาว่าอย่างไรก็ต้องเป็นไปตามนั้น...
ฉลาดร้าย
มากความสามารถ อีกทั้งเจ้าเล่ห์และเจ้าแผนการเป็นสุด
ทานาทอสเป็นคนที่มีพรสวรรค์และอัจฉริยภาพอยู่กับตัวในทุกๆด้าน
ไม่ว่าเรียนรู้สิ่งใดเขาก็ทำได้ดีเยี่ยมไร้ที่ติ ทั้งการเมืองการปกครอง การสู้รบ
การใช้พลัง และอื่นๆอีกมากมาย อีกทั้งยังมีปัญญาลึกล้ำ อ่านคนและสถานการณ์ขาด คิดวิเคราะห์ยอดเยี่ยม
เจ้าเล่ห์เป็นที่สุด ชอบวางแผนตลบหลังอย่างโหดร้ายทรมาน เขาจะไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามหากยังไม่มีแผนการในหัว
แต่สบายใจได้...ด้วยมันสมองอันปราดเปรื่องของเขา
เพียงไม่กี่วินาทีก็มีแผนออกมานับสิบแล้ว ไม่รวมไหวพริบ สัญชาตญาณและทักษะการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่เป็นเลิศอีก...เรียกได้ว่าเป็นบุคคลมีความสามารถหาตัวจับยากคนหนึ่ง
สง่างาม
หยิ่งทระนง และเด็ดขาด
ทานาทอสเป็นผู้ชายที่หล่อเหลา
สง่างาม และดูมีราศีมาก สมเป็นจตุรอาชาทุกประการ แต่ก็หยิ่งและไว้ตัวมากเช่นกัน
หากไม่จำเป็นหรือไม่มีค่าพอ อย่าหวังเลยว่าเขาจะชายตาแลอะไรหรือทำอะไรให้เปลืองแรงเปล่าๆ
ทานาทอสถือว่าตัวเองมีค่า พลัง ความรู้และเวลาของเขาก็มีค่า ดังนั้นหากไม่จำเป็นและให้คนอื่นทำแทนได้
ก็อย่าหวังเลยว่าเขาจะลงเมื่อเอง ยกเว้นเรื่องที่เจ้าตัวอยากจะทำ
อันนั้นเอาช้างทั้งโลกมาฉุดก็ห้ามเขาไม่ได้หรอก
ทุกสิ่งเพื่อผลประโยชน์...และความสะใจ...
แรงจูงใจในการทำอะไรก็ตามของทานาทอสคือคำว่า
“ผลประโยชน์” ก็เกมการเมืองมันเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรือไง แม้ฉากหน้าจะสวยหรูแค่ไหน
เบื้องหลังคือการโกยผลประโยชน์เข้าฝั่งตัวเองทั้งนั้น การเป็นพันธมิตร อริ สงคราม
กฎหมาย และการกระทำใต้คำสั่งทานาทอสทุกอย่าง...เป้าประสงค์ของมันก็เพื่อผลประโยชน์ทั้งนั้น
ไม่ของอาณาจักรก็ผลประโยชน์ส่วนตัวเขานี่แหละ
อีกส่วนเป็นความเอาแต่ใจของเขาเองล้วนๆ มีเหตุผลเป็นของตัวเองเสมอ
แหม...มีอำนาจทั้งทีก็ขอหาความสุขใส่ตัวเองหน่อยจะเป็นไร พวกที่มีอำนาจแต่เอาแต่ทำงานทำการเพื่อคนอื่นน่ะมันเสียของชะมัด
(แต่เจ้าตัวกลับชอบลูกน้องแบบนี้...คืออันที่จริงไม่ต้องทำงานตลอดหรอก แค่ทำงานได้ดี
เรียกใช้แล้วมาหา ไม่ทรยศ ที่เหลือจะไปทำอะไรก็เรื่องของมัน
อย่าให้มากระทบงานกับเขาพอ...)
หักหลังคนอื่น(แทบ)ทั้งโลกได้
แต่เขาจะไม่ยอมโดนหักหลังเองเด็ดขาด
ทานาทอสเป็นคนที่ไว้ใจคนอื่นยากมาก
จนเรียกว่าแทบจะไม่ไว้ใจเลยดีกว่า เพราะปัจจุบันคนที่เขาไว้ใจจริงๆนับหัวแล้วไม่ถึงสิบคนเลยด้วยซ้ำ
(แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นคือสหายสนิทเขาเอง) และไม่ฝากอะไรก็ตามที่สำคัญไว้กับคนอื่น(ยกเว้นคนกลุ่มข้างต้น)เด็ดขาด
ซื้อใจคนเป็นเพื่อเอามาใช้งาน ทุกคนเป็นเหมือนตัวหมากที่เขานึกจะเขี่ยทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้
ถ้าน่ารักทำงานดีก็อาจจะเก็บไว้นานๆ
แต่ถ้าจำเป็นดีแค่ไหนเขาก็เขี่ยทิ้งได้แบบไม่นึกเสียดายเหมือนกัน
หาคนมาแทนเมื่อไหร่ก็ได้นี่นา ส่วนคนทรยศเขาไม่เก็บไว้ให้รกหูรกตาหรอก
กำจัดลูกเดียวเท่านั้น ซึ่งกำจัดอย่างไรนั้นลงไปดูต่อไปได้เลยค่ะ
ขี้แกล้งอย่างร้ายกาจ
เสพติดการทรมานชาวบ้าน ชอบแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ อีกทั้งมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นถึงที่สุด...
ทานาทอสเป็นคนขี้แกล้งมากภายใต้หน้านิ่งๆตายๆ...แกล้งแบบเผลอทีอาจตายได้ไม่รู้ตัวเลยล่ะ
(แต่เขาไม่ให้ตายง่ายๆหรอก ไม่สนุก) มีรอยยิ้มเยาะเจ้าเล่ห์จนน่าถีบแถมให้ด้วย
วิธีแสดงออกถึงความรักความใส่ใจของเขาก็ด้วยการแกล้งแบบร้ายๆเนี่ยแหละ อะไรนะ?
ชอบแล้วจะแกล้งทำไม? เหอะ...ถ้าเขาไม่ชอบก็อย่าหวังเลยว่าจะชายตาแล การแกล้งเป็นการบ่งบอกว่าทานาทอสสนใจ
ไอ้สไตล์พระเอกมาทำดีกับนางเอกหรืออะไรทำนองนี้มันไม่ใช่เขา และเป็นการประกาศตัวอ้อมๆว่าคนๆนี้หรือของสิ่งนี้เป็นของเขา...ก็ถ้าเป็นของเขา
จะแกล้งยังไงก็ได้นี่นา ส่วนหากจะลงโทษหรือเกลียดใครจะใช้การทรมานแทน
ถามว่าต่างกันยังไง...ก็...ถ้าเป็นการแกล้งแบบแรกร้ายให้ตายยังไงก็จะไม่ให้อีกฝ่ายตายแน่นอน
ไม่สนุกหรอกแบบนั้น อยู่กับเขานานๆ ให้คิดถึงแต่เขา(ต่อให้มันเป็นความโกรธเกลียดก็ตาม)
ให้มองแต่เขาเพียงผู้เดียวเท่านั้น มักพูดมีคำว่า “ของข้า” ลงท้ายชวนให้คนเข้าใจผิดกันไปเป็นแถบๆ
แต่เขาไม่แคร์ โอเคกลับมาต่อเรื่องทรมานเถอะ...ส่วนกรณีกับคนที่เกลียดหรือลงโทษ
เขาไม่ชอบให้ตายในทีเดียว มันสบายเกินไป แต่ทรมานช้าๆ ให้อีกฝ่ายทุกข์ถึงขีดสุดก่อนจะขาดใจตายด้วยความเจ็บปวดหรือหวดกลัว
มีความสุขที่เห็นคนอื่นทุกข์ทนดิ้นรนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ทั้งแบบแรกและแบบสอง
มันเป็นการบ่งบอกว่าเขาเหนือกว่าพวกนั้นยังไงล่ะ...
ปากร้ายมาก
ชอบปั่นหัวคนอื่น แถมพูดเรื่องดีๆไม่ค่อยจะเป็น แต่พอเป็นเรื่องร้ายๆนี่ลื่นเชียว...
ทานาทอสเป็นหนึ่งในบุคคลที่ปากวอนเท้ามากที่สุด
เป็นคนที่ทั้งกวนประสาท เหน็บแหนม เยาะเย้ย ด่า หรืออะไรก็ตามทั้งๆที่หน้านิ่งๆ
ไม่ก็ยิ้มน้อยๆเช่นเคย ชอบใช้คำพูดตัวเองปั่นหัวชาวบ้านให้เสียการควบคุม ดิ้นเร่าๆ
แต่ทำอะไรไม่ได้ (ยามาโตะคือเป้าหมายโปรดของเขาแหละ เหตุผลไปดูเอาในเพิ่มเติมนะคะ)
ที่สำคัยคือคำพูดที่ออกมาจากปากทานาทอสเกือบเก้าในสิบมักเป็นเรื่องไม่ดีเท่าไหร่
อาทิลงโทษ คำสั่ง ไม่ก็เกรี้ยวกราดแบบเย็นๆ แปลว่าจะดีที่สุดหากเขาเงียบ
(ที่ว่าไม่มีข่าวคือข่าวดีไง) ส่วนน้อยถึงจะเป็นเรื่องดีแบบชม
เพราะงั้นไม่น่าแปลกใจว่าใครที่ได้รับคำชมจากเขาจะร้องห่มร้องไห้ดีใจเหมือนถูกล็อตเตอรี่รางวัลใหญ่
หายากนะบอกเลย...
บุญคุณ...ต้องทดแทน(อย่างจำใจ)
แค้นต้องชำระกลับสิบเท่า
ทานาทอสเป็นคนที่ไม่ชอบติดหนี้บุญคุณใครเพราะรู้สึกว่าเสียศักดิ์ศรี
และจะหาทางใช้คืนให้เร็วที่สุดแบบที่ตัวเองยังได้ประโยชน์อยู่ ส่วนแค้น...ทานาทอสเป็นคนแค้นผังใจ
เพราะงั้นอย่าหวังเลยว่าทำอะไรไว้แล้วจะรอดไปได้ง่ายๆ เขาจะเอาให้หนักจนลืมคิดเรื่องอื่นนอกจากหวาดผวาเขาไปเลย...
สองมาตรฐาน...
คำว่าสองมาตรฐานในที่นี้คือเส้นแบ่งระหว่างการปฏิบัติตัวกับคนสนิทเขากับคนทั่วไปที่ต่างกันพอสมควร
กับคนธรรมดาก็อย่างที่กล่าวไปแล้ว ส่วนถ้าเป็นคนสนิท...ทานาทอสจะมีความเป็นมนุษย์มากขึ้นระดับหนึ่ง
คือ ให้เสนอความเห็นได้แบบไม่ต้องเสียวโดนกุดหัวทุกวินาที
เข้าใกล้ได้โดยไม่ต้องผวาจะเกรียมทั้งเป็นรึเปล่า ว่าง่ายๆก็ปล่อยผ่านมากกว่าคนอื่นทั่วไป
เชื่อใจคนกลุ่มนี้มากด้วย แน่นอนว่าถ้าเป็นคนสนิทมักจะโดนเขาแกล้งอย่างเอ็นดู๊เอ็นดูอยู่บ่อยๆ
แต่ไม่บอกหรอกว่าอยู่ด้วยแล้วสบายใจ...เพราะไม่ต้องคอยระแวงยังไงล่ะ...
หากจะให้สั้นกว่านี้ก็...ทานาทอสเป็นจตุรอาชาผู้หล่อเหลา เปี่ยมด้วยความสามารถหาตัวจับยาก แต่นิสัยเสียบวกกับความจิตที่มีจนหล่อเสียของสุดๆ...
♞ประวัติส่วนตัว :: ทานาทอส
อมารันทอส...เด็กหนุ่มผู้เกิดขึ้นในตระกูลอมารันทอสที่เป็นตระกูลสูงศักดิ์
เป็นถึงขุนนางใหญ่และที่ปรึกษาคนสนิทของอาชาแห่งอัคคีรุ่นก่อน
มีศักดิ์เป็นหลานห่างๆ ของอาชารุ่นก่อนเสียด้วยซ้ำ แต่ทั้งหมดที่กล่าวมานี้ล้วนไร้ค่า...เมื่อเขาเกิดมาจากภรรยาน้อยที่เป็นเชลยศึกจากสงครามกับอาณาจักรอื่น
ทำให้พวกขุนนางหรือแม้แต่อาชาคนก่อนไม่ใส่ใจเขานัก
เรียกให้ถูกคือไม่คิดจะนับญาติกันด้วยซ้ำ
แต่ไม่ได้แสดงอาการรังเกียจอะไรมากมายนักเท่าที่ทานาทอสรู้สึก
สิ่งที่เขาจำได้ตั้งแต่เกิดมาคือเขาต้องสวมกำไลวงหนึ่งติดมือเสมอ
มันเป็นสีเลือดสวยงามสลักด้วยลวดลายสีทองเป็นภาษาบางอย่างที่เขาเองก็ไม่เข้าใจนัก
อีกอย่างคือเขานั้นไร้พลัง...เขามักจะไปมองดูเด็กคนอื่นฝึกซ้อมพลังด้วยความน้อยใจปนอิจฉา
แต่ไม่ว่าจะรีดเร้นเค้นพลังเท่าใดก็ไม่อาจใช้มันได้
มารดาเขาก็เขาปลอบโยนและเคียงข้างเขาอยู่เรื่อยไป แต่นอกจากเรื่องนี้แล้ว
ความสามารถอื่นๆ ของทานาทอสล้วนโดดเด่นเหนือใคร จนมีคำสั่งเชิงขู่กลายๆ
มาให้แม่ของเขา บอกให้เขาลดการแสดงออกจากความสามารถซะ ซึ่งทานาทอสก็ยอมทำตามโดยดีแม้จะไม่เข้าใจและขุ่นเคืองก็ตาม
พลังก็ไม่มีแล้ว...ขออะไรให้เขาเก่งสักอย่างให้แม่เขาชื่นใจสักนิดจะไม่ได้เลยหรือยังไงกัน?
เขาได้แต่สงสัย...
เมื่อการคัดเลือกจตุรอาชามาถึง
ทานาทอสที่มีคุณสมบัติครบก็โดนส่งเข้าร่วมอย่างเสียมิได้ แม้จะไร้ซึ่งพลังแต่ความสามารถทางด้านอื่นที่โดดเด่นทำให้เขาเป็นที่จับตามอง
เด่นยิ่งกว่าลูกแท้ๆของจตุรอาชาคนก่อนเสียด้วยซ้ำ
ที่นั่นเองเขาได้พบกับว่าที่จตุรอาชาคนอื่นๆ
โดยเฉพาะยามาโตะ...ที่ไม่มั่นใจในตัวเอง ที่โดนคนอื่นล้อเลียน
เขารู้สึกว่าเห็นเสี้ยวบางอย่างในตัวเขาซ้อนทับกับคนๆนี้ จึงได้เป็นมิตรด้วยและให้กำลังใจจากใจจริง...
และเมื่อการคัดเลือดรอบที่หนึ่งมาถึง...มันก็เปลี่ยนชีวิตของทานาทอสไปตลอดกาล
การคัดรอบแรกจะเป็นไหวพริบและความสามารถในการต่อสู้
ซึ่งในเรื่องไหวพริบเขาทำได้โดดเด่นหนือใคร แต่ด้วยความที่ด้อยพลังก็ทำเอาลำบากอยู่
และนั่นเองทำเอาเขาเข้าตาจนในที่สุด
ไม่...ไม่...เขาไม่อยากแพ้ตอนนี้...
เขาอยากทำให้แม่ภูมิใจ...
เขา...อยาก...ไม่สิ...
เขาต้องชนะ!!!
วินาทีนั้นเองกำไลที่ทานาทอสสวมมาตลอดก็แตกออก
และลาวาก็พุ่งขึ้นมาจากใต้เท้าของเขา กลายเป็นหอกแหลมร้อนที่แทงศัตรูตรงหน้าจนสิ้นไป
ทำเอาเขาช็อกมาก เขาก้มมองเศษกำไลบนพื้น และมองมือตัวเองที่กำลังสั่นเทาด้วยอารมณ์อะไรบางอย่างที่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร
นี่เองหรือคือคำตอบ...
เขาไม่ได้ไร้พลัง
ตรงกันข้าม...มันแข็งแกร่งเกินไปจนเป็นที่หวาดผวาต่างหากเล่า...
ทานาทอสปรายมองจตุรอาชารุ่นก่อน...ผู้มีศักดิ์เป็นลุงห่างๆ...และเป็นผู้มอบกำไลให้เขาด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ
และผิดหวัง สิ่งที่ดวงตาอีกฝ่ายสะท้อนมาคือความหวาดกลัว โกรธเกรี้ยว
มองราวกับว่าเขาเป็นปีศาจร้ายที่ต้องกำจัด นั่นยิ่งกรีดหัวใจเขามากกว่าเดิม
แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้ถามอะไร...จนการทดสอบจบลง...
ทานาทอสได้รับเลือกเป็นจตุรอาชารุ่นถัดไป...
หลังจากการทดสอบก็มีการประท้วง
ทั้งจากฝั่งวายุและอัคคี โดยทั้งสองกรณีได้รับการยืนยันแล้วว่าไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ
เมื่อกลับมา ท่านลุงปฏิเสธที่จะพบเขา เขาจึงตัดสินใจกลับบ้านซึ่งแม่เขามาก็แสดงความยินดีด้วย
และพูดว่า
“แม่ภูมิใจในตัวลูกที่สุดเลยจ้ะ...ทอส
แม่รักลูกนะ...”
“ครับ...ข้าก็รักท่านแม่เช่นกัน”
ทั้งสองคุยเล่นกันไปเรื่อย
จนกระทั่งหลับไป...โดยที่ไม่รู้เลยว่านั่นเป็นโอกาสสุดท้ายที่พวกเขาจะได้คุยกันสบายๆ
เช่นนี้
อยู่ๆ แม่ของทานาทอสก็ป่วยด้วยโรคประหลาด
ง่วงนอนตลอดเวลาและระยะการตื่นจะสั้นลงทุกครั้ง
แต่เหมือนมีความโชคดีในความโชคร้ายที่ลูกสาวของแพทย์หลวงนั้นนำยามาให้...อาจเป็นโชคดีซ้ำสองที่เด็กสาวคนนั้นคือคนที่ทานาทอสแอบชอบมานานหลายปี
แต่ไม่เคยกล้าบอก ความสัมพันธ์ทั้งสองเหมือนจะไปได้ดีขึ้นพร้อมกับอาการของมารดาที่เหมือนจะทุเลาลง
แต่แล้วก็กลับทรุดหนักกว่าเก่า ไม่ว่ายาใดก็ไม่อาจรักษาให้หายขาดได้
เด็กสาวจึงได้นำยาถ้วยสุดท้ายมาให้ ซึ่งทานาทอสก็รับมาและนำไปป้อนมารดา
แต่กลับทำแม่กระอักเป็นเลือด
“ท่านแม่!”
“ทอส...ไม่เป็นไรนะ...แม่ไม่โกรธลูกหรอก...แค่กๆๆ
ขอโทษนะ...ที่แม่อ่อนแอ...”
“ท่านแม่ครับ...”
“เข้มแข็งไว้นะลูก...แม่ไม่อยู่...ต้องดูแลตัวเองให้ดีนะลูก...”
“แต่ว่า!”
“รับปากแม่มาเถอะทอส...แค่กๆๆ
แม่จะได้...ไม่ห่วงอีก...อาชาน้อย...ของแม่...”
“ครับ...ข้าสัญญา...”
“ต่อให้ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว...ก็อย่าอ่อนแอ
จงยืนหยัดเข้าไว้...จำไว้...นะ...แม่จะอยู่เคียงข้าง...และรัก...ลูกเสมอ...”
จากนั้นแม่ของทานาทอสก็ไออย่างหนักและแน่นิ่งไปในที่สุด
เขากล้ำกลืนเสียงร้องไห้ลงไปและหันไปมองถ้วยยาด้วยสายตาเย็นชา
เขาจึงไปหาตั้งใจจะไปถามให้แน่ใจแล้วก็บังเอิญไปได้ยินที่ท่านลุงของเขาคุยกับแพทย์หลวงและลูกสาวเขา...พวกเขาเป็นคนทำให้แม่ของเขาป่วย
และให้เขา...ให้เขาเอายาพิษไปให้แม่เขาทาน...
มือของทานาทอสสั่นอย่างห้ามไม่ได้...เขา...ฆ่าแม่...ด้วยมือคู่นี้เอง...
ท่านแม่ครับ...ข้าขอโทษ...แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ
การตายของท่านจะไม่สูญเปล่าแน่นอน ข้าสาบาน...
แววตาเศร้าเสียใจหายไปแทนที่ด้วยแววตาเย็นชาว่างเปล่า
ไม่มีอีกแล้วเด็กชายที่จะร้องหาแม่
ไม่มีอีกแล้วเด็กชายผู้ยอมเป็นที่สองเพียงเพื่อความสุขของพวกไร้ความสามารถบางคน...
ทานาทอสล้างแค้นอย่างเลือดเย็น ด้วยการเอายาถ้วยที่เขาให้มารดาทานผสมในเครื่องดื่มในงานศพของแม่
วางยาคนสำคัญเกือบทั้งแดนด้วยความช่วยเหลือจากสหายสนิท
แน่นอนว่าพิษมันเจือจางจนยังไม่ตายทันที แต่นั่นแหละสิ่งที่เขาต้องการ
ทรมานไปสิ...ทรมานเข้าไป...ให้เหมือนกับที่เขาทรมานตอนรู้ว่าเขาฆ่าแม่ ให้เหมือนกับที่แม่ทรมานเพราะแผนชั่วของพวกมัน
แม้จะมีเสียงกรีดร้องอ้อนวอนอย่างไรเขาก็ไม่ใส่ใจ ปล่อยให้คนพวกนั้นตายไปอย่างช้าๆ
โดยการป้อนยาพิษให้วันละนิด...วันละนิดจนสิ้นใจ
แม้แต่กับพ่อ...เหอะ...ไม่เคยมาดูดำดูดีเขาก็อย่ามาเรียกตัวเองว่าพ่อเลย
ครอบครัวของเขามีเพียงแม่เท่านั้น ท่านลุงก็ด้วย
แถมบริการพิเศษด้วยการค่อยๆฝังเข็มพิษที่ทำให้ปวดแสบปวดร้อนลงไปวันละสิบเข็มด้วย
ส่วนเด็กสาวคนนั้นได้รับเซอร์วิสพิเศษกว่าใคร...คือ
การส่งไปให้เหล่าทหารชั้นล่างรุมโทรมไม่เว้นวันทั้งๆที่โดนวางยาพิษจนขาดใจตาย เขาไม่ร่วมวงด้วยหรอก...ผู้หญิงพรรค์นี้แค่มองยังขยะแขยงจะแย่
ยังสงสัยเลยว่าตัวเองเคยหลงชอบลงไปได้ยังไงตั้งนาน
ส่วนกับยามาโตะ จตุรอาชาคนที่สาม...ตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ทานาทอสก็วางตัวเป็นศัตรูด้วยตลอด
ด้วยเหตุผลที่ว่าเขายังคงเห็นเสี้ยวหนึ่งของเขาในยามเขาเป็นเด็กน้อยในตัวยามาโตะไม่เปลี่ยนแปลง
ทำให้เขาต้องเป็นศัตรู ผลักไสให้ไกล
เขาจะไม่มีวันกลับไปอ่อนแอน่าสมเพชแบบนั้นอีกแล้ว
[ทำไมย่อหน้าสุดท้ายมันฟังดูเหมือนพล็อตนิยายวายวะคะ...]
♞ครอบครัว :: คำนี้สำหรับเขามีเพียง “แม่” เท่านั้น
เพราะครอบครัวที่แท้จริงควรจะรัก ใส่ใจ ดูแล เป็นห่วงกัน
ซึ่งเขาไม่ได้รับสิ่งนี้จากใครเลยนอกจากมารดาแต่เพียงผู้เดียว
กระทั่งพ่อแท้ๆก็ไม่ได้ อีกคนที่จะเข้าข่ายนี้ได้คงเป็นสหายของเขาตั้งแต่วัยเด็ก
ไปไหนไปกันและพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเขา...เสียแต่มารดาเขาตายไปแล้วน่ะสิ...
♞สังคม,มิตรสหาย ::
เอ่อ...ตอนเด็กก็พอมีอยู่หรอกคือจตุรอาชาสมัยยังเด็กทุกคนไงล่ะ
หากไม่นับสหายสนิทคนนั้นน่ะนะ แต่พอเกิดเรื่องเขาไม่สามารถจะเชื่อใจใครได้อีก
ประกอบกับหน้าที่ของอาชาและหลายๆอย่าง ทำให้มิตรสหายของเขาที่ไว้ใจจริงๆมีเพียงสหายรักคนนั้นคนเดียวเท่านั้น
ส่วนยามาโตะก็กลายเป็นอริคนสำคัญไปแล้วเรียบร้อย...ส่วนอีกสองคนควรจะเรียกว่าเพื่อน
แต่ไม่ได้สนิทเท่าตอนเด็ก
♞ความรัก :: หลังจากเกิดเรื่อง ทานาทอสก็ไม่เคยใส่ใจเรื่องความรักอีกเลย
แถมเดารสนิยมยากอีกต่างหากเพราะไม่เคยแสดงท่าทีว่าสนหญิงสาวคนไหนจริงจัง ที่เหมือนจะสนก็แค่แทะโลมเสพสมเล็กน้อยพอเป็นกระษัยแล้วก็จับโยนให้พวกทหารแทบทุกครั้ง
อีกทั้งคนที่ได้ใกล้ชิดเขาจริงๆก็มีแค่ไม่กี่คนซึ่งทั้งหมดล้วนเป็นผู้ชาย
(จริงๆหญิงก็มี แต่ดันทำตัวไม่สมหญิงเขาเลยไม่นับ ซึ่งก็ดี ไม่น่ารำคาญ) โดยเฉพาะสหายสนิทของเขาที่บางคืนก็ไปขลุกอยู่ในห้องด้วยกันสองคน
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำอะไร...ทำเอามีข่าวลือต่างๆนานาว่าเขาอาจจะชอบไม้ป่าเดียวกัน
แต่ไม่มีใครกล้าพูดดัง เดี๋ยวไม่ได้ตายดี
♞พลัง :: พลังของทานาทอสคือการสร้างและควบคุมทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับไฟอย่างเบ็ดเสร็จรวบไปถึงการยับยั้งด้วย
ไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง ปริมาณ สถานะ มักปรับรูปร่างให้เป็นอาวุธตามแต่สถานการณ์
นอกจากนั้นยังสามารถ “เปลี่ยน”
สิ่งแวดล้อมธาตุอื่นให้เข้ากับเวทไฟได้และควบคุมมันได้ด้วย
แต่ใช้พลังมากกว่าเวทไฟตามปกติ เช่น
หากเป็นลม...ก็จะเป็นไอร้อนจัดจนน้ำในร่างคนระเหยหมดได้ หากใช้ในแดนอัคคีที่มีแต่ฝุ่นมันก็จุดระเบิดดีๆนี่แหละ
เพราะฝุ่นกับเปลวไฟรวมกันแล้วได้อะไร...ระเบิดไง หากเป็นน้ำหรือเลือดจะกลายเป็นลาวา
หากเป็นดินก็จะเป็นหินลาวาภูขาไฟร้อนๆ อะไรทำนองนี้
♞อาวุธ ::
-
กำไลข้อมือที่อัดเวทมนตร์เสริมธาตุไฟระดับสูงไว้ เป็นอาวุธสายซัพพอร์ต
ส่วนกำไลอีกข้างเต็มไปด้วยเวทมนตร์ควบคุมสมดุลและการรักษาเพื่อให้ฟื้นตัวและหายบาดเจ็บเร็วขึ้น
เป็นอาวุธสายซัพพอร์ตเช่นกัน ซึ่งปกติแล้วจะไม่ใช้ทั้งสองอย่าง
ยกเว้นลงศึกเต็มอัตราจริงๆ
- แส้เพลิงดำ
ทำจากวัสดุพิเศษที่คิดค้นขึ้นใหม่ล่าสุด มีความเหนียวทนทานยืดหยุ่น และแข็งแรง
ฟาดทีรับรองได้เลือด ความสามารถมันคือยืดหดความยาวได้ อีกทั้งไม่มีวันขาด
ที่สำคัญคือมันทนต่อเวทไฟ ดังนั้นด้วยความ S ของทานาทอส
จึงชอบจุดไฟที่แส้แล้วก็ฟาดไม่เลี้ยง...
- มีดสั้นคมกริบทนความร้อนธรรมดา
จุดไฟแล้วก็กระซวกไม่ยั้งเท่านั้นเอ๊ง...
♞สิ่งที่ชอบ ::
- ไวน์ชั้นเลิศ
[ดื่มแล้วรู้สึกดี]
-
การทรมานคนอื่น [ทำแล้วมีความสุขที่เห็นขาวบ้านทรมาน...ความสุขส่วนตัวน่ะโอเค๊?]
-
เปลวไฟ [เป็นพลังของเขา
เวลาเห็นจะทำให้เขารู้สึกมีอำนาจ]
-
การปั่นหัวชาวบ้าน และการวางแผน [สนุก...โดยเฉพาะเมื่อเห็นปฏิกิริยาที่ได้ตอบกลับมา]
-
การที่ตนเองและอาณาจักรของตนอยู่เหนือว่าใครๆ [มันคือความภูมิใจของเขา]
-
สิ่งที่ทำให้ตนเองฉลาดขึ้น [...ก็เขามีความสุขเวลาตัวเองฉลาดขึ้น]
♞สิ่งที่ไม่ชอบ ::
-
การทรยศ [เรียกว่าเกลียดเลยเถอะ...เขาไม่เอาเก็บไว้หรอก]
-
คนอ่อนแอ [เพราะทำอะไรไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องตายอย่างไร้ค่าอยู่ดี]
- ความผิดพลาด /
สิ่งที่ทำให้แผนพัง [ขัดใจเขา]
- จตุรอาชาคนที่ 3 หรือคือยามาโตะ...[ทำให้เขาเห็นตัวเขาเองที่อ่อนแอในอดีตในตัวของยามาโตะ ไม่ชอบ!]
- การติดหนี้บุญคุณคนอื่น [รู้สึกเสียศักดิ์ศรี]
♞สิ่งที่กลัว/แพ้ ::
-
การสูญเสียอำนาจและกลับไปเป็นคนอ่อนแอไร้ค่าอีกครั้ง
♞ลักษณะคำพูด :: เป็นคนที่พูดน้ำเสียงดังระดับธรรมดาแบบที่ว่าถ้าหูไม่มีปัญหาก็น่าจะได้ยินแน่นอน
แต่มันทรงอำนาจมากจนทำคนฟังเข่าอ่อนได้ มักแทนตัวเองว่า “ข้า” คนอื่นว่า “เจ้า”
หรือ “มัน” บางทีก็เรียกชื่อ คำว่าท่านนี่แทบไม่โผล่ ยกเว้นจำเป็นจริงๆ
เรียกจตุรอาชาทุกคนว่า
“ศิษย์น้อง” ล้อเลียนการเรียกของยามาโตะ
“เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้กล้าขัดคำสั่งข้า?”
“คนที่ทำผิดพลาดนั้นอ่อนแอ
และไม่สมควรมีชีวิตอยู่”
(พูดกับคนที่ทำผิดพลาด)
“อย่างนั้นแหละ...โกรธข้าอีกสิ
ให้ในหัวเจ้ามีแต่เรื่องของข้าคนเดียวเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว”
“ทำหน้าเช่นนั้น...อยากให้ข้ารังแกอีกรึ
ช่างโลภมากเสียจริงนะ...สหายข้า”
(ตอนแกล้งคนที่ชอบหรือถูกใจ
คนสนิทนี่โดนประจำ)
“ทรมานงั้นหรือ...เจ็บปวดงั้นหรือ
นั่นแหละสิ่งที่ข้าต้องการ ความตายมันสบายเกินไปสำหรับพวกเจ้า...”
(ตอนทรมานคนอื่น)
“หืม...เจ้าไม่เรียกข้าว่าศิษย์พี่แล้วหรือศิษย์น้องที่น่ารักของข้า
ใจร้ายเสียจริง ทั้งที่ตอนเป็นเด็กน้อยออกจะติดข้าแท้ๆ แสดงว่านี่เจ้าไม่เคารพข้าแล้วหรืออย่างไร”
(ตอนพูดยั่วจตุรอาชาคนที่
3 โดยเฉพาะ...แกล้งกันแบบเห็นชัดมาก)
♞ความสามารถพิเศษ :: การเรียนรู้ที่รวดเร็ว / หมากรุก / มองคนออก /
สัญชาตญาณและลางสังหรณ์ที่ดีเยี่ยม / ปากวอนเท้า
♞เพิ่มเติม ::
-
แม่ของทานาทอส...ที่จริงอยากให้เป็นคนของแดนวายุ
และมีส่วนเกี่ยวของกับทางครอบครัวของยามาโตะอ่ะค่ะ จะได้ไหมเอ่ย?
-
ที่ทานาทอสมักทำให้ยามาโตะเสียการควบคุม
เพราะหากยามาโตะเริ่มอารมณ์ขึ้นหรือปรี๊ดแตก
ภาพตัวเขาตอนเป็นเด็กน้อยที่เขาเห็นในตัวยามาโตะจะหายไปค่ะ
SOME
CHITCHAT WITH ME~!
(´∀｀) สวัสดีค่ะ ท่านผปค.ที่เคารพรักซ์ นี่บริทนะคะ
ไม่ทราบว่าผปค.ชื่ออะไรคะ?
:: เรียกเราว่ายูกินะได้เลยค่า
(´∀｀) เยี่ยมเลยย คำถามต่อไป!
ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?
:: พล็อตน่าสนใจค่ะ จริงๆกะจะลงรีบอร์นด้วยแต่ตันประวัติออริ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
(´∀｀) บริทสายดองงานนะคะ เรียนหนักด้วย
มีฟิคต้องปั่นด้วย รับได้ไหมคะ?
:: ไม่เป็นไรค่ะ เราก็เรียนหนัก ดองฟิค ดองนิยายเหมือนกัน เข้าใจดีค่ะ
(´∀｀) ถ้าไม่ติดจะให้ยัดบทหรือรับลูกกลับคะ?
:: รับกลับดีกว่าค่ะ งื้อออออออออ ยัดบทไม่รู้จริงๆว่าจะเอาไปยัดตรงไหน
หรือถ้ายัดแล้วมันน่าสนแจ้วมาก่อนได้ไหมคะ // โดนตบข้อหาเรื่องมาก
(´∀｀) เรื่องนี้อาจจะมีจับคู่นะคะ เมนหลักจะเป็นNL
แต่ถ้ามีBLจะอยู่ในกรณีที่บริทรู้สึกอยากจิ้นจริงๆนะคะ
โอเคมั้ยเอ่ย?
:: ไม่มีปัญหาค่ะ
แต่ที่เขียนเนี่ยรู้สึกตัวเองจะสร้างพล็อตนิยายวายขึ้นมาแล้ว // โดนท่านบริทตบตี
(´∀｀) โอเคค่า สิ้นสุดแบบสอบถามแล้วนะคะ
อย่าลืมลบวงเล็บด้วยน้า โชคดีนะคะท่านผปค.
:: รับทานาทอสไว้พิจารณาด้วยนะคะ ติชมได้ตามสบายค่ะ
ความคิดเห็น