ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My room :)

    ลำดับตอนที่ #92 : [Fic KNB] 7 Sins & 7 Virtues

    • อัปเดตล่าสุด 4 ต.ค. 59


    [There’s nothing such as ‘best’ for me. Today’s me is better than yesterday’s and tomorrow’s me will be better than today’s…that’s all.]

     

    “ไม่มีคำว่าดีที่สุดสำหรับฉันหรอก...ตัวฉันในวันนี้ดีกว่าฉันเมื่อวาน และตัวฉันในพรุ่งนี้ก็ต้องดีกว่าฉันในวันนี้นี้ด้วย...มันก็เท่านั้น”


    To Akashi : "คนเราจะสูงต่ำไม่ได้ดูที่ชาติตระกูลหรือฐานะ แต่ดูที่การกระทำและความคิดที่ออกมาจากจิตใจ ต่อให้เกิดมาสูงส่งขนาดไหนแต่จิตใจใฝ่ต่ำ ก็ไม่ต่างจากสุนัขข้างทางที่ได้แต่เห่าหอนไปวันๆหรอก"

    ---------------------------------------------------------------------


    Application

     



     

    ชื่อ – นามสกุล :: Nanami Eri [นานามิ เอริ] [เรียงชื่อสกุลแบบญี่ปุ่น ชื่อคือ เอริ]

    ความหมายของชื่อ :: นานามิ – ท้องทะเลทั้งเจ็ด เอริ – รางวัลที่ได้รับการอำนวยพร รวมกันคือ “รางวัลที่ได้รับการอำนวยพรจากท้องทะเลทั้งเจ็ด”

    สัญชาติ :: ญี่ปุ่น

    อายุ :: 23

    ลักษณะรูปร่างหน้าตาของตัวละคร :: หญิงสาววัยแรกแย้มรูปร่างโปร่งระหงผู้มีใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุ ดวงหน้ารูปไข่ขาวนวลมีดวงตาสีทองคำที่เปี่ยมด้วยความมั่นใจแกมด้วยความหยิ่งยโสจนดูเหมือนราชินี แพขนตาหนา จมูกโด่งรั้น ปากเรียวบางสีสด ล้อมกรอบด้วยผมสีทองสว่างตัดยาวประบ่า เมื่อรวมกันแล้วก่อเกิดเป็นใบหน้าที่ชวนมองจนไม่อาจละสายตาไปได้ง่ายๆ อีกทั้งร่างระหงนั่นก็สมส่วนดูดีมีส่วนโค้งเว้าดึงดูดทุกสายตาแม้แต่ผู้หญิงด้วยกันเอง

    ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 167 / 49

    นิสัย :: 

     นิสัย :: นานามิ เอริ หญิงสาวผู้ที่ใครได้มาเห็นครั้งแรกต่างบอกว่าเธอคือนางพญา ตั้งแต่กิริยาท่าทางสง่างามตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แต่เย็นชาหยิ่งยโสเหมือนไม่เห็นหัวใครอื่นนอกจากคนที่มีระดับเท่าเทียมกันหรือมีสิ่งน่าสนใจ สายตาคมกริบที่มองราวกับทุกคนเป็นเพียงหมากในกำมือ และคำพูดเสียดแทงเจ็บแสบแต่ทรงอำนาจที่เชือดเฉือดคนมานักต่อนัก อีกทั้งยังเป็นเจ้าของความสามารถสุดแสนน่าอิจฉา ไม่ว่าจะทำอะไรเอริก็ล้วนทำได้ดีทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นการเรียน กีฬา ดนตรี รวมไปถึงทักษะอื่นๆที่จำเป็นเธอล้วนทำได้อย่างดีเยี่ยมไม่ขาดตกบกพร่อง ราวกับเธอเป็นลูกรักของพระเจ้าที่ไม่ว่าจะหยิบจับสิ่งใดก็ล้วนง่ายดายไปเสียสิ้น แต่ส่วนหนึ่งก็มาจากความพยายามแบบเลือดตาแทบกระเด็นของเธอเช่นกัน

     

    เอริเป็นคนที่มีพรสวรรค์ มีการเรียนรู้ที่รวดเร็ว ไหวพริบปฏิภาณล้ำเลิศ ฉลาดแบบร้ายลึกและเจ้าเล่ห์ไม่ใช่น้อย นอกจากนั้นเธอยังมีสายตาที่เฉียบขาดในการอ่านคน ทั้งอารมณ์ความรู้สึก ความต้องการ รวมไปถึงความสามารถของผู้อื่น และนำสิ่งที่ว่าเหล่านี้มาใช้เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองปรารถนา เธอมองคนที่ความสามารถไม่ใช่ที่อายุ ฐานะ รูปร่างหน้าตา ดังนั้นอย่าแปลกใจหากเธอจะทำตัวไม่มีสัมมาคารวะด้วยการถอนหงอกผู้ใหญ่บางคน ก็ทำตัวไม่น่าเคารพ...แค่แก่กว่า แล้วเธอจะเคารพไปทำไมล่ะจริงไหม?

     

    เอริไม่เชื่อใจใครอย่างแท้จริงเพราะสายสัมพันธ์ในโลกที่เธออยู่นั้น สำหรับเอริแล้วมันก็เป็นเพียงละครฉากหนึ่งที่มีแต่คนสวมหน้ากากเข้าหากันเพื่อจุดประสงค์ส่วนตัวเท่านั้น ดังนั้นเธอก็แค่ทำตามน้ำแล้วใส่หน้ากากเช่นเดียวกัน เป็นคนที่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมโดยยังคงเอกลักษณ์เฉพาะตัวได้อย่างยอดเยี่ยม

     

    แม้จะไม่มีปัญหาในการอยู่ร่วมหรือทำงานกับผู้อื่น แต่หากเลือกได้ เอริจะชอบทำงานคนเดียวมากกว่าจะทำร่วมกับคนอื่น เพราะหากทำร่วมกับคนอื่นจะต้องคำนึงถึงสมดุลงาน ความสัมพันธ์ ยิบย่อยจิปาถะเต็มไปหมด ซึ่งแม้เอริจะมีความเป็นมืออาชีพพอในการจัดการเรื่องส่วนตัวไม่ให้กระทบกับงานก็จริง...แต่บังเอิญว่าเพื่อนร่วมงานของเธอทำไม่ได้แบบเธอทุกคนน่ะสิ แถมความสามารถก็อยู่คนละระดับ และงานกลุ่มชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าต้องไปกันเป็นกลุ่ม เด่นคนเดียวไม่เวิร์ค แต่ถ้าเป็นงานเดี่ยวต่อให้เด่นจนกล้องพังตายก็ไม่จำเป็นต้องแคร์ เรียกได้ว่าเอริเข้าสู่เส้นทาง “ข้ามาคนเดียว” ได้เวิร์คมากกว่าการทำงานเป็นทีมก็ไม่ผิด

     

    เอริจะทำตัวเป็นคล้ายกระจกสะท้อนท่าทีของคนอื่นที่มีต่อเธอ หากดีมา เธอก็พร้อมจะดีด้วยแม้ว่าจะไม่ได้แสดงออกอย่างตรงไปตรงมา เฉยชามาเธอก็พร้อมที่จะไม่ใส่ใจคนๆนั้นราวกับเป็นธาตุอากาศเบาบาง แต่ถ้าร้ายมา...ร้ายกลับจัดเต็ม อาจไม่เจอในทันที เพราะเอริจะไม่ทำอะไรโง่ๆ บุ่มบ่ามหรือล้างแค้นงี่เง่าเหมือนนางร้ายละครหลังข่าวบางประเทศ แต่จะใจเย็นจะรอเวลาเอาคืน รวบบิลคิดทั้งต้นและทบดอกเอาให้ตายกันไปข้างอย่างสาสมจนอีกฝ่ายกระอักเลือดตาย แต่จะเอาไปบอกใครก็ไม่ได้เลยทีเดียว

     

    เอริไม่ใช่พวกบ้างาน ตรงกันข้าม ออกจะเลือกงานซะด้วยซ้ำ งานไหนที่ไม่ได้ระบุตัวเธอจริงจัง ไม่จำเป็นต้องถึงมือเธอ ไม่อยากทำ และมีคนอื่นที่ทำได้ อย่าหวังเลยว่าเธอจะทำ คุณเธอจะชี้นิ้วสั่งคนอื่นไปทำแทน และเอนจอยเวลาว่างของตัวเอง แต่ก็เพราะตารางเธอมันแน่นเอี๊ยดเสียจนหากไม่ปฏิเสธคาดว่าคงได้ตายเพราะพักผ่อนไม่พอเป็นแน่ เอริเป็นพวกใช้ความสามารถเท่าที่จำเป็น ในยามที่จำเป็นเท่านั้น แต่เรื่องความทุ่มเทกับงานกับความเป็นมืออาชีพ ไม่ว่างานไหนก็ทุ่มเต็มร้อย!

     

    เอริเป็นคนรักสวยรักงามตามประสาผู้หญิง เป็นเจ้าแม่แฟชั่นนิสต้าตัวยง มีสไตล์เป็นของตัวเองและมีศิลปะในการเอาชุดมามิกซ์แอนด์แมทช์กันได้สวยและเหมาะกับตัวเองมาก รสนิยมดีสุดๆ แต่ของที่ว่าไม่จำเป็นต้องเป็นแบรนด์เนมเสมอไป ขอแค่เธอเห็นว่าถูกใจ เหมาะกับเธอ และคุณภาพดีพอ เสื้อผ้าจากกระบะลดราคาหรือแบรนด์เนมหลักล้านเธอก็เอาหมด ไม่แปลกใจถ้าจะบอกว่าเงินสามส่วนของเธอหมดไปกับการถลุงเสื้อผ้า เครื่องสำอางก็เข้าข่ายเดียวกัน เพียงแต่เธอไม่ค่อยชอบแต่งหน้าจัดนักหากไม่มีความจำเป็น แต่ถ้าเป็นงานจะแต่งอะไรยังไงก็เอาเหอะ...

     

    เอริเป็นคนที่รักการอ่านมาก หากว่างและไม่มีอะไรทำ เธอสามารถหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา และอ่านได้หลากหลายประเภท แต่ที่เธอโปรดปรานที่สุดคงเป็นพวกไขปริศนาชิงไหวชิงพริบเพราะลับสมองเธอดี อีกทั้งยังเป็นคนที่รักสุขภาพด้วย มีตารางการออกกำลังการอย่างเคร่งครัดและทานอาหารที่มีประโยชน์อยู่เสมอ แน่นอนว่ามี cheat day เอาไว้ปลดปล่อยแบบกินตามใจฉัน ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะหุ่นดีและแข็งแรงได้ขนาดนี้

     

    เอริเป็นคนทะเยอะทะยาน ไม่มีคำว่าดีที่สุดสำหรับเธอเพราะคิดว่ามีแต่คำว่าดีกว่าเท่านั้น เธอในวันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวาน และเธอในวันพรุ่งนี้ก็ต้องดีกว่าตัวเธอในวันนี้ด้วย มีความพยายามในการฝึกฝนและพัฒนาตัวเองขึ้นทุกวัน แม้ว่าคนอื่นจะมองว่ามันไม่จำเป็นสำหรับเธอเลยก็ตาม

     

    เอริเป็นคนที่ใจเย็นมาก แต่เป็นการใจเย็นที่ดูเหมือนเย็นชาจนไม่ใส่ใจ ทำให้ไม่รู้ว่าตกลงเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ ไม่จนกว่าเธอจะยอมพูดออกมา ซึ่งเธอก็ไม่ค่อยบอกความคิดความรู้สึกของตัวเองให้ใครฟังเท่าไหร่หรอกยกเว้นจะเป็นเรื่องจำเป็นต้องพูดหรืออยากพูดตามแต่สถานการณ์ แต่ก็ควรระวังตัวไว้ให้ดีเพราะสิ่งที่พูดกับสิ่งที่คิดน่ะ...ไม่ได้ตรงกันไปเสียทั้งหมดหรอกนะ...แม้จะเป็นดูคนพูดตรงจนแรงทั้งๆที่สุภาพ แต่เหน็บแหนมนี่ก็ไม่ใช่ย่อยเลยนะ จริงๆปากร้ายมาก ถึงจะไม่ได้ชอบไปหาเรื่องใครเขาก่อน แต่อย่าริมามีเรื่องกับเธอเชียว ไม่อย่างนั้นเธอจะเอาคืนอย่างเจ็บแสบชนิดที่ว่าจำจนตายเลยล่ะ แถมถ้าตัดสินใจไปแล้วยังไงก็ไม่เปลี่ยนใจด้วย ความมั่นใจสูงมาก ลั่นคำไหนคำนั้น และคำพูดเธอคือประกาศิต แต่ถ้าเอาคืนแล้วก็จบแค่นั้น อาจมียกขึ้นมาเหน็บแนมบ้างก็เท่านั้น

     

    แต่...เกือบทั้งหมดที่ว่ามาข้างบนนั่นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเอริแต่อย่างใด อาคาชิมีสองบุคลิกฉันใด นานามิ เอริเองก็มีสองตัวตนฉันนั้น เพียงแต่ว่าไม่ได้ผลัดกันครอบครองสามัญสำนึก แต่เป็นการเลือกดึงออกมาใช้ตามสถานการณ์เหมือนหน้ากากที่หยิบใช้และถอดออกเท่านั้น เมื่อถอดหน้ากากแห่งการเข้าสังคมออกแล้ว ที่เหลืออยู่คือสาวน้อยผู้อ่อนหวานและอบอุ่นคนหนึ่ง ผู้ซึ่งใจจริงแล้วไม่ได้อยากโดดเด่นหรือเลิศเลอเหนือใคร และไม่ต้องการเป็นภาระของใคร หากแต่ต้องการความรักจากผู้เป็นที่รักของเธอก็เท่านั้น ตัวจริงของเอริเป็นคนจิตใจดีบนพื้นฐานของความเป็นจริงอันโหดร้ายได้อย่างน่าทึ่ง ในโหมดนี้เธอจะอ่อนน้อม อ่อนหวานและเป็นมิตรกับทุกคนจากใจจริง ซื่อตรงต่อหัวใจ อีกทั้งยังใส่ใจและเห็นอกเห็นใจผู้อื่น จนแทบไม่น่าเชื่อว่าเป็นคนเดียวกับราชินีแสนหยิ่งยโสคนนั้น เอริตัวจริงเป็นคนที่รักครอบครัวมาก แต่รักแม่มากที่สุด กับพ่อแม้จะไม่ได้รักเท่าแม่ แต่ก็ยังแสดงออกถึงความเคารพในฐานะบิดาบังเกิดเกล้าผ่านการทำงานอย่างเต็มที่ แต่ไม่รู้ทำไมเวลาคุยกับพ่อที่ไรมันมักจะดูห่างเหินเหลือเกินก็ไม่รู้...

     

    เรื่องบุคลิก...การที่บุคลิกอันอันอ่อนหวานนี้ถูกซ่อนไว้ไม่ใช่เพราะว่าอ่อนแอหรือโง่โดนหลอกแต่อย่างใด อันที่จริงแล้วเอริเข้มแข็งมาก ไม่ใช่เพียงร่างกาย จิตใจเธอก็เช่นกันจากเหตุการณ์อันโหดร้ายที่เธอเผชิญมา แต่ที่เป็นแบบนี้เพราะมีความจำเป็นบางอย่างบีบบังคับให้เธอต้องทำก็เท่านั้น หากแต่จิตใจที่เข้มแข็งนั้นพลังทลายลงมาเมื่อใด ไม่รู้ว่าความดำมืดที่เธอเก็บและอัดอั้นมานานจะระเบิดออกมาแบบไหน เพราะเป็นคนที่เจ็บแล้วจำฝังใจ ยิ่งเจ็บมากเท่าไหร่ก็ยิ่งฝังใจลึกลงไปเท่านั้น เวลาโมโหหรือเสียใจมาก หากมีอะไรสะกิดแม้เพียงนิดก็อาจไขว้เขวหรืออาจจะทำอะไรลงไปก็ได้ ไม่มีใครรู้ แต่ที่ผ่านมาเนื่องจากมีเวลาให้กับตัวเองพอที่ตะคิดได้เองโดยไม่โดนไขว้เขวหรืออะไรเลยผ่านมาได้ด้วยดี...แต่จะเป็นอย่างนี้ได้ทุกครั้งได้รึเปล่านะ?

     

     

     

    ประวัติ :: เอริเกิดเป็นลูกสาวคนรองของตระกูลนานามิผู้มั่งคั่งเนื่องจากเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่าง แต่ที่โดดเด่นที่สุดคือในเรื่องของแฟชั่นและวงการบันเทิง ซึ่งเอริในตอนเด็กก็แค่สนใจไปตามประสาเด็กเท่านั้น พ่อแม่ก็ไม่ได้บังคับอะไรมากมายเนื่องจากเธอมีพี่สาวผู้สมบูรณ์แบบอย่าง “นานามิ ไอริ” ที่ท่านพ่อของเธอคอยหวังจะให้สืบทอดตำแหน่งต่อจากเขา ดังนั้นเอริจึงไม่โดนคาดหวังอะไรนัก แม้พ่อมักจะเปรียบเทียบเธอกับพี่จนเอริน้อยใจอยู่บ่อยครั้ง แต่พี่สาวและแม่ของเธอก็จะคอยให้กำลังใจเธออยู่ตลอดเวลา เธอจึงไม่ได้รู้สึกอะไรมากไปกว่าการน้อยใจพ่อบ้างเป็นครั้งคราว แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป...

    อยู่มาวันหนึ่ง พี่สาวของเอริประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิต ทำให้บรรยากาศในบ้านเปลี่ยนไปในทันที พ่อจากเดิมที่ไม่ค่อยใส่ใจเธอเท่าไหร่กลับเอาทุกอย่างมาลงกับเธออย่างเข้มงวด หวังให้เอริกลายเป็นผู้สืบทอด เป็น “ตัวแทน” ของพี่สาวที่รักยิ่งของเธอและพ่อที่จากไปแล้ว เอริก็เข้าใจและพยายามปรับตัว ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่จากการเปลี่ยนแปลงที่กะทันหันเกินไปจนเหมือนเป็นการผลักภาระทำให้คนเป็นแม่รับไม่ได้จนทะเลาะกับพ่อ แรกเริ่มก็เป็นแค่พูดคุยเตือนสติ แต่ด้วยความเห็นที่ไม่ลงรอยทำให้ประเด็นนี้กลายเป็นรอยร้าวในความสัมพันธ์ และขยายขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดมันก็จบด้วยการพังทลาย ทั้งคู่หย่าร้างกันโดยเอริต้องอยู่กับพ่ออย่างไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ แม้แม่ของเธอจะร่ำไห้แทบขาดใจ อยากพาเธอไปด้วยเพียงใดก็ทำไม่ได้ ได้แต่จำใจจากไปโดยเอริไม่มีสิทธิพูดค้านอะไรแม้แต่คำเดียว

    เอริคิดถึงแม่มากจนแทบไม่มีสมาธิทำอะไร หลายครั้งที่เธอแอบไปหาแม่แต่ก็ถูกคนของพ่อจับได้ทุกครั้ง จนในที่สุดพ่อของเธอก็ยื่นคำขาดว่า “ถ้าแกทำอย่างที่พี่แกทำไม่ได้...ก็อย่าหวังว่าชาตินี้จะได้เจอหน้าแม่แกอีกเลย!!!หลังจากที่กลับไปนอนร้องไห้สองสามวัน เอริก็คิดได้ว่าเป็นแบบนี้ไม่ดีแน่ ถ้าเธออยากเจอแม่...เธอก็ต้องเป็นให้ได้แบบพี่ เธอควรจะเลิกทำตัวเป็นเด็กแล้วโตสักที อีกอย่าง...พี่สาวเคยบอกว่าวงการบันเทิงมันก็แค่โลกมายาที่ต้องสวมบทบาทไปแสดงเท่านั้น ด้วยความคิดนี้เองทำให้เอริตัดสินใจได้ในที่สุด

    หลังจากนั้นเอริก็เปลี่ยนไป...เธอทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายอย่างงดงามไม่แพ้พี่...หรืออาจจะเหนือกว่าพี่ด้วยซ้ำ ก้าวสู่แนวหน้าของวงการนางแบบอย่างเฉิดฉายด้วยมาดนางพญา เป็นหน้าเป็นตาของตระกูลอย่างยิ่ง ทำให้พ่อเธอยอมให้พบหน้าแม่ได้บ้างแม้จะไม่ชอบใจนัก แต่พอลับหลังคนอื่นเมื่อไหร่...เธอจะถอดหน้ากากนางพญานั้น และกลับมาเป็นสาวน้อยคนเดิมผู้อ่อนโยนอบอุ่นอีกครั้ง...

    ชอบ :: เวลาที่ได้เป็นตัวของตัวเอง (จะไม่อึดอัด) / น้ำชาดีๆ (ดื่มแล้วอารมณ์ดี) / หนังสือและดนตรีคลาสสิก (จะทำให้เธอผ่อนคลาย) / รอยยิ้ม (ทำให้เธอรู้สึกดี) / แม่ (ก็...แม่ก็คือแม่อ่ะ คอยดูแลและให้กำลังใจมาตลอดด้วย) / กุหลาบขาว (เป็นดอกไม้ที่เธอชอบ)

    ไม่ชอบ/เกลียด :: การเปรียบเทียบ (มันทำให้รู้สึกแย่ เพราะคิดว่าแต่ละคนก็มีดีต่างกัน) / การต้องเป็นที่หนึ่งตลอดเวลา ชนะตลอดเวลา (เรียกว่าเบื่อดีกว่า เพราะเอริคิดว่าสิ่งที่เป็น “ที่สุด” ก็หยุดนิ่งได้อยู่แค่นั้น ซึ่งเธอไม่อยากหยุดแค่นั้น เธออยากจะดีกว่าไปเรื่อยๆ พัฒนาไปเรื่อยๆมากกว่า ซึ่งก็จำเป็นต้องใช้คนที่เก่งพอๆกันหรือเก่งกว่ามาผลักดัน เหนือฟ้าย่อมมีฟ้า อีกอย่างพ่อสอนแบบนี้กับทั้งพี่และเธอจนรู้สึกเอียน) / การถูกกักขัง-บังคับ (ทำให้อึดอัด) / การถูกมองเป็นตัวแทนของใครซักคน (ทำให้รู้สึกแย่ที่โดนมองเป็นคนอื่น ไม่ใช่ตัวเอง) / นัตโตะ (ไม่ชอบกลิ่นและรสสัมผัสมัน)  

    กลัว :: รถบรรทุก (เพราะเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่สาวเธอเสียชีวิต) / การไม่ได้เจอหน้าแม่ - สูญเสียแม่ (เพราะแม่คือคนที่คอยให้กำลังใจเธอมาตลอด)

    แพ้/ภูมิแพ้ :: ไม่มี

    งานอดิเรก :: ชมธรรมชาติ / เล่นเครื่องดนตรี (มักเป็นวิโอล่าไม่ก็คลาริเน็ต) / จิบน้ำชา / ไปเยี่ยมแม่

    จุดอ่อน :: แม่ (หากมีเรื่องแม่มาเกี่ยวข้อง แม้ว่าเรื่องจะฝืนใจแค่ไหนก็จะยอมทำ) / หากอารมณ์ถึงขีดสุดแล้วระเบิดออกมาเมื่อไหร่ จะใช้เวลาคืนสภาพนาน (อย่างน้อยก็เป็นวัน บางทีล่อไปเป็นอาทิตย์ก็มี) และช่วงนั้นจะอ่อนไหวมาก

    จุดแข็ง :: เป็นคนเรียนรู้เร็ว เพอร์เฟ็คในด้านการเรียน กีฬา และดนตรี / เซ้นส์ออฟแฟชั่นดี / อ่านความคิดและสถานการณ์รอบข้างขาด / ควบคุมอารมณ์ได้ดี บุคลิกสง่างาม มีความเป็นผู้ใหญ่

    ของพกติดตัว :: ล็อกเกตสีเงินที่ใส่รูปถ่ายของตัวเองกับแม่คู่กันไว้

    สถานที่ที่อยากไป :: ซาลาร์ เดอ อูยูนิ Salar de Uyuni (เป็นที่ราบเกลือที่อยู่ในโบลิเวีย เมื่อน้ำขึ้นจะพื้นจะกลายเป็นลานน้ำกว้าง สะท้อนท้องฟ้าสวยงามมาก จนได้รับการขนานนามกว่า “กระจกของโลก”) (จิ้มไปดูเลย) / ทุ่งดอกไม้กว้างๆ ไกลสุดลูกหูลูกตาจนมองไม่เห็นอย่างอื่น

    ลักษณะการพูด พร้อมตัวอย่าง :: ในมาดนางพญาจะเป็นคนที่พูดจาไพเราะ(แต่ไม่ได้ลงท้ายทุกประโยค)แต่ทรงอำนาจ โดยดูกาลเทศะและคู่สนทนาเป็นสำคัญ แทบไม่มีคำหยาบหลุด แสดงอารมณ์เท่าที่เจ้าตัวอยากจะเห็น แต่เมื่อรวมกับท่าท่างแล้ว นั่นก็มากพอที่ทำคนอื่นเชื่อฟัง กลัวหัวหด หรือปรี๊ดแตกได้แล้ว ส่วนตัวจริงจะเป็นคนที่พูดจาสุภาพแต่เป็นกันเองมากกว่าโหมดแรก มักจะแสดงความรู้สึกออกไปตรงๆ

    แทนตัวเองว่า “ฉัน” ในทั้งสองบุคลิก แต่จะแทนตัวเองว่า “เอริ” กับคนที่สนิทจริงๆในโหมดตัวจริงเท่านั้นมักเรียกคนอื่นว่า “นาย / เธอ / คุณ” ไม่ก็เรียกชื่อ

    (โหมดนางพญา)

    “คู่แข่งเก่งมากงั้นเหรอ? ไม่เป็นไรหรอก...เพราะยิ่งสูงเท่าไหร่ ตกลงมาก็ยิ่งเจ็บเท่านั้นแหละ”

    “มั่นใจขนาดนี้...ระวังแพ้ขึ้นมาจะหน้าแตกเอานะคะ”

    “ไม่มีคำว่าดีที่สุดสำหรับฉันหรอกค่ะ...มีแต่คำว่าดีกว่านี้เท่านั้นแหละ”

    “ถ้าอยากลองดีกับฉันก็ตามใจ...แต่อย่าหาว่าไม่เตือนก็แล้วกัน”

    (โหมดตัวจริง)

    “แม่คะ...เอริคิดถึงแม่ที่สุดเลย!

    “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ...ยังมีคนที่เก่งกว่าฉันอีกเยอะค่ะ”

    “สีหน้าดูไม่ดีเลย เป็นอะไรรึเปล่าคะ?”

     

    คู่ :: อาคาชิ เซย์จูโร่

    เพิ่มเติม ::

     - ปกติแล้วเวลาออกงาน เอริมักจะสวมวิกผมยาว (ซึ่งก็ทำจากผมตัวเองสมัยยาวนั่นแหละ) เพื่อให้ดูสาวและเป็นผู้ใหญ่ แต่ถ้านอกงานเมื่อไหร่จะถอดวิกกลับมาผมสั้น เพราะให้ความรู้สึกว่าหน้าเด็กกว่า

    - เอริในมาดนางพญาจะทำท่าเหมือนเกลียดความพ่ายแพ้ แต่ตัวจริงน่ะไม่ได้เกลียดหรอก แค่เจ็บใจมากเท่านั้นเอง

    - เอริไม่ได้ซื้อบื้อเรื่องความรัก แต่แค่ไม่มีใครพิเศษ เลยตัดสินใจแกล้งมึนและโง่เรื่องนี้เพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องยุ่งยาก

     

    บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง

     -สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่ออัสเตรียนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

    (ตอบ) ยินดีที่ได้รู้จัก(อีกครั้ง)ค่ะ ยูกินะเจ้าเก่าเองค่ะ

    -ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?

    (ตอบ) พล็อตเรื่องน่าสนใจเช่นเดิมค่ะ

    -อยากส่งมากี่คนกันคะ?

    (ตอบ) ถ้าว่างและส่งทันคิดว่าจะลงมาสามคนค่ะ

    -ทำไมถึงส่งคู่กับคนนี้กันคะ? (คนที่คู่ด้วย)

    (ตอบ) เพราะคู่นี้น่าจะแซ่บค่ะ นายน้อยดาร์ก แค่คิดก็เขินแล้วค่ะ

    -เรื่องนี้มีความดาร์ก โหดและส่อเสียดสังคมนะคะ พอรับได้ไหมหากเรื่องนี้มีความดราม่าและความดาร์กเต็มพิกัด

    (ตอบ) จัดมาค่ะ เราไม่หวั่นแม้มันจะปวดตับ

    -อาจมีการดองยาวเกิดขึ้นเพราะฟิคนิยายอีกเรื่องของไรท์นะคะ แต่ไรท์อัพแน่นอนแต่อาจช้าไปหน่อยน้าาา

    (ตอบ) ไม่เป็นไรค่ะ เรามีไอล่าอยู่เรื่องโน้น...(เดี๋ยว...)

    -ถ้าติดอาจมีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลตัวละครนิดๆหน่อยๆนะคะ อนุญาตไหมค้าาาา?

    (ตอบ) ตามสบายค่ะ (เอ้อ...อนุญาตไม่มีสระอินะคะ...)

    -ถ้าไม่ติด จะว่าไรท์ไหมคะเนี่ย ToT?

    (ตอบ) ปวดใจแต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ฟุ้งซ่านในใจ...เอ้ยผิด ได้แค่เสียใจค่ะ ตั้งใจปั่นมากเลย TT

    -ขอให้ผ่านนะค้าาาาาา 

    (ตอบ) ขอบคุณค่า ฝากพิจารณาเอริด้วยนะคะ

    S
    N
    A
    P
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×