My room :)

ลำดับตอนที่ #2 : Original Character (pairing - Giotto)

# ใบสมัครตัวละคร!! [Fic Shadow Camuflage]

แบบฟอร์ม

รูปภาพ : 

  

รูปร่างลักษณะ : สาวน้อยเจ้าของรูปร่างเล็กบอบบางน่าเอ็นดูแม้ว่าอายุของเจ้าตัวจะขึ้นหลักเลขสองตามผู้เป็นนายแล้วก็ตาม แต่รูปลักษณ์เธอดูยังไงก็ยังเหมือนเด็กประมาณ 15-17 เสียมากกว่า อาจเป็นเพราะส่วนสูงของเธอที่มีเพียงน้อยนิดแค่ 152 เซนติเมตรก็เป็นได้ ยิ่งรวมกับใบหน้าหวานใสที่ดูเด็กมากแล้ว หากลองหลอกใครว่าเธออายุ 15 ร้อยทั้งร้อยก็เชื่อเหอะ เธอคนนี้มีผมสีดำสนิทดุจเงามืดแห่งยามรัตติกาลเป็นประกายสั้นระต้นคอมีปอยผมยาวสองข้างลูกับใบหน้าหวานลงมาซึ่งถ้าเธอว่างก็จะถักมันเป็นเปียเล็กๆแต่ถ้าไม่มีอะไรก็ปล่อยเอาไว้แบบนั้นแหละ ไว้หน้ามาแบบเปิดหน้าผากตรงกลางเล็กน้อย บนใบหน้าขาวเนียนที่แลดูเด็กมากนั้นไร้รอยตำหนิใดๆนอกจากไฝที่ใต้ตาซ้ายของเธอ เนตรทั้งสองข้างนั้นเป็นสีเหลืองอมส้มดุจแสงตะวันยามใกล้อัสดงทอประกายอย่างงดงามและเลอค่ายิ่ง ริมฝีปากบางสีระเรื่อ จมูกโด่งรั้นพองาม รวมลำตัวแขนขาที่ขาวเนียนและเพรียวสง่าแต่กลับเข้มแข็งอย่างอัศจรรย์แล้ว ทำให้โรเนียจัดว่าเป็นสาวน้อยที่น่ารักมากคนนึงเลยทีเดียว อ้อ...น้ำหนักของเธอเป็นความลับนะจ้ะ  

ชื่อ : Ronia (โรเนีย) 

ความหมายของชื่อ : My joy is the lord = ความสุขของฉันนั้นคือ”นายท่าน”

อายุ : 23

สายเวทมนตร์ :  มืด

ขีดจำกัดของพลัง : เนื่องจากว่าพลังเวทย์สายมืดนั้นจำเป็นต้องอาศัย “การเชื่อมต่อพลัง” กับผู้เป็นนายด้วย ว่าง่ายๆเลยคือพลังนี้ส่วนนึงมาจากตัวนาย(และเป็นส่วนสำคัญมากส่วนนึงเลยด้วย) เพราะฉะนั้นหากผู้เป็นนายไม่มีแรงหรือพละกำลังพอที่จะแบ่งพลังส่วนหนึ่งให้เพื่อ “เชื่อมต่อ” กับเงาแล้วล่ะก็ พลังก็จะหมดทันที...ว่าง่ายๆเลยคือหากเจ้าของเงาบาดเจ็บหรือเป็นอะไรไปเมื่อไหร่พลังก็จะลดลงเท่านั้น ถ้าหมดสติหรือตาย...พลังก็จะหมดลงทันที (ว่าง่ายๆเลยนะ ถ้าจะไม่ให้พลังหมดก็ต้องปราบศัตรูให้ตายก่อนถึงตัวนายนั่นแหละ) และมนตร์ของเธอจะใช้ไม่ได้ตราบเท่าที่พระอาทิตย์ยังอยู่เหนือศีรษะเธอพอดี (ว่าง่ายๆคือจะใช้มันตอนเวลาประมาณเที่ยงไม่ได้....) เหตุผลรองรับคือเงานั้นจะหดสั้นสุดเวลาเที่ยง แถมสายมืดก็ไม่ได้มีพลังสูงนักในตอนกลางวันพลังเธอเลยไม่สามารถใช้ได้ตอนช่วงนั้นพอดี...

คุณสมบัติของสายเวทมนตร์ที่ใช้ : สายมืดนั้นเป็นสายที่เรียกได้ว่าเป็นสายที่มีพลังสูงมากสายหนึ่งเลยทีเดียว คือเป็นสายที่หากประยุกต์ใช้เป็นแล้วจะน่ากลัวมากเนื่องจากมีวิธีการใช้หลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการดูดพลังโจมตีหรือพลังชีวิตของศัตรูแล้วจากนั้นนำพลังที่ได้มาๆฟื้นฟูตนเอง และมนตร์บางบทอาจสร้างความเจ็บปวดทรมานให้ศัตรูอีกด้วย ดีไม่ดีหากเป็นมตร์ที่ศัตรูโจมตีมายังสะท้อนมันกลับใส่ตัวผู้ใช้แถมยังเพิ่มความแรงให้อีกแน่ะ ซึ่งเธอคนนี้เชี่ยวชาญมากในด้านมนตร์ประเภทดูดหรือสะท้อนพลังนี้ นอกจากนั้นสายนี้ยังมีการใช้คำสาปเพื่อล่อลวง หลบหนี เคลื่อนย้าย แม้กระทั่งการทำให้ความมืดนั้นเป็นรูปร่างนั้นก็ยังได้หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่วิธีการใช้ของโรเนียนั้น ส่วนใหญ่คือการใช้มันควบคู่กับอาวุธโดยจะใช้อาวูธพันธนาการศัตรูไม่ให้หนีพร้อมกับส่งมนตร์ธาตุมืดไปตามอาวุธเพื่อดูดพลังศัตรูมาฟื้นฟูตนเอง หรือไม่ก็ใช้มนตร์ธาตุมืดเนี่ยแหละก่อความมืดให้เป็นรูปร่างเพื่อพันธนาการและดูดพลังเลยในกรณีที่เธอไม่เห็นว่ามีความจำเป็นจะต้องควักอาวุธ และถ้ามีมากพอแล้วยังสามารถนำพลังไปฟื้นฟูคนอื่นได้อีกด้วย หรือไม่ก็สะท้อนมันกลับไปหาคู่ต่อสู้เลยก็ยังได้ เธอชอบ...ไม่เปลืองแรงมาก...

นิสัย : โรเนียเป็นเด็กสาวที่เรียกได้ว่ามีมารยาทและสุภาพเรียบร้อยมากคนนึงในบรรดาองค์รักษ์ถ้าใครมองแต่เพียงผิวเผิน เธอทำตัวเรียบร้อย คือพูดจาอะไรก็ให้เกียรติคนฟังมากพอสมควรตราบเท่าที่เขาคนนั้นสมควรจะได้รับ อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ถึงกับเรียกว่าอ่อนหวานแต่ก็มีความเป็นผู้หญิงอยู่บ้าง สุภาพ และจงรักภักดีต่อ”นายท่าน” เชื่อฟังคำสั่งและทำหน้าที่อย่างดีแทบไม่เคยปริปากบ่นเสมอในสายตาทุกคน เป็นคนที่ดูภายนอกพูดน้อย ฉลาด มีสัมมาคารวะ ดูเอาจริงเอาจังกับแทบทุกเรื่องและไม่ค่อยทำอะไรบ้าๆ จึงทำให้ดูภายนอกจึงเหมือนเด็กไร้อารมณ์มากทั้งๆ แต่ไม่ถึงกับเย็นชานะ เพราะเธอเองก็มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นบ้างเหมือนกันใ บหน้าเธอมักจะเรียบเฉยเกือบตลอดเพราะกลัวปล่อยไก่ให้คนอื่นเห็นด้วย ยิ้มและหัวเราะได้งามมากแม้มันจะออกมาน้อยเต็มทน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเวลาเธออยู่คนเดียวตามลำพังเธอรั่วได้ขนาดไหน เธอมักจะลองคิดมุกคิดอะไรเสื่อมๆรั่วๆแบบไม่ให้ใครรู้เพราะไม่อยากให้การกระทำของเธอนั้นกระทบไปถึงศักดิ์ศรีของผู้เป็นนาย เธอจึงได้แต่แอบรั่วเวลาที่ไม่มีใครเห็นและทำหน้าที่อย่างไร้ที่ติและทำตัวเข้มแข็ง เอาจริงเอาจังต่อหน้าทุกคนเพื่อให้นายท่านไม่ถูกใครดูหมิ่นดูแคลนเพราะเงาทำตัวไม่เข้าท่า แต่ก็มีบางที(ค่อนข้างจะหลายเลยทีล่ะ)ที่เธอเผลอปล่อยไก่เอาความรั่วออกมาเหมือนกันเลยทำให้เธอดูไม่ค่อยจะปกติซักเท่าไหร่นักหรอกในบรรดาองค์รักษ์ แต่ก็นับว่าพอดูได้อยู่ พอเวลามีใครไปเห็นเธอรั่วเธอก็จะทำตัวขรึมและเรียบร้อยเหมือนเดิมเพื่อกลบเกลื่อนทันที ขนาดหลักฐานมันคาตาตั้งหลายคนยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้ทำอีก บอกว่าตาฝาดมั่งอะไรมั่ง หรือไม่ก็รีบร้อนแก้ตัวไปเลยก็มี จึงเรียกได้เลยว่าเธอเป็นคนที่แถ ปากหนัก ปากแข็ง และนี่ยังไม่รวมเรื่องความรู้สึกที่ซึนมากๆได้โล่เลยนะ เช่นแบบว่าพอดีใจที่ได้อะไรก็ตีหน้าเรียบร้อยทำเฉยๆแต่พอลับหลังไปกระโดดดีใจไปสามบ้านแปดบ้านแบบรั่วแตกเลยอะไรประมาณนี้ แต่เรื่องอื่นนี่พูดตรงพอสมควรเลยล่ะแต่แบบมีกาลเทศะนะ เป็นคนที่มีความคล่องตัวสูงมากไม่ว่าจะกระโดดเดินวิ่งก็ทำได้อย่างรวดเร็วทันใจสมเป็นองค์รักษ์เลยทีเดียวเชียวล่ะ ไม่ได้รักการต่อสู้อะไรมากมายนักหรอก แต่เธอแค่ทำตามหน้าที่ หน้าที่ของ “เงา” ที่ต้องปกป้อง “นายท่าน” ไว้เสมอ แม้จะมีบางครั้งที่ต้องขัดคำสั่งแต่ทุกอย่างส่วนใหญ่ก็เพื่อเขาทั้งนั้น หากมีใครไม่หวังดีเธอก็พร้อมที่จะกำจัดโดยไร้ความปราณีใดๆ แม้ว่าพื้นเพแล้วเธอจะไม่ใช่คนโหดร้าย...ออกจะอ่อนโยนนิดๆด้วยซ้ำก็ตาม....

สิ่งที่ชอบ : รอยยิ้มและความสุขของ “นายท่าน” สัตว์เล็กๆน่ารักๆที่ไม่มีพิษภัย ชา ขนมหวาน และการได้เป็นตัวของตัวเอง รั่วได้ตามใจไม่มีใครมาว่าถึงนายท่านของเธอ...

สิ่งที่ไม่ชอบ/เกลียด : เวลาเที่ยงตรง คนโกหก และ เวลาที่ตัวเองทำประโยชน์อะไรให้”นายท่าน”ไม่ได้

สิ่งที่กลัว : การที่ไม่สามารถปกป้อง”นายท่าน”ได้ การที่คนไม่สามรถยอมรับตัวตนที่แท้จริงของเธอได้ และ น้ำตาของ “นายท่าน”

อาวุธ : ดาบชื่อ “น็อกเทย์” (Nocte) + โซ่ชื่อ “ทอร์เควส” (Torques) (ในรูปตัวละครเลยค่า)

ท่าไม้ตาย : Hell’s Imprison Revival (เฮล อิมพริซั่น รีไววอล – พันธนาการจองจำนรกคืนชีพ) คือเธอตะใช้ความสามารถของเธอนั้นส่งโซ่ที่เป็นอาวุธของเธอให้ขึ้นมาจากเงาของศัตรูแล้วพันธาการตัวศัตรูไว้ไม่ให้เคลื่อนที่หนีไปไหนได้ จากนั้นก็จะส่งมนตราดูดพลังไปดูดพลังชีวิตศัตรูมาสะสมเอาไว้ในดาบเพื่อเพิ่มพลังและขยายขนาดใบมีดดาบขึ้นจนยาวมาก และจะเรืองแสงออร่าสีดำทะมึนน่ากลัวออกมา จากนั้นก็จัดการเหวี่ยงใส่ศัตรูทั้งหมดให้ราบเป็นหน้ากลองภายในดาบเดียวด้วยพลังมหาศาลที่ดูดซับมาจากศัตรูและมนตราแห่งความมืดของตนเอง นี่แหละท่าไม้ตายเธอ

คู่กับ : ท่านพรีโม่ จีอ๊อตโต้แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น!!!

ความสามารถพิเศษ :  เธอสามารถหดกลับเป็นเงาแล้วเคลื่อนร่างที่อยู่ในสถาพ”เงา”ของตัวเองไปตามเงาของสิ่งอื่นได้ค่ะ นอกจากนั้นยังสามารถส่งอาวุธหรือของอะไรต่างๆไปยังเงาของผู้อื่นได้ด้วย (นี่จึงเป็นสาเหตุอีกอย่างที่ตอนเที่ยงเธอทำอะไรไม่ค่อยจะได้ เงามันน้อย...)

งานอดิเรก : เฝ้ามองนายท่านห่างๆ(?) / จิบชา / แอบคิดแก๊กรั่วๆไม่ก็ทำตัวรั่วเวลาที่ไม่มีใครเห็น / ซ้อมดาบ

ลักษณะคำพูด : เวลาพูดมักจะใช้สรรพนามว่า “ข้า” “เจ้า” “ท่าน” หรืออะไรทำนองนี้ ถ้าเรียกจีอ๊อตโต้มักจะใช้คำว่า “นายท่าน” หรือไม่ก็ ”องค์ชาย” แต่ส่วนใหญ่มักจะใช้ “นายท่าน” มากกว่า พูดจาสุภาพแบบมีมารยาทเรียบร้อย แต่ว่ามันมักจะมีคำพูดหลุดๆออกมาปนอยู่ด้วยน่ะสิ...และเวลารั่วเธอจะชอบใช้คำว่า”ตัวเอง”ลงท้ายจ้า

คำพูดติดปาก : “...ตามนายท่าน / องค์ชายบัญชา” “ทุกอย่างที่ข้าทำก็เพื่อนายท่าน...” “...ตัวเอง~~~”

เพิ่มเติม : เธอพกดาบติดตัวตลอด แต่โซ่นั้นจะออกมาต่อเมื่อเธอเรียกใช้เท่านั้นจ้า

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

# มุมตอบคำถามสำหรับตัวละคร

(1)     ลองกล่าวแนะนำตัวเองสิคะ (ผายมือ)

ตอบ โรเนียยืนข้างเก้าอี้ที่ให้สัมภาษณ์ก่อนจะโค้งตัวอย่างมีมารยาทและกล่าวแนะนำตัวว่า “สวัสดีเจ้าค่ะ ข้าชื่อโรเนีย เป็น “เงา” ของนายท่าน...องค์ชายจีอ๊อตโต้ค่ะ มีอะไรให้ข้ารับใช้หรือตอบก็เชิญตามสบายนะคะไม่ต้องเกรงใจหรอกนะตัวเอง~~~ เอ่อ...เมื่อกี้ข้าไม่ได้พูดอะไรบ้าๆทั้งนั้นนะ...เจ้าแค่หูฝาดแค่นั้นแหละ...” พูดจบก็โค้งอีกครั้งแล้วนั่งลงอย่างเรียบร้อยและสง่างามเพื่อเตรียมตอบคำถามต่อไป...

(2)     รู้สึกอึดอัดไหมเวลาที่ไปไหนไม่ได้อย่างใจนึก ?

ตอบ โรเนียยิ้มนิดๆอย่างงดงามก่อนจะตอบตรงๆว่า “ข้าขอตอบตามตรงว่า...แม้ใจจริงข้าจะอึดอัดแค่ไหนที่ไม่ได้ไปไหนดังใจคิด แม้ว่าข้าอยากลองไปไหนมาไหนเองบ้างก็ตามที...แต่หน้าที่ย่อมเป็นหน้าที่...ในเมื่อข้าเกิดเป็น”เงา”ของนายท่าน หน้าที่ของข้าก้คือติดตาม ปกป้องและรับใช้นายท่านให้ดีที่สุด...ข้าจึงขอตอบว่าแม่ข้าจะอึดอัด แต่ข้าก็ไม่ได้เสียใจที่ต้องอยู่แบบนี้...ข้ายินดีที่ได้ทำตัวเป็นประโยชน์กับนายท่านของข้า....ไม่ต้องห่วงนะจ้ะตัวเอง~~~” โรเนียหลุดออกมาเล็กน้อยก่อนจะรีบตะครุบปากตัวเองแล้วตีสีหน้าขึงขังเตรียมตอบคำถามต่อ

(3)     การที่มีคนรับรู้ถึงตัวตนที่มีอยู่รู้สึกยังไงบ้างคะ ?

ตอบ โรเนียขยับตัวไปมาเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า “...อืม...ข้าก็ต้องขอยอมรับว่ารู้สึกยินดีนิดๆละนะ นายท่านจะได้เห็นตัวข้าสักที...ขะ...ข้าไม่ได้อยากให้เขาหันมาชื่นชมหรืเห็นความสำคัญของข้าอะไรขนาดนั้นหรอกนะเจ้าอย่าเข้าใจผิด...ข้าก็แค่ดีใจที่...ได้ปกป้องนายท่านอย่างจริงๆจังๆสักทีโดยไม่ต้องเป็นเงาและสามารถไปไหนมาไหนได้บ้างตามใจข้าก็แค่นั้นแหละตัวเอง~~~ ตะละลา...” และโรเนียก็ต้องตะครุบปากตัวเองอีกครั้ง...

(4)     คิดว่าคนที่เราติดตามไปด้วย....น่ารำคาญรึเปล่า ?

ตอบ โรเนียทำท่าเหมือนลุกพรวดพราดขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะผ่อนลมหายใจยาวเพื่อสงบสติอารมณ์แล้วตอบด้วยเสียงดุดันว่า “รำคาญ?...ข้าไม่มีวันรำคาญนายท่านได้หรอก ไม่ว่าอย่างไรหน้าที่ก็คือหน้าที่ นายท่านของข้าใจดีและอ่อนโยนกับข้ามากเกินกว่าที่คนอย่างข้าควรจะได้รับเสียด้วยซ้ำ ข้าจะมีสิทธิ์ไปรำคาญเขาได้อย่างไร...แม้ว่าบางทีข้าจะแอบหงุดหงิดกับความใจดีที่เว่อร์เกินและความไร้เดียงสาไม่รู้อะไรเลยของนายท่านก็ตาม...แต่นายท่านก็ยังน่ารักและเท่อยู่ดีแหละตัวเอง อร๊าง~~” พูดเสร็จโรเนียก็รีบลุกขึ้นขอตัวก่อนจะวิ่งออกไปเลยเพราะเผลอหลุดหนักไปอีกรอบแล้ว....

#มุมตอบคำถามสำหรับเจ้าของตัวละคร

(1)     รูปที่ใช้มาจากเรื่องอะไรเหรอคะ ? และอิมเมจตัวละครชื่ออะไรเอ่ย ?

ตอบ Sita Vilosa จังค่ะ จากเกม Sword Girl (555 ก็ที่อยู่หน้าไอดีไรท์ก็คนเดียวกันแหละจ้ะ // โดนถีบปลิว)

(2)     ลบวงเล็บรึยังคะ ? ยังไม่ลบโดนตัดสิทธิ์นะเออ ~

ตอบ เรียบร้อยแล้วค่า ถ้าเจอแปลว่าอันนั้นเราใส่มาเองจ้า // โดนตบปลิว...

(3)     อาจจะเปลี่ยนคู่ไม่ได้นะคะเพราะนิสัยบางตัวมันมีอยุ่แค่คนเดียวยอมรับข้อนี้มั้ยคะ ?

ตอบ นั่นแหละค่ะคือสิ่งที่ต้องการ เรามาเพื่อปู่จ๊อต!!!

(4)     ถ้าติดแล้วจะเม้นท์แน่นะคะ ?

ตอบ ยิ่งกว่าแน่ค่ะ ยิ่งกว่าแน่ จะไล่เม้นท์จนเบื่อเลยจ้า

(5)     แอด Fav. ไว้ด้วยนะคะ ใครไม่แอดอาจจะไม่ติดค่ะ

ตอบ TT^TT โห...เล่นงี้เลยเหรอคะ (คือปกติเราไม่ค่อยแอดแฟบก่อนจะรู้ว่าตัวเองติดแน่ๆน่ะ เหมือนอาถรรพ์อย่างนึงเลย...) ก็ได้จ้ะ แอดก็แอด แต่ถ้าไม่ติดเราขออนุญาตลบนะจ้ะ ช้ำใจ TT^TT

(6)     สุดท้าย...ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ ^^ !

ตอบ ค่า ไม่เป็นไรค่า รับไว้พิจารณาด้วยนะคะ >< ให้โรเนียได้รับใช้ท่านพรีโม่ที่รักด้วยเถอะค่า!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ใบสมัคร [Fic dragon spell]

รูป II

 

รูปร่างลักษณะ II เด็กสาวเจ้าของรูปร่างเล็กกะทัดรัด(?)บอบบางน่าเอ็นดูเป็นที่สุดจนหลายคนแอบงงๆว่านี่เธอเป็นนักล่ามังกรแน่เหรอ? เธอมีเรือนผมสีทองบลอนด์อ่อนๆเป็นประกายดุจแสงอาทิตย์ในยามเช้าเอามารีดเป็นเส้นผมยาวจรดสะโพกมนได้รูป ไว้หน้าม้าด้านหน้าปรกลงมาเล็กน้อยพองาม รับกับผิวสีขาวเนียนนวลอมชมพูระเรื่อได้อย่างลงตัวสุดๆ บนใบหน้าหวานใสน่ารักมีนัยน์ตาคู่งามสีน้ำตาลทองดุจแสงอาทิตย์ยามอัสดงกระทบผืนดินทอประกายงดงามอย่างซื่อบริสุทธิ์และไร้เดียงสาเหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสาอยู่แม้อายุจะปาเข้าไปเฉียดเลขสองแล้วก็ตาม ปากนิดจมูกหน่อย บวกกับลำตัวแขนขาที่เพรียวบางแล้ว ทำให้เธอดูเหมือนเป็นตุ๊กตาตัวน้อยๆเลยทีเดียว สูง 156 เซนติเมตร หนัก 42 กิโลกรัม

ชื่อ II Aileen delaine Caelan (ไอลีน ดีเลียเน่ คาเอลัน)

ความหมาย  II แสงสว่างแห่งผู้ชนะของทายาทนักผจญภัย

อายุ  II 19

นิสัย II เธอเป็นเด็กสาวที่เรียกได้ว่าสมเป็น”แสงสว่าง”ในหลายรูปแบบเลยทีเดียว เธอเป็นคนที่ดูภายนอกในตอนแรกแล้วค่อนข้างจะขี้อายและไม่ค่อยมีอะไรโดดเด่นมากนัก แต่หากลองให้โอกาสเธอแสดงความสามารถออกมาล่ะก็ ความเก่งกาจและเฉลียวฉลาดของเธอจะเปล่งประกายออกมาราวกับแสงดาวที่เจิดจรัสออกมาท่ามกลางความมืดมิดของท้องฟ้าในยามราตรี หากใครได้รู้จักเธอสักพักจะรู้ว่าเธอเป็นคนที่ฉลาดแต่เอ๋อเป๋อเหลอไร้เดียงสาอย่างซื่อบริสุทธิ์ในบางเรื่องอย่างไร้ที่ติ ชนิดที่ว่าปู่จ๊อตโต้แกยังแพ้ราบคาบเลยในความเอ๋อ ดังแสงสีขาวที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสา มีความร่าเริงสดใสและแสบซนสมเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่ในตัว และไอลีนเป้นคนที่ชอบมองอะไรในมุมุที่ต่างจากชาวบ้าน ไม่ได้เป็นพวกขวางโลกนะเออ แต่พอคนอื่นเห็นว่าไอนี่ไม่ดีเพราะแบบนี้ๆๆๆ เธอกลับมองแล้วถ้าแบบนี้ๆๆๆมันจะไม่แย่กว่านี้เหรอ แบบนี้แหละดีแล้ว อะไรประมาณนี้ แม้ว่าบางทีมันจะดูเพี้ยนๆ เล่นคิดอะไรแผลงๆหรือไม่มันก็บ้ามากก็ตามที แต่เวลาเป็นเรื่องซีเรียสกันจริงจังเธอก็มักจะมีเหตุผลเสมอ เปรียบเหมือนแสงสว่างที่ส่องลงมาเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆให้เราได้เห็นและคิดต่างไปจากเก่า มีทั้งถูกทั้งผิดแต่ก็ทำให้เราได้เรียนรู้ที่จะเปิดความคิดและหัวใจใหม่ นี่แหละคือไอลีนจังล่ะ เป็นคนที่มีเสน่ห์แบบแอบแฝงแต่เจ้าตัวไม่รู้ แถมในใจลึกๆยังคิดอีกว่าคงไม่มีใครมาชอบคนซุ่มซ่ามแบบเราหรอก เพราะไอลีนเป็นคนที่จัดได้ว่าสามารถซุ่มได้เกือบยี่สิบสี่ชัวโมงถ้าคุณยอมจะเสียเวลาลงทุนจับตาดูเธอสักวันล่ะก็นะ แบบพื้นเปล่าไม่มีอะไรยังสามารถสะดุดได้ซ้ำๆเรื่อยๆ แต่น่าแปลกเหลือเกินที่ไม่มีใครรำคาญในจุดนี้ของเธอหรือมีคนรำคาญมันน้อยมาก คนส่วนใหญ่กลับคิดว่ามันเป็นเอกลักษณ์และความน่ารักเฉพาะตัวด้วยซ้ำที่เธอเป็นแบบนี้ ซุ่มได้แม้กระทั่งตอนสู้ในบางที แต่ด้วยความที่ว่ายัยนี่มันดวงแข็งสุดๆเลยกลายเป็นว่าไอที่ทำซุ่มซ่ามไปนั้นกลายเป็นเรื่องดีไปซะได้ ดูเหมือนจะเป็นเด็กขี้แยเจ้าน้ำตาสุดๆเพราะหกล้มทีน้ำตาก็ปริ่มที และดูอ่อนไหวมากกับเรื่องของคนอื่น แต่เอาเข้าจริงแล้วยัยนี่เข้มแข็งมากนะ ใจเด็ดมากด้วย แบบว่าเป็นไงเป็นกันตายเป็นตาย แถมพิเศษคือยัยนี่มันห่วงชาวบ้านมากกว่าห่วงตัวเองอีก เพราะโดยพื้นฐานแล้วเธอเป็นคนที่อ่อนโยนจิตใจดี และเสียสละ มีปณิธานแรงกล้ามากซะจนไม่มีใครกล้าไปจัดความคิดของคุณเธอเขา เพราะคุณเธอหัวแข็งมาก! ตัดสินใจอะไรแล้วต่อให้เอามังกรมายืนขู่เจ๊แกก็ยังจะยืนยันคำเดิมอยู่น่านล่ะ เปรียบดังแสงอาทิตย์ที่อบอุ่น อ่อนโยน ให้ชีวิตแก่ทุกสรรพสิ่งแม้ต้องใช้พลังงานของตนเองในการให้ แต่ยามแสงแดดทอประกายกล้ามันก็จะแผดเผาศัตรูจนมอดไหม้ และยืดหยัดทอประกายอยู่อย่างนั้นเพื่อคนอื่นอย่างสง่างามเสมอ เชื่อมั่นในความถูกต้องดีงามเอามากๆเลยล่ะ ส่วนนิสัยอื่นๆจะค่อนข้างเหมือนเด็กคือ...อยู่นิ่งไม่ค่อยจะเป็น แม้ตอนนั่งเฉยๆยังต้องขยับตัวยุกยิกหรือไม่ก็โคลงหัวไปมาเป็นระยะๆ ขีอ้อน แต่ถ้าอ้อนแล้วอีกฝ่ายไม่ทำตามจะงอนและไม่มีการเข้าขั้นง้อด้วยนะ ไม่ชอบการด๔ถูกดูแคลนเป็นอย่างมากและยังเป็นเด็กที่มีความพยายามสูงส่ง แรงใจเกินร้อย ยิ้มได้โมเอะมากๆ ขี้เซา หลับง่ายตื่นยากพอสมควรเลยล่ะ แถมบางทียังเผลอนอนละเมออะไรก็ไม่รู้ออกมาอีกแล้วพอตื่นมาก็จำไอที่ละเมอไปไม่ได้อีกแน่ะ รักเรื่องสนุกๆตื่นเต้นๆมากเลย แบบมีทีไรถ้าแจมได้ขอด้วยคนอะไรประมาณนี้ เอ...ซื่อบื้อขนาดนี้ส่วนมากเลยมักจะพูดตรงแต่ก็มีบางเวลาที่ตัวเองซึนเทพเหมือนกันนะ แบบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำไมพูดออกไปแบบนั้นน่ะ รู้แค่ว่าพูดตรงๆไม่ได้แค่นั้นแหละ...

ลักษณะคำพูด II ถ้าเพิ่งรู้จักกันในตอนแรกและไอลีนยังประหม่าจะพูดอ้ำๆอึ้งๆ แต่ถ้ารู้จักกันแล้วจะพูดด้วยน้ำเสียงตามอารมณ์ของเธอในขณะนั้น แทนตัวเองว่า “ข้า” เรียกคนอื่นว่า “เจ้า” “ท่าน” หรือไม่ก็ชื่อ มักจะพูดสุภาพคือมีคำว่า “เจ้าค่ะ” หรือ “เจ้าคะ” แทรกอยู่เสมอ...

“อ่ะ...เอ่อ...ข้า...”

“ท่านเป็นใครกันเหรอเจ้าคะ?”

“ข้าไม่เห็นด้วยกีบความคิดนั้นของท่านนะเจ้าคะ ข้าคิดว่า....”

“ไข้ขึ้นหรือเจ้าคะ? หน้าแดงเชียว”

ธาตุ  II แสงสว่าง

ขีดจำกัดของพลังธาตุของคุณ II ขีดจำกัดของพลังธาตุแสงนี้มีอยู่แค่สองสามอย่าง นอกนั้นไม่ใช่อุปสรรคใดๆเลย คือ “พลังชีวิตของผู้ใช้” “จิตใจที่ตั้งมั่น เปี่ยมไปด้วยความบริสุทธิ์และมีสมาธิ” และ “สภาพแวดล้อม” เท่านั้นเอง ถ้าจะขยายความคือ “พลังชีวิต” ที่ว่านั้นคือแรงกายของผู้ใช้อยู่ในตอนนั้น หากตอนนั้นเรามีสภาพที่มีพลังงานน้อยนิดไม่แม้แต่กระทั่งจะยืนไหวก็ยากที่เราจะแบ่งพลังชีวิตส่วนที่เรามีนี้ไปให้ใครคนอื่นได้ (ก็เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะแล้วค่อยไปห่วงชาวบ้าน แต่บางทีก็มีคนประเภทที่ห่วงชาวบ้านมากกว่าตัวเองฝืนแบ่งพลังส่วนนี้จนตัวเองเป็นลมล้มพับ นอนสลบไม่ได้สติไปสามวันสามคืน หรือไม่ก็ถึงขั้นปางตายก็มีนะเออ บางทีถึงกับแลกชีวิตกันเลยแหละ...อย่างยัยนี่ไงที่เคยเกือบตายเพราะเอาแต่รักษาคนอื่น) ส่วนสอง “จิตใจที่ตั้งมั่น เปี่ยมไปด้วยความบริสุทธิ์และมีสมาธิ” นั้นจะมีผลมากโดยเฉพาะกับเวทย์รักษาหรือฟื้นฟูคือ หากเรายิ่งมีจิตใจที่จะอยากช่วยผู้บาดเจ็บและจิตนิ่งมากเท่าไหร่การถ่ายทอดพลังก็จะยิ่งดีขั้นและมีประสิทธิ์ภาพมากขึ้นเท่านั้น ส่วนในการต่อสู้จะให้มีจิตใจที่บริสุทธิ์อาจเป็นไปได้ยาก (ก็ต้องสู้รบตบตีกับคนอื่นเขามันทำยากนะ มีที่ไหนเอาดาบไปฟันเค้าแล้วบอกว่ามีจิตบริสุทธิ์น่ะ = =;;;;) เพราะฉะนั้นยามสู้จะพึ่งแค่จิตที่ตั้งมั่นและมีสมาธิซึ่งไม่ได้เป็นปัญหาอะไรกับเหล่านักล่ามังกรส่วนใหญ่อยู่แล้ว และอย่างสุดท้ายคือสภาพแวดล้อมที่ว่ามีแค่ปัจจัยเดียวคือ “ปริมาณแสงรอบข้าง” เท่านั้นที่สำคัญ หากพื้นที่ๆใช้นั้นมีแสงอยู่มากพลังก็จะใช้ได้ดีและใช้ได้นานแบบไม่ค่อยมีขีดจำกัดนัก เพราะแสงรอบข้างจะมาชดเชยพลังชีวิตที่เสียไปให้อีกทั้งยังฟื้นพลังให้เรื่อยๆอีกต่างหาก แต่ถ้าใช้ในที่ๆแสงน้อยหรือมืดจะใช้ไม่ได้ดีเท่า และจะมีระยะเวลาค่อนข้างจำกัดขึ้นอยู่กับพลังชีวิตและมนตราที่ร่ายออกมาใช้ด้วยแหละว่ากินแรงขนาดไหน จบ...

คุณสมบัติของพลัง II ธาตุแสงสว่างนั้นเป็นธาตุที่มีพลังเกี่ยวกับการรักษาที่สูงที่สุดในบรรดาธาตุทั้งเจ็ดในโลกแห่งนี้ ไม่ถนัดในการใช้เป็นเวทย์โจมตีนักแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะถึงกับใช้ไม่ได้เช่นกัน...ธาตุนี้นั้นเน้นไปที่การรักษา คืนสภาพและฟื้นคืนพลังให้อย่างที่บอกไปแล้ว แต่ในขณะเดียวกันผู้ใช้เวทย์สายนี้ต้องมีจิตใจที่เจิดจ้าบริสุทธิ์และสมาธิที่ตั้งมั่นสูงพอสมควรจึงจะทำให้เวทย์สายนี้ออกมาดี และเป็นเวทย์ที่เสียสละอย่างสูงมากเพราะการฟื้นพลังหรือรักษาชาวบ้านเขานั้นก็คือการเอาพลังชีวิตของตนเองส่วนนึงแบ่งไปให้เขานั่นแหละ ทำให้เราอ่อนเพลียลงค่อนข้างเร็ว ยกเว้นแต่จะบริเวณที่ใช้นั้นจะมีแสงสว่างจากแหล่งต่างๆอาทิเช่น แสงอาทิตย์ แสงจันทร์ หรือแสงดาวที่เจิดจรัสมากพอ...มันจะมาทำหน้าที่ชดเชยและทดแทนพลังชีวิตที่จะต้องจ่ายให้กับเวทย์ด้วยส่วนหนึ่ง ไม่ได้หมายความว่าใช้ในความมืดไม่ได้แต่จะเสียพลังชีวิตในอัตราที่สูงกว่าเมื่อเทียบกับใช้ตอนมีแสง ดูโดยรวมแล้วเป็นเวทย์ที่ไม่ค่อยเหมาะกับการลุยเดี่ยวหรือสู้ตรงๆซักเท่าไหร่นัก แต่บอกไปแล้วไงว่า...มันเอาไปใช้สู้ได้นะเออ เพราะหนึ่งในคุณสมบัติอีกอย่างของเวทมนตร์ธาตุแสงนอกจากจะเป็นการรักษาแล้ว ยังสามารถควบคุมแสงได้ตามใช้ชอบตามเท่าที่สภาพแวดล้อมมีแสงมากพอและผู้ใช้มีทักษะที่ดีพอจะใช้ความสามารถนี้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น ก่อให้เป็นรูปร่างแล้วนำมาใช้เป็นอาวุธหรือโล่ป้องกัน รวมแสงสว่างให้มากแล้วปล่อยออกไปรวดเดียวเพื่อให้ศัตรูแสบตาและอำพรางตัวหรือใช้หลบหนีก็ย่อมได้ อะไรแบบนี้เป็นต้น แต่มักเน้นไปที่การรักษาและป้องกันเสียมากกว่าเนื่องจากการรวบรวมแสงเพื่อทำเป็นอาวุธโจมตีนั้นค่อนข้างจะยากและต้องใช้ทักษะและจินตนาการในระดับสูงพอสมควร บวกกับแอบพึ่งการประยุกต์ใช้มากพอดู บาเรียป้องกันจะง่ายกว่าเพราะไม่ต้องคิดอะไรมากนัก แค่กันและลดทอนความเสียหายไม่ให้มาโดนเราโดนตรงก็พอ และคุณสมบัติสุดท้ายคือการถือส่องประกายนำทางอย่างเจิดจรัส...อย่างที่ว่านั่นแหละ เวทย์สายนี้นอกจากจะควบคุมแสงได้แล้วยังสร้างแสงเองได้ด้วยหากมีพลังเพียงพอ ใช้นำทางหรือมองเห็นในความมืดได้ดีมาก...แต่เปลืองพลังพอสมควรเลยถ้าใช้นาน...ก็แบบที่บอกไปแล้วอ่ะนะคะ...

อาวุธ II คทาแห่งแสงค่ะ นามว่า “Ena” (เอน่า)

ลักษณะรูปร่างอาวุธ  II เห็นรูปลายคล้ายๆกางเขนสีทองที่อยู่บนชุดเธอใช่มั้ยคะ? นั่นแหละค่ะคือรูปหัวคทา นี่เป็นการเก็บอาวุธของเธอค่ะ เก็บในรูปเกราะอ่อนที่เธอใส่ตลอดเวลาเพื่อความสะดวกในการพกพา พอเธอเรียกใช้เกราะอ่อนที่มีลายสลักอยู่นั้นก็จะเปลี่ยนเป็นคทาด้ามยาวสีทองและมีหัวเป็นดังรูปค่ะ

ท่าไม้ตาย II มีสองท่านะคะ หนึ่งเป็นท่าโจมตี อีกท่าเป็นท่าในการรักษาค่า

Ena Excaliber (เอน่า เอ็กซ์คาลิเบอร์) – ท่านี้จะรวบรวมแสงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้มาที่ปลายคทาและสร้างเป็นรูปใบมีดดาบแสงยักษ์ที่มีพลังงานสะสมไว้มหาศาล ก่อนจะฟาดมันลงไป และพอฟาดใบมีดนั้นก็สามารถยืดออกมายาวขึ้นได้ด้วยนะเออ (นึกภาพอนิเมะประมาณว่าตัวเอกเอาดาบชูขึ้นฟ้าแล้วพอฟาดลงมามันจะยาวกว่าเดิมนั่นแหละใช่เลย) พลังทำลายถ้าโดนไปตรงๆก็...อืม...อาจขึ้นสวรรค์ได้เลยนะเออ ส่วนถ้ามีแสงมากเกินแสงนั้นจะแปรสภาพเป็นลิ่มแหลมวนรอบตัวผู้ใช้เวทย์และจะจู่โจ่มศัตรูเป็นระยะๆด้วย อันตรายนา....

Ena Resurrection (เอน่า รีเซอร์เร็กชั่น) – ท่านี้เป็นท่าเกี่ยวกับการรักษา ใช้ได้มีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อมีแสงรอบกายมาก โดยท่านี้ผู้ใช้จะถูกห่อหุ้มอยู่ในบาเรียแสงสีขาวเจิดจ้าราวกับเป็นตัวไหมอย่าไงอย่างงั้นเพื่อรวบรวมพลัง ในระหว่างนั้นการโจมตีที่เข้ามายังบาเรียแสงทั้งหมดจะเสมือนไร้ผล ไม่ใช่เพราะไม่ได้โจมตีนะ แต่เพราะอัตราในการฟื้นฟูที่สูงมากในบริเวณนั้นทำให้ความเสียหายต่างๆที่ได้รับเหมือนไม่เกิดขึ้น ทำให้มองว่าการโจมตีนั้นไร้ผล เมื่อสะสมพลังได้มากพอแล้วบาเรียก็จะปริออกแล้วพลังเวทย์ที่สะสมในรูปของแสงอันเจิดจ้าก็จะถูกปลดปล่อยออกมาทีเดียวจนหมดสิ่งที่โดนแสงนี้เข้าไปนั้นจะได้รับการฟื้นฟูจนเป็นปกติดังเดิม หากเป็นบาดแผลจะถูกรักษาจนหายดี หากเป็นสิ่งของจะกลับสู่สภาพเดิมอย่างที่มันควรจะเป็น (ไม่ได้ทำให้มันใหม่นะเออ แบบสมมติของเก่าๆหักก็แค่ซ่อมให้มันไม่แตก ไม่ใช่ทำให้ใหม่วิ้ง) อะไรทำนองนี้ในอาณาเขตที่แสงไปถึง ข้อเสียคือท่านี้เสียพลังสูงมาก หากใช้ท่านี้แล้วจะไม่สามารถทำอะไรได้ต่อถึง 15 นาทีเลยทีเดียว   

ชอบ II แสงสว่างทุกประเภท ขนมหวาน เรื่องน่าสนุก การได้ช่วยเหลือและเป็นกำลังให้กับคนอื่น

เกลียด II การเห็นคนอื่นเจ็บตัว (นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมเธอชอบรักษาคนอื่น เพราะเกลียดที่จะเห็นคนอื่นเจ็บ) ความเอ๋อและซู่มซ่ามของตัวเอง การถูกหาว่าเป็นเด็ก การที่ตัวเองไม่สามารถช่วยอะไรใครได้ การสูยเสีย และ ความเข้าใจผิด

กลัว II ความมืดค่ะ ยิ่งถ้ามืดตื๋ดตื๋อแบบมองไม่เห็นอะไรเลยก็ยิ่งกลัวเป็นสองเท่าค่ะ (ตัวสั่น เลิกลั่กทำอะไม่ถูก น้ำตาไหล)

ความสามารถพิเศษ  II เธอมีความสามารถ “แสงแห่งชีวิต” อยู่กับตัว คือ ขอเพียงแค่เธอรักษาแผลของใครก็ตาม ไม่ว่าจะเจ็บเจียนตายยังไงก็จะกลับมาหายดีดังเดิม และยังมี “ลางบอกเหตุ” ที่ค่อนข้างแม่นยำอีกด้วย

คู่ II จีอ๊อตโต้

อาณาจักร / ทิศที่ต้องไป II Venetia ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

เพิ่มเติม II คาถาที่เธอจะร่ายนั้นต้องมีคำว่า “เอน่า” ขึ้นต้นเป็นการเรียกพลังจากคทาออกมา และเธอมักจะสวมชุดดังในภาพนะคะ

การทดสอบสำหรับผู้ลงสมัครล่ามังกร

1.ทำไมถึงได้มาสมัครคะ?

ตอบ ไอลีนก้มหน้างุดแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนสัมภาษณ์เล็กน้อยพร้อมกับส่งสายตาประมาณว่า ‘พูดได้ใช่มั้ยคะ?’ พอคนสัมภาษณ์ยิ้มให้ เด็กสาวก็ทำสีหน้าโล่งอกก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเอ่ยเสียงใสออกมาว่า “เพราะข้าอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้างน่ะเจ้าค่ะ...อีกอย่างมันน่าตื่นเต้นดีออกค่ะ” แล้วก็ยิ้มนิดๆให้

2.เวทย์ของคุณใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง?

ตอบ ไอลีนโคลงศีรษะไปมาเล็กน้อย และเกาแก้มนิดๆอย่างครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยออกมาว่า “...ส่วนมากก็ใช้ในการรักษาบาดแผลน่ะค่ะ ถ้าตอนสู้ก็เน้นไปที่การควบคุมแสงเพื่อป้องกันซะเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็โจมตีได้นะคะ นำทางก็ยังได้ มันใช้ได้หลากหลายมากเลยค่ะ อธิบายไปคงยาว เอาเป็นว่าสั้นๆเลยนะคะ...เวทย์ของข้านั้นใช้ในการให้แสงสว่างแห่งความสุขกับผู้อื่นเจ้าค่ะ” แล้วก็ยิ้มออกมาอีกครั้งอย่างเขินๆนิดๆ

3.คุณคิดว่ามังกรดุร้ายไหม?

ตอบ “เอ...” ไอลีนทำท่าครุ่นคิดก่อนจะตอบว่า “ก็ต้องขึ้นอยู่กับนิสัยของพวกมังกรแต่ละตัวสิคะว่ามันดุไหม ข้าเชื่อว่าไม่มีอะไรเลวร้ายไปหมดหรอกเจ้าค่ะ...มีขาวก็ต้องมีดำ มีดีก็ต้องมีเลว ไม่มีใครที่ดีไปซะทุกอย่างแล้วก็ไม่มีใครที่จะเลวไปซะทุกอย่างหรอกค่ะ โดยส่วนตัวแล้วข้าคิดว่ามันแล้วแต่นิสัยของแต่ละตัวมากกว่านะเจ้าคะ ดุร้ายก็มี ไม่ดุร้ายก็มีค่ะ ^^”

4.คุณกลัวมังกรหรือไม่?? ทำไมถึงกลัว?? หรือทำไมถึงไม่กลัว??

ตอบ ไอลีนถึงกับหลุดหัวเราะคิกออกมานิดๆเมื่อได้ยินคำถาม “คิกๆๆ ขอโทษนะคะ แต่ข้าคิดว่ามันตลกมากเลยล่ะ ข้าไม่กลัวมังกรหรอกนะเจ้าคะ โดนส่วนตัวแล้ว...ข้ากลับคิดว่ามนุษย์เรานี่แหละน่ากลัวที่สุด เพราะเต็มไปด้วยจิตใจและความคิดที่ซับซ้อนที่สามารถทำร้ายเราได้มากยิ่งกว่าการโจมตีจากมังกรอีกเจ้าค่ะ ข้าคิดแบบนั้นนะ...”

5.คุณคิดว่าคุณสามารถจัดการกับมังกรได้หรือไม่? เพราะอะไร?

ตอบ ไอลีนมู่หน้าลงก่อนจะตอบเสียงงอนๆว่า “จะได้หรือไม่ได้ก็ต้องลองดูสิเจ้าคะ อย่ามาเห็นว่าข้าเป็นเด็กสิ =3= ...แล้วข้าเองก็...แอบคิดนิดๆว่าข้าสามารถทำได้ด้วยแหละเจ้าค่ะ ^^”

6.ถ้าคุณเกิดเสียชีวิตหรือบาดเจ็บสาหัสระหว่างทาง ทางเราจะไม่รับผิดชอบใดๆทั้งสิ้นนะคะ

ตอบ ไอลีนแอบหน้ามุ่ยหนักกว่าเก่าอีกก่อนจะตอบพร้อมสะบัดหน้าหนีเล็กๆว่า “ข้ารู้แล้วน่า...ข้าดูแลตัวเองได้นะเจ้าคะ บอกไปแล้วนะเจ้าคะว่าข้าไม่ใช่เด็กนะ =3=”

7.ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ ขอให้คุณโชคดีและรักษาชีวิตไว้ได้ อ๋อ แล้วก็ ช่วยเชิญคนต่อไปเข้ามาด้วยนะคะ ^^

ตอบ ไอลีนค่อยๆลุกขึ้นยืนก่อนจะเอ่ยเช่นกันว่า “ขอพระเจ้าทรงคุ้มครองท่านเช่นนะเจ้าคะ...” แต่พอหันหลังเดินไปยังไม่ทันถึงประตูดีก็ล้มหัวทิ่มเสียก่อน ไอลีนกุมหัวป้อยๆก่อนจะเดินออกไปเรียกคนถัดไปเข้ามาแทน

คำถามสำหรับผู้ส่งใบสมัคร

1.ใบสมัครยุ่งยากหรือเปล่าคะ?

ตอบ ฮะๆๆๆ ถ้ายุ่งยากจริงคงไม่กรอกได้แบบนี้หรอกค่ะ ไม่ยุ่งยากหรอกค่ะ

2.คิดยังไงเข้ามาสมัครคะเนี่ย?

ตอบ ผิดไหมเอ่ยถ้าเราจะตอบว่ามาเอาปู่ค่ะ 555 // โดนเสย และเนื้อเรื่องก็น่าสนใจดีค่า ><

3.ถ้าหากไม่ติดหรือไม่ได้คู่ที่ต้องการ...จะเป็นอะไรไหมคะ?

ตอบ ไม่เอาค่ะ เรามาเพื่อปู่จ๊อตเท่านั้นที่เราต้องการ และจะเอาปู่แต่เพียงผู้เดียว ไม่ติดก็...// ทรุด

4.ถ้าหากไรท์ทั้งสองปรับเปลี่ยนอะไรนิดหน่อยจะได้ไหมคะ?

ตอบ ตามสบายเลยค่า จัดไปโลด....

5.อยากบอกอะไรไรท์ทั้งสองหรือเปล่า?

ตอบ 555 อยากบอกว่าปั่นมาแบบนี้แล้วยังไงก็ช่วยรับไว้ด้วยเถอะนะคะ ><

6.สุดท้ายนี้...ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง ^ ^

ตอบ ค่า แต่พี่คิดว่าพระเจ้าในฟิคนี้ก็คือไรท์นั่นแหละค่ะ >< 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ใบสมัคร [ Fic Memory (Yuu)]

ชื่อ – Haerede Draconi Genus Praeteritus (ไอเรเด้ ดราโกนิ เจนุส พราเอเทริทุส) (แปลว่า ทายาทคนสุดท้ายแห่งเผ่ามังกร)

ชื่อเรียกสั้นๆ – ไอไร (Aere)

นามแฝง – REBELLIUM (เรเบลเลี่ยม แปลว่า กบฏ)

เพศ – หญิงค่า

นิสัย – เธอเป็นหญิงสาวที่เรียกว่าเกิดมาเป็นผู้นำอย่างแท้จริง เพราะเธอมีคุณสมบัติที่เหมาะสมครบถ้วนทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นความเป็นผู้นำ บุคลิกที่สง่างาม ความเด็ดเดี่ยวและเด็ดขาด (แต่ไม่ถึงกับเผด็จการ) ความสุขุมรอบคอบ ฝีมือ+ทักษะในการใช้เวทมนตร์ รวมไปถึงการต่อสู้ที่เก่งกาจ และสติปัญญาอันแสนปราดเปรื่องของเธอ อีกทั้งเธอยังเป็นคนที่เข้มแข็ง ใจแข็งพอดู แต่ไม่แข็งกร้าว มีความอ่อนโยน จิตใจดีและซ่อนความอ่อนไหวอยู่ภายในจิตใจ แม้จะไม่ค่อยพูดออกมาตรงๆก็ตาม (เนื่องจากเธอเป็นคนเงียบๆ+แอบซึนเดเระ) ไม่ชอบทำอะไรออกหน้า แต่มักจะเป็นเบื้องหลังมากกว่า รักพวกพ้องมากและจะสู้เพื่อปกป้องพวกเขาสุดชีวิต ทั้งๆที่เธอเป็นคนรักสงบมากและจะหยิบอาวุธเมื่อจำเป็นจริงๆเท่านั้น เป็นคนที่ห่วงพวกพ้องแต่ไม่ชอบให้ใครมาเป็นกังวลเรื่องของตัวเองจนบางทีเธอเก็บกด ไม่เชื่อใจใครง่ายๆนักแต่ถ้าเป็นมิตรหรือพวกพ้องแล้วก็จะเชื่อใจยันวันตายเลย

ประวัติ – แต่เดิมแล้ว อาซาเซลกับเผ่ามังกรอยู่ร่วมกันมาอย่างสงบสุขมาอย่างช้านาน จนกระทั่งถึงรุ่นของพ่อเธอ พอพ่อเธอได้รับตำแหน่งให้เป็นหัวหน้าเผ่ามังกร ก็มีหลายคนที่ไม่พอใจเนื่องจากตนเองต้องการตำแหน่งนั้นและก็มีบางส่วนที่ไม่เห็นด้วยเพราะภรรยาของพ่อเธออยู่ในเผ่าภูตน้ำแข็งซึ่งเป็นคนต่างเผ่า แต่ทุกอย่างก็ยังคงสงบสุขดีไม่มีอะไร ต่อมาได้มีการรับตำแหน่งของหัวหน้าของอาซาเซลคนใหม่พอดี หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่ต้องจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ คือ ......การที่ฝั่งอาซาเซลที่เป็นพันธมิตรกับเผ่ามังกรมาโดยตลอดเข้าบุกโจมตี!!! ทำไมล่ะ....ทำไม นั่นคือสิ่งที่เธอคิด แล้วคำตอบก็ถูกเฉลยเมื่อเธอเห็นภาพที่.....อาของเธอ ซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆของพ่อเธอแทงพ่อเธอตายต่อหน้าต่อตา......เพียงเพราะเขาต้องการตำแหน่งหัวหน้าคนต่อไป จึงได้ทรยศเผ่าและร่วมมือกับผู้นำอาซาเซลเพื่อฆ่าผู้นำเผ่ามังกรคนปัจจุบัน!!! และไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนต่อไปที่จะถูกเก็บก็คือ.....เธอ!!! ตอนนั้นเธอตกใจมากและคิดว่าคงไม่รอดแล้ว....แต่เธอก็รอดมาได้ เพราะแม่เธอเข้ามาช่วยเธอไว้ แต่หลังจากนั้น....เธอก็ไม่เคยเห็นหน้าแม่อีกเลย แล้วเธอก็หนีออกออกมาพร้อมกับญาติเธออีกคน และญาติเธอคนนั้นก็ได้หักหลังเธอ....โดยการหลอกเธอไปยังเขตแดนของอาซาเซลเพื่อที่จะเอารางวัลจากที่นั่น เพราะฝั่งอาซาเซลจะให้รางวัลสำหับผู้ที่จับคนเผ่ามังกรที่หนีหายไปมาได้ ซึ่งตอนนี้เหลือแค่เธอกับญาติคนนี้เท่านั้น (อาและกบฏคนอื่นถูกอาซาเซลเก็บหมด เนื่องจากเกิดความขัดแย้งกันภายหลัง) ดีที่เธอเป็นคนเก่งและฉลาดมากพอที่จะเอาตัวรอดได้ และในระหว่างที่หนีเธอก็ได้ไปเจอกับฝั่งกบฏและได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของที่นั่น อีกทั้งเธอยังได้ชวนคู่หูและเพื่อนของเธอ(คู่ของจี)มาเข้าร่วมฝั่งกบฏอีกด้วย ต่อมาเธอก็ได้ยินว่าญาติเธอคนสุดท้ายที่เหลือถูกฆ่าตายโดยฝั่งอาซาเซลเช่นเดียวกัน และเมื่อผู้นำรุ่นก่อนสละตำแหน่ง เธอก็ได้รับเลือกเป็นหัวหน้าหรือผู้นำรุ่นปัจจุบัน นอกจากนั้นเพื่อนเธอ(คู่ของจี)ก็ยังได้รับตำแหน่งรองหัวหน้าอีกด้วย เนื่องจากความเป็นผู้นำ ความเฉลียวฉลาดและความเก่งกาจของพวกเธอ หลังจากได้รับตำแหน่งพวกเธอก็ได้ปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อปกปิดฐานะไว้ และพวกเธอก็ยังคงดำรงตำแหน่งนี้มาจนถึงปัจจุบัน

ชอบ/ไม่ชอบ – 

ชอบ – พวกพ้อง การดื่มชา การอ่านหนังสือ และความสงบสุข

ไม่ชอบ – เสียงดังๆ ความวุ่นวาย และ เลือด (ไม่ได้กลัวนะ แต่ไม่ชอบที่จะเห็นมัน)

เกลียด/กลัว –

เกลียด - สงครามหรือการต่อสู้ (แต่ถ้าจำเป็นเธอก็จะทำ) คนทรยศ และคนที่ทำร้ายพวกพ้อง

กลัว – การสูญเสียพวกพ้อง/คนสำคัญ และ การตัดสินใจที่ผิดพลาดที่จะนำไปสู่หายนะ

ความสามารถพิเศษ – ประสาทสัมผัสทางด้านตา จมูกและหูที่เหนือกว่ามนุษย์ถึงหลายร้อยเท่า เหาะได้  ผิวเธอต้านเวทมนตร์อาคมได้ทุกประเภท ใช้เวทย์+อาวุธได้อย่างคล่องแคล่วและชำนาญ รวมถึงมีพลังรักษาและฟื้นฟูตัวเองอย่างเหลือเชื่ออีกด้วย

ธาตุ – น้ำแข็ง + ไฟ

อาวุธ – ดาบติดปืน (รูปด้านล่าง) มีดสั้นน้ำแข็ง(ในรูปตัวละคร) และเวทมนตร์สายน้ำแข็ง+ไฟ

  

เผ่าพันธุ์ – ลูกครึ่งมังกรกับภูตน้ำแข็ง

ฝ่าย – กบฏ

'อยาก'คู่กับ – จีอ๊อตโต้ค่า!!!!

รูปร่างลักษณะ –

ผู้หญิง เจ้าของรูปร่างเพรียวสง่าสมส่วน เธอมีผิวสีขาวนวลระเรื่อ รับกับเรือนผมสีเงินบริสุทธิ์ที่รวบไว้เป็นหางม้าด้านหลังที่ได้มาจากแม่ที่เป็นคนเผ่าภูตน้ำแข็งได้เป็นอย่างดี ใบหน้าคมหวานมีนัยน์ตาสีฟ้าดุจน้ำแข็งที่สงบนิ่งคู่สวย(ซึ่งก็ได้มาจากแม่)ประดับอยู่ จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากบางสีระเรื่อ ทำให้เธอดูสวยและสง่างามมากๆเลยทีเดียว

ผู้ชาย – รูปร่างหน้าตาจะคล้ายผู้หญิง เพียงแต่ใช้เวทย์ทำให้ผมหดสั้นลงแค่นั้น

รูป –

หญิง

  

ชาย

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

ใบสมัคร [Fic อาจารย์]

รูป :: (คนทางขวาจ้า ส่วนคนทางซ้ายเป็นพี่สาวฝาแฝด)

                   

         รูปร่างลักษณะ :: เจ้าของรูปร่างเพรียวบางสมส่วน เธอมีผิวและใบหน้าสีขาวนวลอมชมพูระเรื่อ รับกับเรือนผมสีทองยาวสลวยดั่งแสงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณยาวลงมาจรดกลางหลังได้อย่างดีเยี่ยม ดวงหน้าหวานมีเนตรคู่โตสีฟ้าดุจแซฟไฟร์น้ำงามที่มักจะเปล่งประกายอย่างสนุกสนานออกมาอยู่เสมอๆ ริมฝีปากที่บางดุจกลีบกุหลาบ และจมูกโด่งรั้นพองาม รวมกับบุคลิกที่เป็นเด็กของเธอ ทำให้เธอดูน่ารักมากๆเลยทีเดียว สูง 166 เซนติเมตร หนัก 52 กิโลกรัม

ชื่อ-นามสกุล :: Marionette Felicitatis (มาริโอเน็ตเต้ ฟิลิชิตาติส) เรียกสั้นๆว่า มาริ

ความหมาย :: ตุ๊กตามาริโอเน็ตแห่งความสุข

อายุ :: 18

นิสัย :: เธอเป็นคนที่เรียกได้ว่า........แสบซนได้โล่ไม่มีใครเกิน ถ้ามีรางวัลอันดับความแสบล่ะก็....เธอจะได้โดยไม่ต้องสงสัย เป็นคนที่เรียกได้ว่าเป็นเด็กสุดๆ มองโลกในแง่ดี ร่าเริงได้ทุกสถานการณ์ รักสนุก ขี้แกล้ง ดื้อรั้น ชอบเล่น แอบรั่วและบ้าอีกต่างหาก แถมยังแอบขี้งอน เอาแต่ใจและขี้น้อยใจในบางเวลาด้วยน้า ไร้เดียงสาในบางเรื่องแต่กลับรู้ดีในเรื่องที่ไม่ควรจะรู้ซะได้ รักอิสระ เกลียดการบังคับที่สุด....ใครคิดจะมาคุมเธอล่ะก็.......ฝันไปเถอะ เห็นอย่างนี้จริงๆเธอฉลาดมากนะ แต่ความแสบซนของเธอมันช่างดีกรีแรงสูงซะจนไม่ค่อยมีใครสังเกตเห็นในจุดนี้ เก่งกีฬามาก......โดยเฉพาะการวิ่งกับว่ายน้ำเนี่ยเข้าขั้นอัจฉริยะเลย ใครตามทันนี่เก่งมาก แต่ก็มักจะเผลอทำซุ่มซ่ามเพราะความใจร้อนเป็นประจำ...ทำให้โดนอาจารย์จับได้ ไม่ชอบเรียน เข้าห้องเรียนทีไรเป็นฟุบคาโต๊ะตลอดแถมบางทียังชอบโดดเรียนด้วย แต่สอบผ่านมาได้ไงก็ไม่รู้….บางทีคะแนนดีกว่าคนที่ตั้งใจเรียนอีกด้วยซ้ำ แต่บางวิชาก็ตกเพราะข้อสอบมันเป็นข้อเขียนล้วน แต่ทั้งๆที่เป็นแบบนี้กลับเก่งการเข้าครัวอย่างน่าตกใจ อีกทั้งยังเป็นคนที่รักเพื่อนมากอีกด้วย เพื่อนไปไหนเราไปด้วย.......แอบซึนและกวนพอสมควร และเห็นแสบแบบนี้แต่ก็มีความอ่อนโยนแฝงอยู่ และยังแอบแพ้ความอ่อนโยนของจีอ๊อตโต้ด้วยนะ (ถึงจะไม่แสดงออกมาตรงๆก็ตาม)

ประวัติ :: เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลเก่าแก่ที่โรมาเนีย แม่ของเธอเป็นชาวญี่ปุ่น เธอมีพี่สาวฝาแฝดหนึ่งคนชื่อ มาริน่า ต่อมาพ่อเธอเสียชีวิต ครอบครัวเธอจึงย้ายกลับมาอยู่ที่ญี่ปุ่นที่บ้านคุณยายที่ก็เป็นตระกูลเก่าแก่อีกเช่นกัน แต่ด้วยนิสัยอันแสบซ่าของเธอ ทำให้เธอโดนเปรียบเทียบกับพี่อยู่บ่อยๆทำไมน่ะเหรอ.....ก็พี่เธอเป็นนักเรียนดีเด่น เรียบร้อย แถมสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้เป็นอันดับหนึ่งอีก (พี่เธอเรียนเร็วกว่าคนรุ่นเดียวกัน 3 ปี) โอย......เก่งสุดๆไปเลย พอโดนเปรียบเทียบมากๆเข้าก็เลยเกิดอาการน้อยใจ ไหนๆเรามันไม่ดีเท่าพี่แล้วก็ให้มันซ่าสุดๆไปเลยก็ละกัน!!!! ก็เลย......เป็นเช่นนี้ ตอนสมัยจะสอบเข้าม.ปลาย เธอจึงพิสูจน์ตัวเองกับตระกูลโดยการสอบเข้าโรงเรียนนี้ซึ่งเป็นโรงเรียนชื่อดังที่พี่เธอเรียนอยู่ (ปัจจุบันพี่เธออยู่มหาลัย) แล้วก็สอบเข้าได้....แต่ก็ยังไม่วายโดนเปรียบเทียบอยู่ดี แต่ถึงจะโดนเปรียบเทียบกับพี่ เธอก็ไม่ได้โกรธพี่นะ เพราะพี่เธอเอ็นดูเธอมาก ซ้ำยังบอกว่าอยากจะลองซ่าให้มันสุดๆแบบเธออีกด้วย แต่ก็ทำไม่ได้ เนื่องจากความคาดหวังของทุกคนมากระจุกกันที่เธอน่ะสิ

ลักษณะคำพูด :: พูดแบบเป็นกันเองสุดๆ ค่อนข้างแสดงอารมณ์ชัดเจน ชอบเรียกชื่อเล่นหรือไม่ก็ฉายาที่ตั้งให้ ไม่ค่อยมีคำลงท้าย (ยกเว้นถูกบังคับหรือสถานการณ์จำเป็น) เช่น "หวัดดีค่า (อา)จารย์" "(อา)จารย์จ๊อต ทำอะไรอยู่เหรอค้า" "ห๊า!!! การบ้านเพิ่มเหรอ.......ม่ายยยยยยย"

ชอบ :: ช็อกโกแลต กีฬา การเที่ยวเล่น หนังสือการ์ตูน การแกล้งชาวบ้าน และ เพื่อนๆ

เกลียด :: การถูกเปรียบเทียบ การบังคับ การบ้าน การเรียน และ.....หนู!!!!

กลัว :: การถูกลืม และ การทรยศ

อาการเมื่อเจอสิ่งที่กลัว :: ทั้งสองอย่าง...เมื่อเจอจะช็อก แต่จะทำหน้าเหมือนไม่มีอะไร (ซึ่งมันก็ดูออกอยู่ดี) ก่อนจะหลบไปร้องไห้คนเดียว เพราะเธอเองก็เรียกได้ว่าอ่อนไหวเหมือนกันนะ

งานอดิเรก :: เที่ยวเล่น และ อ่านการ์ตูน

ความสามารถพิเศษ :: วิ่งไวมาก และยังสามารถมั่วข้อสอบตัวเลือกได้เก่งระดับเทพด้วย อีกทั้งยังสามารถ.....หลับไปฟังไปได้ (ถึงจะได้แค่บางส่วนก็ตาม)

คู่ :: จีอ๊อตโต้

เรียกคู่ตัวเองว่า :: "(อา)จารย์จ๊อต" "จ๊อตจัง" และ "อาจารย์จีอ๊อตโต้" (นานทีถึงจะเรียกเต็มยศ)

ให้คู่เรียกตัวเองว่า :: "มาริซัง" "มาริ" และ "มาริจัง"

เพิ่มเติม :: (ถ้าได้ก็ดี เพื่อความสนุก แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะ) พี่เธอมีแฟนแล้ว และแฟนของพี่เธอ คือ......เดม่อน ซึ่งเป็นอาจารย์ที่สอนพี่เธอที่มหาวิทยาลัยนั่นเอง

...........................

คำถามสำหรับตัวละคร! (ให้ตัวละครตอบนะ)

คุณคิดว่าการอยู่กับอาจารย์พวกนี้ดีหรือไม่ อย่างไร?

ตอบ :: อ๊ากกกกกก............. ทำไมชั้นต้องมาถูกทำโทษให้อยู่กับอาจารย์นี่ด้วยล่ะเนี่ย อย่างนี้ก็โดดหรือชิ่งไม่ได้น่ะสิ แต่........พอเทียบอาจารย์ของคนอื่นกับเราแล้ว รู้สึกเราจะโชคดีที่สุดแล้วนะเนี่ย ได้(อา)จารย์ใจดีด้วย น่ารักมากๆ แถมยังอ่อนโยนอีก แต่ยังไงๆก็ไม่อยากอยู่อยู่ดีนั่นหละ อ๊ากกกกกก (บ้าไปแล้วชั้น)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ใบสมัคร [Fic Love disease]

รูป ::

  

รูปร่างลักษณะ :: หญิงสาวเจ้าของรูปร่างอ้อนแอ้นอรชรน่าทะนุถนอม เธอมีผิวและดวงหน้าสีขาวนวลอมชมพูระเรื่อด้วยสีเลือดฝาด รับกับเรือนผมสีน้ำตาลทองงดงามที่ยาวสลวยที่เป็นลอนนิดๆลงมาจรดเอวได้เป็นอย่างดี ดวงหน้างดงามมีนัยน์ตาสีน้ำตาลทองเช่นเดียวกับสีผมคู่งามที่มักจะทอประกายเข้มแข็ง แต่ก็แฝงแววอ่อนโยนประดับอยู่ ริมฝีปากบางมีสีระเรื่อ จมูกโด่งรั้นพองาม บวกกับบุคลิกท่าทางที่สง่าและฉลาดเฉลียวของเธอ รวมไปถึงรูปร่างสูงโปร่งถึง 168 เซนติเมตร แต่หนักเพียง 52 กิโลกรัม แล้ว ทำให้เธอจัดเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆคนหนึ่งเลยทีเดียว

ชื่อ-นามสกุล :: Marina Iris Avelle  (มาริน่า ไอริส เอเวลเล่)

 ชื่อเล่น :: Mari (มาริ)

ความหมาย :: คำอวยพรแห่งท้องทะเลสีรุ้ง

อายุ :: 22

อุปนิสัย :: ในสายตาคนทั่วไป ......เธอเป็นคนที่มีบุคลิกดูเป็นผู้ใหญ่พอสมควร เพราะเธอทั้งเฉลียวฉลาด สง่างาม (ค่อนข้าง)เรียบร้อย มีความสุขุมอยู่ในตัว อีกทั้งยังเป็นคนที่เข้มแข็ง...ไม่ว่าจะเจอกับอะไรก็แทบจะไม่แสดงอาการหวั่นไหวให้เห็น แต่ถ้าใครได้รู้จักและสนิทกับเธอก็จะรูว่าเธอเองก็มีมุมน่ารักๆแบบเด็กๆเหมือนกัน เช่น แอบขี้แกล้งนิดๆ ขี้อ้อนหน่อยๆ อยากรู้อยากเห็น มีความร่าเริงสดใสแฝงอยู่ในตัว เป็นมิตร ยิ้มง่าย หัวดื้อเป็นบางเวลา (โดยเฉพาะเรื่องการไปโรงพยาบาลจะดื้อค่อนข้างมาก) และบางทียังขี้งอนอีก โดยทั่วไปเป็นคนที่สุขุม สีหน้าเรียบนิ่งเลยทำให้คนพากันเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคนเย็นชา เพราะอย่างที่บอกไปว่าไม่ว่าเธอจะเจอเรื่องอะไรก็แทบจะไม่แสดงอาการตกใจเลย แต่ที่จริงแล้วเธออ่อนโยนและเป็นห่วงเป็นใยคนรอบข้างมากๆเลยนะ เพียงแต่เธออายที่จะแสดงออกมาตรงๆต่อหน้าคนอื่นแค่นั้นแหละ แถมเธอยังเป็นคนที่ค่อนข้างซึนจัดในบางเรื่อง โดยบางทีเจ้าตัวไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังซึนอยู่ เห็นเข้มแข็งแบบนี้....แต่ก็มีบางเวลาที่เธออ่อนแอและอ่อนไหวเหมือนกันนะ เพียงแต่จะไม่แสดงอาการนั้นให้ใครเห็น.............ก็แค่นั้นเอง

ประวัติ :: เธอเป็นคุณหนูทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเอเวลเล่ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เธอจึงต้องเข้ารับการอบรมทุกอย่างเพื่อให้เป็นทายาทที่เหมาะสมในการสืบทอดตระกูลคนต่อไป ทุกๆคนต่างคาดหวังให้เธอเป็นคนที่สมบูรณ์แบบในทุกๆด้าน แต่.....ความจริงที่ว่าไม่มีมนุษย์คนไหนในโลกที่จะเพอร์เฟ็กต์ไปซะทุกอย่างก็ยังเป็นจริงอยู่ยังวันยังค่ำ ถึงแม้เธอจะเก่งกาจและฉลาดเฉลียวสักเพียงไร เธอก็ไม่สามารถทำทุกอย่างให้ออกมาสมบูรณ์แบบได้ จากการกดดันของคนรอบข้างเช่นนี้ทำให้สุดท้ายเธอป่วยเป็น........ไมเกรน!!!!  เนื่องจากเธอเครียดจัดและเธอเองก็แอบเก็บกดอยู่นิดๆเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จนเธอต้องไปหาหมอเพื่อรักษาตั้งแต่สิบขวบ!!! แต่ไม่มีอะไรที่จะช่วยลดอาการเธอได้เลย เธอต้องไปโรงพยาบาลเป็นประจำซ้ำๆจนเธอเกลียดการไปโรงพยาบาลเข้าสายเลือด ต่อมาพ่อเธอเสียชีวิต เธอเลยยิ่งอาการหนักกว่าเดิม....เพราะถูกแรงกดดันจากรอบข้างมากเป็นเท่าตัวประกอบกับความเสียใจที่สูญเสียพ่อไป แม่เธอพยายามหาหมอจากหลายๆที่มารักษาเธอ แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้นเลย แถมในช่วงนี้เธอยังปวดหัวมากกว่าเก่าอีกเนื่องจากมีเนื้องอกในสมอง ตอนนั้นเอง ก็มีคนรู้จักของแม่เธอแนะนำให้ไปหาหมอที่โรงพยาบาลนี้ เพราะหมอที่นี่เก่งมาก เคยรักษาหลานเขาที่เป็นไมเกรนเหมือนกันจนตอนนี้อาการดีขึ้นมากจนแทบจะเรียกได้ว่าไม่มีอาการเลย แม่เธอจึงตัดสินใจพาเธอไปหาหมอที่นั่น และหมอที่ต้องมาดูแลเธอก็คือ.......จีอ๊อตโต้นั่นเอง

ลักษณะคำพูด :: กับคนทั่วไปเธอจะพูดสุภาพ เรียบร้อย เช่น "คุณนางพยาบาลคะ....." อะไรทำนองนี้ ส่วนกับคนสนิทจะพูดค่อนข้างเป็นกันเอง แต่ก็แฝงความสุภาพไว้เหมือนกัน เช่น "โธ่....คุณหมอจีอ๊อตโต้อ่ะ ลดยาลงหน่อยไม่ได้เหรอคะ แค่นี้ชั้นก็กินมันทุกวันจนเบื่อแล้วนะคะ" "

ชอบ :: ธรรมชาติ อิสระ การอ่านหนังสือ และการดื่มชา

เกลียด :: การไปโรงพยาบาล  และ......... การถูกบีบบังคับและกดดัน

กลัว :: เข็มฉีดยา

อาการเมื่อเจอสิ่งที่กลัว :: ตัวจะสั่นไม่หยุด เกร็งไปทั้งตัว และหลับตาปี๋เลย

ป่วยเป็นโรค :: ไมเกรน และ......มีเนื้องอกในสมอง!!!

งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ เดินเล่น และแกล้งคนที่สนิท

ความสามารถพิเศษ :: รอบรู้ในทุกๆเรื่อง (ยกเว้นด้านการแพทย์ เพราะเธอเกลียดโรงพยาบาล แต่มีอย่างนึงที่เธอรู้ดีที่เกี่ยวกับด้านนี้ คือ โรคไมเกรน)  และ เล่นไวโอลินเพราะมาก

คู่ :: จีอ๊อตโต้

เรียกคู่ตัวเองว่า :: "คุณหมอ" "คุณหมอจีอ๊อตโต้" และ "จ๊อตซัง/จัง"

ให้คู่ตัวเองเรียกว่า :: "คุณมาริน่า" "คุณมาริ" และ "มาริจัง"

เพิ่มเติม :: เธอพกยาแก้ปวดหัวติดตัวตลอด และ (อันนี้จะเอาไม่เอาก็ได้นะ) เธอยังไม่รู้ว่าตัวเองมีเนื้องอกในสมอง แค่คิดว่าที่ปวดหัวมากขึ้นเพราะเครียดมากแค่นั้น

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ใบสมัคร  [Fic land of damned]

รูป:

 

ลักษณะรูปร่าง : หญิงสาวเจ้าของรูปร่างเล็กเหมือนเด็กทั้งๆที่เจ้าตัวอายุปาเข้าไป 20 แล้วก็ตามที เธอมีเรือนผมสีทองยาวสลวยไว้หน้ามาด้านหน้าเป็นประกายยามต้องแสงยาวจรดเอว รับกับผิวสีขาวนวลอมชมพูระเรื่อที่ได้รับการดูแลมาเป็นอย่างดีได้อย่างลงตัว บนใบหน้าน่ารักที่ดูอ่อนกว่าวัยมีดวงตาสีเขียวดุจมรกตน้ำงามคู่สวยประดับอยู่ ปากนิดจมูกหน่อย บวกกับบุคลิกที่ดูเอ๋อๆเป็นบางครั้งทั้งๆที่ชอบเก๊กดุและเงียบขรึมทำให้เธอดูน่ารักมากๆเลยทีเดียว ชอบสวมชุดโกธิคโลลิต้าดังรูปและมีที่คาดผมลูกไม้สีดำคาดไว้ สูง 160 เซนติเมตร หนัก 44 กิโลกรัม

ชื่อ  : Genialità del Cielo (จีเนียลิต้า เดล เชลโล่)

ชื่อเล่น: Genia (จีเนีย)

ความหมาย: ของขวัญแห่งท้องนภา

อายุ : 20

นิสัย : จีเนีย...สาวน้อยผู้รักการอ่านเป็นชีวิตจิตใจ มีหนังสือในมีเธอเมื่อไหร่เรียกให้ตายก็เหมือนไม่ได้ยิน เพราะเธอได้หลุดไปอยู่ในโลกส่วนตัวของเธอเสียแล้ว ต้องไปตะโกนใกล้ๆนั่นแหละถึงจะได้ยิน โดยเฉพาะนิยายที่ชอบมากเป็นพิเศษ แต่อย่าคิดว่าเธอจะเป็นคนที่สุขุม เยือกเย็น เท่หรืออะไรทำนองนี้นะ เธอเก๊กไปงั้นแหละ ชอบเก๊กดุและนิ่งขรึม ทั้งที่ตัวเองจริงๆแล้วมีนิสัยออกแนวเป็นเด็กด้วยซ้ำ แอบขี้อ้อน ขี้แกล้งและขี้งอนพอสมควร เวลางอนมักจะพองลมเข้าแก้มอย่างน่ารัก (โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวว่ามันดูน่ารักในสายตาคนอื่น) มักชอบโดนเพื่อนๆหรือคนอื่นแกล้งเพราะว่าแกล้งง่ายและน่ารักน่าแกล้ง เห็นอ่านหนังสือมากแบบนี้...ฉลาดก็จริง แต่ยามเมื่อเธอไม่รู้เรื่องอะไรจะเอ๋อได้อย่างเหลือเชื่อ แถมยังชอบหลุดทำซุ่มซ่ามและเปิ่นโก๊ะออกมาบ่อยๆอีกต่างหาก ประมาณว่าเดินแล้วอยู่ดีๆก็ลื่นพรืดซะงั้นน่ะ ซึนเดเระหายากใครเทียม...แถมยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้ซึนอีกแน่ะ โกรธยาก แต่ถ้าเธอโกรธเมื่อไหร่...จะทำเป็นว่าคนๆนั้นเหมือนธาตุอากาศ ว่าง่ายๆคือ ไม่ยุ่งไม่สนใจเลยนั่นแหละ...เพราะงั้นอย่าทำให้เธอโกรธจะดีกว่านะ

ประวัติ เธอเป็นทายาทของตระกูลเดล เชลโล่ที่เป็นตระกูลเก่าแก่ของโลกนี้มานานแล้ว ปัจจุปันมีเธอเป็นคนตระกูลนี้อยู่เพียงคนเดียวเนื่องจากคนอื่นได้หายสาบสูญหรือป่วยตายกันไปหมดแล้วตั้งแต่เธอยังเด็ก ตอนนี้อาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ประจำตระกูลพร้อมกับคนรับใช้อีกสองสามคนเท่านั้น แต่เธอเองก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรมาก ก็เธอชินแล้วนี่นา...จนกระทั่ง”เขา”หลงมาที่โลกนี้ แล้วได้มาเจอกับเธอ...

ชอบ(อาการ): หนังสือ(โดยเฉพาะนิยาย) (นั่งอ่านยาวเลย) ขนมหวาน (ทานโลด...) ของแนวโกธิคโลลิต้า (จะมองไม่เลิก แล้วก็...ไปซื้อมา) และ แกล้งคนอื่น (555 สนุกดีจัง)

เกลียด(อาการ): การโดนแกล้ง (หงุดหงิดนิดๆ) คนรู้ทัน(หมั่นไส้...) เหล้า และบุหรี่ (เอามันไปไกลๆเลยนะ)

กลัว(อาการ): แมลงสาบ (กระโดดเกาะคนที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที)

ลักษณะคำพูด : พูดจาเป็นกันเอง แต่ก็แอบสุภาพด้วย เช่น

“นาย...เป็นใครกันเหรอ นายไม่ใช่คนของโลกนี้นี่”

“อะ...อะไร ใครหน้าแดงไม่ทราบกันห๊ะ...แค่อากาศมันร้อนแค่นั้นเอง” (ซึนแหลก)

“นาย...กล้าดียังไงมารบกวนชั้นตอนกำลังอ่านหนังสือ”

คู่กับ: ท่านจีอ๊อตโต้!!!!

เรียกคู่ว่า: “นายหัวทอง” “จีจี้” “ตาบ้า” (อันนี้ใช้ตอนเขิน) และ “จีอ๊อตโต้”

คู่เรียกว่า: “คุณหนู” “เด็กน้อย” “จีเนีย(จัง)” และ “(คุณ)จีเนียลิต้า”

เพิ่มเติม: เธอเล่นไวโอลินได้เพราะมากเลยนะ

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ใบสมัครตัวละคร*0* [Fic Alice Breaker]

ชื่อ : Alicia Terra Mirabili (อลิเซีย เทอร์ร่า มิราบิลลิ) (แปลว่า ดินแดนมหัศจรรย์ของอลิซ)

รูป :

   

อายุ : 20

ตัวละครในแดนอลิซ : กระต่ายขาวจ้า

ประวัติ : เธอเป็นลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัวกระต่ายขาวในดินแดนแห่งนี้ พ่อแม่เธอรวมไปถึงพี่ของเธอทั้งหมดเป็นหน่วยสืบราชการลับที่สืบและทำภารกิจที่มันเข้าขั้นอันตรายสุดยอด แต่ตอนนั้นเธอยังเด็กมาก ทั้งบ้านเลยปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับชนิดที่ไม่ให้เธอรู้แม้แต่ปลายเส้นผม จนวันหนึ่งเธอออกไปอ่านหนังสือเล่นอยู่ที่สวนหลังบ้านซึ่งเป็นที่ประจำของเธอตามลำพัง อยู่ดีๆร่างแยกพี่เธอก็วิ่งมาหา (ความสามารถพิเศษของพี่ชายคนแรกของเธอคือ แยกร่างได้) แล้วบอกให้เธอรีบหนีไปให้ไกลที่สุด พร้อมทั้งเอาของที่จำเป็นสำหรับเธอมาให้ แล้วพี่ชายอีกคนก็ใช้ความสามารถสร้างห้วงมิติแล้วจัดการส่งเธอไปยังที่ๆไกลแสนไกลจากบ้านเธอ ตอนแรกเธอกังวลใจมากว่าจะอยู่อย่างไรดี แต่โชคดีที่มีป้าใจดีคนหนึ่งที่เห็นแววเธอว่าจะมีอนาคตและเอ็นดูเธอมารับเธอไปเลี้ยง เธอจึงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างไม่ยากลำบากอะไร แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังอดห่วงครอบครัวเธอไม่ได้อยู่ดี ป้าของเธอที่รู้เรื่องนี้จึงให้คนไปตามสืบจนเธอรู้เรื่องทั้งหมดแล้วนำมันมาบอกเธอ เมื่อเธอรู้ความจริง เธอจึงตั้งปณิธานไว้ว่า......ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือยังไงก็ตาม จะขออยู่ข้างความถูกต้อง จะร่วมปกป้องความยุติธรรมและความดี พร้อมทั้งกำจัดคนชั่วให้สูญสิ้น.......ตลอดกาล จนกระทั่งเธอ.....ได้เจอกับเขา....อลิซของเธอ เธอจึงตัดสินใจว่าจะดูแลและปกป้องเขาไม่ให้เขาหลงไปกับความชั่ว......เด็ดขาด

นิสัย : เธอเป็นคนที่เรียบร้อย แลดูบอบบางน่าปกป้องก็จริง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอสู้ใครไม่เป็นนะ ถ้าเจอคนมาหาเรื่องหรือคนมาทำชั่วให้เห็นล่ะก็เธอลุยแน่ เพราะถึงเธอจะดูไม่ค่อยสู้ใครแต่ถ้าเพื่อความถูกต้องเธอสู้ตาย แถมยังสู้เก่ง ไหวพริบดีและฉลาดอีกด้วย หลายคนบอกว่าเธอเรียบเกินไปและน่าจะทำตัวให้มันสมกับเป็นสาวๆหน่อย ไปเที่ยวเตร่ตอนกลางคืนมั่ง เดทมั่งอะไรทำนองนี้ แต่เธอไม่สนหรอก ชั้นจะเป็นแบบนี้แล้วจะทำไม ชั้นไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนหรือไปทำเรื่องแย่ๆสักหน่อย ว่าง่ายๆคือ เธอมีความเป็นตัวเองอยู่ในตัวอยู่มากพอควรเลยทีเดียว เรื่องที่เธอให้ความสำคัญก็มีหลายเรื่อง เรื่องความดีก็เรื่องนึง แต่อีกเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กันคือเรื่องการตรงต่อเวลา เวลานัดอะไรกับใครไว้จะต้องไปก่อนเวลาประมาณ 15 นาที ทุกครั้ง แถมใครนัดเธอแล้วมาสายล่ะก็จะโดนเฉ่งเละทุกราย นัดไว้แล้วทำไมไม่มาตามเวลาล่ะ หืม...... อีกอย่างคือเรื่องคนสำคัญ เช่น พวกพ้อง เธอจะรักและเป็นห่วงพวกเขาจากใจจริงเสมอ ไม่ว่าเธอจะแสดงและไม่แสดงออกมาโดยตรงก็ตาม อีกอย่างคือ....เธอก็ซึนเดเระเอาเรื่องในบางทีและไร้เดียงสาจนเข้าขั้นเอ๋อในบางเรื่องได้เหมือนกันนะ มักจะพกนาฬิกาติดตัวเสมอ 

อาวุธ : ไม้กางเขนที่เธอห้อยไว้ที่คอ(อยู่ในมือตัวละครในรูปค่ะ) พอดึงออกมาจะขยายขนาดและกลายเป็นดาบเมื่อเธอต้องการ

ความสามารถพิเศษ : สามารถหยุด เร่ง หรือย้อนเวลาได้ แต่สูงสุดได้แค่ 1 ชั่วโมง  

ชอบ : คนตรงต่อเวลา สิ่งที่ถูกต้องดีงาม หนังสือ และ.....ขนมกับชาตอนเวลาน้ำชายามบ่าย

เกลียด : คนเถลไถล ความวุ่นวาย การปิดบัง เหล้า และ....... เรื่องชั่วๆ

กลัว : ความชั่วร้ายจะเข้าครอบงำจิตใจที่ดีงาม การสูญเสีย และ หมาป่า

เรียกอลิซ(พระเอก)ว่า? : "คุณอลิซหัวทอง" "จีอ๊อตโต้" "ตา/คนบ้า" (อันสุดท้ายใช้เมื่อเธอเขิน)

ลักษณะการพูด : ใช้คำพูดออกแนวสุภาพและออกจะโบราณไปนิด สรรพนามใช้ว่า"ข้า-เจ้า" มักจะมีคำว่า"คุณ"นำหน้าชื่อ แต่ถ้าโกรธหรืออารมณ์ไม่ดีจะไม่พูดไปเลยหรือไม่ก็จะออกแนวประชดประชันแทน เช่น

"ข้าชื่อ...อลิเซีย เป็นกระต่ายขาวในดินแดนแห่งนี้ แล้วเจ้าล่ะ"

"นั่นสินะ.....ข้าคงไม่มีสิทธิ์ไปสั่งเจ้าได้หรอก.....ก็ข้ามันเป็นแค่กระต่ายขาวธรรมดาๆนี่"

คู่ : จีอ๊อตโต้เท่านั้น!!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------