จังหวะรัก ของสองเรา

ลำดับตอนที่ #1 : ความฝังที่จะเป็นจริง

บนที่ 1

เช้นวันหนึ่ง ที่กะว่าจะนอนแล้วตื่น ซักตอนบ่าย

แต่แล้ว

>หะ หะ หะ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อรูหูตัวเอง ไม่จริง ไม่จริง หน้าตาเราดีที่สุด<

อา  ใครโทรมาตอนนี้น่า   ไม่รู้หรือไงว่านี้กี่โมง

"คับบบบบบบ.''

( ไอ้โซ     นานอยู่ไหนแล้วอย่าบอกนะว่านายยังไม่ตื่นหะ')

ใครวะ   โทรมาแล้วก็ดา ไหนอ่อ  ไอ้เล มันโทรมาทำไมวะ

''แกโทรมาตอนนี้มีอะไรวะหะ''

(นี้แกลืมแล้วหรือไงว่าเรามีนัดออดิชั่นตอน  นัด  9 โมงแล้วตอนนี้ มันจะ8โมงจะครึ่งแล้วนะ)

''0o0หะ  หา  อะไรนะ''

ผมหันไปดูที่นาฬิกา 08.25   สายแล้วเหอรนี้แย่แล้ว

''ฉันของเวลา30นาที  แล้วเจอกันนะ''

( อือ เร็วๆละ แค่นี้นะ )

สายแล้ว  ผมสายแล้ว  ทำไงดีอะ  จริงสิ  อาบน้ำ  ต้อนไปอาบน้ำก่อน

ว่าแล้วก็วิ่งเข้าห้อนน้ำไป   ใช้เวลาไม้ถึง 15นาที  ว่าแต่

เราจะแต่งตัวอย่างไงนะ   แต่ว่าไม่มีเวลาแล้วละ

เอาตัวนี้ละกันกางเกงขาสามส่วน สีครีม  และ  เสื้อกล้ามสีคำ แล้วใส่ทับด้วน แจ๊งเก็ต ตัวเก่งที่ใสเป็นประจำ

อา  ใครอะ หล่อที่สุดเลยยยยอะ

คำตอบคือเรา เอน

แต่ไม่มีเวลาแล้ว ต้อนไปแล้วไม่อย่างนั้นไอ้เล มันเอาตายแน่ๆ

ตึก ตึก ตึก

แม่ฮะ   ผลไปแล้วนะฮะ

''เอ่  แล้วไม่กินข้าวก่อนเหรอ''

แม่เห็นผมที่รีมวิ่งลงบันไดมาถามด้วนความเป็นห่วง

''ไม่ละคับ  ผมสายแล้ว เดี๋ยวไอ้เลมันจะว่าผมเอา''

ผมตอบแม่ในขนานที่ใส่รองเท้าไปด้วย

''จ้า  พยายามเข้านะ แม่เป็นกำลังใจให้ลูกเสมอนะจะ''

''ผลรักแม่นะฮะ  จุ๊บ''

''จ้า แม่ก็รักลูกจ้า...''

จุ๊บแล้วเสร็จก็รีบวิ่งมาที่สถานนี้รถไฟฟ้า

อา....คิดว่าจะมาไม่ทันรถ ซะอีก 

ขอโทนนะคับที่ลืมแนะนำตัว

      สวัสดีคับ ผม โซ คับอายุ 19 ส่วนสูง 165 น้ำหนัง55 ส่วนหน้าตานะหรือคับ หึ  ตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีใครบอกผลว่าหล่อเลยสักคนมีแต่บอกว่าผมน่ารักไม่รู้ว่าดูยังไงว่าน่ารักก็คุณรองคิดดูนะก็เกิดมาเหมือนแม่มากว่าพ่อแค่ผิวที่ขาว

อมชมพู ร่างกายบอบ     ผลออกสีน้ำตาล ตาสองกลมโตเป็นประกาย จมูกโด่งสัน สองแก้มที่ใครๆเห็นแล้วก็อยากจะเข้ามาดึงเล่น ปากสีดอกกุหลาบที่ไม่ว่าที่ก็อยากจะมาหอม มันน่ารักตรงไหนน่า ไม่เข้าใจอะ ผมเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีคับ คือ แม่เป็นคนไทยนะคับและพ่อเป็นคนเกาหลีนะคับ ความสามารถนะหรือคับ หึ  ร้อน เต้น หรือ แสดงละครผมทำได้หมดละคับ เพราะเรียนมาทางดานนี้โดยเฉพาะ อย่างที่รู้กันนะคับว่าผมกำลังไปออดิชั่นกับไอ่เล ที่ เขากำลังหาคนที่มีความสามารถเข้าวงบอยแบนที่กำลังมาแรงในตอนนี้ วง Boy labyrinth อันที่จริงผมไม่ได้อยากจะดังหรือมีชื่อเสียงหรือเงินทองนะคับ แต่สิงที่ผมต้องการคือ พ่อ ผมอยากเห็นหน้าพ่อของผมสัดครั้ง เพราะตั้งแต่จำความได้ ผมก็มีแต่แม่ที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เล็กจนโต ผมเคยถามแม่ว่าพ่อไปไหน แต่คำตอบที่ได้คือ พ่อเขามีเหตุผลที่ทำแบบนี้ แต่แม่อยากให้ลูกเข้าใจนะว่าพ่อไม่ได้ทิ้งเราไปนะ จนทุกวันนี้ผมก็ไม่เข้าใจว่าที่ถ้าเข้าไม่ได้ทิ้งเราไป แล้วพ่อไปไหน ทำอะไรอยู่ แล้วเขาไม่คิดที่จะกลับมาหาเราสองคนเลยหรือคิดถึงผมและแม่เลยหรือไง วันดีคืนดีผมก็เห็นแม่นอนร้อนไห้ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง  ผมรู้แค่ว่าพ่อผมเป็นคนวันเกาหลี ทำงานอยู่ในวงการบันเทิง และนี้ก็เป็นสาเหตุที่ผมอยากที่เข้าวงการ  ผมแค่อยากจะเห็นหน้าพ่อซังครั้งก็ยังดี

>  หะ หะ หะ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อรูหูตัวเอง ไม่จริง ไม่จริง หน้าตาเราดีที่สุด <

ไอ้เลมันโทรมาคับ

'' ว่าไง "

( ตอนนี้แก่อยู่ไหนแล้ววะ)

"บนรถไฟฟ้า   อีก15ถึง แล้วที่นั่นมีคนมาออดิชั่งเยอะไมวะ "

ผมถามมัน เพราะอยากรู้ว่าสถานการตอนนี้เป็นไง คู่แข่งเยอะไม

(ก็นะ เยอะอยู่  แต่ละคนดูจากการแต่ตัวแล้วคิดว่าไม่ธรรมดาวะ เป็นว่าแกรีมมาละกัน จะได้มีเวลาซ้อมก่อนออฯแค่นี้ก่อนนะ)

 '' KO "

แล้วมันก็ตัดสายไป 

ผมจะทำให้ดีที่สุดไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม  ผมจะใช้ความสามารถที่มีออกมาแสดงให้เขาได้เห็นว่าเราก็ทำได้อย่างที่เขา

ว่าไว ว่าเป้าหมายมีไว้พรุ่งชน  >_< Y

แต่.....ทำไมรู้สึกว่า..ที่เอวเหมือนมีอะไรมาโดน                อะไรวะ .... มันขยับได้ด้วยอะ  อย่าบอกนะว่าเราโดนลวนลามอีกแล้ว ..0_0

โปรนติดตามตอนต่อไป