[FIC] โน่ริท - โลกนี้น่าอยู่ขึ้นเพราะมีเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : intro..

   

Intro..

“พี่โน่..พรุ่งนี้ริทกลับขอนแก่นแล้วนะ” ร่างบางเอ่ยขี้นขณะที่เขากำลังนั่งดูซีรี่ย์เกาหลีกับพี่ชายสุดที่รักของเขาที่ชื่อว่า ‘โตโน่’

“อะไรนะเตี้ย! พูดอีกทีซิ” ร่างสูงถามย้ำอีกทีว่าเขาได้ยินไม่ผิด ว่าน้องชายสุดที่รักของเขาอย่าง ‘ริท’ จะกลับขอนแก่นพรุ่งนี้

“เอ่อ พรุ่งนี้ริทจะกลับขอนแก่น” ร่างบางย้ำชัด

“หา ทำไหมมึงพึ่งบอกกู เดี๋ยวนี้กูไม่สำคัญกับมึงแล้วหรอ ทำไหมมึงไม่บอกกูพรุ่งนี้เลยล่ะไอ้ริท” ร่างสูงตัดพ้ออย่างน้อยใจ ที่น้องชายของเขาพึ่งเอาเรื่องนี้มาบอกทั้งๆที่น้องชายเขาจะกลับวันพรุ่งนี้อยู่แล้ว แต่ทำไหมพึ่งมาบอกเขา

“พี่โน่จะตะโกนทำไหม ใจเย็นสิ”

“ก็ดูมึงทำสิ ถ้ากูย้ายบ้านไปอยู่ต่างประเทศ กูบอกมึงล่วงหน้าแค่วันเดียว มึงจะโกรธกูไหม แม่งเอ้ยย!” ร่างบางตัวหด ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างสูงโมโหขนาดนี้ เพียงแค่เขากลัว กลัวว่าคนร่างสูงจะโกรธจนเกลียดเขาไปเลยก็ได้

“พี่โน่ ริทขอโทษ”

“หึ กูไม่ได้ต้องการคำนี้จากมึง ทำไหมหรือไปขอนแก่นจะไปหากิ๊กอยู่ที่นั่น มึงถึงไม่อยากให้กูรู้ว่ามึงจะไป มึงกลัวกูไปส่งมึง แล้วไปเจอกิ๊กมึงหรือไง” เมื่อร่างบางได้ยินอย่างนั้น เขาโมโหมาก ไม่คิดว่าร่างสูงจะคิดอะไรอย่างนี้

“ทำไหมพี่พูดแบบนี้!! ทำไหมพี่ไม่ถามตัวเองบ้าง ว่าพี่เคยอยู่ให้ริทบอกไหม! วันๆพี่ก็มีแต่งานๆๆ พี่จะให้ริทเอาเวลาที่ไหนไปบอก พี่จะให้ริททำยังไงบอกริทสิ ฮึก” ร่างบางพูดไปน้ำตาไหลไป เขาแอบน้อยใจพี่ชายที่ไม่เคยฟังเหตุผลของเขาเลย

“แล้วอีกอย่าง กิ๊ก ริทไม่เคยมี ข่าวกับผู้หญิงริทก็ไม่เคยมี เวลาพี่มีข่าวกับผู้หญิงริทเคยว่าอะไรพี่ไหม!! ถ้าริทจะมีกิ๊กริทก็ไม่ผิด! พี่โน่ยังมีคนที่คุยด้วยเลย ทำไหมริทจะมีไม่ได้!! คนเห็นแก่ตัว ฮึก” เมื่อร่างสูงได้ยินอย่างนี้เขาถึงกลับสะอึกพูดอะไรไม่ออก ทุกครั้งที่เขาเห็นน้ำตาของร่างบางเขาจะปลอบใจทุกครั้ง ขณะที่เขากำลังเอือมมือไปเช็ดน้ำตาให้น้องชาย ร่างบางก็เอามือมาปัดมือเขาออก

“ริท เปลี่ยนใจแล้วริทจะกลับขอนแก่นวันนี้!! ลาก่อนนะ พี่ชายของริท” เมื่อร่างสูงได้ยิน เขาถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก

‘ปั้งงง’ เสียงประตูดังขึ้น