คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สารภาพรัก(สายแล้วว). . . ^^
Chapter 1: สารภาพรัก^^(สายแล้ว) ....................................
โรคหัวใจกำ เริบเลย Love love love love love ~ - -'' ฉันร้องเพลงอย่ามีความสุข -*- ก็อ่านะ....
ทำไงได้วันนี้เป็นวันสุดพิเศษสำหรับฉันนี่นา - - คิคิ ตื่นเต้นจังก็
วันนี้ฉันจะไปสารภาพรักรุ่นพี่สุดหล่อที่ฉันแอบรักเค้ามาตั้งนานนี่นา!!!!! โฮะๆๆ >_< ..!!
นึกแล้วเขินอ่า - -^^ *U* - -*
"ว่าแต่ตอนนี้มานกี่โมงแล้วอ่ะ"!! +_+ แล้วฉันจะไปโรงเรียนทันมั้ยเนี่ย ตายคำเดียวอีกแค่ 20 นาทีจะเริ่มเข้าแถวเคารพธงชาติแล้ว มันไม่ยุติธรรม...โฮะๆๆ (โทษไปนู่นเลย - -*)
. แต่ว่าเราไม่ใช่คุณพิมชนก(หลงเงาจันทร์)นี่นา
ถึงต้องมาร้องไห้กับอุปสรรคเพียงแค่นี้ การสารภาพรักของเราจะต้องสำเร็จไม่ใช่มาล้มเหลวเพราะเรื่องแค่นี้
โฮะๆๆ ฉันก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย โฮะๆๆๆ - -'' (หัวเราะแบบเขมจิรา - - เย้ยย!!)
ว่าแล้วไฟรักก็ทำให้นางเอกของเราลุกฮือรีบอาบน้ำแต่งตัวแปรงฟัน -*- อย่างรวดเร็ว
และภาพในอีก1 นาทีต่อจากนั้นก็คือภาพนางเอกของเรา กำลังนั่งกินข้าวหรือจะเรียกดีๆก็คือ
เอาอาหารยัดเข้าไปในปากนั่นเองพร้อมกับกำลังร้องเรียกหาพี่ชายของเธอนั่นเอง
" พี่เฟิร์ส จ๋า ไปส่งฝ้ายหน่อยน้า ฝ้ายจะรีบไปโรงเรียนอะ จะแปดโมงแล้ว " เสียงตะโกน "
.." ...จริงๆด้วยหละฉันคงตะโกนเบาเกินไป จนทำให้นัง กิ๊บซู่
หมาข้างบ้านฉันมันตกใจ เห่าเสียงดังลั่นยังกะโดนหมาเพศผู้ ปู้ยี่ปู้ยำงั้นอะ เหอๆ " ฮ้าววว! ง่วงเว้ย มีอะไรคุณหญิงฝ้าย รถเมล์ ก็มีนั่ง 6 บาท เอง หัดช่วย ประเทศ ประหยัด น้ำมันบ้างสิ คิดดูถ้ามีคนใช้รถส่วนตัวเหมือนแกประเทศมันจะเจริญมั้ยหา!!! - -"
ขี้เกลียจก็บอกมาเหอะ - - ไอ้พี่บร้า ตอบทีเป็นแพคเกจมือถือเลยนะ... - - /*
แต่เสียใจนะคุณพี่ ถึงแม้คุณพี่จะพูดยังไง แต่ว่าวันนี้ ฉันจะไม่ยอมไปโรงเรียนด้วยรถเมล์เด็ดขาด - - ฉันพยายามพูดเสียงหวาน ง้อแบบสุดๆแต่ดูคนที่ฉันพูดดีด้วย ตอบดิ >_<
" แกอย่ามาพูดเสียงอย่างงี้กับพี่ไอฝ้าย ฟังแล้วซา-หยองว่ะ จะนอน วันนี้นัดแฟนไว้ด้วย ไม่ว่าง
นอนเอาแรงไว้เที่ยวกับแฟนดีกว่า โชคดีน้า ^^"
-*- แง่งไอ้พี่บ้า.....คอยดูจะฟ้องปวีณา ข้อหากักขัง โหน่งเหนี่ยว เยาวชน อายุไม่เกิน18 - -^^
เอ๊ะว่าแต่เขาขังเราตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย - - * ที่จริงฉันก็ไปโรงเรียนได้นี่หว่า ลืมๆ - - (ซะงั้นน่ะ )
โอ๊ย!!เช้าวันแห่งการไปสารภาพรักของฉันมันช่างซวยเหลือเกินแงๆ TT0TT
ฉันหิ้วกระเป๋านักเรียนเดินออกจากบ้านพร้อมกับความหงุดหงิด
"โอย!แล้วเช้านี้ฉันจะไปทันม้ายยเนี่ย " ฉันบ่นอย่างหัวเสียอะ - -
"หงุดหงิดอะไรหรือจ๊ะน้องฝ้าย....อะแฮ่มให้พี่แหยมคนนี้ช่วยอะไรมั้ยจ๊ะ" เพลงมอญร้องไห้
ดังแว่วๆอยู่ไกล้หูฉัน บอกถึงความหายนะ ความตายที่กำลังไกล้เข้ามา ... (ขนาดนั้นเชียว) - -
เสียงแหยม วินมอไซต์หน้าหมู่บ้านฉันเองแหละวันนี้จะมาหม้อฉันอีกมั้ยเนี่ย เกลียจจริงๆๆ
-*- หน้าตาแหยมเนี่ยนะสมกับชื่อมันจริงๆเลย แหยม กรั๊กๆๆๆ แหยม 555+ เน้นค่ะ แหยมยโสธร
ฉันว่าพี่หม่ำพระเอกเรื่องนั้นยังหล่อกว่ามันเป็น100เท่ากร๊ากๆ(นั่นไม่ใช่คนแล้วว)
"ไม่มีอะไรวันนี้ฉันหงุดหงิด ช่วยหลบไปหน่อยนะ พี่แหยม " ฉันบอก อีตาแหยมยโสธรอ่า "โธ่ๆๆ!!น้องฝ้ายหวานใจพี่ พี่รู้น่ะน้องฝ้ายไปโรงเรียนไม่ทันใช่มั้ย " ถ้าใช่แล้วแกจะทำไม
ไอ้แหยมแล้วที่ชั้นงงอ่านะชั้นไปเปงหวานใจแกตั้งแต่เมื่อไหร่ ฮึ่ม >*<
มันน่าดีใจมั้ยมีวินมอร์เตอไซต์มา หลงชอบอะ - -
หลายท่านอาจสงสัยว่า? เอ๊ะทำไมฉันถึงต้องไปดุร้ายกับแหยมนักนะ
เดี๋ยวฉันจะเล่าอดีตระหว่างฉันกับแหยมให้ฟัง
ละกัน คริคริ .... แน่ะแน้!!
มันไม่ใช่เรื่องรักหวานฉ่ำระหว่างฉันกับมันอย่างที่คุณผู้อ่านคิดน้า ....
หน้าอย่างนั้นฉันไม่เอาทำแฟนหรอก -*- หุหุ......
อยากฟังแล้วใช่มั้ยคะ เหอๆเอาล่ะเดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังเลยละกาน.....หึหึหึ Bonus Chapter : ความหลังแหยม .... ฝ้าย ^^ ไปโรงเรียนกับคุณพ่อ
"พ่อคะทำไมยางล้อรถพ่อมันมาแตกตอนหนูจาไปโรงเรียนอ่า" ดูสิฉันกำลังลังจะไปโรงเรียน
แต่ความซวยก็บังเกิด ก็ล้อยางรถพ่อฉันดันแตกตอนฉันไปโรงเรียนนิน่าแล้วฉันจะทำยังไงเนี่ย
"ฝ้ายรถพ่อเสียน่ะ เดี๋ยวพ่อเรียกมอเตอร์ไซต์ให้ฝ้ายละกันนะลูก" พ่อฉันบ่นเสียงเบาๆอย่างหงุดหงิด
"ง่า...หนูไม่ไปมอไซต์นะคะพ่อ ลุงคนที่ขับมอเตอร์ไซต์ หน้ากลัว เดี๋ยวหนูโดนจับไปข่มขืน"
ฮ่าๆอย่าหาว่าฉันแก่แดดนะแต่ทำไงได้ก็ลุงคนขับมันน่ากลัวจริงๆนี่นา...
ที่จริงตาลุงคนขับนั่นน่ะพ่อไอ้พี่แหยมอ่ะเหอๆ
รุ่นลูกค่ะกรั้กๆๆ หน้าตาพอกานเยย เหอๆ
"โถ ลูกฉันแก่แดดจริง" พ่อบ่นอีกและ - - ใจร้ายไม่หวงลูกสาวเลยง่า....
วันนี้ตาลุงนั่นหน้าแปลกๆง่า ....
"มอไซต์ ๆ"พ่อฉันเรียกรถมอเตอร์ไซต์ - - พ่อเอาจริงหรือคะ แงแง หนูไม่เอาน๊า ซิกๆ TToTT
" มาแล้วคร้าบบ " เสียงคนขับมอไซต์ตอบมา
ง่ะ!!!นั่นมันไม่ใช่พ่อไอ้พี่แหยมนี่นา แล้วเป็นใครล่ะนี่?
"อ้าวแหยม วันนี้พ่อไม่มาขับรถหรอ " พ่อฉันถามตาวินมอร์ไซต์นั่นน่ะ
ซึ่งฉันคาดว่าคงเป็นไอ้พี่แหยม ตอนนี้มันยังอายุ14 -15 อยู่เลยแต่หน้ามันปาเข้าไป30กว่าแล้วเหอๆๆ
"พ่อผมไม่ค่อย สบายคับ ToT"
ไอ้พี่แหยมมันตอบเสียงน่าสงสาร แหวะฉันว่าเสียงดัจริตมากกว่า ^^
"ช่วยไปส่งลูกสาวฉันที่โรงเรียนหน่อยนะ พอดีรถฉันเสียน่ะ " - -
อ๊ากก!!! พ่อฉันว่าไงนะ นี่ตะกี้ฉันหูฝาดป่าวอะ เอ๊ะ!!
น่าจะฝาดอะนะฉันไม่ได้แคะหูมาตั้งหลายวัน (เผยความจริง)
"ได้ครับ " เสียงไอ้พี่แหยมตอบ
ง่ะ!ตะกี้ฉันหูไม่ฝาดนี่ แงๆๆฉันต้องนั่งซ้อนท้ายไอหน้าเสี่ยวแดกเนี่ยนะ
แงๆ อยากตายยยย..ToT..ฉันต้องโดนเพื่อนล้อแน่เลย
แงแงแงแง อยากชีช้ำตายคอมอร์ไซต์ TToTT - -*
"อ้าวฝ้าย ! ขึ้นรถสิจ๊ะลูก" พ่อฉันบอก
พ่อใจร้ายง่า - -''
"พ่อหนูไม่ขึ้นนะ" ฉันเถียงหน้าดำตับเป็ด (เอ๊ะเขามีแต่หน้าดำคร่ำเครียดไม่ใช่หรอ)
"ฝ้ายอย่าดื้อนะ " พ่อฉันเริ่มทำหน้าโหด แง แง ขึ้นก็ได้ ค่ะToT
"ค่า..... "ฉันตอบเสียงยาน แล้วในที่สุดฉันก็ต้องจำใจ นั่งรถไอ้พี่แหยม
ไปโรงเรียนอ่า T^T แล้วฉันก็ค่อยๆกระโดดขึ้นไปบนรถไอ้พี่แหยม
"สวัสดีค่ะพ่อ " ฉันสวัสดีพ่ออย่างเซ็งๆเน้นเซ็งจริงๆ
"บ๊าย บายจ้ะลูกเดี๋ยวพ่อไปซ่อมรถ ตอนเย็นไปรับน้า " พ่อฉันยิ้มหวานสยองให้
"ค่า..." แง - ^ - _>_ -*-
--------------------------------------------พักโฆษณา - - อะนะ --------------------------------------
--------------------------------------------ถ่ายฉากต่อไป แอ็คชั่น - -* (คนเขียนเริ่มเสียสติ) - - - - - - - -- - - - -
" บรื๋นนนนน!!" เสียงซิ่งสะท้านโลกาของไอ้พี่แหยม เห็นมันหน้าตาอย่างงี้แต่ขับรถเร็วสุดยอดง่า
"พี่คะอย่าขับรถเร็วจิ มันไม่ดีน้า เดี๋ยวเกิดอุบัติเหตุ หรอก" ตอบซะเรียบร้อยเชียวฉัน - -* หมั่นใส้ตัวเอง
ฉันบอกมันตอนที่มันกำลังปาดBMW คันหรู
"โด่ ไอ้น้อง พี่เป็นวัยรุ่นนะ เข้าใจม้า วัยรุ่น "
แหวะแกเนี่ยนะวัยรุ่น ...วัย รุ่นพ่อฉันน่ะสิ
"มันไม่เกี่ยวกันนี่พี่ " ฉันยังเถียงมันต่อ
"โธ่น้องไม่เคยดูหรอ โฆษณากระทิงแดงง่ะ เดี๋ยวพี่ร้องให้ฟัง ....กราทิงแดงมากินกระทิงแดง มากินกระทิงแดง แล้วจะสะอึกๆๆๆ จะติดใจสูตรรสเข้มหอมประกอบด้วยรสใหม่ ซักกราป๋องเด้ กาแฟกราทิงแดง "
มันร้องเพลงของโฆษณากระทิงแดงอย่างมั่วๆ และแล้วมันก็เฉี่ยวสิบล้อได้อีกคัน แงๆฉันจะตายก่อนถึง โรงเรียนมั้ยนี่
"พี่แต่มันไม่เกี่ยวกับขับรถเร็วนะ " ฉันยังไม่ล่ำลาเถียงต่อแง่มๆ - -+++ชิ้งๆ
" โอ๊ยน้องนี่โง่โคตรรเลย " กรี๊ด มันว่าฉันโง่นะแง่งๆฝากไว้ก่อนเต๊อะๆ
"งั้นพี่ร้องอีกเพลงให้ฟัง ม่ายมีลีมิตชีวิตเกิน ร้อ... " - -...เอ๊ะทำไมมันไม่เป็นร้อยอะ - -มันเป็นเสียง....
---------------------------------------- ตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!! --------------------------
อ๊ากๆ!!เกิดอะไรขึ้นนี่ - -''ง่ะ!! แว้กทำไมตาแหยมยโสธรมันเลือดไหลเต็มตัวเลยอ่า
แล้วทำไมฉันถึงมาติดอยู่ตรงเกาะกลางถนน แว้กกกกกก!!!
ตาแหยมขับรถชนคน ซะงั้น แงแง น่ากลัว
จนในที่สุด ฉันก็ไม่ได้ไปโรงเรียน พร้อมกับโดนครูทำโทษให้ทำการบ้าน100 หน้าแงๆๆ
.... ชีวิตฉันมันช่างน่าเศร้า............
ตอนนี้.......มานเวลา ..... .." แว๊กกก !! " ขณะ นี้เวลา เจ็ดนาฬิกา สี่สิบนาที อ๊ากกกก!!
การบอกรักของฉันล่ะ...!!!แง!ไม่จริงสวรรค์อย่ากลั่นแกล้งสาวสวยอย่างหนูสิคะ@-@
หนูรู้ว่าหนูสวยกว่านางฟ้าบนสวรรค์แต่บรรดาสามีเทวดาก็อย่ามากลั่นแกล้งหนูอย่างนี้สิคะ
ของฉันเองล่ะ เหอๆ มันคงเบาไปสินะ - -^^ - -
(นังบร้าใครจะไป ความคิดอย่างเธอล่ะยะ : กิ๊บซู่) (เดี๋ยะ!นังหมานี่เถียง - - เดี๋ยวจับตบเลย) (... - -* : กิ๊บซู่)
เรียกใหม่ก็ได้ถ้าครั้งนี้ไม่ได้ยินอีก - - จะขึ้นไป ถีบถึงเตียงเลย - -ไอ้พี่บ้า!
" พี่เฟิร์ส จ๋า ไปส่งฝ้ายหน่อยน้า ฝ้ายจะรีบไปโรงเรียนอะ จะแปดโมงแล้ว " จะเงียบอีกมั้ยเนี่ย - - "
ลองขออีกทีละกันวะ - - ^^
"พี่เฟิร์สสุดหล่อนะจ๊ะ ช่วยฝ้ายหน่อยนะ"
(เติมยโสธรไปซะงั้น)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว -*- มีเด็กหญิงผู้น่ารักคนหนึ่งชื่อ" ฝ้าย"อายุราว 11 ขวบ กำลังจะเดินทาง
" ....เอี้ยวว ... " เสียงมอร์เตอร์ไซต์กำลังวิ่งผ่านมา ง่ะ รถพ่อไอ้แหยมง่า แต่เอ๊ะ!!! ทำไม
Chapter 1: สารภาพรัก^^(สายแล้ว) ....................................
โรคหัวใจกำ เริบเลย Love love love love love ~ - -'' ฉันร้องเพลงอย่ามีความสุข -*- ก็อ่านะ....
ทำไงได้วันนี้เป็นวันสุดพิเศษสำหรับฉันนี่นา - - คิคิ ตื่นเต้นจังก็
วันนี้ฉันจะไปสารภาพรักรุ่นพี่สุดหล่อที่ฉันแอบรักเค้ามาตั้งนานนี่นา!!!!! โฮะๆๆ >_< ..!!
นึกแล้วเขินอ่า - -^^ *U* - -*
"ว่าแต่ตอนนี้มานกี่โมงแล้วอ่ะ"!! +_+
ตอนนี้.......มานเวลา ..... .." แว๊กกก !! " ขณะ นี้เวลา เจ็ดนาฬิกา สี่สิบนาที อ๊ากกกก!!
แล้วฉันจะไปโรงเรียนทันมั้ยเนี่ย ตายคำเดียวอีกแค่ 20 นาทีจะเริ่มเข้าแถวเคารพธงชาติแล้ว
การบอกรักของฉันล่ะ...!!!แง!ไม่จริงสวรรค์อย่ากลั่นแกล้งสาวสวยอย่างหนูสิคะ@-@
หนูรู้ว่าหนูสวยกว่านางฟ้าบนสวรรค์แต่บรรดาสามีเทวดาก็อย่ามากลั่นแกล้งหนูอย่างนี้สิคะ
มันไม่ยุติธรรม...โฮะๆๆ (โทษไปนู่นเลย - -*) . แต่ว่าเราไม่ใช่คุณพิมชนก(หลงเงาจันทร์)นี่นา
ถึงต้องมาร้องไห้กับอุปสรรคเพียงแค่นี้ การสารภาพรักของเราจะต้องสำเร็จไม่ใช่มาล้มเหลวเพราะเรื่องแค่นี้
โฮะๆๆ ฉันก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย โฮะๆๆๆ - -'' (หัวเราะแบบเขมจิรา - - เย้ยย!!)
ว่าแล้วไฟรักก็ทำให้นางเอกของเราลุกฮือรีบอาบน้ำแต่งตัวแปรงฟัน -*- อย่างรวดเร็ว
และภาพในอีก1 นาทีต่อจากนั้นก็คือภาพนางเอกของเรา กำลังนั่งกินข้าวหรือจะเรียกดีๆก็คือ
เอาอาหารยัดเข้าไปในปากนั่นเองพร้อมกับกำลังร้องเรียกหาพี่ชายของเธอนั่นเอง
" พี่เฟิร์ส จ๋า ไปส่งฝ้ายหน่อยน้า ฝ้ายจะรีบไปโรงเรียนอะ จะแปดโมงแล้ว " เสียงตะโกน
ของฉันเองล่ะ เหอๆ มันคงเบาไปสินะ - -^^ - -
" .." ...จริงๆด้วยหละฉันคงตะโกนเบาเกินไป จนทำให้นัง กิ๊บซู่
หมาข้างบ้านฉันมันตกใจ เห่าเสียงดังลั่นยังกะโดนหมาเพศผู้ ปู้ยี่ปู้ยำงั้นอะ เหอๆ
(นังบร้าใครจะไป ความคิดอย่างเธอล่ะยะ : กิ๊บซู่) (เดี๋ยะ!นังหมานี่เถียง - - เดี๋ยวจับตบเลย) (... - -* : กิ๊บซู่)
เรียกใหม่ก็ได้ถ้าครั้งนี้ไม่ได้ยินอีก - - จะขึ้นไป ถีบถึงเตียงเลย - -ไอ้พี่บ้า!
" พี่เฟิร์ส จ๋า ไปส่งฝ้ายหน่อยน้า ฝ้ายจะรีบไปโรงเรียนอะ จะแปดโมงแล้ว " จะเงียบอีกมั้ยเนี่ย - - "
" ฮ้าววว! ง่วงเว้ย มีอะไรคุณหญิงฝ้าย รถเมล์ ก็มีนั่ง 6 บาท เอง หัดช่วย ประเทศ ประหยัด น้ำมันบ้างสิ
คิดดูถ้ามีคนใช้รถส่วนตัวเหมือนแกประเทศมันจะเจริญมั้ยหา!!! - -"
ขี้เกลียจก็บอกมาเหอะ - - ไอ้พี่บร้า ตอบทีเป็นแพคเกจมือถือเลยนะ... - - /*
แต่เสียใจนะคุณพี่ ถึงแม้คุณพี่จะพูดยังไง แต่ว่าวันนี้ ฉันจะไม่ยอมไปโรงเรียนด้วยรถเมล์เด็ดขาด - -
ลองขออีกทีละกันวะ - - ^^
"พี่เฟิร์สสุดหล่อนะจ๊ะ ช่วยฝ้ายหน่อยนะ"
ฉันพยายามพูดเสียงหวาน ง้อแบบสุดๆแต่ดูคนที่ฉันพูดดีด้วย ตอบดิ >_<
" แกอย่ามาพูดเสียงอย่างงี้กับพี่ไอฝ้าย ฟังแล้วซา-หยองว่ะ จะนอน วันนี้นัดแฟนไว้ด้วย ไม่ว่าง
นอนเอาแรงไว้เที่ยวกับแฟนดีกว่า โชคดีน้า ^^"
-*- แง่งไอ้พี่บ้า.....คอยดูจะฟ้องปวีณา ข้อหากักขัง โหน่งเหนี่ยว เยาวชน อายุไม่เกิน18 - -^^
เอ๊ะว่าแต่เขาขังเราตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย - - * ที่จริงฉันก็ไปโรงเรียนได้นี่หว่า ลืมๆ - - (ซะงั้นน่ะ )
โอ๊ย!!เช้าวันแห่งการไปสารภาพรักของฉันมันช่างซวยเหลือเกินแงๆ TT0TT
ฉันหิ้วกระเป๋านักเรียนเดินออกจากบ้านพร้อมกับความหงุดหงิด
"โอย!แล้วเช้านี้ฉันจะไปทันม้ายยเนี่ย " ฉันบ่นอย่างหัวเสียอะ - -
"หงุดหงิดอะไรหรือจ๊ะน้องฝ้าย....อะแฮ่มให้พี่แหยมคนนี้ช่วยอะไรมั้ยจ๊ะ" เพลงมอญร้องไห้
ดังแว่วๆอยู่ไกล้หูฉัน บอกถึงความหายนะ ความตายที่กำลังไกล้เข้ามา ... (ขนาดนั้นเชียว) - -
เสียงแหยม วินมอไซต์หน้าหมู่บ้านฉันเองแหละวันนี้จะมาหม้อฉันอีกมั้ยเนี่ย เกลียจจริงๆๆ
-*- หน้าตาแหยมเนี่ยนะสมกับชื่อมันจริงๆเลย แหยม กรั๊กๆๆๆ แหยม 555+ เน้นค่ะ แหยมยโสธร
ฉันว่าพี่หม่ำพระเอกเรื่องนั้นยังหล่อกว่ามันเป็น100เท่ากร๊ากๆ(นั่นไม่ใช่คนแล้วว)
"ไม่มีอะไรวันนี้ฉันหงุดหงิด ช่วยหลบไปหน่อยนะ พี่แหยม " ฉันบอก อีตาแหยมยโสธรอ่า
(เติมยโสธรไปซะงั้น)
"โธ่ๆๆ!!น้องฝ้ายหวานใจพี่ พี่รู้น่ะน้องฝ้ายไปโรงเรียนไม่ทันใช่มั้ย " ถ้าใช่แล้วแกจะทำไม
ไอ้แหยมแล้วที่ชั้นงงอ่านะชั้นไปเปงหวานใจแกตั้งแต่เมื่อไหร่ ฮึ่ม >*<
มันน่าดีใจมั้ยมีวินมอร์เตอไซต์มา หลงชอบอะ - -
หลายท่านอาจสงสัยว่า? เอ๊ะทำไมฉันถึงต้องไปดุร้ายกับแหยมนักนะ
เดี๋ยวฉันจะเล่าอดีตระหว่างฉันกับแหยมให้ฟัง ละกัน คริคริ .... แน่ะแน้!!
มันไม่ใช่เรื่องรักหวานฉ่ำระหว่างฉันกับมันอย่างที่คุณผู้อ่านคิดน้า ....
หน้าอย่างนั้นฉันไม่เอาทำแฟนหรอก -*- หุหุ......
อยากฟังแล้วใช่มั้ยคะ เหอๆเอาล่ะเดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังเลยละกาน.....หึหึหึ
Bonus Chapter : ความหลังแหยม .... ฝ้าย ^^
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว -*- มีเด็กหญิงผู้น่ารักคนหนึ่งชื่อ" ฝ้าย"อายุราว 11 ขวบ กำลังจะเดินทาง
ไปโรงเรียนกับคุณพ่อ
"พ่อคะทำไมยางล้อรถพ่อมันมาแตกตอนหนูจาไปโรงเรียนอ่า" ดูสิฉันกำลังลังจะไปโรงเรียน
แต่ความซวยก็บังเกิด ก็ล้อยางรถพ่อฉันดันแตกตอนฉันไปโรงเรียนนิน่าแล้วฉันจะทำยังไงเนี่ย
"ฝ้ายรถพ่อเสียน่ะ เดี๋ยวพ่อเรียกมอเตอร์ไซต์ให้ฝ้ายละกันนะลูก" พ่อฉันบ่นเสียงเบาๆอย่างหงุดหงิด
"ง่า...หนูไม่ไปมอไซต์นะคะพ่อ ลุงคนที่ขับมอเตอร์ไซต์ หน้ากลัว เดี๋ยวหนูโดนจับไปข่มขืน"
ฮ่าๆอย่าหาว่าฉันแก่แดดนะแต่ทำไงได้ก็ลุงคนขับมันน่ากลัวจริงๆนี่นา...
ที่จริงตาลุงคนขับนั่นน่ะพ่อไอ้พี่แหยมอ่ะเหอๆ
รุ่นลูกค่ะกรั้กๆๆ หน้าตาพอกานเยย เหอๆ
"โถ ลูกฉันแก่แดดจริง" พ่อบ่นอีกและ - - ใจร้ายไม่หวงลูกสาวเลยง่า....
" ....เอี้ยวว ... " เสียงมอร์เตอร์ไซต์กำลังวิ่งผ่านมา ง่ะ รถพ่อไอ้แหยมง่า แต่เอ๊ะ!!! ทำไม
วันนี้ตาลุงนั่นหน้าแปลกๆง่า ....
"มอไซต์ ๆ"พ่อฉันเรียกรถมอเตอร์ไซต์ - - พ่อเอาจริงหรือคะ แงแง หนูไม่เอาน๊า ซิกๆ TToTT
" มาแล้วคร้าบบ " เสียงคนขับมอไซต์ตอบมา
ง่ะ!!!นั่นมันไม่ใช่พ่อไอ้พี่แหยมนี่นา แล้วเป็นใครล่ะนี่?
"อ้าวแหยม วันนี้พ่อไม่มาขับรถหรอ " พ่อฉันถามตาวินมอร์ไซต์นั่นน่ะ
ซึ่งฉันคาดว่าคงเป็นไอ้พี่แหยม ตอนนี้มันยังอายุ14 -15 อยู่เลยแต่หน้ามันปาเข้าไป30กว่าแล้วเหอๆๆ
"พ่อผมไม่ค่อย สบายคับ ToT"
ไอ้พี่แหยมมันตอบเสียงน่าสงสาร แหวะฉันว่าเสียงดัจริตมากกว่า ^^
"ช่วยไปส่งลูกสาวฉันที่โรงเรียนหน่อยนะ พอดีรถฉันเสียน่ะ " - -
อ๊ากก!!! พ่อฉันว่าไงนะ นี่ตะกี้ฉันหูฝาดป่าวอะ เอ๊ะ!!
น่าจะฝาดอะนะฉันไม่ได้แคะหูมาตั้งหลายวัน (เผยความจริง)
"ได้ครับ " เสียงไอ้พี่แหยมตอบ
ง่ะ!ตะกี้ฉันหูไม่ฝาดนี่ แงๆๆฉันต้องนั่งซ้อนท้ายไอหน้าเสี่ยวแดกเนี่ยนะ
แงๆ อยากตายยยย..ToT..ฉันต้องโดนเพื่อนล้อแน่เลย
แงแงแงแง อยากชีช้ำตายคอมอร์ไซต์ TToTT - -*
"อ้าวฝ้าย ! ขึ้นรถสิจ๊ะลูก" พ่อฉันบอก
พ่อใจร้ายง่า - -''
"พ่อหนูไม่ขึ้นนะ" ฉันเถียงหน้าดำตับเป็ด (เอ๊ะเขามีแต่หน้าดำคร่ำเครียดไม่ใช่หรอ)
"ฝ้ายอย่าดื้อนะ " พ่อฉันเริ่มทำหน้าโหด แง แง ขึ้นก็ได้ ค่ะToT
"ค่า..... "ฉันตอบเสียงยาน แล้วในที่สุดฉันก็ต้องจำใจ นั่งรถไอ้พี่แหยม
ไปโรงเรียนอ่า T^T แล้วฉันก็ค่อยๆกระโดดขึ้นไปบนรถไอ้พี่แหยม
"สวัสดีค่ะพ่อ " ฉันสวัสดีพ่ออย่างเซ็งๆเน้นเซ็งจริงๆ
"บ๊าย บายจ้ะลูกเดี๋ยวพ่อไปซ่อมรถ ตอนเย็นไปรับน้า " พ่อฉันยิ้มหวานสยองให้
"ค่า..." แง - ^ - _>_ -*-
--------------------------------------------พักโฆษณา - - อะนะ --------------------------------------
--------------------------------------------ถ่ายฉากต่อไป แอ็คชั่น - -* (คนเขียนเริ่มเสียสติ) - - - - - - - -- - - - -
" บรื๋นนนนน!!" เสียงซิ่งสะท้านโลกาของไอ้พี่แหยม เห็นมันหน้าตาอย่างงี้แต่ขับรถเร็วสุดยอดง่า
"พี่คะอย่าขับรถเร็วจิ มันไม่ดีน้า เดี๋ยวเกิดอุบัติเหตุ หรอก" ตอบซะเรียบร้อยเชียวฉัน - -* หมั่นใส้ตัวเอง
ฉันบอกมันตอนที่มันกำลังปาดBMW คันหรู
"โด่ ไอ้น้อง พี่เป็นวัยรุ่นนะ เข้าใจม้า วัยรุ่น "
แหวะแกเนี่ยนะวัยรุ่น ...วัย รุ่นพ่อฉันน่ะสิ
"มันไม่เกี่ยวกันนี่พี่ " ฉันยังเถียงมันต่อ
"โธ่น้องไม่เคยดูหรอ โฆษณากระทิงแดงง่ะ เดี๋ยวพี่ร้องให้ฟัง ....กราทิงแดงมากินกระทิงแดง มากินกระทิงแดง แล้วจะสะอึกๆๆๆ จะติดใจสูตรรสเข้มหอมประกอบด้วยรสใหม่ ซักกราป๋องเด้ กาแฟกราทิงแดง "
มันร้องเพลงของโฆษณากระทิงแดงอย่างมั่วๆ และแล้วมันก็เฉี่ยวสิบล้อได้อีกคัน แงๆฉันจะตายก่อนถึง โรงเรียนมั้ยนี่
"พี่แต่มันไม่เกี่ยวกับขับรถเร็วนะ " ฉันยังไม่ล่ำลาเถียงต่อแง่มๆ - -+++ชิ้งๆ
" โอ๊ยน้องนี่โง่โคตรรเลย " กรี๊ด มันว่าฉันโง่นะแง่งๆฝากไว้ก่อนเต๊อะๆ
"งั้นพี่ร้องอีกเพลงให้ฟัง ม่ายมีลีมิตชีวิตเกิน ร้อ... " - -...เอ๊ะทำไมมันไม่เป็นร้อยอะ - -มันเป็นเสียง....
---------------------------------------- ตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!! --------------------------
อ๊ากๆ!!เกิดอะไรขึ้นนี่ - -''ง่ะ!! แว้กทำไมตาแหยมยโสธรมันเลือดไหลเต็มตัวเลยอ่า
แล้วทำไมฉันถึงมาติดอยู่ตรงเกาะกลางถนน แว้กกกกกก!!!
ตาแหยมขับรถชนคน ซะงั้น แงแง น่ากลัว
จนในที่สุด ฉันก็ไม่ได้ไปโรงเรียน พร้อมกับโดนครูทำโทษให้ทำการบ้าน100 หน้าแงๆๆ
.... ชีวิตฉันมันช่างน่าเศร้า............
ความคิดเห็น