เพราะอุบัติเหตุอันไม่คาดคิด ทำให้คนผิดอย่างเขา ราวกับนักโทษประหาร ที่รอวันประหาร ซึ่งมันเร็วสุด เพราะมันคือวันพรุ่งนี้ที่เขาจะต้องถูกส่งตัวไปอยู่บ้านนอกจนกว่าจะจบ ม.ปลาย นี่มันฆ่ากันชัดๆ
'โรงเรียนศิลปะการแสดงและดนตรีซูอิล'
"โรงเรียนศิลปะการแสดงและดนตรีอะไรมาอญุ่บ้านนอกอย่างนี้เนี่ย"มินโฮพึมพำ ขณะมองป้ายที่ถูกขัดจนขึ้นเงา
"นั่นสินะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นข้างๆมินโฮ
"เฮ้ย! เธอ!"มินโฮตกใจที่จู่ๆ ฮาจี ายืนอยู่ข้างๆ ตั้งแต่เมือ่ไหร่ไม่รู้
"แต่โรงเรียนเราก็สร้างนักแสดงและนักดนตรีที่มีชื่อเสียงอยู่นะ"
"อย่างเช่นใครล่ะ"
"ก็คุณ พโยมินกี กับ คุณพัลฮานึลไง"
"ใครกันฉันไม่เห็นจะรู้จักเลย"
"นายนี่นะ ไปอยู่ที่ไหนมาถึงไม่รู้จักนักร้องและนักแสดงที่มีชื่อเสียงขนาดนี้ คุณพโยมินกี เป็นนักร้องชายที่ประสบความสำเร็จในปี 1987 ส่วนคุณพัลฮานึล ก็เป็นนักแสดงหญิงที่ฮอตสุดๆในปี 1989 ซึ่งมีค่าตัวสูงสุดถึง 10ล้านวอนเลยนะ"ฮาจีพูดอย่างภาคภูมิใจ
"นี่เธออายุเท่าไหร่กันแน่เนี่ย!" มินโฮพูดพลางใช้สายตามองเธอแบบเห็นตัวปะหลาด
"หา!"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น