คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter : 2
(Vodka talk)
“ยัยบ้า!!!!” กล้าดียังไงถึงกล้ามาด่าผมอย่างนี้ ยังไม่เคยมีผู้หญิงกล้ามาด่าผมสักคน ฮึ่ย!!! แล้วยัยจีน่าอะไรอีกเนี่ย น่ารำคาญชะมัด! กรี๊ดอยู่ได้ เหอะ! เป็นแค่คู่ควงเท่านั้นทำมาเป็นหวงผมนักหนา เฮอะ! (อ้าว พาลแล้วหรือไงวอดก้า)
“วอดก้าคะ นังนั่น มันว่าวอดก้าเต็มๆเลยนะคะ” เอ๊ะ! จีน่า จะอะไรกับผมนักหนา พูดมากน่ารำคาญ ผมชักจะโมโหแล้วนะ!!!!
“เงียบสักทีเถอะน่า!”
“วะ วอดก้า ทำไมต้องว่าจีน่าด้วยล่ะคะ TT^TT” จีน่าเบะปาก
“โว๊ะ!” ผมเดินออกมาจากร้านด้วยความโมโห และดิ่งขึ้นรถโดยไม่รอจีน่า หนอย อย่าให้เจออีกนะ ยัยผู้หญิงปากจัด ผมจะจัดการซะให้เข็ดเลยยัยบ้า!
“กรี๊ดดดดดดด! วอดก้าอย่าทิ้งจีน่าอย่างนี้นะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!”
(end Vodka talk)
ณ อพาร์ทเมนท์ โอลิงค์ และ ชาเย็น
(Olink talk)
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ขำว่ะแก! สะใจเป็นบ้า โฮะ ๆๆๆๆ” ฉันคุยกับยัยชาเย็นเรื่องตาเหล้าหมดอายุ(เปลี่ยนชื่อเขาอีกนะหล่อน)นั่น ฮ่าๆๆๆ เฮ๊อะ! ทำมาเป็นปากเก่ง พ่อใหญ่นักหรือไง ชิ จะไปฟ้องพ่อรึไงตานั่น ลูกแหง่จริง ๆ แล้วยัยจีน่านั่นอีกนะ น่ารำคาญเป็นบ้า
“แกอ่ะ ไปด่าวอดก้าอย่างนั้นได้อย่างาไงอ่า พ่อเทพบุตรของฉันนน” ยัยชาเย็นโอดครวญ
“อย่าไปเรียกตาเหล้าหมดอายุว่าเทพบุตรจะได้มั้ยยะ จะอ้วกกก! ><”
“ใครวะ ‘เหล้าหมดอายุ’ O_O?”
“ก็อีตาวอดก้านั่นไง จะใครซะอีกล่ะ เฮอะ!”
“นี่แกเรียกเทพบุตรของฉันอย่างนั้นได้ไงยะ! แกรู้หรือเปล่า ว่าวอดก้าน่ะเป็นใคร วอดก้าน่ะเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่ม Spiritus แห่ง H.S. เลยนะเว่ยยย”
“อะไรของแกวะ ‘Spiritus’ มันคืออะไร!!” งงสิครับ กลุ่มอะไรของมันวะ! ไม่เห็นจะรู้จัก - -
“ก็กลุ่มนี้น่ะนะ เป็นกลุ่มฮอตของมหาลัย H.S. ป็อบสุดๆเลยนะเว่ย!!!! สาวตรึม ระวังเถอะ ถ้าสาวๆ รู้ขึ้นมา แกจะหนาว~”
“เชอะ!! ฉันแคร์ซะที่ไหนกัน! กลุ่มบ้าอะไรชื่อ Spiritus ถ้าฉันจำไม่ผิด มันเป็นภาษาเดนมาร์กที่แปลว่า เหล้า ใช่มั้ย” ฉันถามยัยชาเย็น ก็นะฉันเคยอ่านผ่านๆนี่นา ถึงฉันจะเป็นสาวฮอต แต่ฉันน่ะเก่งระดับเทพเลยนะจะบอกให้ โฮะๆๆๆๆ (ชมตัวเองเข้าไปเจ๊ - -)
“ใช่มันแปลว่าเหล้า”
“ชื่ออะไร ไร้สาระจริงๆ กลุ่มบ้าไรชื่อเหล้า เฮอะ คิดชื่อไม่ออกกันแล้วหรือไงวะ!! ชื่อซะผิดศีลข้อ 5 แหวะ! เท่ห์ตายแหละ” ฉันบ่น เชอะ ก็มันจริงนี่นา กลุ่มบ้าไรของมัน ไร้สาระ!!!!!!!
และแล้ววันที่ฉันต้องเรียนก็มาถึง ให้ตายสิ นี่ฉันต้องตื่นแต่เช้าแบบนี้ทุกวันเลยหรือไง - - ฮือ ๆๆๆๆ ปิดเทอมอันแสนสุขของฉันได้ผ่านไปแล้ววววว ทำไมๆๆ มันเร็วอย่างนี้ TT^TT
“นี่! ทำไมทำหน้าอย่างกับผีตายซากอย่างนั้นล่ะยะ ยัยโอลิงค์”
“ก็ฉันขี้เกียจจะตื่นนี่ยะ เงียบไปเลยนังเย็น!!!”
“อ้ายๆๆๆ ฉันบอกแกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าห้ามเรียกฉันว่านังเย็น ฉันชื่อชาเย็นโว้ยยยยยยย!” เออตะโกนเข้าไป คนมองใหญ่แล้ว
“เงียบน่า!!!!” ฉันหันไปแขวะใส่ยัยชาเย็น
“รู้แล้วย่ะ! ไปดูห้องกันเถอะ ฉันกับแกจะได้อยู่ห้องไหนกันน้า~” ยัยชาเย็นพูดอย่างอารมณ์ดี เฮอะ! ไม่เห็นอยากจะมาเลยมหาลัย น่าเบื่อ!!~ เอ๊ะ ฉั้นลืมบอกไป ฉันน่ะอยู่มหาลัย H.S. ซึ่งชื่อมหาลัยนั้นย่อมาจาก High-so University เป็นไง แค่ชื่อมหาลัยก็หรูแล้วใช่ม๊า~ ยูนิฟอร์มของที่นี่เป็นแบบฟรีสไตล์ จะแต่งแบบไหนก็ได้ ดังนั้นวันนี้ฉันจึงแต่งตัวมาในสาวมาดฮอต ฉันใส่ชุดแสกสีแดงยาวเหนือเข่า แบบรัดรูป เสื้อกั๊กสีดำ เข้ากับรองเท้าบู๊ดส้นสูงสีดำหนัง และกระเป๋าแบรนด์เนมสีแดงสด ซึ่งเข้ากับชุดแสกที่ฉันใส่มา ผมที่สลวยสวยเก๋ของฉันถูกดัดเป็นลอนให้ดูเป็นสาวฮอตมากขึ้น เริดใช่ไหมล่ะ ดูจากสายที่มองฉันแล้ว
“ห้อง A แกยังเก่งเหมือนเดิมเลยนะยัยโอลิงค์” ยัยชาเย็นพูด
“แหงล่ะ! ฉันน่ะเก่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว โฮะๆๆๆ” ฉันหันกลับไปพูดกับยัยชาเย็นแล้วก็ต้องทำหน้าบึ้ง เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะฉันเจออีตาเหล้าหมดอายุน่ะสิ!!! ทำไมโลกมันกลมอย่างนี้นะ โอ้ยยย อยากจะบ้าตาย
“อ้ะ! เธอ!!!! ยัยผู้หญิงปากจัด!” กรี๊ดดดดด ด มันว่าฉันค่ะ กล้าดียังไงตาบ้านี่
“อีตาเหล้าหมดอายุ หุบปากไปเลย ฉันไม่อยากมีเรื่องกับนาย แล้วอีกอย่างฉันไม่ได้ชื่อผู้หญิงปากจัด ฉันชื่อโอลิงค์ต่างหากย่ะ!”
“โอ๊ะ! โอเลี้ยง..ยัยโอเลี้ยงปากจัด! ^o^”
“กรี๊ดดดดดดดดดด! ไอ้.. ไอ้....!” ไม่ใช่ว่าฉันเถียงไม่ออกหรอกนะ แต่ว่า .. แต่ว่า..ไม่เคยมีใครกล้าว่าฉันขนาดนี้เลยนะ!!!! ฮือๆๆๆๆ
“เฮ้ย! ไอ้ก้า แกไปว่าสาวสวยแบบนั้นได้อย่างไงวะ” เพื่อนของอีตาเหล้าหมดอายุพูด
“เงียบน่าไอ้วาส”
“ได้ไงวะ หน้าที่ปกป้องสาวสวยอย่างนี้ ถ้าชีวาสเงียบ ก็เสียชื่อหมดดิวะ!” ต๊ายยย ย อิตาหน้าหล่อนี่ชื่อชีวาส ชื่อเหล้าอีกล่ะสิ พ่อแม่คิดชื่ออะไรไม่ออกหรือไง ถึงตั้งชื่อลูกแบบนี้ แย่ะ ไอ้พวกผิดศีลข้อ 5
“แกๆ อีตาหน้าหล่อนี่ชื่อชีวาส แต่หล่อไม่เท่าวอดก้าเนอะ แกว่ามั้ย ฉันไม่ค่อยถูกฉโลกกับอีตาชีวาสนี่เลย หน้าหม้อ เจ้าชู้” ยัยชาเย็นกระซิบข้างหูฉัน
“ฉันนึกว่าแกจะชอบอีตานี่ซะอีก เห็นแพ้คนหล่อประจำเลยนี่นา?” ฉันหันไปกระซิบกลับ
“ก็มีอีตานี่คนเดียวนั่นแหละ เฮอะ! คิดว่าเท่ห์นักหรือไง ตามจีบคนนั้นคนนี้ไปทั่ว หน้าไม่อาย!”
“ชั่งเหอะ เย็น ... นี่นาย!!!! ฉันไม่อยากจะเถียงกับนายแล้ว ไปกันเถอะชาเย็น!” ฉันตะโกนใส่หน้าอีตาเหล้าหมดอายุ เฮอะ! คราวนี้ฉันเซ็งจริง ๆ นะ ที่จะต้องมาเจอตานั่นอีก!!! ซวย ซวย ซวย
“ไปก่อนนะวอดก้า ^_^” ยัยชาเย็นบอกลา
“เฮ้ย! ทำไมลาแต่ไอ้ก้าวะ!!!!” อีตาชีวาส โวย ตาบ้านี่ โวยวายอะไรน่ารำคาญจริง ๆ โชคดีที่อีตาเหล้าหมดอายุอยู่ห้อง B ซึ่งคนละห้องกับฉัน ไม่งั้นชีวิตฉันคงอยู่ไม่สุขเป็นแน่แท้ ..
พักกลางวัน
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง งง! สัญญาณพักกลางวันเป็นสิ่งที่ฉันรอคอยที่สุด กรี๊ดๆๆๆ หลังจากงีบ ตั้งแต่อาจารย์ยังไม่เข้า เด็กดีใช่มั้ยล่ะฉัน =”=;; ก็คนมันง่วงนี่นา ยัยชาเย็นเล่นปลุกฉันซะแต่เช้า ตอนอยู่แคนาดาฉันยังไม่ต้องตื่นเช้าขนาดนี้เลย TT^TT ประเทศไทยทำร้ายฉันชัดๆ - -
“เอาล่ะ พอแค่นี้แหละนะ อย่าลืมกลับไปทบทวนที่บ้านล่ะ เลิกเรียนได้!”
ณ โรงอาหาร
กรี๊ดๆๆๆๆ เวลากินของฉันมาถึงแล้ว โรงเรียนของเราก็รู้กันอยู่อ่ะนะว่ามันไฮโซขนาดไหน จึงมีร้านอาหารราคาแพงๆ หลายร้านให้เลือกกินเลยล่ะ! อ้ะ วันนี้ฉันอยากกินเค้กอ่ะ ไปร้านเบเกอรี่กันดีกว่าเน๊าะ! เมื่อคิดได้ฉันจึงหันไปชวนยัยชาเย็น
“นังเย็นนนนน~ ฉันอยากกินเบเกอรี่ ไปกินกันเถอะ โฮะๆๆๆๆๆ”
“เชอะ! ชาเย็นมั่งเหอะ แกนี่กินเยอะจัง ชอบจังเลยสินะของหวานน่ะ ทำไมไม่อ้วนซักมีวะ! ฮึ่ยๆ”
“เอาเถอะน่าเพื่อนรัก แกควรจะภูมิใจนะที่มีฉันเป็นเพื่อนสนิท สาวฮอตอย่างฉันน่ะ คนอยากรู้จักฉันเยอะถมไป”
“ย่ะ ๆ ยัยสวยเลือกได้ แม่ราชินีสุดฮอต - -;;”
แน่นอนว่าเมื่อเข้าร้านมาแล้วฉันก็จะต้องเลือกนั่งมุมในสุด เพราะเบื่อความวุ่นวาย โอ๊ะโอ!!~ พนักงานมาแล้ว เฮอะ! ทำไมผู้ชายพวกนี้ชอบมองฉันตาเยิ้มนักนะ!
“เอ่อ ... ระ รับอะไรดีครับ ^^?” พนักงานชายที่มารับออเดอร์จากฉันพูดติดๆขัดๆ เป็นอะไรย่ะ !
“เอาเค้กช็อคโกแลต กับโกโก้จ๊ะ ^^” ฉันสั่งและยิ้มหวานไปให้ ทำเอาพนักงานคนนี้หน้าแดงไป
“คะ ครับ >///<”
“ฉันเอาชาซีลอนก็พอนะ! ^^” ยัยชาเย็นสั่ง
“ครับ” พนักงานพยักหน้ารับ แล้วเดินไปที่เคาท์เตอร์
“ดูพนักงานชายคนนั้นสิ หน้าแดงเลย ยัยโอลิงค์ของฉันเสน่ห์แรงจริง ๆ ฉันล่ะหมั่นไส้! ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“เอาเถอะน่า! เพื่อนสาวสุดน่ารักของฉัน ก็มีคนมาจีบไม่ใช่หรือไง แต่แกน่ะไม่เอาเอง - - ”
“ก็มันไม่ถูกใจนี่หว่า!”
“เอาเหอะ ๆ กินกันดีกว่าเค้กมากแล้ว” ฉันรีบตัดบท เพราะไม่อยากคุยยาว เดี๋ยวจะอดกินของอร่อยกันพอดี โฮะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆ
กริ๊ง~กริ๊ง~
เสียงกระดิ่งจากประตูหน้าร้าน ที่ให้สัญญาณว่ามีลูกค้าเข้ามา ฉันหันไปแบบไม่ใส่ใจ แต่ก็ต้องตกใจเพราะไม่คิดว่าจะเจออีตาเหล้าหมดอายุอีก!!!! พระเจ้า ฉันยิ่งเบื่อหน้าหล่อๆ ของหมอนั่นอยู่ เฮอะ คราวนี้มากันตั้ง 4 คน ส่งเสียงดังเจี้ยวจ้าวหน้ารำคาญจริง ๆ
เอ๊ะ! แล้วมันจะเดินมาทางนี้ทำไม โอ๊ยๆ รู้สึกจะเดินมาทางโต๊ะที่ฉันนั่งกับยัยชาเย็นซะด้วยสิ
ปั้ง! กรี๊ดดดดดดดดด ด กล้าดียังไงมาตบโต๊ะฉันยะ หน็อยยย ย กล้ามากนะมาตบโตะโองลิงค์ผู้แสนสวย
“นายมีปัญหาอะไรกับฉันมิทราบ!?” ฉันถามเสียงเย็น
“ฉันยังเคลียร์ปัญหากับเธอไม่จบนะยัยบ้า!”
“โอ๊ะ โอ เรื่องอะไรกันจ๊ะ อีตาเหล้าหมดอายุ!!!!!!”
“ฉันยังแค้นเธอไม่หายนะ ที่บังอาจมาว่าฉันสารพัดน่ะ ยังไม่เคยมีใครกล้ามาว่าฉันขนาดนี้ เธอต้องชดใช้ !”
“เชิญนายบ้าไปคนเดียวเถอะ ฉันไม่เล่นด้วย ไป! ยัยเย็น ไปกันเถอะอิ่มแล้ว” ฉันหันไปพูดกับยัยชาเย็นพร้อมทั้งวางแบงค์ 500 ลงบนโต๊ะ
หมับ!
อีตานี่ รั้งแขนฉันไว้ เฮอะ! จะอะไรกันนักกันหนา
“ฉันไม่ยอมให้เธอนี่ง่ายๆหรอก!!!” ว่าแล้วอีตาเหล้าขาวก็ลากฉันไป
ความคิดเห็น